Uitzwaaien

de wijde wereld in....

Zo gaat dat Bellefleur. Voor mij een heel actueel onderwerp; loslaten en vertrouwen op grote zoon. Hij geeft zeker niet veel aanleiding hem te vertrouwen in bepaalde opzichten....en toch moet het!
Succes voor je backpackzoon!

sterkte

Sterkte Bellefleur met het afscheid. Je gunt het je kinderen zo maar voor de achterblijvers is het heel lastig. Wij zijn heel blij. Onze dochter is na 6,5 maand studeren en reizen in Zuid America weer terug. Ze is genetisch besmet met ouders die ook langere tijd in het buitenland hebben gewoond hebben en veel gereisd. Maar als moeder is het lastig. We hielden ons vast aan ons mantra geen bericht goed bericht. Waar gaat de reis naartoe?

groet

Saar

Spannend!

Leuk, mijn kinderen zijn ook een lange tijd in het buitenland geweest. De ene redde zich wel, die heb ik een lange brief meegegeven. De ander had wat meer moeite met afscheid nemen, die heb ik voor de eerste week voor elke dag een kaart meegegeven.
Daarin zei ik dingen die jij noemt.
Spannend die nieuwe fases in hun leven en voor ons ouders ook weer een nieuwe plek innemen in hun bestaan. Niets meer of minder, gewoon anders.

Bellefleur, succes!

Dat is even een hobbel ja!! Ik herinner me nog helder hoe gespannen in vorig jaar was, toen jongste dochter op reis ging. En wat hebben we met de uitgevlogen kinderen alweer van alles meegemaakt sinds die zomer. Moederschap krijgt steeds andere vormen, meer verdieping, het is heel bijzonder.
Bepaalde dingen - zoals dat uitzwaaien- komen terug, en steeds op een andere manier.

Sterkte Bellefleur - en de tijd gaat snel

Ik weet nog dat we onze dochter uitzwaaiden voor haar uitwisselingsjaar in Brazilie. En inmiddels is ze al weer ruim 6 weken terug en vinden we het geweldig om te zien hoe ze gegroeid is en genoten heeft van alle uitdagingen daar maar nu ook weer hier terug in Nederland.

Het komt goed en het is voorbij voordat je er erg in hebt

Tonny

Moederschap krijgt steeds meer verdieping. Wat een mooie en wijze woorden, die houd ik in gedachten.

Pindakaas

Dat is misschien wel een idee. Om hem een brief mee te geven. Hij gaat naar Australië. Ik vind hem nog zo jong, hij is pas 18. Maar hij wil dit al jaren. Vanaf morgen kan ik de dagen aftellen. Maar ook: vanaf morgen is mijn leven anders. Ik heb 18 jaar en een paar maanden voor hem gezorgd. Van bananenprakje tot zijn favoriete pot pindakaas. Het zal wennen zijn. En het moet. Het is zijn leven.

Uitgezwaaid.

Hij is al gearriveerd in Sydney.

veilige afstand

Hij heeft gekozen voor een veilige afstand tot z'n moeder zodat ze niet even langs kan wippen om te zien hoe het gaat!

haha ja moedermop

Ik kan me je spanning en zorgen wel voorstellen, maar ook wat bijzonder gaaf dat hij dat doet, en al zo lang wil, en de wil en moed heeft om het dan ook uit te voeren...

Hier een dochter die precies de opleiding mocht gaan doen die ze graag wil (kunstacademie, dus niet iedereen wordt aangenomen), die op kamers is en aan het begin van haar leven staat.
Ik mis haar geweldig, ze is altijd zo'n bruisende, stimulerende aanwezigheid, maar wat ben ik trots op haar en blij met het pad dat zij gekozen heeft.

Inderdaad, het moederschap blijft zich ontwikkelen en verdiepen

Ja heerlijk

Zoon merkte op dat ik toch zo zorgzaam voor hem ben. Ik maakte vannacht nog een warm hapje omdat hij met dat lange lijf en intensieve leven wel wat extra's kan gebruiken.
Ja, nu kan het nog. Wie weet hoe kort of lang het nog duurt tot hij ook uit huis is. Nu geniet ik er nog maar even van. Ik ben zijn moeder.
En als ze weg zijn met vrienden of op vakantie met familie dan voel ik het nog steeds in mijn lijf. Maar dan weet ik dat ze het naar hun zin hebben en bij andere mensen ook veilig zijn en dat mijn bezorgdheid normaal is en dat loslaten geboden is.