Is delen verplicht?

Ik vind dat jij gelijk hebt

Zoon en dochter hebben voldoende gekregen om met de rest van het gezin te delen. En dat delen mag je dan verwachten van ze.
Het wordt iets lastiger als ze allebei maar één appelflap hadden gekregen. Zo'n ding is best groot maar toch moeilijk deelbaar. Ik denk dat ik dan had gezegd dat ze allebei een stukje afsnijden voor jongste. Want het is voor jongste niet leuk om helemaal niets te krijgen.

Traktaties worden òf op school opgegeten (en dus niet gedeeld) òf mee naar huis genomen. Het hangt van de grootte af wat er mee gebeurt. Complete snoepzakken gaan gewoon in de snoepjespot. Als het één speciaal dingetje is, mag kind dat opeten. De andere kinderen krijgen dan wat uit de snoepjespot. Het kind dat de traktatie heeft gekregen mag dus niet ineens meer snoepen dan de andere kinderen.

Ik denk dat jouw balansgevoel prima in orde is.

Ja delen is verplicht

ben je gek, kom zeg, heb je iets lekkers dan geef je er dus eentje aan iedereen. En ongeacht van wie of waarom. En anders had hij ze op school moeten opeten (als dat zo was geweest).

En als hij dan echt niet had willen delen dan had ik dat dus ook direct aangepakt, dan eet je ze alle 4 zelf op maar niet waar wij bij zijn en zoiets als "jeetje man wat moet jij nog veel leren zeg".

Huh? een boekje delen?

hoe moet een kind een boekje delen?
hooguit kan hij voorstellen dat zijn broer het ook kan lezen als hij het uit heeft,maar verder valt er weinig te delen met een boekje.
vreemd dat hij dan alleen op zijn kamer moet gaan lezen.
overigens ; hier is het normaal om te delen,dochter komt net thuis van de kermis met een meter drop en deelt dan spontaan uit,de andere kinderen doen dat ook altijd.

Appelflappen

De kinderen hadden van de bso de appelflappen gekregen. Vandaar elk 2. Traktaties van school hoeven ze tot nu toe niet te delen, maar ik geef de andere ook wat zodat iedereen wat lekker heeft. De oudste twee zitten qua leeftijd ook behoorlijk bij elkaar, wat het soms lastig maakt, ze willen het zelfde .

Kunnen

mijn kinderen ook nog naar dat BSO? Die komen verdorie nóóit met wat thuis. Die kósten alleen maar.

Tirza

Delen ja

Het boekje had mijn kind gewoon in de kamer mogen lezen, maar als het uit is, dan mag een ander het ook lezen. Als mijn kind dat niet zou willen zou ik heel verbaasd vragen wat de reden daar dan wel niet van was. Wat betreft snoepjes of ander lekkers, dat moeten ze hier al van jongs af aan delen, dus ze weten niet beter.

Maxime

Natuurlijk

is dat een fase. En een hele belangrijke: het ontwikkelen van zijn eigen identiteit. Ach, zo lang het hierbij blijft........ik snap dat wel hoor. Twee mooie warme dampende lekker ruikende appelflappies jammie jammie en je bent de drémpel nog niet over of daar staan de aasgieren al klaar.......

Tirza

Delen is niet verplicht

Traktaties die ze krijgen van school, en nieuws speelgoed wat ze krijgen voor hun verjaardag hoeven ze niet te delen. Wij leggen altijd uit dat het een keuze is, en dat als hun broers de volgende keer dan iets krijgen hun ook weer de keuze hebben of ze iets delen ja of nee,
Feitelijk word er dus gewoon gedeeld, niet verplicht maar ze kiezen er zelf voor.

Ook niet altijd

Het hangt er een beetje vanaf wat het is, en of het deelbaar is. Ik geloof niet dat ik wel eens iets VERPLICHT laat delen dat iemand PERSOONLIJK gekregen heeft. Als ik vind dat het wel gedeeld zou moeten/kunnen worden, dan probeer ik wel te overtuigen waarom. Of ik zet ze dan alleen.
Bijvoorbeeld Oudste had van zijn eigen geld een DS gekocht en wilde niet dat zijn jongste broertje er ook op ging. Argumentatie was dat hij bang was dat broertje er niet voorzichtig genoeg mee om zou gaan en dat het zou beschadigen. Tja, het is wel echt een duur ding natuurlijk. Wel vond ik dat broertje mee mocht kijken, en dat hij anders maar boven op zijn kamer moest gaan zitten.
Traktaties worden hier niet verplicht gedeeld. Als ze een zakje chips hebben, dan krijgen de anderen meestal ook wel iets ervan, maar het wordt niet precies in drieën gedeeld en dat hoeft ook niet van mij.
Jesse

