Assertiviteit en moeder
Mijn moeder is aan de ene kant zeer dominant maar ook zeer gevoelig voor kritiek. Kon vroeger ook snel emotionele uitbarstingen krijgen als ze zich aangevallen voelde. In feite leidde dit tot een soort tirannie want iedereen incl. mijn vader deed wat ze zei.
Afgelopen week kwam ze logeren. Ze heeft de hele tijd aanmerkingen op mijn huishouden en mijn manier van opvoeden. In het verleden hebben we hier al aanvaringen door gehad. Maar elke keer begint ze weer opnieuw. Ik probeer het maar te negeren, omdat het a) toch geen effect lijkt te hebben, even later doet ze het weer en b) je kans hebt dat ze weer gaat huilen oid. Maar naar een tijd negeren gaat het binnenin mij steeds meer koken. En dan zeg ik toch op een gegeven moment iets op een vrij geïrriteerde toon.
Zo ook van de week, waardoor ze eerder is vertrokken.
Wat is wijsheid? Haar meer vermijden of toch assertiever worden en wel de hele tijd elke opmerking pareren met de rustige opmerking dat ik niet gediend bent van bemoeienis.
Probeer
met humor te reageren.
Als dit al je hele leven zo gaat,zal je moeder niet meer veranderen. Probeer een brede rug te hebben, laat het langs je afglijden met een grapje maar verander niets in de manier waarop je je huishouden runt of je kinderen opvoedt. Je moeder dwingt vermoed ik met haar gehuil een hele fanfare van troosten, praten, excuses etc. af. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is daar niet steeds weer in meegesleurd te worden. Je kunt het veranderen door je niet meer te laten 'raken' door dit gedrag.
Ach
Weet je, het is je ego die in het geweer is. Die in opstand komt. Hoe belangrijk ís het uiteindelijk om je moeder duidelijk te maken dat jij het goed doet? Je moeder gaat niet meer veranderen. Laat het gewoon van je af glijden.
Veranderen
Getsie, ik ben moeder van 3 volwassen kinderen. Stel dat een van hen hier schrijft en jullie reageren met: je moeder gaat niet meer veranderen .... Au-au-au. Willen jullie zelf tzt zo gezien worden? Lijkt mij een stuk wenselijker als je je moeder als gelijkwaardige volwassene benadert en gewoon uitlegt wat je tegenstaat. Stap uit de dochterrol, ga naast je moeder staan, doe je zegje zonder op je strepen te gaan staan. Niet geschoten is altijd mis.
Evenzo
Wacht niet tot je kookt. Maak duidelijk dat 't jouw huishouden, jouw gezin is. Dat ze kan klagen, mopperen wat ze wil maar dat jij 't zo helemaal prima vindt. Probeer niet op iedere opmerking te reageren, sommige op- aanmerkingen zijn 't niet waard, die leg je naast je neer.
Beste moeder....
weest gerust, ik bedoel niet dat moeders-met-volwassen-kinderen niet meer kunnen veranderen. Maar Evenzo beschrijft dat háár moeder altijd al dit gedrag vertoonde. En dat daar altijd op een bepaalde manier op werd gereageerd. Ik denk echt dat het een illusie is dat je zo'n patroon met een goed gesprek kunt veranderen. Evenzo zit daar zelf ook in. Als ze dus haar eigen gedrag verandert, kan dat van haar moeder misschien ook veranderen. Een goed gesprek zal niet veel uithalen. En contact met je moeder vermijden is toch ook jammer.
Zelf heb ik altijd een nogal moeizame relatie met mijn vader gehad. En gemerkt dat toen ik mijn eigen houding veranderde, die van hem ook veranderde. De dingen minder zwaar opnemen, de situatie kunnen relativeren helpt veel. Mijn vader is inmiddels overleden, en ik ben blij dat ik het contact met hem zoveel mogelijk goed heb gehouden. Ook voor mijn kinderen, op wie hij erg gesteld was. Het was heel mooi om te zien hoe hij met mijn kinderen een liefdevolle, ongecompliceerde band kon hebben. Ik ben blij dat hij die gelegenheid gekregen heeft, ik ben ook blij dat mijn kinderen die gelegenheid gekregen hebben met hun opa.
Het gaat gelukkig al weer beter
Ik was vorige week ook erg moe en prikkelbaar. Maar alles van me af laten glijden gaat na X. aantal opmerkingen niet zo goed meer. We hebben erg weinig geld en mijn moeder maakt vrij veel opmerkingen van wat we nog aan ons huis zouden moeten veranderen. Als ik niet moe ben, kan ik me er makkelijk overheen zetten. Maar vorige week reageerde ik op een gegeven moment toch vrij geïrriteerd, omdat nadat ik een keer dit rustig had uitgelegd, ze weer een suggestie voor verandering maakte. Misschien moet ik me daar niet zo enorm schuldig voelen dat ze mijn irritatie merkte. Het gaat nu weer stukken beter.
