zoon van 20 jaar met pdd-nos begint relatie met poolse vrouw van 26 jaar

en je probleem is?

Ik snap niet precies wat hier problematisch aan zou zijn en waarom je je zoon deze vriendin niet gunt? Is het haar leeftijd? Haar hogere opleiding? Haar Poolse komaf?

Wat is het probleem? Ze zijn verliefd, doen elkaar niets kwaad, waarom 'mag' het niet? Voor zover jullie daarover nog iets te zeggen hebben.

Ik zou zeggen, bewaar je oordeel tot na de kennismaking.

confrontatie vooroordelen

je weerstand zit ook in de confrontatie met je eigen vooroordelen over 'Polen'. Daarom zegt je gevoel nee, maar je verstand ja.

Wat als het een hoog opgeleide nederlandse meid was?
Opleiding zegt niet altijd alles. Ik zou juist wel kennis willen maken, wat voor vlees heb je nu in de kuip. Dat kun je alleen beoordelen als je kennis maakt. Je weet ook niet hoelang ze in NL is, best kans dat ze wel wat NL spreekt, maar dat Engels makkelijker is omdat de meeste NL toch in het engels antwoorden.

Misschien is het juist wel een vreselijk lieve leuke meid die prima bij je zoon past.

Huh?

Ik lees helemaal geen probleem. Waarom zijn jullie niet gewoon blij voor hem?

wat zou er kunnen gebeuren

denk je dat zij hem zal 'uitbuiten' o.i.d.?
of hem van jullie zal 'losweken'?

gr Angela

wat is het probleem?

Probeer nu eens helder te krijgen waarom dit zo'n probleem is. Blijkbaar zelfs zo'n enorm probleem, dat je de relatie met je zoon hiervoor op het spel zet.

Is het haar leeftijd?
Is het haar afkomst?
Is het haar opleiding?
Is het omdat jullie geen Engels spreken?
Is het omdat je zoon stapelverliefd is?
Is het haar woonsituatie?
Is het omdat je zoon plots praat over samenwonen?
Is het omdat je er niet aan toe bent om je zoon los te laten?

Om heel eerlijk te zijn, begrijp ik niet waarom je dit zo laat oplopen. Wees blij voor je zoon. Hij is verliefd, heerlijk toch! En jij zal ook weten: liefde maakt soms wat blind. Dat kan. Misschien is dit niet de liefde van zijn leven. Misschien ook wel. Dat zal de tijd uitwijzen. En tot die tijd: laat ze lekker van elkaar genieten. Haar situatie is anders die van jouw zoon. Anders betekent niet slechter. Het is gewoon anders. Als ze echt van elkaar houden, hoeft dat geen probleem te zijn. En als het wel een probleem is, dan zullen ze dat zelf ontdekken. Ze laten zich (terecht!) natuurlijk niet de les lezen door een overbezorgde moeder die blijkbaar de nodige vooroordelen heeft.

Ik denk

Dat TO bang is dat die verschrikkelijk sluwe, geldbeluste en slimme Poolse die de superriante WaJong-uitkering van haar zoon helemaal wil uitmelken! Je weet toch hoe die Oostblokdames zijn! (sarcasemalert).

Serieus. Ik vind het vreselijk overdreven van TO. Je zoon is volwassen, blijkbaar leuk uitziend en charmant.Tja, daar vallen sommigen vrouwen, gek genoeg, op.

Het kan natuurlijk helemaal mislopen. Liefdesverdriet etc. Zo is het leven. Je kunt hem natuurlijk ook opsluiten in een torenkamertje om hem te behoeden tegen alle kwaad op de wereld.

Nouuuu

Totdat het je eigen kind met of zonder etiket betreft is er voor een buitenstaander natuurlijk niets aan de hand.

Er stond dat de vrouw vanaf juni in Nederland is.
Ik zou gezien het leeftijdsverschil en het etiket, omgaan met financieen en zijn reactie op het morren van de ouders, ook mn wenkbrauwen wel fronsen en niet weten waar ik nou zo vreselijk blij om moest zijn. Van een meisje van 16 naar een vrouw van 26.

