Ervaringen van kinderen met gescheiden ouders
hoi. Ik ben er recent achter gekomen dat mijn partner me (opnieuw) bedrogen heeft. Voor mij is dit heel duidelijk nu.. dit wil ik niet verder voor mezelf. Ik verdien beter.
Maar ..
We hebben 2 kinderen. Eentje van 2j en eentje van 6j.
Zijn er mensen die vroeger bij gescheiden ouders gewoond hebben? Hoe hebben jullie dit ervaren? Of zijn er net mensen die vroeger hun ouders bij elkaar gehad hebben, maar waarvan ze vonden dat de ouders moesten scheiden?
Hoe vertel ik dit aan mijn kinderen.. wat vertel ik juist? Ik wil geen vinger wijzen naar iemand waarom we uit elkaar gaan. Maar ik denk dat mijn 6jarige misschien wel vragen gaat hebben over het waarom. Wat vertel je dan?
Mijn hart breekt, te weten dat ze járen heen en weer moeten. Dat zij de dupe zijn van dit alles..
Mijn ouders zijn vroeger ook gescheiden. Ik was toen echter 19jaar. Wel nog thuiswonend. Vond het op en neer gaan vervelend, maar vond het 'fijn' om m'n ouders weer gelukkig te zien. Ik was natuurlijk een pak ouder dan mijn kinderen nu zijn en heb niet zo heel lang heen&weer moeten gaan.
MoederVanTwee schreef op 05-09-2023 om 11:50:
[..]
Ik weet overigens ook niet of hun vader zou overwegen om een dag minder te gaan werken.. dus hij werkt zowiezo 38u per week. Onze dochter kan vanaf januari naar school.
Hij is momenteel op woensdag vrij en zaterdag werkt hij een halve dag. Op maandag, dinsdag en donderdag werkt hij tot 6 en op vrijdag tot 5. School is uit om 3u. Hij zal dus enkel op woensdag ze kunnen halen op school. En op donderdag en vrijdag zouden ze dan ook nog naar voorschoolse opvang moeten.
De dagen dat ik werk, kan ik (normaal altijd) ofwel de kinderen brengen ofwel ze op school halen. Ze zouden nooit in de opvang moeten zitten, omdat mijn ouders ze voor en na school kunnen opvangen.
Maak niet de klassieke fout nu alvast dingen op te willen vangen die aan vader zijn om op te vangen.
Te veel mannen roepen dat ze niet minder of anders kunnen of mogen werken, maar dat blijkt vrijwel altijd toch mogelijk. Het is ook leuk en goed voor hem en zijn band met de kinderen om ze wel zelf uit school te halen en naar school te brengen. Dus laat hem zelf met zijn baas uitvechten hoeveel uren hij werkt en hoe hij die indeelt. Voor de overige problemen mag hij zelf opvang regelen op zijn manier (voor/naschoolse opvang, ouders, oppas). Hij is een volwassen man, op zijn werk kan hij ook dingen regelen en voor elkaar krijgen, dus thuis heus ook.
MoederVanTwee schreef op 05-09-2023 om 10:23:
[..]
Wordt dit niet heel verwarrend voor hun?
Ik dacht eerder aan iets als bv in de week bij mij, weekend bij vader. Omdat het dan duidelijker afgebakend is.. 5nachten lijkt me al veel. Vooral voor onze dochter van 2.
Ik weet niet of zij het al gaat snappen als ze 5nachten zonder mama (of papa) moet zijn..
Ik lees heel erg dat je jezelf de beste ouder vindt. Heel belangrijk om dat los te laten. Hij is hun vader. 5 dagen zonder vader is even vervelend als zonder moeder.
Het is voor de kinderen juist heel duidelijk dat ze vaste dagen bij een ouder zijn. Als jij altijd doordeweeks hebt en hij weekend heb jij geen dagen om dagje weg te kunnen gaan oid. En heeft hij juist alleen de leuke dagen.
