Ster-kampen
Momenteel is er een reclame van Ster-kampen waarin heel nadrukkelijk gezegd wordt: kinderen horen niet onzeker te zijn. Ik zit me hier iedere keer aan te ergeren. Ik vind het zo'n generaliserende uitspraak. Iedereen is toch wel eens onzeker, dus ook kinderen. En bij het ene kind is het wat meer aanwezig dan bij het andere. Moet je het er dan met zo'n kamp dan maar uit krijgen! Ik denk dat ik mijn onzekere kind niet eens plezier doe met zo'n kamp. Met allemaal kinderen die hij niet kent en waarin dan van alles van hem gevraagd wordt. Ik merk wel dat hij in het dagelijks leven steeds zekerder wordt. Juist door daar positieve ervaringen op te doen.
Wat vinden jullie? Misschien zijn er mensen met juist hele positieve ervaringen met Ster-kampen. Hoor ik ook graag.
zoveelste werk-aan-jezelf ding
Hm. Ik ken de reclame niet maar zoals je het hier zegt komt het op mij over als het zoveelste ding waarmee je aan jezelf kunt werken, succes is een keuze! Als voorbereiding op dingen als cv-building, je bucketlist afwerken e.d.... al je negatieve eigenschappen bijschaven. En voorsorteren op een burnout.
Waardering
https://www.stichtingdester.nl/
https://www.stichtingdester.nl/onze-aanpak/waardering
De meeste ouders en kinderen zijn anders zeer tevreden. Alleen al het benoemen dat uiteindelijk iedereen onzekerheid kent en daar naar kan handelen, en andere tekst bij wat je voelt en wat je doet, gewoon plezier met elkaar met mensen die daar tekst bij hebben lijkt me juist prima.
Zelf hebben we het helaas niet gehaald. Zoon, opgegeven, kwam niet door de intake, hij had gewoon meer nodig, en inderdaad kreeg kort daarna een ggz traject met diagnose.
De herkenning lijkt me alleen al prima.
Maar er zijn natuurlijk ook andere manieren om aan het zelfvertrouwen te werken. Een leuke hobby of sport.
Er zijn meer manieren om meer bekend te raken met emoties, als Haptotherapie, films en boeken voor kinderen.
Maar als kamp lijkt me Sterkamp, en Maankamp e.d. juist heel prima.
Eens of meestal onzeker?
Iedereen is natuurlijk wel eens onzeker, maar als je onzekerheid zo vaak en sterk aanwezig is dat het je leven negatief beïnvloedt, dan zou ik er wel wat aan doen. Daar zou zo'n kamp dus goed voor zijn.
Zeker wel
Zoon van een vriendin heeft er zeer veel baat bij gehad. Dat kinderen niet onzeker horen te zijn is natuurlijk grote onzin, maar wat als het je leven beheerst en je komt er niet goed uit en je zit in een soort neerwaartse spiraal? Voor pubers kan dat alles ondermijnen. Alleen al het besef dat het vrij normaal is om onzeker te zijn doet wonderen. Waarom nou weer roepen dat alles maar maakbaar is tegenwoordig? Ik vind het super dat dit bestaat! Een mooie ervaring voor kinderen bij wie niet alles vanzelf gaat. Ik begrijp uit sommige reacties dat er kinderen en ouders zijn die dit helemáál niet nodig hebben, laat het vooral zo, het geldt niet voor iedereen.
Ik ken trouwens veel volwassenen die als puber maar wat graag zelf zo'n kamp hadden willen doen.
Ja, alleen dan radio
Zoiets was het inderdaad, Annej, maar dan op de radio. En het begint met een jongen die tegen zijn moeder zegt dat hij niet durft te vragen of hij mee mag spelen.
Wat jij zegt, inderdaad door een reclamebureau bedacht waarschijnlijk.
En ik snap best wat de bedoeling van zo'n kamp is. Als de onzekerheid inderdaad je leven beheerst en je er zelf last van hebt, dan kan het heel fijn zijn als je daar hulp bij krijgt. Maar zeg dat dan in die commercial!
Wat ik me dan wel afvraag is of kinderen die toch al onzeker zijn wel mee durven/willen naar zo'n kamp. Ik zou dan toch eerder beginnen met iets veiligers, training Rots en Water of zo. Of inderdaad een sport.
Eng
Mijn kind gaat deze zomer naar zo'n kamp. Hij durft ook eigenlijk niet: een week op een vreemde locatie tussen vreemde mensen, hij vindt het doodeng. De begeleiders zeggen dat dat voor vrijwel alle deelnemers geldt. Vrijwel alle deelnemers komen superpositief weer thuis. Er is nog nooit tussendoor iemand afgehaakt om deze reden.
