Slechte moeder (die niet met haar kind op reis wil)?
Mijn dochter (20) heeft van haar grootouders van vaders kant een reisje aangeboden gekregen. Eigenlijk zouden ze met zijn drieën gaan, maar opa en oma hebben beide onverwachte gezondheidsproblemen. Nu had dochter een vriendin meegevraagd, maar die heeft geweigerd vanwege werkdruk en andere afspraken. Dochter wil alleen in deze specifieke week, een maand na de zomervakantie. Andere vriendinnen wil ze niet meevragen, want ze heeft een nogal intensief programma samengesteld, en die vriendinnen zouden dat niet leuk vinden.
Nu wil ze dus dat ik meega, maar ik wil niet nu al toezeggen voor over 3 maanden omdat ik dan net in een nieuwe functie begonnen ben. Plus dat een stedenreis met dochter een nogal intensieve aangelegenheid is. Ze heeft ASS, kan nogal dwingend zijn, en heeft dus dit uitputtende programma waar niet van wordt afgeweken.
Ik vind het heel leuk om met haar op pad te gaan, maar wel als ik geen verdere stress heb zoals een nieuwe baan. En ook qua financiën was het eigenlijk niet begroot. Ik ga natuurlijk geen door mijn ex-schoonouders betaald ticket accepteren (appartement vind ik een minder groot probleem), en eten en drinken is ook vaak een grote uitgave.
Maar ja, dochter is dus enorm teleurgesteld dat niemand mee wil op een gratis vakantie. Ze noemt ons allemaal ondankbaar, en iedereen gaat maar op vakantie maar niemand wil met haar. (Ze kan in de zomervakantie niet weg ivm andere verplichtingen).
Wat zouden jullie doen?
Lastig
De moeder in mij zou meteen meegaan maar als ik me zoiets zou voorstellen met de zoon die het meest autistisch is, zou me de moed meteen in de schoenen zinken.
Die zoon klinkt net als jouw dochter en dat is in het dagelijks leven al niet makkelijk, laat staan onder stressvolle omstandigheden zoals een vakantie.
Geen oplossing hier. Ik wil je alleen veel wijsheid wensen.
En vader?
Kan haar vader misschien mee?
Tja...
Omdat dit niet iets is wat elk jaar gebeurt (neem ik aan), zou ik het toch wel doen. Ik zou wel nog wat extra dagen opnemen om ervan bij te komen.
En ook zou ik even afstemmen met je nieuwe werkgever en het uitzonderlijke van de situatie uitleggen.
Aan dochter zou ik van tevoren heel duidelijk maken waar jouw grenzen liggen voor wat betreft de financiën, de activiteiten en jouw eigen behoefte aan rustmomenten. Het moet voor jou ook iets van vakantie opleveren.
Ik zou het aangrijpen als een goed moment om aan jullie toekomstige relatie te bouwen. Een slechte moeder ben je zo te lezen niet, maar misschien wel een beetje te zwaar belast geweest met de nukken en bijzonderheden van je dochter. Je zou erover kunnen nadenken wat er binnen haar beperkingen (en binnen het budget) mogelijk is om een zo goed mogelijke tijd samen te hebben.
Maar goed, ik besef me dat dit antwoord zeer gekleurd is door mijn eigen achtergrond. Mijn moeder is overleden toen ik 21 was. Ik kan zo'n bericht dus niet echt neutraal lezen.
Succes met je keuze.
Vader
Mijn eerste suggestie was om met haar vader te gaan. Ze hebben nog nooit iets met zijn tweeën gedaan, maar hebben wel dezelfde interesses. Helaas durft ze het niet aan, omdat hij (ook) nogal heftig kan reageren onder spanning.
Emmawee, ik twijfel ook nog maar wil het niet nu toezeggen. Volgende week ga ik zelf op vakantie, dus ik kan nu niet gaan nadenken en plannen en in overleg, met nog een drukke werkdag voor de boeg.
Keuze
Misschien kun je haar toch een aanbod doen waarbij ze in een voor jou goed tijdstip wegkan met jou.