Mija schreef op 05-09-2023 om 10:13:
[..]
Hou je aan je eigen neutrale verhaal. Papa en mama hebben besloten uit elkaar te gaan omdat ze niet meer op die manier van elkaar houden. Als kind dan zegt: ‘papa zegt dat hij met een andere mama heeft gespeeld’ kun je bijvoorbeeld zeggen: ‘ja, dat vinden mensen niet zo fijn als ze met elkaar getrouwd zijn maar het gebeurt soms als mensen niet meer op die manier van elkaar houden.’ Je spreekt dan niet tegen wat hij heeft gezegd maar je duidt het op een manier die je kind misschien een beetje kan plaatsen. Je kan dan uitleggen dat getrouwd zijn voor veel mensen betekent dat papa’s en mama’s niet met andere mensen knuffelen maar dat het soms wel gebeurt en dat het laat zien dat het tussen de papa en de mama niet goed gaat. Dat is bij jullie ook gebeurd en daarom gaan jullie uit elkaar. Ik zou dat ‘spelen’ wel een beetje verduidelijken want als hij het relateert aan dat hij zelf met kinderen speelt en denkt dat je dus niet met meer kinderen mag spelen, snapt hij er niks van.
Ik vind ook dat je gerust tegen je kind kunt zeggen dat je er verdrietig over bent dat papa en jij niet meer op de ‘papa-en-mama-manier’ van elkaar houden. En dat je begrijpt dat hij dat ook is. Dat papa’s en mama’s er hun best voor doen bij elkaar te blijven en het fijn met elkaar te hebben maar dat dat soms niet lukt. En dat dat is wat nu ook bij jullie gebeurt. Ook de boosheid kun je bevestigen, boos worden is normaal, dus iets in de trant van: wat papa zegt, dat ik boos bent, dat klopt wel ja. Want ik vind het helemaal niet fijn dat hij met die andere mama heeft geknuffeld want dat is iets speciaals voor mij. Maar ik ben vooral verdrietig dat we niet meer op die manier van elkaar houden. Als papa’s en mama’s niet meer op die manier van elkaar houden, is het heel moeilijk om als echtpaar bij elkaar te blijven want om dat te kunnen moet je elkaars allerliefste zijn en als dat niet meer zo is, doe je elkaar teveel verdriet als je samen blijft.
Ik krijg hier echt de kriebels van. Ik vind dat kind in deze uitleg veel te veel meekrijgt van het knuffelen met de andere mama. Gewoon een opmerking als papa heeft iets stoms gedaan oid zou ik passender vinden. Ze zijn 2 en 6, beantwoord gewoon vragen als ze komen. Dat over mensen andere mensen knuffelen is alleen maar verwarrend want zij knuffelen ook met opa en oma etc.
Due-scimmie schreef op 05-09-2023 om 12:36:
[..]
Ik krijg hier echt de kriebels van. Ik vind dat kind in deze uitleg veel te veel meekrijgt van het knuffelen met de andere mama. Gewoon een opmerking als papa heeft iets stoms gedaan oid zou ik passender vinden. Ze zijn 2 en 6, beantwoord gewoon vragen als ze komen. Dat over mensen andere mensen knuffelen is alleen maar verwarrend want zij knuffelen ook met opa en oma etc.
Heel simpel houden en helemaal niet teveel details. Jullie zijn geen vriendjes meer klaar. De rest komt later (met de jaren) wel en al helemaal niet zeggen dat papa iets stom heeft gedaan. Dat TO hekel aan haar man heeft dat is terecht maar een kind zeker van 6 jaar houdt van zijn papa en mama.
Triest verhaal dit weer. Hopelijk volgen er geen ruzies o.i.d. Sterkte TO
Maak vooral niet de klassieke denkfouten die veel mensen maken als ze gaan scheiden.
