Toekomstverwachting uitgekomen??

Veranderingen in 40 jaar

Oké (even een beetje dwars doen ), werk van moment x zal inderdaad in veertig jaar tijd aan veranderingen onderhevig zijn en op moment y niet meer uitgevoerd worden als op x. Maar daarom is het in mijn ogen nog niet verkeerd als één werknemer daarin in meegaat en door opleiding en persoonlijke ontwikkeling nog steeds in staat blijkt dat werk te doen. Noem me ouderwets, maar ik vind het werkelijk geen vooruitgang dat iedereen zijn levenlang geen moment zekerheid meer heeft. Ik moet nu bijvoorbeeld weer solliciteren. Als ik ieder jaar een andere baan moet zoeken blijft mijn inkomen zo'n beetje op hetzelfde peil, want geen groei door arbeidsjaren en ik zal nooit een huis kunnen kopen (wil ik niet, maar stel dat), want waarom zou een bank mij een hypotheek willen verstrekken met zoveel onzekerheid? Ik moet elk jaar weer veel energie steken in het inwerken in een andere functie, energie wat ik ook had kunnen gebruiken om beter te worden in de baan die ik al had.
Mijn zus is al meer dan 40 jaar verpleegkundige bij hetzelfde ziekenhuis als haar opleiding. Ontzettend gespecialiseerd. Wat is daar mis mee?

Skik

Veertig jaar geleden zat ik op een klantenservice van een melkfabriek en nam daar bestellingen op die ik in de computer in moest voeren. De computer was nog net niet van bakkeliet, maar het was een computer. Nu, 40 jaar later zit ik ook aan de telefoon, met een computer van nu. Telefonisch werk ligt mij nog steeds het beste. En dan bedoel ik geen callcenter waar aan verkoop wordt gedaan. Ik 'ben' klantenservice. Dat werk moet je liggen, de hele dag maar mensen aan je oor, en mij ligt het. Ook al zou ik dat bij 20 verschillende bedrijven moeten doen, het werk blijft min of meer hetzelfde, steeds met een beetje modernisering passend bij de tijd. Dat kan ook bij 1 werkgever.

Barvaux

Wat doet het ertoe of je er uit geweest bent of niet? Ook als je herintreder bent, moet je nog jarenlang werken en het is wel zo rustig als je niet om de haverklap vriendelijk bedankt wordt voor je diensten, maar helaas...

Ik mis totaal het gevoel dat de hedendaagse ontslag- en contractregels er zijn om mij als werknemer te beschermen, ook al doet men het zo voorkomen. De bescherming ligt aan de kant van de werkgever. Die moet makkelijk van zijn personeel afkunnen zodat hij in mindere tijden niet ten onder gaat aan arbeidskosten. En ondertussen verkoopt men dat, blijkbaar met succes, als iets wat léuk is. Altijd bij dezelfde baas werken moet je niet meer willen.

Gister kregen een aantal collega's van mij te horen dat ze een vast ocntract kregen (van andere teams dan de mijne). De opluchting was enorm. Twee zijn 50 plus en 1 krijgt een tweede kind dit jaar. Dat zijn geen omstandigheden waarin je van de ene 'uitdaging' naar de andere moet hoppen en dat als iets positiefs moet zien.

Eens met Kaaskopje

"Gister kregen een aantal collega's van mij te horen dat ze een vast ocntract kregen (van andere teams dan de mijne). De opluchting was enorm. Twee zijn 50 plus en 1 krijgt een tweede kind dit jaar. Dat zijn geen omstandigheden waarin je van de ene 'uitdaging' naar de andere moet hoppen en dat als iets positiefs moet zien."

Ik ben geen 50+ (wel richting de 50) en ben niet zwanger, maar ben het met Kaaskopje eens dat niet iedereen (ik denk: veel mensen) het leuk vindt om aldoor van baan te moeten wisselen.

Zelf zit ik gelukkig al lang (> 10 jaar) in een vaste baan, daarvoor 8 jaar andere vaste baan gehad. Toen ik jong was en studeerde deed ik uitzendwerk in vakanties en tussendoor. Hartstikke leuk al die afwisseling, heel leerzaam. Maar als je een gezin hebt, hypotheek die betaald moet worden, en al genoeg uitdaging om alles thuis goed te laten lopen, zijn er denk ik weinig mensen die vaak van baan *willen* veranderen.

