Vanaf welke leeftijd mogen jullie kinderen een mes gebruiken in de keuken?
Nou, de vraag staat er al.
Wij zijn nogal vroeg begonnen, en ik kreeg daar van anderen vragen over.
Met heldere regels: je loopt niet met een mes, je houdt de niet snijdende hand altijd zo dat je niet in je vingers kan snijden, je gebruikt een plank, vanaf het moment dat je je mes vasthebt doe je niets anders dan snijden en laat je je niet afleiden. En ik bleef er zelf bij. De kinderen kregen van mij een goed scherp mes dat niet uitschiet en we begonnen met makkelijke zaken. Geen ui maar wel stroken pompoen waar ze blokjes van konden snijden bijvoorbeeld.
Wat is jullie keuze geweest hierin?
Vanaf peuterleeftijd..
Messen, boormachines, een zaag, hamer, spijkers. Zo gauw we zagen dat jongste dat fantastisch vond, want dan leer je het beter goed van je ouders dan stiekem met kans op ongelukken. Oudste was als ukkie al kookgek, en stond als kleuter pannenkoeken te bakken (kip te snijden, taarten te bakken etc.) onder toezicht. Als kinderen zelf zoiets graag willen dan kan er veel hier. Levert wel eens een blaar op, of een blauwe plek, maar erger nooit.
Vanaf 4
Schilde hij zelf op de opvang een appel. En met een lichtelijk bot mes mag hij aardappelen in stukken snijden, of xourgette.
Jongste sneed met 2 en half met een broodmes in zijn vinger (ontsteking volgde) maar dat was onze fout (ochtendsloomte icm relaxed opvoeden 
)
Als ze graag willen, gaat het best maar toch is het oppassen geblazen met kleuters. Jouw jongens zijn al wat ouder toch?
Nou, wij zijn bij 2 begonnen
En zo te horen zijn we niet de enige (Yta...)
Ruim twee
De jongste twee waren ruim twee, toen ze voor het eerst mochten snijden. Ze Snijden zachte dingen zoals bananen, champignons en smeren hun eigen brood. Jong geleerd is oud gedaan, denk ik. De oudste twee waren rond de drie toen zij mochten gaan snijden. Oudste heeft interesse in koken,,is nu zeven en bakte afgelopen vrijdag zelf pannenkoeken 
Middelste was 1,5
en gèk op paprika's. Als hij die spotte wilde hij direct "hellepe nijen". Ik zet hem dan vast in de kinderstoel met een bot mes, een plank en die paprika. Hij kon zich daar heel lang mee vermaken, stukje snijden, opeten, stukje snijden, opeten. Ik kocht altijd een extra paprika voor hem.
Dochter is nu 3 en wil ook alsmaar helpen. Ze is nogal onstuimig dus die laat ik echt niet alleen met een mes. Gisteren was ik hutspot aan het maken, ik snij dan de winterwortel, zij mikt het in de pan. Daarna is ze 10 minuten bezig geweest een rookworst uit de buitenste verpakking te halen. Haar zou ik echt nooit met een mes alleen laten.
Definieer 'mes'
Er zijn veel verschillende soorten messen en afhankelijk van de leeftijd/interesse/vaardigheden mogen ze steeds een 'gevaarlijker' mes.
Vanaf een jaar of 1.5 snijden ze zelf met het kindermesje. Champignons of zo.
Vanaf een jaar of 2/3 met een gewoon broodmes
etc etc.
Met 5 snijden ze met een aardappelmesje. Uien, boontjes, aardappels. De echt scherp messen (vleesmes/koksmes) mogen ze voorlopig nog niet gebruiken. Die moet ik eerst zelf nog goed leren hanteren.
Definitie 'mes'
Een mes is voor mij echt een scherp mes, met een plank erbij, en geschikt voor wat je ermee doet.
Een aardappelschilmes geef ik nooit aan mijn kinderen, omdat het recht is. Als je daarmee op een plank snijdt kras je de plank, en in hun hand mogen ze het van ons nog niet hanteren (gevaar van uitschieten naar je toe ipv van je af).
Wij hebben messen van verschillende lengtes die rond zijn aan de onderkant. De linkerhand moeten mijn kinderen dan neerzetten met gekromde vingers zodat het mes voor de knokkels langs glijdt. Het zijn gewoon volwassen messen met punt, je hebt tegenwoordig ook gave messen voor kinderen die wel heel scherp zijn maar zonder punt. Las ik in de krant vorige week.
Ik blijf er ook altijd bij als mijn kinderen snijden.
Een extra overweging voor mij was dat mijn schoonouders weigerden om hun magneetstrip met 10 Japanse moordmessen op heuphoogte in hun nieuwe designkeuken te verplaatsen. Ik liet mijn kinderen daar nooit alleen maar het leek me veilig (was er niet altijd bij) als ze ook zouden weten hoe om te gaan met messen. Ik wilde dat het niet de aantrekkelijkheid van het onbekende of zelfs verbodene zou krijgen.
En hier
een wat onhandig-fijn motorisch kind: 6 of 7 jaar.
en gelijk met een scherp mes. Dan ben je gewoon voorzichtiger omdat je weet dat messen scherp kunnen zijn. Wel onder begeleiding natuurlijk.
Inmiddels wil ze (6.5) best helpen in de keuken, maar een boterham smeren is echt te veel gevraagd.
Protocol/laboratorium
Even een hersenspinseltje: misschien als je in je opleiding een stuk lab-training hebt, dat je dit dan eerder doet.