De eerste is dat je nu alles beslist en regelt voor de komende 20 jaar. Neem in je convenant op dat je na een half jaar, dan na een jaar en vervolgens bij grote veranderingen met elkaar de verblijfsregeling evalueert en eventueel aanpast.
De tweede is dat je de situatie zoveel mogelijk moet houden zoals ie nu is. Dat je man nu minder zorgtaken heeft wil niet zeggen dat dat zo moet blijven en dat jullie de huidige verdeling aan moeten houden. Hij kan ook minder gaan werken of zijn werkdagen omgooien.
Als jouw ouders nu oppassen op dagen dat jullie beiden werken hoeft dat niet te veranderen als jullie gaan scheiden. Je man kan ook prima de kinderen naar zijn ex-schoonouders brengen en weer ophalen. Dat vraagt wel van zowel jouw ouders als van hem dat ze gewoon beleefd blijven doen. Dat zal in het begin misschien moeilijk zijn, maar niet onmogelijk. En het is in het belang van de kinderen, want je verandert dan minder in hun leven dan wanneer ze ineens naar een opvang moeten. En verder is, als hij dat niet zou willen, de opvang op zijn dagen aan hem om te regelen.
Toen wij bezig waren met het regelen van de scheiding hebben wij gekeken naar een mediator die vanuit de kinderen dacht. Via www.kidsfirstmediation.nl kun je een online training doen en vervolgens samen afspraken maken die bij jullie specifieke situatie passen.
Er bestaat ook websites om mediators te vergelijken. Het is belangrijk dat jullie het eens zijn over de mediator, jullie moeten je daar allebei goed bij voelen.
Ik begrijp dat je man een scheiden (nog) niet nodig vindt. Ik raad je met klem aan om daarover met je man op 1 lijn te komen. Waarom denkt hij dat scheiden niet nodig is? Hoe ziet hij jullie relatie dan? Als je deze stap overslaat krijg je dingen als het gesprek van je man met je zoon. Ook voor je man moet helder zijn dat jullie gaan scheiden. Pas als je het daarover eens bent kun je ook makkelijk eens worden over het hoe. Anders gaat hij in de weerstand en dan wordt het allemaal onnodig ingewikkeld en moeizaam. Je hebt geen haast, beter doorloop je het proces zorgvuldig en rustig.
Sterkte.
Jonagold schreef op 05-09-2023 om 13:12:
Maak vooral niet de klassieke denkfouten die veel mensen maken als ze gaan scheiden.
De eerste is dat je nu alles beslist en regelt voor de komende 20 jaar. Neem in je convenant op dat je na een half jaar, dan na een jaar en vervolgens bij grote veranderingen met elkaar de verblijfsregeling evalueert en eventueel aanpast.
De tweede is dat je de situatie zoveel mogelijk moet houden zoals ie nu is. Dat je man nu minder zorgtaken heeft wil niet zeggen dat dat zo moet blijven en dat jullie de huidige verdeling aan moeten houden. Hij kan ook minder gaan werken of zijn werkdagen omgooien.
Als jouw ouders nu oppassen op dagen dat jullie beiden werken hoeft dat niet te veranderen als jullie gaan scheiden. Je man kan ook prima de kinderen naar zijn ex-schoonouders brengen en weer ophalen. Dat vraagt wel van zowel jouw ouders als van hem dat ze gewoon beleefd blijven doen. Dat zal in het begin misschien moeilijk zijn, maar niet onmogelijk. En het is in het belang van de kinderen, want je verandert dan minder in hun leven dan wanneer ze ineens naar een opvang moeten. En verder is, als hij dat niet zou willen, de opvang op zijn dagen aan hem om te regelen.
Toen wij bezig waren met het regelen van de scheiding hebben wij gekeken naar een mediator die vanuit de kinderen dacht. Via www.kidsfirstmediation.nl kun je een online training doen en vervolgens samen afspraken maken die bij jullie specifieke situatie passen.