Een nieuwe baan riskeren lijkt me echt niet handig, daar heb ik teveel van gezien. Het kan goed gaan, maar kan ook verkeerd uitpakken.
Een familielid had een vaste aanstelling binnen, aanmelding pensioenfonds was al gedaan, definitieve contract al op de mail maar nog niet getekend.
Weekje op vakantie. Bij terugkomst bleek de leiding gewisseld en mocht familielid vertrekken. Dat werd een bodemprocedure, maar ja, alleen een bedrag, je werk ben je kwijt.
Leg het concreet uit aan je dochter: shit happens, dan moet de puzzel opnieuw gelegd. Ze kan kiezen: of alleen gaan, of een periode waarin iemand anders wel beschikbaar is.
Eigenlijk lijkt het me onmogelijk. Grootouders zouden meegaan en betalen, dat gaat niet door, iemand anders zou zelf de kosten moeten dragen. Helaas, gaat niet door. Tijd en geld van anderen is niet door jou te bepalen. Hoe jammer ook.
Uitleg en het goede voorbeeld geven is ook belangrijk. Je werk is ook belangrijk en een prioriteit.
niet egoïstisch
Je hebt goede redenen om nee te zeggen. Een dochter die veel energie vraagt en je wil ook fit beginnen aan je nieuwe baan. Daarbij heb je niet om deze reis gevraagd.
Is het mogelijk de reis uit te stellen?
En anders, helaas, zal dochter toch moeten accepteren dat er nou eenmaal teleurstellingen zijn. Wat zeker voor autisten heel lastig is, ik weet er alles van, maar zo is het leven nou eenmaal.
Laat je i.i.g. geen schuldgevoel aanpraten door de heftige reactie van je dochter. "Ondankbaar" is ook een heel onterecht verwijt.
Sterkte met alles!
voorwaarde
Als het financieel lastig gaat worden is het toch duidelijk? Geen geld, helaas.
Als je toch denkt aan meegaan dan zou je kunnen zeggen, alleen onder voorwaarde dat ik het programma aanpas, dus graag of niet. Het moet ook voor jou leuk blijven.
Annej
Opa en oma zouden ook voor een vriendin het ticket betalen. Voor mijn ex natuurlijk ook (= geen optie), maar ik wil dat zelf niet.
Lastig inderdaad. Ik snap je redenen om nee te zeggen. Ik zou er zelf ook niet zo'n zin in hebben. Maar wat Emmawee schrijft klopt natuurlijk ook. Dit is ook een mogelijkheid om een bijzondere reis te beleven met een al volwassen kind. Misschien zal ze niet heel lang meer op reis willen met jou. Misschien kan het ook niet lang meer. Is er geen mogelijkheid om dit een ander tijdstip te doen?
Wel jammer dat opa en oma niet meer kunnen. Het was ook wel een bijzondere reis geworden samen met opa en oma. Een mooie en waardevolle herinnering voor alle drie.
tja
Ik denk dat ik het wel zou doen - al was het maar uit louter schuldgevoel. Ik zou het wel zoals Emmawee al zegt even overleggen met je werkgever. Ik zou met name financiële grenzen stellen. Die kun je namelijk heel duidelijk vaststellen van te voren. De rest - duidelijk rustmomenten en activiteiten - lijken mij minder goed vast te leggen in afspraken. Of beter gezegd in afspraken die jouw dochter ook kan/wil accepteren. En dan inderdaad hopen dat leuke herinneringen samen voor de toekomst oplevert.
Aan de andere kant zou het een dwingende karakter van dit alles mij wel erg tegenstaan. Los van de goede redenen die je hebt om niet te gaan (financiën, nieuwe functie). Kortom ik zou waarschijnlijk net zo hard twijfelen als jij (en heb je weinig aan mijn advies 
afspreken
Ik zou een ander reisje met haar plannen, op een voor jou beter tijdstip. Zoek dat samen uit en overleg wat jullie willen. Je hebt zo allbei iets om je op verheugen en eventueel voor te sparen.
