Wanhopig door afstandelijke zoon.
Lieve ouders,
Weet het even niet meer!
Zoon 23 jaar sinds 2 jaar op kamers.
Heb meer dan last van het lege nest..
Hij is egocentrisch, komt nooit meer thuis, reageerd amper op appjes.
Gaat op vakantie, stuurt geen fotootje.
Er is een sterfgeval in de familie...geen reactie.
Voor alle duidelijkheid, hij is opgegroeid in een lievedevol gezin .
Als ik natuurlijk vraag waarom reageer je niet op appjes zegt hij....iedereen wil antwoord op appjes...oftewel ik blijf aan de gang!
Ik denk dan meteen...hallo ben wel je moeder.
Hij vaart voor 100% zijn eigen koers..
Geen empathie.
Iedereen zegt, is normaal voor die leeftijd..komt goed!!!
Intussen weet ik niet moet ik boos zijn of verdrietig..
Hoor graag van jullie.
Gr. M.
Mischa83 schreef op 28-08-2022 om 20:13:
Vrienden kies je, ouders niet.
Maar als er daadwerkelijk niets is voorgevallen, even uitgaande van dat kind de thuissituatie zo heeft ervaren als moeder beschrijft, is het dan teveel gevraagd af en toe iets te laten weten?
Butterflywhy schreef op 28-08-2022 om 20:24:
[..]
Maar als er daadwerkelijk niets is voorgevallen, even uitgaande van dat kind de thuissituatie zo heeft ervaren als moeder beschrijft, is het dan teveel gevraagd af en toe iets te laten weten?
Voor sommige jongvolwassenen wel ja. Ik heb weinig verwachtingen van mijn jong volwassen kinderen. Behalve dan dat ze een eigen leven opbouwen. En daar hebben ze mij niet bij nodig over het algemeen.
Natuurlijk sta ik dag en nacht (letterlijk) met liefde voor ze klaar. Dat weten ze endaar maken ze gebruik van als het nodig is. Ik verwacht er geen aandacht of contact voor terug. Verwachtingen zijn nare dingen. Over het algemeen worden ze niet waargemaakt en dus werken ze teleurstelling en boosheid in de hand.
Butterflywhy schreef op 28-08-2022 om 20:24:
[..]
Maar als er daadwerkelijk niets is voorgevallen, even uitgaande van dat kind de thuissituatie zo heeft ervaren als moeder beschrijft, is het dan teveel gevraagd af en toe iets te laten weten?
Nou dat vraag ik me dus af!
Mijn schoonmoeder zou precies zo'n topic kunnen openen. Waarbij ze dan niet benoemd hoe respectloos, manipulatief en grensoverschrijdend ze gedurende haar zoons hele leven is geweest. Hoe veel strijd het hem heeft gekost om onder haar juk vandaan te komen. Alleen zij vindt dat zelf niet, dus vraagt zich af hoe het komt dat haar zoon zo egoïstisch is.
Ik vind dat to behoorlijk grove bewoordingen kiest om haar zoon te omschrijven (egoïstisch, geen empathie). Dat strookt mijns inziens niet met het beeld dat ze schetst van een liefdevolle moeder die alleen maar af en toe een berichtje wilt.
Dus daarom ben ik benieuwd wat zoon hier over zou zeggen.
Mischa83 schreef op 28-08-2022 om 20:38:
[..]
Nou dat vraag ik me dus af!
Mijn schoonmoeder zou precies zo'n topic kunnen openen. Waarbij ze dan niet benoemd hoe respectloos, manipulatief en grensoverschrijdend ze gedurende haar zoons hele leven is geweest. Hoe veel strijd het hem heeft gekost om onder haar juk vandaan te komen. Alleen zij vindt dat zelf niet, dus vraagt zich af hoe het komt dat haar zoon zo egoïstisch is.
Ik vind dat to behoorlijk grove bewoordingen kiest om haar zoon te omschrijven (egoïstisch, geen empathie). Dat strookt mijns inziens niet met het beeld dat ze schetst van een liefdevolle moeder die alleen maar af en toe een berichtje wilt.
Dus daarom ben ik benieuwd wat zoon hier over zou zeggen.
Ja precies!
Butterflywhy schreef op 28-08-2022 om 20:24:
[..]
Maar als er daadwerkelijk niets is voorgevallen, even uitgaande van dat kind de thuissituatie zo heeft ervaren als moeder beschrijft, is het dan teveel gevraagd af en toe iets te laten weten?
Ja, want zoon is volwassen en mag dat zelf weten. Niet iedereen is familiair. Hoe vervelend ook voor TO.
Mischa83 schreef op 28-08-2022 om 20:38:
[..]
Nou dat vraag ik me dus af!
