Wonen in een camper
Hallo allemaal, even in een notendop. Onze dochter heeft vorig jaar juli een vaste relatie gekregen. Ze kennen elkaar nu dus 7 maand. Ze kende elkaar al van school en hebben op jonge leeftijd al eens “verkering” gehad. Onze dochter is nu 20 toen waren ze net 14. Was ook heel kort maar was haar eerste “liefdesverdriet”. Nu zijn zijn ouders het type preppers. Ze besloten daarom hun huis te verkopen met het idee in een chalet te gaan wonen en in een (oude) camper dit af te wisselen door na Spanje te gaan in de koudere maanden. Ze hebben nog een dochter van nu net 12 jaar, dus vreemde situatie. Niet ons probleem zou je zeggen maar de vriend van onze dochter ook 20 jaar werd toen verteld we vinden voor jouw ook wel een plekje (chaletje). Dus eigenlijk noodgedwongen ging hij dan uit huis. Dit speelde toen ze nog maar twee maanden met elkaar liepen. Onze dochter zei meteen dan ga ik met je mee. Ze gaat nog na school. Wij dachten zo’n vaart loopt dit niet maar het is een hele rare situatie natuurlijk. Zijn ouders zijn best een beetje laat ik zeggen anders. Zijn vader moet nog een zware operatie ondergaan, en hij heeft nog een zusje van net 12 jaar. En dan off gride willen leven is best wat. Maar ondertussen is hun huis verkocht wonen ze in een camper. En onze dochter heeft even in een chalet gewoond die niet bewoonbaar was. Daar zijn ze nu uit en gaan zolang wonen in een oude camper van zijn ouders. Op een camping. Wij zijn een warm gezin wonen eigenlijk best ruim en hebben goed contact. Ze leven op een roze wolk. Hij is heel makkelijk leeft op de dag maakt zich nergens druk om. Werkt als hij zin heeft. Onze dochter moet nog anderhalf jaar na school en loopt nu stage. Maar zijn bang dat ze ermee gaat stoppen. Al met al kids worden volwassen en gaan hun eigen weg. Hebben veel contact maar het voelt allemaal zo onwerkelijk!! Had haar zoveel meer gegund. Ben best een beetje teleurgesteld en het voelt soms een beetje al gefaald hebben terwijl dit niet zo is. Maar de situatie hoe ze nu wonen… wij hebben er best moeite mee. Maar steunen jaar uiteraard. Ik blijf vragen stellen. Onder tussen voelt het natuurlijk best leeg in huis juist omdat het in zo’n korte tijd is. Ze kennen elkaar ook nog niet echt. Ze zijn gelukkig. Daar gaat het om, en ik weet je moet het leven leren als je net begint. Maar het voelt allemaal niet goed. Hoe denken jullie hier over?
groetjes van een ongeruste moeder
Het is niet verontrustend waar of waarin ze woont, als ze door haar steun en haar liefde voor haar vriend, straks maar niet in de schulden belandt als gevolg van verdere impulsieve beslissingen zoals aanschaf chalet, terwijl ze elkaar relatief kort kennen.
Maar het is ook zo dat jongvolwassenen zich niet snel laten tegenhouden in hun zoektocht naar zelfstandigheid.
Flanagan schreef op 06-03-2023 om 08:56:
[..]
Misschien had TO in dat geval een iets langere topic kunnen starten om te voorkomen dat er opgemerkt gaat worden dat er ruimschoots onvoldoende informatie gedeeld is om in te schatten welk kant het opgaat.
Grappig dat juist Prillewits deze opmerking maakt.
Langer is niet perse beter. En ik vind het juist wel prettig als er gaandeweg meer informatie komt ipv dat ik me eerst door een ramble van 20 kantjes heen moet ploeteren om te weten wat het probleem is. Veel TOs komen er al reagerend zelf ook meer achter wat precies de vraag is, trouwens.
Prillewits schreef op 05-03-2023 om 22:26:
[..]
Dat kan ook, ik heb ruimschoots onvoldoende informatie om in te schatten welke kant het opgaat, Muskietenkust of Kleine huis op de prairie. Natuurlijk hoop ik voor iedereen op het laatste.
Och als je lukraak dingen gaat roepen vanwege ruimschoots onvoldoende informatie, dan is die kans op een sektarische camping Oranje op de prairie in de gloria, net zo groot als dat de vriend van dochter een gesauteerde bloemkoolfetisj heeft.
