Opa slaat mijn zoontje

hmm

Je wist dus al dat hij zulke dingen deed en toch ging je zoontje erheen. Dus eerder vond je het niet zo erg.

Nu was je er niet bij en oma praat het goed, dus wie weet hoe het werkelijk gegaan is.

Wie heeft jou er trouwens als eerste over verteld?

Ik zou mijn tweede kind er al niet meer hebben laten logeren als hij mijn eerste kind dusdanig fysiek aanpakte. Zeker als de innerlijke beheersing faalt (opa gelooft in slaan) en de externe beheersing ook faalt (oma praat het goed). Dit klinkt niet echt als een eenmalig incident namelijk.

Klopt een beetje

Eerder heeft hij mijn andere zoon een duw gegeven, een duwtje tegen de schouder, dat vond ik toen vreemd, maar ik koppelde dat niet aan het slaan van vroeger. Maar nu hij mijn zoontje geslagen heeft en tegen het hoofd, tja, toen kwam dat weer boven. Hij past ook op mijn neefje van 6, ik heb dit ook met mijn zus en zwager besproken en zij zeiden: hij heeft hem nog nooit geslagen maar gezien zijn opvoedvisie houden we het goed in de gaten.. ze schrokken wel van mijn verhaal..
Mijn moeder kwam het mij vertellen en ik heb toen een gesprek met mijn zoontje gehad.
Ik weet niet goed wat ik moet doen. Zoontje zegt: het was stout van opa hè dat hij mij een klap gaf, maar ik was zelf ook wel stout en nu hebben we het weer goed gemaakt, daarom wil ik weer naar opa..

Hij is erg verdrietig dat dat nu van mij niet mag

Erbij blijven

Hier heeft opa ook eens zijn kleindochter een tik gegeven, waar ik bij was. We hebben duidelijk gemaakt dat wij dat niet wilden en er anders niet meer opgepast kon worden. Daarna is het voor zover ik weet nooit meer gebeurd.
In jouw geval zou ik alleen nog bezoekjes doen waar ik bij blijf, niet oppassen of logeren.

Praten

Ik lees nergens dat je er over gepraat hebt. (wel iets over niet openstaan voor feedback) Ik zou met je vader en moeder om de tafel gaan zitten en helder en beslist uitleggen dat je niet wilt dat je kinderen geslagen worden. En dat als dat wel gebeurt ze niet meer blijven logeren en er ook niet wordt opgepast. Jij bent nu de baas, jij bepaalt dat.

Dat ben je ook verplicht aan je kind, want die wil *wel* graag met zijn opa blijven omgaan.

lastig

Bedankt voor jullie reacties.
Alleen bezoekjes plannen waarbij ik erbii blijf is idd een goed idee.
Met hem praten zou ideaal zijn. Probleem is alleen dat hij daar niet voor open staat. Hij verbreekt dan bijv. uit boosheid het contact of belt me steeds op om me te wijzen op hoe ik hem gekwetst heb etc..
Dat was iig toen ik eerder wel eens aangaf het ergens niet mee eens te zijn...

Feedback

Als hij niet openstaat voor dergelijke feedback kun je erbij blijven als je kind bij opa is. Bespreek wel met oma waarom je dat doet. Voor je zoontje zou het erg zuur zijn als hij opa niet meer ziet.

tja

"Ik zou met je vader en moeder om de tafel gaan zitten en helder en beslist uitleggen dat je niet wilt dat je kinderen geslagen worden. En dat als dat wel gebeurt ze niet meer blijven logeren en er ook niet wordt opgepast."

En dan vertelt oma het gewoon niet meer...

Mondig kind

Ik vind het kind best mondig. Hij geeft aan dat opa fout zat en dat hijzelf ook fout zat. Ook dat ze het weer goed gemaakt hebben.
Uit die woorden maak ik op dat opa er van bewust is dat dit geen goede aanpak was.

