Ervaringen van kinderen met gescheiden ouders
hoi. Ik ben er recent achter gekomen dat mijn partner me (opnieuw) bedrogen heeft. Voor mij is dit heel duidelijk nu.. dit wil ik niet verder voor mezelf. Ik verdien beter.
Maar ..
We hebben 2 kinderen. Eentje van 2j en eentje van 6j.
Zijn er mensen die vroeger bij gescheiden ouders gewoond hebben? Hoe hebben jullie dit ervaren? Of zijn er net mensen die vroeger hun ouders bij elkaar gehad hebben, maar waarvan ze vonden dat de ouders moesten scheiden?
Hoe vertel ik dit aan mijn kinderen.. wat vertel ik juist? Ik wil geen vinger wijzen naar iemand waarom we uit elkaar gaan. Maar ik denk dat mijn 6jarige misschien wel vragen gaat hebben over het waarom. Wat vertel je dan?
Mijn hart breekt, te weten dat ze járen heen en weer moeten. Dat zij de dupe zijn van dit alles..
Mijn ouders zijn vroeger ook gescheiden. Ik was toen echter 19jaar. Wel nog thuiswonend. Vond het op en neer gaan vervelend, maar vond het 'fijn' om m'n ouders weer gelukkig te zien. Ik was natuurlijk een pak ouder dan mijn kinderen nu zijn en heb niet zo heel lang heen&weer moeten gaan.
Dan vertel je dat jullie samen niet meer gelukkig zijn maar jullie allebei nog wel heel veel van de kinderen houden oid. Dat je partner is vreemdgegaan hoeven kinderen niet te weten.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 11 was. Het was voor mij een schok. Ze hadden geen ruzie maar mijn moeder was ook niet gelukkig. Ze zijn beiden gelukkiger nu maar ik dacht toen wel regelmatig had et gewoon nog een volgehouden tot wij volwassen waren. We woonden bij moeder en gingen om het weekend en iedere woensdag naar mijn vader.
Wat een vervelende beslissing om te moeten maken en ik kan me heel goed voorstellen dat je je afvraagt hoe het op je kinderen over kan komen.
Ik ben zelf opgegroeid met gescheiden ouders, zij gingen uit elkaar toen ik 3 was. En ik heb altijd geroepen dat dat het beste was wat ze hadden kunnen doen, ze zijn zo verschillend.
Tot mijn 13e was er co-ouderschap en heb ik er zelf voor gekozen om bij mijn vader te gaan wonen. Mijn ouders woonde op 2 minuten lopen van elkaar dus ik kon altijd even snel naar het andere huis om wat vergeten spullen op te halen of dat ene shirtje wat ik toch echt perse aan moest vandaag.
Wel heb ik er toen ik naar de middelbare ging er voor gekozen om mijn huiswerk bij mijn vader te maken en dus al mijn schoolspullen daar te hebben.
De kinderen zullen inderdaad vast vragen gaan stellen. Maar je kan het gewoon heel basaal houden. Mijn ouders hebben altijd gezegd dat ze niet meer bij elkaar passen. Maar ik was ook echt te klein om wellicht anders door te hebben. Overigens vermoed ik dat dit ook wel echt de reden geweest is.
Zelf ben ik ook uit elkaar gegaan met de vader van mijn zoon omdat het gewoon weg niet werkte tussen ons. En dat is ook wat ik heb altijd verteld heb en zal vertellen. De reden waarom het niet werkte gaat hem niks aan, mede omdat ik nooit kwaad zal spreken over zijn vader. Het is en blijft wel zijn vader namelijk. Inmiddels zien zij elkaar ook niet meer helaas. Ik heb me er voor blijven inzetten dat ze elkaar bleven zien maar wel tot op het moment dat een van de twee aan gaf dat niet meer te willen of te kunnen. En dat is vader geweest, die kon het niet meer aan om de bezoeken af te leggen jammer genoeg.
Ik ben opgegroeid met twee ouders die een zeer ongelukkig huwelijk hadden. Meerdere malen hebben zij aan mij verteld dat ze gingen scheiden om er vervolgens niet meer over te praten waaruit ik dan de conclusie moest maken dat ze het weer niet hadden doorgezet.
Het opgroeien met twee ouders waar geen liefde tussen was vond ik zwaar. Regelmatig moest ik kiezen met wie van de twee ik mee ging als we bijvoorbeeld een ronde gingen fietsen op zondag en ik voelde mij altijd heel naar hierover. Kiezen betekende ook iemand pijn doen en teleurstellen.