Er bestaat ook websites om mediators te vergelijken. Het is belangrijk dat jullie het eens zijn over de mediator, jullie moeten je daar allebei goed bij voelen.
Ik begrijp dat je man een scheiden (nog) niet nodig vindt. Ik raad je met klem aan om daarover met je man op 1 lijn te komen. Waarom denkt hij dat scheiden niet nodig is? Hoe ziet hij jullie relatie dan? Als je deze stap overslaat krijg je dingen als het gesprek van je man met je zoon. Ook voor je man moet helder zijn dat jullie gaan scheiden. Pas als je het daarover eens bent kun je ook makkelijk eens worden over het hoe. Anders gaat hij in de weerstand en dan wordt het allemaal onnodig ingewikkeld en moeizaam. Je hebt geen haast, beter doorloop je het proces zorgvuldig en rustig.
Sterkte.
Dankje voor je antwoord! Ik ben zelf van België en weet eigenlijk niet of er zo'n mediator bestaat in België.
Mijn man denkt dat het allemaal nog wel goed komt. Dat hij mn vertrouwen terug kan winnen. Echter heeft hij me 8j geleden ook al eens bedrogen en heeft hij me toen ook al belooft dit niet weer te doen. Hierdoor, en nog andere dingen doorheen de jaren, ben ik er stellig van overtuigd dit niet nog langer te willen.
MoederVanTwee schreef op 05-09-2023 om 13:47:
[..]
Dankje voor je antwoord! Ik ben zelf van België en weet eigenlijk niet of er zo'n mediator bestaat in België.
Jazeker, in België zijn ook volop echtscheidingsmediators. Bijvoorbeeld bij het CAW, die zijn relatief goedkoop en de prijs is ook inkomensafhankelijk. Maar er zijn ook advocaten die ook mediator zijn, die zijn duurder.
Ik heb gewoon tegen dochter verteld dat papa en mama andere dingen wilden en dat we daarom ruzie hadden. Dat we daarom beter ieder in een eigen huis konden wonen, omdat we dan allebei konden doen wat we het beste vonden. Het ene is niet beter dan het andere, alleen anders. Dat hij drank- en gokverslaafd was (is) vond ik zelf eigenlijk wel slechter dan wat ik zelf wilde, maar daar heb ik mijn dochter niet mee opgezadeld. Zij kwam daar later vanzelf achter.
Ruud1971! schreef op 05-09-2023 om 12:42:
[..]
Heel simpel houden en helemaal niet teveel details. Jullie zijn geen vriendjes meer klaar. De rest komt later (met de jaren) wel en al helemaal niet zeggen dat papa iets stom heeft gedaan. Dat TO hekel aan haar man heeft dat is terecht maar een kind zeker van 6 jaar houdt van zijn papa en mama.
Triest verhaal dit weer. Hopelijk volgen er geen ruzies o.i.d. Sterkte TO
Het ging me vooral om dat een zesjarige niet hoeft te weten dat je niet met andere knuffelt 
en papa dat wel deed. Stond ook bij oid.
MoederVanTwee schreef op 05-09-2023 om 13:47:
[..]
Mijn man denkt dat het allemaal nog wel goed komt. Dat hij mn vertrouwen terug kan winnen. Echter heeft hij me 8j geleden ook al eens bedrogen en heeft hij me toen ook al belooft dit niet weer te doen. Hierdoor, en nog andere dingen doorheen de jaren, ben ik er stellig van overtuigd dit niet nog langer te willen.
Is een openrelatie niet wat voor je jullie. Dat wordt veel gepromoot door vrouwen hier op dit forum. Blijft je huwelijk in tact maar gun je elkaar het plezier buitenshuis. Ben er zelf ook niet van maar lees genoeg hier verhalen van vrouwen die dit willen. Ook omdat je man bi is en jij hem de behoefte van homo sex niet kan geven.