Mijn schoonmoeder zou precies zo'n topic kunnen openen. Waarbij ze dan niet benoemd hoe respectloos, manipulatief en grensoverschrijdend ze gedurende haar zoons hele leven is geweest. Hoe veel strijd het hem heeft gekost om onder haar juk vandaan te komen. Alleen zij vindt dat zelf niet, dus vraagt zich af hoe het komt dat haar zoon zo egoïstisch is.
Ik vind dat to behoorlijk grove bewoordingen kiest om haar zoon te omschrijven (egoïstisch, geen empathie). Dat strookt mijns inziens niet met het beeld dat ze schetst van een liefdevolle moeder die alleen maar af en toe een berichtje wilt.
Dus daarom ben ik benieuwd wat zoon hier over zou zeggen.
Ik herkende ook mijn schoonmoeder..
Butterflywhy schreef op 28-08-2022 om 20:12:
Nou sorry hoor. Je mag toch best iets meer van je kind verwachten. Ja verwachten, zoals een kind ook dingen van zijn ouders mag verwachten. Van je vrienden heb je toch ook bepaalde verwachtingen, als die nooit naar je vragen zul je waarschijnlijk het contact laten verwateren. Waarom is het meteen verstikkend als je van je kind dan ook iets verwacht. Het moet niet zo zijn dat je kind alleen uit plichtsbesef contact zoekt maar ik snap zeker dat TO teleurgesteld is in het weinige contact met kind.
Daarom vind ik appen zo handig, als hij tijd en zin heeft, dan appt hij terug. En heeft hij veel te vertellen, dan vraagt hij of we even kunnen bellen. We vinden het altijd fijn als hij naar huis komt maar hebben er alle begrip voor dat dit niet elke maand is, dat er wel eens wat meer tijd tussen kan zitten. Maar we hebben tussendoor dus wel regelmatig contact. Bij TO is dat niet zo en dat maakt het lastiger.
Mischa83 schreef op 28-08-2022 om 20:38:
[..]
Nou dat vraag ik me dus af!
Mijn schoonmoeder zou precies zo'n topic kunnen openen. Waarbij ze dan niet benoemd hoe respectloos, manipulatief en grensoverschrijdend ze gedurende haar zoons hele leven is geweest. Hoe veel strijd het hem heeft gekost om onder haar juk vandaan te komen. Alleen zij vindt dat zelf niet, dus vraagt zich af hoe het komt dat haar zoon zo egoïstisch is.
Ik vind dat to behoorlijk grove bewoordingen kiest om haar zoon te omschrijven (egoïstisch, geen empathie). Dat strookt mijns inziens niet met het beeld dat ze schetst van een liefdevolle moeder die alleen maar af en toe een berichtje wilt.
Dus daarom ben ik benieuwd wat zoon hier over zou zeggen.
Hmm ik geloof je direct hoor. Maar dit is jouw ervaring, ik weet niet zo goed of je die dan als een mal over deze situatie kunt heenleggen.
Maar het is goed als deze Topic Starter eens bij zichzelf te raden gaat.
Tegelijkertijd voel ik altijd een beetje wrevel op komen als het weer over de boze schoonmoeder gaat. Gelijk ook weer een andere reactie van iemand over een schoonmoeder. Is bij mijn moeder ook gebeurd, als mijn schoonzus haar verhaal zou doen zou je ook denken dat mijn moeder de meest vervelende onverschillige moeder van de hele wereld is, terwijl mijn vriendinnen van hun stoel vielen toen ze van de problemen hoorden. "hoe kun je in vredesnaam nu ruzie met jóuw moeder krijgen" Mijn man geen enkel probleem heeft met ze, behalve dat ze té lief zijn (!) en niet voor zichzelf opkomen en zich te snel terugtrekken om maar geen problemen te maken. Mijn andere broer en schoonzus hebben ook geen enkel probleem met hen. Dus ja... het is maar na welke ervaring je zelf hebt.
Het is prima als je je eigen ervaringen aan TO meegeeft maar om nu te zeggen dat zij zelf het probleem is en vast zo'n naar snertmens is als je schoonmoeder... We weten het gewoon niet en het kan geen kwaad als je het verhaal van zoon hoort. Misschien is het verder een best mens maar baalt hij van de bemoeizucht en doet hij zijn best zelfstandig te worden.. weten wij veel..
Leene schreef op 29-08-2022 om 14:20:
[..]
Hmm ik geloof je direct hoor. Maar dit is jouw ervaring, ik weet niet zo goed of je die dan als een mal over deze situatie kunt heenleggen.