Daarnaast was er veel ruzie, schelden en kwamen ze letterlijk over elkaar bij mij uithuilen. Ik wilde zo graag dat ze uit elkaar gingen maar dat is nooit gebeurd.
Hoe je het ook gaat doen TO, zorg dat je je kinderen niet het gevoel geeft tussen de twee vuren in te staan en constant één van de ouders teleur te stellen.
Heel erg veel sterkte.
Due-scimmie schreef op 05-09-2023 om 08:03:
Dan vertel je dat jullie samen niet meer gelukkig zijn maar jullie allebei nog wel heel veel van de kinderen houden oid. Dat je partner is vreemdgegaan hoeven kinderen niet te weten.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 11 was. Het was voor mij een schok. Ze hadden geen ruzie maar mijn moeder was ook niet gelukkig. Ze zijn beiden gelukkiger nu maar ik dacht toen wel regelmatig had et gewoon nog een volgehouden tot wij volwassen waren. We woonden bij moeder en gingen om het weekend en iedere woensdag naar mijn vader.
Blijkbaar heeft hij vorige avond tegen onze zoon gezegd dat hij 'met een andere mama had gespeeld' en dat ik daarom boos ben op hem.. dit kwam mn zoon mij vertellen..
Ik snap dat hij verdrietig is omdat ik uit elkaar wil, maar om dit nu aan onze zoon te gaan vertellen.. ik had hem gevraagd om nog niks tegen onze kinderen te zeggen, totdat we juist weten hoe we het gaan aanpakken.. en dan doet hij dit. Niet met slechte bedoelingen denk ik, maar ik wil niet dat onze zoon zijn vader moet gaan troosten...
Nu weet ik het even niet meer..
ik was zelf 9 op het moment dat het duidelijk werd dat het totaal niet meer werkte tussen onze ouders.
Toch heeft het nog tot mijn 11e geduurd eer ze uit elkaar gingen .
Een tijd wat zo getekend heeft dat wij niks meer met vader te maken wilde hebben .
Dit resulteerde dat vader afstand van zijn eigen 2 kinderen heeft gedaan , in de rechtbank tijdens de uitspraak. Moeder sprak ook bepaald niet positief over hem.
Ik zelf heb hem nog 1x gezien , dat was op zijn sterfbed.
Zelf ben ik gescheiden toen ik 27 was en 1 kind had. Kindje was 2.5 jaar. Mijn exman zag mij meer als zijn zus .
Daar voelde ik me te jong voor om in zn relatie te zitten.
Kind zag vader normaa gesproken om de 2 weken een weekend
Maar was altijd welkom als hij zijn kind wilde zien.
Op een bepaald monent kreeg hij diverse relaties en was kind niet meer welkom.
Nooit heb ik een kwaad woord over mijn ex gesproken tegen kind. Maar heb ook niet een mooier verhaal van gemaakt .
Nu kind zelf een kleintje heeft is het contact met vader hersteld .
Ellori schreef op 05-09-2023 om 08:12:
Wat een vervelende beslissing om te moeten maken en ik kan me heel goed voorstellen dat je je afvraagt hoe het op je kinderen over kan komen.
Ik ben zelf opgegroeid met gescheiden ouders, zij gingen uit elkaar toen ik 3 was. En ik heb altijd geroepen dat dat het beste was wat ze hadden kunnen doen, ze zijn zo verschillend.
Tot mijn 13e was er co-ouderschap en heb ik er zelf voor gekozen om bij mijn vader te gaan wonen. Mijn ouders woonde op 2 minuten lopen van elkaar dus ik kon altijd even snel naar het andere huis om wat vergeten spullen op te halen of dat ene shirtje wat ik toch echt perse aan moest vandaag.
Wel heb ik er toen ik naar de middelbare ging er voor gekozen om mijn huiswerk bij mijn vader te maken en dus al mijn schoolspullen daar te hebben.
De kinderen zullen inderdaad vast vragen gaan stellen. Maar je kan het gewoon heel basaal houden. Mijn ouders hebben altijd gezegd dat ze niet meer bij elkaar passen. Maar ik was ook echt te klein om wellicht anders door te hebben. Overigens vermoed ik dat dit ook wel echt de reden geweest is.