Het is goed hoor om uitdaging te blijven vinden in je baan/bedrijf waar je zit of af en toe te veranderen, maar niet aldoor.

Maar het is inderdaad moeilijk hoe mensen van baan moeten veranderen als ze er eenmaal een tijd zitten en al iets ouder (> 40 jaar) zijn. Dan gebeurt dat niet snel meer. En dat is voor bedrijven wel een probleem.

On topic

Terug naar de vraag van TS.

Mijn kinderen zitten onderbouw VO (VWO), dus wat mij betreft nog hoogst onzeker wat ze later gaan doen.

Bij jongste (jongen) hebben we wel toen hij al jong was al snel technische interesse gezien (lego/bouwen etc.) en daar verwacht ik nog steeds dat hij iets technisch gaat studeren.

Oudste (meisje) wilde vroeger en ook onlangs weer diergeneeskunde studeren (begin VO gaf ze dat aan bij gebrek aan alternatief). Nu heeft ze het over geneeskunde studeren. Reden voor haar voor een natuurprofiel, wat ons sowieso prima lijkt. Kan ze ook als ze van gedachten verandert nog alle kanten mee op. Ze schrijft ook graag, maar is realistisch dus ziet zichzelf daar niet meteen geld mee verdienen. Denkt het dus zelf vooral als hobby te blijven doen. Ze wil in elk geval een goed vakkenpakket kiezen en goede studie volgen. Maar wie weet of ze later haar brood met schrijven kan verdienen.

Ik moet zeggen, ik vind het moeilijk om voor haar te bedenken wat nou een goede studie/ een goed beroep voor haar zou zijn. Maar ze is serieus en slim genoeg en heb er alle vertrouwen in dat zij goed terechtkomt in de zin van: dat ze iets kiest wat bij haar past.

Ik ben wel benieuwd wat het uiteindelijk wordt.

tja

De discussie verloopt een beetje troebel omdat je het hier toch over werk hebt zonder beroepsopleiding.

Verderijkt het me logisch dat er mensen zijn die wel 40 jaar ergens willen blijven werken maar dat aantal is gewoon minder. Je blijft namelijk niet meer je hele leven in het dorp van je ouders wonen. Mensen verhuizen vaker dan vroeger.

Gisteren hoorde ik op radio 1 een discussie waarbij gezegd werd wat er in de cao voor de bouw staat: 60 vrije dagen voor oudere werknemers. Kaaskopje ziet dat als positief voor de werknemers maar dat is het natuurlijk niet. Door die regel nemen de werkgevers geen oudere bouwvakkers meer aan. Zo werkt dat ook met teveel rechten voor vaste medewerkers. Je kunt ze niet meer kwijt.

Verder kaaskopje, natuurlijk is er verschil tuussen wel oj niet er tien jaar uit zijn.

mijn verwachtingen (tot nu toe)

Mijn dochter van bijna 7, ze wil zelf beyonce worden, ik heb haar al uitgelegd dat dat hem niet gaat worden. Ze houdt van dansen, zingen en toneelspelen, dus iets in die trant misschien (hoewel ze in zingen niet zo fantastisch is, dat zeg ik natuurlijk nooit hardop tegen haar, maar de zangkant gaat hem echt worden ben ik bang). En anders juf, tijdens het "" toneelspelen" thuis is zij namelijk wel erg vaak de juffrouw. En als dat het niet wordt, dan wordt ze waarschijnlijk wel leidingegevende in iets, want dat doet ze graag, de baas spelen, deligeren, opdrachten geven, dingen uitleggen etc.