Maar het is goed als deze Topic Starter eens bij zichzelf te raden gaat.Tegelijkertijd voel ik altijd een beetje wrevel op komen als het weer over de boze schoonmoeder gaat. Gelijk ook weer een andere reactie van iemand over een schoonmoeder. Is bij mijn moeder ook gebeurd, als mijn schoonzus haar verhaal zou doen zou je ook denken dat mijn moeder de meest vervelende onverschillige moeder van de hele wereld is, terwijl mijn vriendinnen van hun stoel vielen toen ze van de problemen hoorden. "hoe kun je in vredesnaam nu ruzie met jóuw moeder krijgen" Mijn man geen enkel probleem heeft met ze, behalve dat ze té lief zijn (!) en niet voor zichzelf opkomen en zich te snel terugtrekken om maar geen problemen te maken. Mijn andere broer en schoonzus hebben ook geen enkel probleem met hen. Dus ja... het is maar na welke ervaring je zelf hebt.
Het is prima als je je eigen ervaringen aan TO meegeeft maar om nu te zeggen dat zij zelf het probleem is en vast zo'n naar snertmens is als je schoonmoeder... We weten het gewoon niet en het kan geen kwaad als je het verhaal van zoon hoort. Misschien is het verder een best mens maar baalt hij van de bemoeizucht en doet hij zijn best zelfstandig te worden.. weten wij veel..
Tuurlijk ben ik gekleurd door mijn eigen ervaringen! Ik heb ook niet gesteld dat TO net zo'n moeilijke vrouw is als mijn schoonmoeder, maar door mijn ervaringen weet ik wel heel goed dat er altijd twee kanten aan een verhaal zitten en we er hier maar een horen (zoals jouw ervaring met je moeder misschien ook is, maar dan andersom). Tel daar dan nog bij op hoe zij zich in een eerste bericht op een forum uitlaat over haar eigen zoon..
Maar ik kan het helemaal mis hebben natuurlijk, wie weet!
Flanagan schreef op 28-08-2022 om 16:41:
Is het niet zo dat uitvliegende kinderen voornamelijk met hun ouders appen als ze een vraag hebben? Dus niet om ouders op de hoogte te houden van de leuke succesvolle belevenissen maar eerder als ze willen mee eten of je auto willen lenen etc.
Is dat ondankbaar? Ik lees het eerder als een blijk van op eigen kracht ( dus onder moeders vleugels vandaan) na een leerzame opvoeding van diezelfde ouders.
Hij zal je heus niet vergeten zijn als hij uit een warm nest is gekomen.
Ik kon mijn schoonmoeder op gegeven moment ook niet luchten. Maar dat is in mijn reactie niet terug te lezen.
TO lijkt moeite te hebben met de verandering, als ze leest dat dit vaker voorkomt, kan dat haar beleving een wending meegeven dat hopelijk de pijn mag verlichten.
Ik hoor ook niet steeds iets van mijn dochter hoor, sinds die uit huis is. En maar goed ook, ze heeft haar eigen leven. Als er wat is dan vraag ik het en dan hoor ik na een tijdje wel antwoord.
Zelf was ik ook zo op die leeftijd.
Leene schreef op 29-08-2022 om 14:20:
[..]
Hmm ik geloof je direct hoor. Maar dit is jouw ervaring, ik weet niet zo goed of je die dan als een mal over deze situatie kunt heenleggen.
Maar het is goed als deze Topic Starter eens bij zichzelf te raden gaat.Tegelijkertijd voel ik altijd een beetje wrevel op komen als het weer over de boze schoonmoeder gaat. Gelijk ook weer een andere reactie van iemand over een schoonmoeder. Is bij mijn moeder ook gebeurd, als mijn schoonzus haar verhaal zou doen zou je ook denken dat mijn moeder de meest vervelende onverschillige moeder van de hele wereld is, terwijl mijn vriendinnen van hun stoel vielen toen ze van de problemen hoorden. "hoe kun je in vredesnaam nu ruzie met jóuw moeder krijgen" Mijn man geen enkel probleem heeft met ze, behalve dat ze té lief zijn (!) en niet voor zichzelf opkomen en zich te snel terugtrekken om maar geen problemen te maken. Mijn andere broer en schoonzus hebben ook geen enkel probleem met hen. Dus ja... het is maar na welke ervaring je zelf hebt.
Het is prima als je je eigen ervaringen aan TO meegeeft maar om nu te zeggen dat zij zelf het probleem is en vast zo'n naar snertmens is als je schoonmoeder... We weten het gewoon niet en het kan geen kwaad als je het verhaal van zoon hoort. Misschien is het verder een best mens maar baalt hij van de bemoeizucht en doet hij zijn best zelfstandig te worden.. weten wij veel..