Dan is het heel normaal om met protocol en voorschriften bepaalde handelingen te verrichten, en zo binnen de veilige ruimte te blijven. Ik ben er echt van doordrongen dat bepaalde basisregels nodig zijn in bepaalde situaties, en daardoor word ik juist makkelijker zolang de kinderen zich aan die regels houden.
zal mij niets verbazen idd. Hier ook een lab achtergrond.
Amk (o.t.)
Ik houd mijn striktttttttt aan de voorschriften. Geen referenties aan wat je van anderen weet door andere draadjes c.q. regenachtige wandelingen in het rivierengebied.
Overbezorgd
Jee,
Ik denk dat ik vrij overbezorgd ben want mijn kinderen zijn niet zo met messen. De oudste smeert weleens zelf een boterham maar meestal doe ik dat.
De jongste zou ik echt nog geen mes durven geven, en hij is ruim 2,5.
Misschien maar eens beginnen met een bot mes en banaan en komkommer of zo. Maar een echt scherp mes durf ik niet. Zelfs de oudste laat ik nog het liefste knippen met een kleuterschaar.
Wel een wake up call dit draadje!
Liora
Messen en messen
mijn oudste is nogal onhandig met gereedschap dus diee laat ik zover mogelijk weg van scherpe messen (kaasschaven, kaasraspen, harde dingen snijden met scherpe messen etc).
De jongste is wat rustiger met gereedschap, die mag wel iets snijden met een gewoon mes, boterham smeren enzo doet ze al een tijdje zelf (om het vervolgens niet op te eten en de boter over haar armpjes uit te smeren en er leuk mee te kneden), knippen liever niet. Ze stond laatst met een plastic schaartje (gelukkig plastic) in de gordijnen (duur) te knippen. Dat is echt zo'n kind wat vroeg of laat dus de gordijnen gaat inkorten en vriendinnetjes kaal gaat knippen.
Dochter (3) smeert soms zelf haar boterham. Ze kan het wel, want op de creche doen ze het ook zelf, dus eigenlijk zou ze het thuis ook zelf moeten doen.
Maar smeren is iets anders dan snijden. Brood snijden kan ze denk ik nog niet.
Soms helpt ze koken en dan vindt ze het heel leuk om met een gewoon, niet scherp boterham-mes champignons te snijden oid. Krijg je trouwens champignonkruimels van, ipv plakjes.
Ik laat haar ook banaan en ander zacht eten snijden.
Redelijk jong
Ik weet niet of ze 2 waren maar wel redelijk jong dat ze dingen mochten snijden. Dochter was 4 toen ze me regelmatig ging helpen in de keuken en ze kreeg toen ook al een scherp mes om paprika ofzo te snijden. Ze krijgen ook al tijden geen kinderbestek meer maar gewoon volwassenen bestek en knippen ook al jaren met gewone grote scharen. Ze weten heel goed hoe ermee om te gaan en met scharen e.d leren ze ook op school.
Ze mogen ook zelf kaasschaven maar dan alleen met een groot blok waarbij ze hand laag moeten zetten om de kaas vast te houden zodat ze niet per ongeluk over hun ander hand kunnen schaven.
Gaat ook prima.
Ik blijf er inderdaad altijd bij. Maar in t weekend bijvoorbeeld gaan ze zelf crackers smeren met gewone messen.... dat kan makkelijk. Ze pakken niet uit zichzelf scherpe messen zonder toezicht. Ze liggen ook niet op een speciale plek...
Schroevendraaier
Ik denk dat de oudste drie was. We waren in een bioscoop, de projector ging kapot, duurde lang. Ik had toevallig een schroevendraaier in mijn zak. Geef hem aan mijn zoon om hem af te leiden: hier maak jij die projector maar even.
Begint een moeder naast me te gillen: Dat kind heeft een schroevendraaier!
Was blijkbaar zeer onverantwoordelijk
Die irritante iphone/ipad handtekening kan ook uit! Settings/OO/Handtekening
Schroevendraaier
Mijn schoonmoeder wint. Mijn zwager speelde in de box al met een schroevendraaier. Hij was er dol op. Mijn schoonvader werd een keer uit kantoor gebeld, mijn schoonmoeder was radeloos met een huilend kind: de schroevendraaier was kwijt!
Ik heb geen idee wat voor leeftijd hier een mes bezigt. Oudste is erg ondernemend dus die moet ik wel in de smiezen houden dat hij bepaalde messen NIET pakt. Jongste vindt het ook allemaal erg leuk en stopt de vieze messen netjes weer terug in de bestekla.
Met zagen
ben ik wel voorzichtig met oudste. Voorzichtiger dan met messen. Dat is eigenlijk erg inconsequent 
Ik denk het ligt ook aan je kind, mijn oudste is nogal een ondernemend onstuimig joch, als je je even omdraait probeert hij een appel te persen op de sinaasappelpers. Die kan ik gewoon niet alle vrijheid geven, maar in stapjes.
1,5 was dochter
toen we begonnen met het gebruiken van een mes.
Wel voorzichtig met zo'n blikje met zo'n rotsleuteltje
Want dat deed oudste ooit en krash, dat sleuteltjeding in zijn handpalm. Naar de eerste hulp en 't moest gehecht. Dus die doe ik nu nogsteeds, hij is 13, zelf.
Messen enzo kun je ze beter goed leren, dan er zenuwachtig over te doen.