Koosje
Je dochter is inderdaad nogal dwingend. Ze kan maar in één periode weg en het mag alleen op haar manier. Ze ziet wel in dat ze daardoor niet haar vriendinnen kan vragen, maar vindt dus dat jij je wel op alle punten moet aanpassen.
Vakantie met meerdere personen vraagt een beetje om aanpassing van alle kanten. Dus ik denk dat ze moet leren om water bij de wijn te doen en dat een leuke vakantie (ook in de toekomst) alleen mogelijk is als allen wat geven en nemen.
Ga dus met haar in overleg, en probeer duidelijk te maken dat een datum voor een vakantie voor beide goed moet uitkomen (dus uitstel als ze met jou wil) of dat ze haar vakantie programma moet aanpassen zodat ze met een andere vriendin kan gaan in de gewenste periode.
Maar is er dan helemaal geen reisverzekering?
Is al uitgezocht of de kosten van de reis van een eventuele reisverzekering teruggekregen kunnen worden? Zo ja, dan is het heel simpel: uitstellen tot een later tijdstip, en dan gezellig opa, oma en dochter op reis.
Jacquel
Een annuleringsverzekering bedoel je waarschijnlijk
Ja water bij de wijn
Ik geloof dat daar nog wel wat te leren valt.
Hoezo ondankbaar, je mag op een tijdstip dat het jou niet uitkomt een hoop geld uitgeven voor een programma dat niet het jouwe is. Dat klinkt niet echt als een buitenkansje. Dat zou dochter ook wel mogen inzien. Of leren inzien.
Ze kan haar programma ook aanpassen hè, zodat het ook voor andere mensen leuk blijft.
Ik zou dan wel mee gaan, mits het te regelen is met de nieuwe baan, en mits het programma gehalveerd wordt. En als dochter 50-50 bijdraagt in de meerkosten.
Maar eigenlijk zou ze gewoon met haar vader moeten gaan. Waarom ben jij de zondebok in deze?
Volgens mij
'Slechte moeder (die niet met haar kind op reis wil)?'
Volgens mij wil je wel met je dochter op reis, maar wordt er nu geen rekening gehouden met jouw wensen. Jouw dochter bepaalt de periode én de inhoud. En beide schikken jou niet, nog los van het budget. Tja... dat is niet leuk samen op reis gaan.
Je mag dus slechts mee als aanhang, als bijzit.
Ik zou zelf graag mee gaan, ook al om mijn dochter gezelschap te gunnen, maar met mijn wensen moet wél rekening gehouden worden.
Annuleringsverzekering, inderdaad
Die twee verzekeringen (reis en annulering) worden doorgaans in één moeite door afgesloten. Zeker bij ziekte van twee reisgenoten is dat een geldige reden voor uitkering door de verzekering.
Pavlov
Zo heerlijk dat er dan altijd wel weer iemand het woord verzekering roept.
Misschien zie ik het over het hoofd, maar ik lees nergens dat er al geboekt is.
Koosje
'begroot. Ik ga natuurlijk geen door mijn ex-schoonouders betaald ticket accepteren (appartement vind ik een minder groot probleem), en eten en drinken is ook vaak een grote uitgave.
Maar ja, dochter is dus enorm teleurgesteld dat niemand mee wil op een gratis vakantie. Ze noemt ons allemaal ondankbaar,'
Als jij een ticket van je ex-schoonouders niet wilt aannemen, is het geen gratis vakantie. Dat zul je dus je dochter duidelijk moeten maken. Zij verwijt jou nu iets, wat eigenlijk bij haar opa en oma ligt: die hebben haar een reisje aangeboden en blijken niet te kunnen. Dat is heel jammer, maar niet iets dat jij moet oplossen.
Kan ook anders
Er is natuurlijk helemaal niks mis mee om je dochter duidelijk te maken dat je graag met haar op reis gaat, maar wel onder andere voorwaarden, op een andere manier, ander moment, met een ander budget. En dit dan ook wel meteen (samen) regelen.
Maar alleen maar 'nee jammer, dat gaat niet', zou ik dus niet doen.
wat ik even niet begrijp
waarom moet jij met het hele programma mee? Kun je niet 1 of 2 dingen kiezen per dag en haar 1 of 2 dingen per dag alleen laten doen?