TO val je kinderen niet lastig met details waar ze niets mee kunnen. Iemand van 6 hoeft niets te weten van de reden. Met 16 bijvoorbeeld is dat al anders. Ga gezamenlijk het gesprek aan en bespreek dit vooraf samen. Vertel dat het niet aan de kinderen ligt maar dat jullie niet meer verliefd zijn. Dat is echt voldoende. Geen schuldige aanwijzen want ze houden van jullie beiden!
Ik ken meerdere kinderen van gescheiden ouders. Snel alles afhandelen zodat je verder kunt. Het volwassen oplossen en elkaar wat gunnen. Jouw partner wil waarschijnlijk niet dat de werkelijke reden openbaar gaat worden. Daarom wil hij de schijn met zijn gezin ophouden. Maar daar hoef jij je niet voor te lenen als je dat niet wilt en zijn behoeftes (die zijn en blijven er dat zit in zijn geaardheid en kan hij niet wegdrukken).
Vechtscheidingen zijn drama's voor kinderen. Maar blijf in elkaars buurt wonen en hou goed contact. Talloze kinderen die daarmee prima functioneren.
Ruud1971! schreef op 05-09-2023 om 15:18:
[..]
Is een openrelatie niet wat voor je jullie. Dat wordt veel gepromoot door vrouwen hier op dit forum. Blijft je huwelijk in tact maar gun je elkaar het plezier buitenshuis. Ben er zelf ook niet van maar lees genoeg hier verhalen van vrouwen die dit willen. Ook omdat je man bi is en jij hem de behoefte van homo sex niet kan geven.
Ik heb hem voordien ook al een open relatie voorgesteld. Waarschijnlijk omdat ik ergens al wel wist dat hij niet heel trouw kon zijn, maar daar ging hij nooit echt op in. Het gedacht mij te moeten delen was niks voor hem.
Maar in de grond van mijn hart is dit niet wat ik wil. Ik ben 12jaar trouw geweest, dus moet een man dit toch ook kunnen? Misschien niet elke man. Maar dat is toch waar ik ergens nog op hoop. Op een man die 'genoeg' heeft aan mij en me onvoorwaardelijk graag ziet.
Due-scimmie schreef op 05-09-2023 om 12:31:
[..]
Ik lees heel erg dat je jezelf de beste ouder vindt. Heel belangrijk om dat los te laten. Hij is hun vader. 5 dagen zonder vader is even vervelend als zonder moeder.
Het is voor de kinderen juist heel duidelijk dat ze vaste dagen bij een ouder zijn. Als jij altijd doordeweeks hebt en hij weekend heb jij geen dagen om dagje weg te kunnen gaan oid. En heeft hij juist alleen de leuke dagen.
Het is niet zo zeer dat ik mezelf de betere ouder vind, maar mijn dochter hecht wel meer aan mij. Ik las ook ergens dat ze onder de 3j best het meest bij hun primaire verzorger zijn en best maar max 2nachten weg zouden kunnen zijn.
MoederVanTwee schreef op 05-09-2023 om 16:06:
[..]
Het is niet zo zeer dat ik mezelf de betere ouder vind, maar mijn dochter hecht wel meer aan mij. Ik las ook ergens dat ze onder de 3j best het meest bij hun primaire verzorger zijn en best maar max 2nachten weg zouden kunnen zijn.
En hoe moet ze zich gaan hechten aan haar vader als ze die amper ziet? Om kinderen iedere 2 nachten te laten verplaatsen is geen doen.
Due-scimmie schreef op 05-09-2023 om 14:47:
[..]
Het ging me vooral om dat een zesjarige niet hoeft te weten dat je niet met andere knuffelt
Mee eens, maar je moet toch wel wat zeggen als papa al tegen kind heeft gezegd dat mama boos is, omdat papa met een andere mama heeft gespeeld? Straks denkt kind dat het gek is als hij meerdere speelmaatjes heeft op en na school.