Dat je je kind gelukkig wilt zien: uiteraard.

Als daar (voor deze leeftijd een groot verschil)wat haken en ogen aanzitten omdat je je eigen kind zo goed kent, snap ik best dat je je daar niet prettig bij voelt.

Toch zou ik haar wel eens willen zien en wie weet in een gesprek meer te weten komen. Deze jongen is dan wel volwassen, maar zijn gedrag in een normaal leven laat dat nog niet helemaal zien. Lang leve de lol en het mag al mijn geld kosten laat niet echt zien dat hij al kan samenwonen.(ze is sinds juni in Nederland, hebben elkaar ontmoet en hij wil al samenwonen) En het zal toch niet de bedoeling zijn dat die vrouw de rest van de opvoeding over zal nemen. Gelijkwaardigheid is op basis van dit verhaal ook ver te zoeken.

erg

dat je tegen je volwassen kind zegt dat zijn vriendin in jullie huis niet welkom is, zonder haar ooit ontmoet te hebben. Hoe kun je nu een mening hebben over iemand die je niet kent??

Kiezen.

Je laat je zoon kiezen blijkbaar. Het is óf zijn ouders óf zijn vriendin.
Hij is verliefd dus ik weet al voor wie hij kiest. Je hebt al een flinke verwijdering teweeggebracht door je vooroordelen en strafmaatregelen.
Denk je dat je zoon je excuses nog kan accepteren of ben je hem al kwijt?

Mee eens Tia

'Totdat het je eigen kind met of zonder etiket betreft is er voor een buitenstaander natuurlijk niets aan de hand.Ik zou gezien het leeftijdsverschil en het etiket, omgaan met financieen en zijn reactie op het morren van de ouders, ook mijn wenkbrauwen wel fronsen en niet weten waar ik nou zo vreselijk blij om moest zijn. Van een meisje van 16 naar een vrouw van 26'

Hoewel met andere details hebben we hier in huis hetzelfde probleem. Dochter die met een 7 jaar oudere jongen thuis komt die werkelijk niets op orde heeft. Geen diploma, geen werk, schulden enz. Meer dan zijn eeuwige liefde heeft hij haar niet te bieden. Dat klinkt misschien leuk voor een buitenstaander maar ik had een ander soort schoonzoon in gedachte. En nee dat hoeft heus geen knappe rijke arts te zijn, maar gewoon een normale jongen.

Advies aan Annemarie. Hou je mond over wat je van de Poolse dame vindt, dat weet hij waarschijnlijk ook wel zonder dat jullie daar iets over zeggen. Probeer de sfeer binnen het gezin goed te houden (en verder mag je heel hard duimen dat de relatie op den duur misloopt, dat doe ik ook).

eens met mark74

Waar ben je nu zo bang voor? Ik zou er een groter probleem mee hebben als ik de moeder van die Poolse mevrouw zou zijn. Wat moet die jongen die niet eens zijn opleiding heeft afgemaakt heeft en geen cent te makken heeft met mijn hoogopgeleide dochter?

Met andere woorden: wat kan er mis gaan? Dat het meisje niet weet dat jouw zoon geen goed werk heeft en niet geschikt is voor een relatie met haar lijkt me nog het ergste wat jouw zoon kan overkomen.