Los van dat de periode niet uitkomt en het jou geld kost hoor, dat kan ook al genoeg afknapper zijn maar dan hoeft dat bovenstaande er niet bij.
Ingewikkeld
Dit soort zaken zijn best ingewikkeld. Je wilt niemand kwetsen, maar ondertussen zit j er zelf mooi mee.
Wat me sowieso in het verhaal als eerste opviel is dat je dochter pas bij jou is uitgekomen toen er niemand meer overbleef. Echt en niet echt. Oma en opa vielen af, vriendin weigerde en haar eigen inschatting is dat andere vriendinnen haar gedrag ook niet op prijs stellen. Nou.... dan moeder maar vragen... Mamma weigert vást niet om met mij op pad te gaan. Ik ben nu even héél onaardig, maar daardoor heeft ze jou nu flink klem gezet, want je wilt inderdaad niet weigeren. Je eigen dochter... En ik denk toch dat je dat zult moeten doen. Je kunt niet altijd maar in de houding springen als ze met haar vingers knipt, puur omdat je haar moeder bent. Als je het wel leuk vindt om iets met haar te doen, zou ik dat voorstellen. De gemiste vakantie kan helaas niet doorgaan, maar als ik het geld bij elkaar heb en vrij kan krijgen, gaan we dit of dat doen. Ik vind dat een zéér acceptabele reactie.
j is je
ik ben zelf altijd weer verbaasd over foutjes van mezelf. Gewoon gestopt met een woord...
Ja dat ook ja
Het is het feestje van opa en oma. En dat kan nu niet meer door gaan.
Dat is erg sneu voor alle betrokkenen. Maar daarmee nog niet automatisch jouw probleem.
Bovendien: hadden opa en oma dat intensieve programma wel aangekund?
Gevoel
TO, luister naar je gevoel en wees daar eerlijk over tegenover je dochter.
Je voelt aan alle kanten dat jij DIT (periode, geld, inhoud programma) niet leuk vindt. Zeg dat dan (op een vriendelijke manier, maar wel duidelijk) en kom dus voor jezelf op.
Je bent toch geen deurmat, waar je dochter met ‘ondankbaar’ maar even over heen kan lopen?
Verder hebben anderen al hele nuttige inzichten en invalshoeken beschreven.
Volgens mij weet je het wel.
Nu nog dapper zijn en het aan je dochter vertellen. Je kunt het.
Oplossen
Jij hoeft dus niet alle problemen van je dochter op te lossen, en zeker niet ten koste van jezelf!
Even voor dochter opkomen
Steeds lees ik dat dochter zich maar moet aanpassen en moet leren dat het zo niet kan.
Ik denk dat dat niet zo makkelijk gaat, in #1 staat dat er ASS meespeelt.
Dat maakt het niet makkelijker.
Wil nog steeds niet zeggen dat TO over haar grenzen heen moet gaan maar dochter is niet een gewone dwingeland.
Eens
'Ik denk dat dat niet zo makkelijk gaat, in #1 staat dat er ASS meespeelt.
Dat maakt het niet makkelijker.'
Dat klopt. Maar dat wil niet zeggen dat TS dan maar overal aan toe moet geven. Het wil zeggen dat dochter het moeilijker vindt om met veraderde plannen om te gaan.
ASS
ASS is geen excuus om iemand altijd maar de zin te geven omdat een ASSer niet met teleurstellingen kan omgaan en jou een schuldgevoel aanpraat.
Het is heel lastig en je moet het niet onderschatten, maar ASSers moeten ook leren dat de wereld niet altijd om hen draait.
En ja, ik heb hier ervaring mee, het vreet energie.
Misschien
Is dit een oplossing: zelf zeggen niet te kunnen, want geen geld en nieuwe baan.
Vervolgens kijken hoe ze het programma 2aan kan passen zodat de andere vriendinnen wel mee willen? Daarbij ze schat zelf in dat vriendinnen het niet leuk vinden, maar dat weet ze niet, want niet gevraagd.