Zelf ben ik ook uit elkaar gegaan met de vader van mijn zoon omdat het gewoon weg niet werkte tussen ons. En dat is ook wat ik heb altijd verteld heb en zal vertellen. De reden waarom het niet werkte gaat hem niks aan, mede omdat ik nooit kwaad zal spreken over zijn vader. Het is en blijft wel zijn vader namelijk. Inmiddels zien zij elkaar ook niet meer helaas. Ik heb me er voor blijven inzetten dat ze elkaar bleven zien maar wel tot op het moment dat een van de twee aan gaf dat niet meer te willen of te kunnen. En dat is vader geweest, die kon het niet meer aan om de bezoeken af te leggen jammer genoeg.
Hij heeft blijkbaar gisterenavond tegen ons zoon gezegd dat hij 'gespeeld had met een andere mama' en dat ik daarom boos ben op hem. Dit vertelde mijn zoon mij deze morgen.
hoe oud was je zoontje toen jullie uit elkaar gegaan zijn?
Envelop schreef op 05-09-2023 om 08:46:
Ik ben opgegroeid met twee ouders die een zeer ongelukkig huwelijk hadden. Meerdere malen hebben zij aan mij verteld dat ze gingen scheiden om er vervolgens niet meer over te praten waaruit ik dan de conclusie moest maken dat ze het weer niet hadden doorgezet.
Het opgroeien met twee ouders waar geen liefde tussen was vond ik zwaar. Regelmatig moest ik kiezen met wie van de twee ik mee ging als we bijvoorbeeld een ronde gingen fietsen op zondag en ik voelde mij altijd heel naar hierover. Kiezen betekende ook iemand pijn doen en teleurstellen.
Daarnaast was er veel ruzie, schelden en kwamen ze letterlijk over elkaar bij mij uithuilen. Ik wilde zo graag dat ze uit elkaar gingen maar dat is nooit gebeurd.
Hoe je het ook gaat doen TO, zorg dat je je kinderen niet het gevoel geeft tussen de twee vuren in te staan en constant één van de ouders teleur te stellen.
Heel erg veel sterkte.
Ik heb er inderdaad ook bij stilgestaan op toch samen te blijven voor hun .. maar ons dochtertje is 2jaar, want betekent dat dit nog een 20tal jaar kan blijven duren.
En of het inderdaad beter voor hun is om in een gezin om te groeien waar geen liefde is..
MoederVanTwee schreef op 05-09-2023 om 09:13:
[..]
Hij heeft blijkbaar gisterenavond tegen ons zoon gezegd dat hij 'gespeeld had met een andere mama' en dat ik daarom boos ben op hem. Dit vertelde mijn zoon mij deze morgen.
hoe oud was je zoontje toen jullie uit elkaar gegaan zijn?
Dat is wel echt heel kwalijk en enorm dom van hem zeg! Ik zou de bal ook mooi bij hem laten liggen om zich hier uit te werken en er geen enkel aandeel in hebben.
Hij was iets meer dan een jaar toen wij uit elkaar gingen.
Rode-panda schreef op 05-09-2023 om 09:04:
ik was zelf 9 op het moment dat het duidelijk werd dat het totaal niet meer werkte tussen onze ouders.
Toch heeft het nog tot mijn 11e geduurd eer ze uit elkaar gingen .
Een tijd wat zo getekend heeft dat wij niks meer met vader te maken wilde hebben .
Dit resulteerde dat vader afstand van zijn eigen 2 kinderen heeft gedaan , in de rechtbank tijdens de uitspraak. Moeder sprak ook bepaald niet positief over hem.
Ik zelf heb hem nog 1x gezien , dat was op zijn sterfbed.
Zelf ben ik gescheiden toen ik 27 was en 1 kind had. Kindje was 2.5 jaar. Mijn exman zag mij meer als zijn zus .
Daar voelde ik me te jong voor om in zn relatie te zitten.
Kind zag vader normaa gesproken om de 2 weken een weekend
Maar was altijd welkom als hij zijn kind wilde zien.
Op een bepaald monent kreeg hij diverse relaties en was kind niet meer welkom.
Nooit heb ik een kwaad woord over mijn ex gesproken tegen kind. Maar heb ook niet een mooier verhaal van gemaakt .
Nu kind zelf een kleintje heeft is het contact met vader hersteld .
Hoe heeft jouw kindje dit ervaren? Ons dochtertje is nu 2jaar en 2maanden.