Ik reageerde dat ik ook mijn schoonmoeder herken. Maar ik heb mijn schoonmoeder geen snert mens genoemd. Ik denk dat ook aan onze situatie twee kanten zitten. Ik geloof best in de goede intenties. Maar ik herken wel de dynamiek van te hard trekken, te veel verwachten en dat dat dan uiteindelijk leidt tot afstoten. En dan kan een schoonmoeder nog zo lief zijn, maar als ze zich afgewezen voelt krijg je niet de mooiste kant van haar te zien.
Hè, dat lijkt me ook wel ongezellig, zelden wat van hem horen. Hoe was jullie contact vroeger? En hoe doe je dat nu?
Stel je hem om de zoveel dagen wat vragen van 'hoe was het", "wat ga je doen", "wat heb je gedaan" of deel je ook dingetjes van jullie thuis?
Ik weet niet of je nog meeleest, maar hier appt mijn ex-man met de kinderen met wat open vragen, die ze dan zouden moeten beantwoorden en vervolgens horen ze ruim een week niets meer van hem. Dochter zei op een gegeven moment dat ze geen zin meer had in die wekelijkse 'hoe is het' vraag. Heb écht contact, dan krijg je sneller wat terug.
Zelf app ik vaak met dochter over onderwerpen waar we gezamenlijk interesse in hebben, of ik loop in een winkel en zie iets waarvan ik denk dat ze het leuk vindt, dan stuur ik er even een foto van, soms met de vraag 'moet ik het voor je meenemen?" of, "zocht jij dit niet?" Of ik zie een grappig tik-tok filmpje (of instagram) en stuur dat door. Ze hoeft ook niet perse op alles te reageren, maar op zich gaat het zo wederzijds en hoor ik wel een paar keer per week wat van haar, soms uitgebreid, soms heel kort.
1968 schreef op 30-08-2022 om 09:50:
Hè, dat lijkt me ook wel ongezellig, zelden wat van hem horen. Hoe was jullie contact vroeger? En hoe doe je dat nu?
Stel je hem om de zoveel dagen wat vragen van 'hoe was het", "wat ga je doen", "wat heb je gedaan" of deel je ook dingetjes van jullie thuis?
Ik weet niet of je nog meeleest, maar hier appt mijn ex-man met de kinderen met wat open vragen, die ze dan zouden moeten beantwoorden en vervolgens horen ze ruim een week niets meer van hem. Dochter zei op een gegeven moment dat ze geen zin meer had in die wekelijkse 'hoe is het' vraag. Heb écht contact, dan krijg je sneller wat terug.
Zelf app ik vaak met dochter over onderwerpen waar we gezamenlijk interesse in hebben, of ik loop in een winkel en zie iets waarvan ik denk dat ze het leuk vindt, dan stuur ik er even een foto van, soms met de vraag 'moet ik het voor je meenemen?" of, "zocht jij dit niet?" Of ik zie een grappig tik-tok filmpje (of instagram) en stuur dat door. Ze hoeft ook niet perse op alles te reageren, maar op zich gaat het zo wederzijds en hoor ik wel een paar keer per week wat van haar, soms uitgebreid, soms heel kort.
Zo doe ik het ook met mijn dochter. Heel gezellig. Meestal reageert ze snel, maar niet altijd. Toen ze net studeerde kwam ze nog wel ieder weekend thuis, nu allang niet meer. Ik verwacht dat het bij zoon (net gestart op Hbo, nog thuis) wel wat langer duurt voor hij weken wegblijft.
1968 schreef op 30-08-2022 om 09:50:
Hè, dat lijkt me ook wel ongezellig, zelden wat van hem horen. Hoe was jullie contact vroeger? En hoe doe je dat nu?
Stel je hem om de zoveel dagen wat vragen van 'hoe was het", "wat ga je doen", "wat heb je gedaan" of deel je ook dingetjes van jullie thuis?
Ik weet niet of je nog meeleest, maar hier appt mijn ex-man met de kinderen met wat open vragen, die ze dan zouden moeten beantwoorden en vervolgens horen ze ruim een week niets meer van hem. Dochter zei op een gegeven moment dat ze geen zin meer had in die wekelijkse 'hoe is het' vraag. Heb écht contact, dan krijg je sneller wat terug.
Zelf app ik vaak met dochter over onderwerpen waar we gezamenlijk interesse in hebben, of ik loop in een winkel en zie iets waarvan ik denk dat ze het leuk vindt, dan stuur ik er even een foto van, soms met de vraag 'moet ik het voor je meenemen?" of, "zocht jij dit niet?" Of ik zie een grappig tik-tok filmpje (of instagram) en stuur dat door. Ze hoeft ook niet perse op alles te reageren, maar op zich gaat het zo wederzijds en hoor ik wel een paar keer per week wat van haar, soms uitgebreid, soms heel kort.
Niet iedereen vindt hetzelfde gezellig, zo ook (je) (volwassen) kinderen niet. Zijn net mensen.