Gelukkig hebben mijn kinderen een goede band met haar. Ik hoop dat ze zich later niet zo aan mij zullen irriteren, en inderdaad... ik denk ook dat ik dat liever van ze hoor.
Dansen
In relaties gaat het zelden om het gedrag van een van de partners, maar om hoe de partners op elkaar reageren. Jij reageert op een bepaalde manier op je moeder en zij weer op jou. Zo ontstaat een dans die jullie waarschijnlijk al vanaf je jeugd geoefend hebben. De oplossing is simpel: ophouden met dansen.
Geven, nemen, respect
moeders veranderen niet meer zo, volwassen dochters ook niet, relaties echter wel... hier ivm afstand, ieder jaar tenminste een maand lang bezoek... en na wat denken en praten en afspraken maken, genieten we allemaal van de bezoeken! over een paar weken is ze weer hier... LEUK!!!
af en toe bijt ik op mijn tong, maar ik weet vrijwel zeker dat zij dat ook doet, het belangrijkste is dat we bij elkaar zijn en dat zij bij ons gezin is ...
Mijn moeder
Is ook erg kritisch. Ze houdt heel veel van ons, maar kan het niet laten haar kritiek (en inderdaad ook suggesties voor verbeteringen in huis/huishouden etc) te spuien. Ze is ook altijd erg ongeduldig geweest. Nu ze met pensioen is, merk ik dat ze meer ontspant en ook meer kan hebben. Het heeft mij geholpen om te bedenken waar dat patroon vandaan komt (ze heeft een rotjeugd gehad, en kon in de ogen van haar ouders nooit iets goed doen). Ook hebben we een paar keer een gesprek gehad. Niet thuis aan de keukentafel (te confronterend), maar bijvoorbeeld tijdens een wandeling of een autorit.
Ik krijg nog regelmatig opmerkingen die me niet zinnen, maar het doet minder pijn omdat ik het beter kan plaatsen. Ook heb ik groot respect voor mijn moeder, oa omdat ze op jonge leeftijd weduwe werd en wij het dankzij haar harde werk toch erg goed hebben gehad (dat wil ze natuurlijk ook voor haar kleinkinderen). En verder reageer ik ook regelmatig op haar kritische opmerkingen of haar ongeduld door rustig uit te leggen waarom wij de dingen doen zoals wij ze doen (vanwege ons beperkte budget bijvoorbeeld). De relatie met mijn moeder is daardoor veel beter geworden. Mijn conclusie is dus dat ook oudere mensen nog kunnen veranderen - maar het moet wel van twee kanten komen. Mijn advies is dus: probeer rustig, en met humor, met je moeder te bespreken dat je haar kritiek niet op prijs stelt. Als dat niet werkt, kun je altijd nog afstand nemen.
En verder: een week met mijn moeder is gewoon te lang. Onze karakters zijn te verschillend. Bij haar thuis gaat het beter (meer ruimte, minder om kritiek op te hebben), maar over het algemeen is het beter om het bij drie dagen te laten.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Schoonmoeder doet dit ook..
Ik vond het vooral in het begin heel lastig. Nu heb ik afstand genomen (elkaar letterlijk minder vaak en minder lang zien). Maar als het om je eigen moeder gaat is afstand nemen misschien lastiger, kan ik me zo voorstellen?
Ook heb ik mijn verwachtingen bijgesteld, ik heb nou eenmaal geen gezellige schoonmoeder waar ik leuke dingen mee doe. Alle contact leidt namelijk tot onaardige opmerkingen.
Toch komt het hier bijna iedere keer tot vervelende opmerkingen: *kijkt in koelkast* "nou, ik snap niet dat jij die merkloze boter kunt eten. Ik gebruik echt alleen maar blueband hoor, de rest is zo'n troep!". Dat raakt me, niet om de boter maar omdat ze steeds maar weer mijn levensstijl afkraakt. Toch probeer ik neutraal te reageren, door bijvoorbeeld te lachen en te zeggen dat we ondanks dat we al jarenlang deze boter gebruiken gelukkig nog steeds leven.
Door haar opmerking als het ware weg te lachen neem ik haar toch wel superieure houding niet serieus. Dan mokt ze wel even, wat ik negeer, en houdt ze verder haar mond. Ik kan het niet altijd opbrengen hoor. Maar als het me lukt helpt het wel. Het is dan ook makkelijker om de leuke kanten van schoonmoeder te zien.