Ik weet ook niet wat de beste regeling is voor hun. Week om week vind ik zowiezo veel te lang. Hun fulltime bij mij, vind ik niet eerlijk naar hun papa of naar hunzelf toe. Dus dat wil ik ook niet. Maar heb ook al gelezen dat een kind van 2 maximum best 2nachten niet bij de primaire verzorger is. Mijn dochter neigt meer naar mij en is ook altijd vaker bij mij geweest. Ik ben de eerste 10maanden na haar geboorte volledig thuisgebleven en daarna halftime gaan werken.
Ellori schreef op 05-09-2023 om 09:16:
[..]
Dat is wel echt heel kwalijk en enorm dom van hem zeg! Ik zou de bal ook mooi bij hem laten liggen om zich hier uit te werken en er geen enkel aandeel in hebben.
Hij was iets meer dan een jaar toen wij uit elkaar gingen.
Ja ik weet ook niet echt hoe ik hier nu verder mee moet .. ik wou niet dat mn zoon (en dochter, maar die is nog te jong) een oordeel moesten gaan hebben over hun vader of moeder. Maar nu draait het meer uit op 'papa heeft iets fouts gedaan', maar ook 'mama heeft beslist om uit elkaar te gaan'.
Hij zegt in gesprekken soms ook tegen mij dat ik het allemaal 'zomaar' weggooi.. daar word ik gewoon triest van..
MoederVanTwee schreef op 05-09-2023 om 09:13:
[..]
Hij heeft blijkbaar gisterenavond tegen ons zoon gezegd dat hij 'gespeeld had met een andere mama' en dat ik daarom boos ben op hem. Dit vertelde mijn zoon mij deze morgen.
hoe oud was je zoontje toen jullie uit elkaar gegaan zijn?
Wat erg dat hij dit zo tegen jullie zoon zegt. Beter overleg je me elkaar wat het verhaal gaat zijn. Maar goed, dit is nu al gezegd natuurlijk.
Is relatietherapie een optie
Niet om je relatie voort te zetten maar wel om samen ouders te zijn ?
Roos55 schreef op 05-09-2023 om 09:27:
Is relatietherapie een optie
Niet om je relatie voort te zetten maar wel om samen ouders te zijn ?
Bedoel je dan in de zin van samen blijven wonen als ouders of..?
We hebben geen slaande ruzie of dergelijke.
En ik wil ook gewoon voor mn kinderen dat we zelf nog een goede band hebben.
Expartner wil dat we vrienden blijven, maar hij is ervan overtuigd dat dit nog goed kan komen. Ik ben overtuigd dat dit niet meer is wat ik wil.
MoederVanTwee schreef op 05-09-2023 om 09:21:
[..]
Ja ik weet ook niet echt hoe ik hier nu verder mee moet .. ik wou niet dat mn zoon (en dochter, maar die is nog te jong) een oordeel moesten gaan hebben over hun vader of moeder. Maar nu draait het meer uit op 'papa heeft iets fouts gedaan', maar ook 'mama heeft beslist om uit elkaar te gaan'.
Hij zegt in gesprekken soms ook tegen mij dat ik het allemaal 'zomaar' weggooi.. daar word ik gewoon triest van..
Hij mag zich hier uit gaan redden, iets met billen branden en blaren zitten enzo. Hij is dom geweest en heeft in zijn boosheid (oid) de waarheid aan een kind verteld. Dan mag hij ook mooi zorgen dat daar een andere draai aangegeven wordt.
En hij kan daar inderdaad vast 'mama heeft de beslissing genomen om uit elkaar te gaan' van maken. Maar je kan een kind heel goed uitleggen dat je niet meer verliefd bent op elkaar en het daarom beter is om apart verder te gaan maar dat jullie allebei wel voor altijd van jullie kinderen houden.
En wat betreft de verdeling, ik was 3 nachten bij mijn moeder en 4 bij mijn vader. En ik denk dat dat al zo vanaf het begin was.
Prachtwacht schreef op 05-09-2023 om 09:23:
[..]
Wat erg dat hij dit zo tegen jullie zoon zegt. Beter overleg je me elkaar wat het verhaal gaat zijn. Maar goed, dit is nu al gezegd natuurlijk.
Klopt. Ik heb ook tegen hem gezegd dat ik eerst met iemand wil gaan praten over hoe we dit het best kunnen vertellen aan hun..
Over het apart wonen is er gelukkig met de kinderen nog niet gesproken.