Alles delen?

ik heb eigenlijk alleen gereageerd op het delen van snoep e.d.
Dat is hier wel de gewoonte dus.
maar ik lees nu een zelfgespaarde DS?of verjaardagskadootjes?
nee,dat hoeft hier niet verplicht gedeeld te worden.
het gebeurt wel dat ze er met elkaar mee spelen,maar als kind met zijn zelf verdiende DS zit te spelen hoeft hij deze niet te delen met het andere kind.
als het andere kind ermee wil spelen,moet dat ook eerst gevraagd worden.
zo is het hier ook niet de gewoonte dat de kinderen spullen van elkaars kamer pakken,dat wordt eerst gevraagd.
Maar met eten ligt het anders,iemand gaat hier niet in zijn eentje zitten snoepen,dat vind ik niet sociaal.

Sus-anne

Sus-Anne schreef:
"hoe moet een kind een boekje delen?"

Door toe te laten dat een ander het ook even heeft?
Delen is meer dan iets in 2-en splitsen, althans dat is hier zo.

Als je niet wilt delen, dan moet je niet voor de neus van je tweelingbroer verkneukeld gaan lezen. Als hij er niet aan mag komen, want het is van jou, gekregen op school, dan moet je dat ook prive doen.

Hier ook geen grote problemen met (uit) delen en dat is niet gangbaar met een tweeling.. tweelingen vinden delen erg moeilijk omdat ze het *altijd* moeten doen, tegen wil en dank.. zelfs van baby af aan je moeder delen op dezelfde momenten dat je haar nodig hebt, is niet makkelijk. Er is eerder een tekort aan iets eigens, aan eigen speelgoed bijv. Dat gaat hier gelukkig redelijk goed (even afkloppen).

Het lastige met het leren van delen is dat het iets vrijwilligs eist en iets van gunnen, goede manieren, wederkerigheid, dat je iets afstaat terwijl je niet weet of je iets terugkrijgt etc.. het heeft ook te maken of je genoeg hebt gehad, zelf.. en genoeg is individu afhankelijk, Voor iedereen is de hoeveelheid genoeg anders. Dat is voor kleintjes best ingewikkeld. Dus moeten delen vind ik een contradictie. Ik probeer zoveel mogelijk een keuze te geven, verwoord mogelijke afwegingen en laat de keuze dan aan het kind.

Die roeiboot, zo ben ik ook

ik overleg ook wel eens niet, dan geef ik dingen weg of verkoop ik iets van mijn kinderen. Dan pak ik een doos en dan ga ik de kamers en kasten af en gooi ik alles waarvan ik vind dat ze het niet nodig hebben in die doos, en dan gaat die doos naar Polen, of naar iets voor illegalen, etc. Eergisteren is er nog een tas met babyspeelgoed en kleding weg gegaan, dit omdat mijn schoonmaakster een verhaal had, hup dan heb ik zo een tas vol.

Soms vraag ik het wel, maar heel vaak niet.

Ik heb laatst een stoel van mijn oudste verkocht op marktplaats, dat ding stond maar in de weg op zolder. maar ze was best boos dat het ding opeens weg was. Toen zei ik dat die zolder wat leger moet worden, dat ik dan een zitzak oid wil kopen. En toen zei ze dat ze dan liever een ipod wou hebben... Ik bedoel maar, ze komt toch niets tekort. Het is ook een kind wat wel eens dingen weg geeft uit zichzelf, dat vind ik mooi.

Ja delen, delen als je meer hebt dan de ander vind ik wel een belangrijke boodschap. Niet delen totdat je net zo arm bent maar je kan best delen wat je niet nodig hebt. Of dat nu 3 appelflappen zijn of een bak speelgoed. Maar misschien doe ik wel te makkelijk afstand, zoiets vind een vriendin van ons. Zij kan (niets weg gooien, enorme zooi is het daar altijd) maar vind het akelig dat ik mij niet hecht aan spullen en alle babyspullen van de jongste zonder blikken of blozen weg kan geven.

Manda

Ik zou willen dat ik dat zo gemakkelijk kon Ik vind het moeilijk om spullen van mijn kinderen weg te doen. Komt vooral omdat ik zelf niets meer heb uit mijn kindertijd (op enkele leesboekjes na) en dat erg jammer vind. Het meeste ging naar mijn broertjes en zusjes, mijn moeder heeft later ook veel weggegeven. Spullen uit mijn babytijd heeft mijn oma, die ooit hielp verhuizen, weggegooid als "oude troep, wat moet je er mee..." (mijn moeder vond dat wel erg trouwens, maar oma had haar niks gevraagd). Dat maakt het voor mij moeilijk spulen weg te gooien, die ze ooit misschien zelf weer zouden willen hebben.