Haar broertje van bijna 2 word volgens zijn zus Hans Klok, vanwege zijn mooie lange blonde krulletjes. Zij "gebruikt" hem ook vaak om even Hans Klok te zijn. Ik zelf hem meerdere opties voor hem: Timmerman, Drummer, Bokser, Iets in de vechtsport (hij staat erg graag namelijk) of iets met auto's, autocoureur, automonteur, chauffeur (hij is dol op autos) en anders zijn er nog de opties van: schilder of tekenaar (mijn behang is zoooo mooi ingekleurd, dat gaat een pro worden), sloper, dat kan hij ook erg goed, of operazanger (hij heeft een bereik van hier tot in groningen en een heeeele lange adem)........

Even zonder gekheid, natuurlijk welke van bovenstaande of niet bovenstaande opties het ook word, mama zal zoiezo trots zijn.

Huh?

60 vrije dagen voor oudere werknemers. Kaaskopje ziet dat als positief voor de werknemers maar dat is het natuurlijk niet.===

Weet jij nu al zonder het aan mij te vragen wat ik goed en niet goed vind? Ik zal niet protesteren als ik een 'ouwelullendag' extra zou krijgen, maar ik verwacht het totaal niet. Als er iets is wat ik graag in zou willen leveren om maar aan het werk te mogen blijven zijn het dat soort dagen.

Werk zonder beroepsopleiding was ooit heel normaal. Je werkte je op van hulpje tot leidinggevende bij wijze van spreken. Nu komt er de een of andere hotemetoot van een hbo-opleiding die de boel wel even komt leiden en het liefst reorganiseren, zonder ook maar enige band met een bedrijf te hebben en zonder te begrijpen waar men eigenlijk mee bezig is bij zo'n bedrijf. De arbeidsmarkt is nu doorgeslagen naar eisen als een hoog opleidingsniveau voor het meest simpele werk.

Kaaskopje

Je zit er te emotioneel in vind ik dus ik houd het er maar bij.

Nah

Wat een vreemde opmerking nu weer. Dus als je je ergens over opwindt ben je te emotioneel?

nee

Nee, dat heeft niets te maken met opwinden, het komt gewoon te dichtbij bij jou.

Niet dat ik niet in een zelfde soort situatie zit maar ik leg me er bij neer en zit er niet zo emotioneel in. Het heeft weinig zin te discussiëren als je het steeds op je eigen situatie betrekt terwijl je het ook algemeen wil houden.

Telkens wisselen van beroep

In mijn beroepsgroep zijn gepensioneerden gewilde deskundigen, ze hebben vaak (als hun gezondheid het toelaat) een adviesbedrijf. Dankzij hun decennialange ervaring hebben ze heel veel kennis in huis. Zo kunnen ze werknemers ondersteunen die elke 5 jaar herplaatst worden en zo onvoldoende kennis opdoen.
Hoe het moet als deze deskundigen er echt te oud voor worden, baart veel zorgen, want nieuwe deskundigen komen er niet. Daarvoor zitten werknemers te kort op hun plek.

Overigens...

Mijn beroep is wel hetzelfde, maar de omgeving waarin ik het beroep uitvoer is telkens heel anders. Hoewel, de laatste 12 jaar zit ik alweer op dezelfde plaats, maar in een omgeving waarin ik heel veel bijleer en me heel goed verder kan ontwikkelen.

Mijn dochter is op haar eigen creatieve wijze in de voetsporen van haar ouders getreden en doet een studie aan dezelfde universiteit (maar een andere richting).
Mijn zoon heeft vaak andere ideeen, hoewel het me niets zou verwonderen als hij toch weer in de buurt van mijn werkzaamheden uitkomt, gezien zijn hobby.

Gepensioneerden

Zijn goedkoper omdat er geen premies betaald hoeven te worden, Ik kan niet wachten tot ik gepensioneerd ben, misschien krijg ik dan nog eens werk.

Redelijk uitgekomen

Oudste wilde formule 1 coureur worden. Later piloot.
Nu alleen nog maar rijk en er zo min mogelijk voor hoeven te doen....

Jongste wil al sinds dr 4e met dieren werken.
Is nu 16.werkt al bijna 2 jaar als vrijwilligster in een asiel. En volgt sinds oktober een opleiding tot dierverzorger.
Dit is de basisopleiding. Ze weet nog niet concreet wat het gaat worden. Dierverzorger / trimsalon /dierenarts assistente. In ieder geval is ze wel die richting uitgegaan.