bedankt voor de vele reacties

Bedankt voor de vele reacties. Wij hebben alle reacties meegenomen.Het lijkt of mijn man en ik de enige zijn die tegen zijn.Maar we proberen nu om de relatie goed te houden, er te zijn voor hem. Mijn zoon is met vele dingen heel enthousiast. "Ik ga een tattoo laten zetten,"de week erna: "ik ga een playstation 4 halen","ik ga studeren"en elke week wat anders. "dit meisje is de liefde van mijn leven"(na 2 weken),enz, enz. We hebben besloten om ons er bij neer te leggen, niet teveel te reageren, en er zijn als hij ons weer eens nodig heeft. want mocht het uit gaan, valt hij weer in een gat.En als we nu hem afstoten, denkt hij dat hij niet meer terug kan komen en wat dan..... Mocht deze relatie lang duren, zullen we het meisje uitnodigen. Ik heb ondertussen dit uitgelegd aan mijn zoon.Hij moet ons wel de tijd gunnen om er aan te wennen en dat we tzt wel willen kennismaken. Alleen op de voorwaarde dat hij eerlijk is tegenover ons én zijn vriendin. Die weet niet dat hij autisme heeft. En geloof me, hij is niet makkelijk als hij "vol"zit. Hij kan heel agressief reageren. Dat is, denk ik ook mijn grootste schrik.Maar goed, hij wil heel graag zijn eigen leven leiden.Zijn jobcoach zei al, laat hem maar eens op zijn neus gaan, daar leert hij van. En ja, ik kan hem id niet opsluiten in een torenkamertje. Eens moet hij het toch alleen doen.
Mijn man en ik hebben alle adviezen doorgenomen en meegenomen en we zien wel hoe het loopt.Dus iedereen bedankt voor de goed bedoelde adviezen.Ik zal tzt wel laten horen hoe het verder is gegaan.Wij wensen iedereen ook succes met hun eigen problemen, wat het ook mag zijn.Opvoeden is het allermoeilijkste wat er is.

ass

wordt ook wel beschouwd als een vertraagde ontwikkeling. Misschien zit je zoon in een andere fase nog, puberaal. Dat us lastig op deze leeftijd, maar zou dan ook betekenen dat je eea ook gewoon niet te serieus moet nemen. Hem natuurlijk wel het gevoel geven dat je hem serieus neemt, maar het wat luchtig opvatten. En vanuit je ooghoeken góed in de gaten houden.

niet blij is wat anders dan tegen

"Er stond dat de vrouw vanaf juni in Nederland is.Ik zou gezien het leeftijdsverschil en het etiket, omgaan met financieen en zijn reactie op het morren van de ouders, ook mn wenkbrauwen wel fronsen en niet weten waar ik nou zo vreselijk blij om moest zijn. Van een meisje van 16 naar een vrouw van 26."

Oh, ik geloof direct dat de meeste ouders niet staan te juichen in zo'n situatie. Dat zou voor mij waarschijnlijk precies zo zijn. Maar 'niet blij zijn' is toch echt wat anders dan 'tegen zijn'. Veel jongvolwassenen doen dingen waar ouders niet echt blij mee zijn. Een bepaalde studiekeuze, geld lenen, zich laten ontslaan bij hun werk, drugs gebruiken, veel drinken, roken of wat dan ook maar. Maar juist dan is het belangrijk om de relatie goed te houden. Om te blijven praten. Om jouw zorgen (want daar gaat het toch vaak om) te bespreken. Maar ook je kind het vertrouwen te geven: ik heb jou opgevoed, ik vertrouw erop dat jij doet wat je denkt dat goed is. En mocht het toch mis gaan, dan ben ik ervoor je.

Maartje

Zet er dan ook even voor de volledigheid bij dat het ook om versnelde ontwikkeling kan gaan. Sterker nog, bij ass kan er op het ene gebied sprake zijn van vertraging in de ontwikkeling, en tegelijkertijd een versnelling op een ander gebied. En dat is hij elke persoon met ass weer anders.

oh?

Fiorucci, heb je het dan over cognitieve gebieden? Versnellingen op sociaal en/of emotiotioneel gebied mbt ass heb ik nog niet eerder over gehoord. Die verschillen in ontwikkelingsgebieden kunnen lijkt me bij iedereen voorkomen, ass of niet.

Maartje

Google maar eens op Martine Delfos en autisme. Ik heb net een nieuw tablet, dus nog niet bedreven in plakken en knippen...