Te dikke 18-jarige zoon

Lekkers

Een diëtiste lijkt me niet echt nodig. Je zoon weet natuurlijk zelf prima waar het teveel aan gewicht door komt. Makkelijk snaaien onderweg. Je hebt al met hem gepraat en hij vindt dat vervelend. Hij is 18 en zijn gewicht is toch zijn eigen verantwoording. Staat hij wel open voor tips? Misschien kan hij voor onderweg alvast iets meenemen? Ik heb altijd wel redelijk gezonde snaaierij in huis, om te voorkomen dat mijn zoon zelf dingen koopt die nog 10x zo slecht zijn.
Ook ik kook gezond maar niet direct caloriearm. Als hier iemand op dieet zou moeten zou ik toch anders moeten koken, mijn eten vaker caloriearm(er) bereiden.

Hoe zit het met de financiën?

Lekkers onderweg is best prijzig, zeker als het om meerdere dingen per dag gaat.
Verdient hij bij? Krijgt hij veel zakgeld? Mag hij zijn beurs besteden aan extra's in plaats van basiszaken?

Verder ben ik het eens me de vorige reacties, kijk samen met hem: wat kan ik meenemen voor onderweg zodat ik niet zoveel hoef te kopen? Ik kan me wel voorstellen dat hij op deze leeftijd iets nodig heeft dat een beetje vult. Een bakje komkommer of fruit gaat niet helpen.

Ja....

je er geen bal van aantrekken dat hij niet wilt dat je erover begint!! Hij heeft toch niets aan struisvogelpolitiek! Stel dat ie aan de drugs of de alcohol is : laat je je dan ook wegsturen met ;'Niet over praten; veel te pijnlijk?'
Blijkbaar heeft hij het nog steeds nodig dat je enige sturing en waarden en normen meegeeft. Hij verpest zijn eigen lijf.
Dwingende maatregelen kun je niet meer nemen. Tenzij je hem nog zakgeld geeft waar hij het van koopt. Ik zou in dat geval daarmee stoppen en hem vertellen dat je niet van plan bent zijn snoepverslaving te financieren.
En laat hem iets bedenken wat hij kan doen in de trein. Anders dan eten. Want dat je daar vreetneiging van krijgt dat snap ik wel. Maar een schaaltje komkommer kan ook.

Diëtiste

tja,jammer dat hij niet naar een dietiste wil, dat zijn heus geen krengen (meestal ) hoor... en als hij weet wat het probleemis, waarom doet hij het dannog? Daar zit nou juist het probleem meestal: je weet wat je fout doet, maar veranderd niet. Daar kan een dietist tips voor geven.Bovendien bestaan er tig verkeerde ideeen over wat gezond is en wat niet.
Als hij nu niets doet, wordt hij waarschijnlijk zwaarder en dan gaat het er helemaal nooit meer af of gaat hij 'streng lijnen' en wordt hij uiteindelijk zwaarder.
tja.
laat hem dit maar eens lezen.

Diëtiste en schuldgevoelens

Zoon is al eens eerder naar een dietiste geweest maar voor hem werkte het niet. Hij is ook niet gemotiveerd, vindt dat ik er een probleem van maak en hij doet het niet. Die dietiste deed hij dan ook alleen voor mij.

Geld om van alles te kopen heeft ie wel, hij werkt veel.

Ik heb genoeg in huis wat ie kan meenemen. Maar dan heeft ie weer geen tijd of hij vergeet het.....

En ja, hij moet zich in huis absoluut aan mijn regels houden en ik ben behoorlijk streng. Maar dit is zijn lijf. Ik merk dat hij nauwelijks meer naast me durft te zitten als ik zo kritisch naar hem kijk. Dat hij zich niet op zijn gemak voelt bij me. Hij voelt zich continu schuldig naar mij toe.
Dat wil ik niet. Hij is toch al onzeker, ik wil hem juist het gevoel geven dat hij goed is zoals hij is. Alleen zou ik wel willen dat hij toch 10 kilo afvalt....

Ik vind het lastig. Mijn moeder was vroeger precies zo als ik. En ik denk dat zij daardoor mijn gewichtsproblemen heeft verergerd. Ik wil dat niet.

Je eigen ervaring inzetten

"Ik vind het lastig. Mijn moeder was vroeger precies zo als ik. En ik denk dat zij daardoor mijn gewichtsproblemen heeft verergerd. Ik wil dat niet."

Bovenstaande snap ik niet zo goed. In welk opzicht was jouw moeder precies als jij?
Hoe zou jij willen dat je moeder vroeger gereageerd had?

Kan je niet met je zoon praten over jouw eigen situatie, vroeger, dat je in hetzelfde schuitje zat en dat je niet blij was met de manier waarop je moeder reageerde? Dat je het graag anders wil doen en met hem wil overleggen hoe... dat het toch echt belangrijk is dat hij op zijn gewicht let. Als hij er niet over wil praten, zit het hem toch wel dwars.

Succes.