Als opa vroeger zijn kinderen een draai om de oren gaf, wilt dat niet zeggen dat hij die oplossing met dezelfde snelheid op zijn kleinkind toepast. Een opa hoeft namelijk zijn kleinkind niet op te voeden itt zijn eigen kind.
Dat het nu toch gebeurd is , lees ik ook meer uit een schrikbeweging. Het is niet niets , zo bijna van de trap te vallen. Zo jong is hij nu ook niet meer en dan mag oma, ook op leeftijd, voor hem zorgen. Best schrikwekkend, als je het mij vraagt.

Ja opa was fout met slaan, maar je gaat voorbij aan wat je vader bijna had moeten meemaken.
Laat je kind toch bij opa zijn. Als opa opnieuw hardhandig optreedt, en er dus niets van geleerd heeft, stop je met logeren en blijft het bij visite. Geef hem een kans,.

Gevaarlijk moment

Het was een gevaarlijk moment. Bij de trap, een driftbui, een duw en dan een impulsieve schrikreactie. Ik vind dat je zoon er goed op terugkijkt en dat hij ervan heeft geleerd. Ben het eens met Flanagan, geef hem een kans.

Wilgenkatje

Ja daar heb je gelijk in.
Het was idd een gevaarlijk moment en is het begrijpelijk dat je dan zo reageert, al hoewel niet goed te keuren natuurlijk.
Ik ga het gewoon in de gaten houden en idd in de buurt blijven.

Geen drama

Opa schrok en gaf een tik. Dat is geen fraaie reactie maar het is ook geen enorm drama. Kind heeft er zelf geen enkel probleem mee en kan het prima verwoorden. Hij laat de meeste wijsheid zien in deze situatie. Ik zou zeggen zand er over en gewoon weer fijn logeren en met opa gaan voetballen.

echt?

"Kind heeft er zelf geen enkel probleem mee en kan het prima verwoorden. Hij laat de meeste wijsheid zien in deze situatie."

Of hij weet gewoon niet beter dan dat als hij stout is, het normaal is dat hij een klap krijgt.

Floria

Nee hoor. Kind zegt zelf dat opa ook stout was. Hij begrijpt dus prima dat het niet goed is als opa hem slaat en dat dit niet mag. En hij geeft eerlijk toe dat hij ook stout was. en nu zijn ze weer vriendjes.

tja

Ik hoop dat je gelijk hebt, ik zal er wel met een te gekleurde bril naar kijken en mijn eigen ervaringen uit het verleden teveel laten meespelen. Die opa klinkt als een man met autoriteitsissues, niet voor rede vatbaar, mag niet aan- of tegengesproken worden, enzo, geen leuke man tenzij je hem gelijk geeft en je mond houdt. Ik ben dan gelijk allergisch voor zo'n man, al donderde hij echt bijna van de trap en had hij misschien verzachtende omstandigheden.

Vandaag

stond ik in een rij bij een frietbalie. Twee vrouwen met twee kinderen stonden voor me. Het oudste kind, jaar of vijf, jengelde. Vrouw draaide zich om, gaf het kind twee tikken en ging naadloos door met bestellen. De andere vrouw troostte het kind.

Bizar

Ad

Vond ik ook

Ginny

Reacties (ot)

En Ad, hoe reageerden de andere volwassenen in de frietzaak bij het aanzien van die hardhandige aanpak?
Was dat niet het moment om de moeder aan te spreken op haar manier van doen?
In Nederland hebben we via een forum snel een uitgesproken mening wanneer de wijze van opvoeding niet conform norm plaatsvindt. Maar in het openbaar zijn we minder stellig.

Flanagan

Niemand reageerde inclusief ondergetekende. Achteraf had ik dat waarschijnlijk wel moeten doen.

Ik zit er zelf ook een beetje dubbel in. Ik ben niet tegen een tik als een kind echt te ver gaat. Ik heb zelf al jaren geen tik meer uitgedeeld, de laatste keer toen mijn oudste de jongste met opzet liet struikelen op een 10 m hoge trap. Dat vond ik wel een voldoende bijzondere gelegenheid. Ik weet dat het officieel niet mag, maar eigenlijk vind ik dat de overheid zich daarbuiten moet laten.

Dat gezegd hebbende vond ik dit vooral schokkend vanwege de nonchalante vanzelfsprekendheid van het gebeuren.