slecht geklede stagiaire

riem

Zou een riem het probleem oplossen?

nee, als

het zo simpel was

langer hemd

een langer hemd bedekt wel alles. Ik vind wel dat er wat van gezegd moet worden,ze is ten slotte aan het leren en dit hoort er ook bij. Gewoon netjes mededelen kan toch prima. Ik snap wel dat t voor een man ongemakkelijker is. Wie weet kun je vragen of hij zou willen dat jij er iets van opmerkt? Wij hebben een dresscode opgesteld voor alle medewerkers die stagiaires aan het begin van de stage krijgen. Niks moeilijks...wel duidelijk. Geen hammen boven broek, geen decollete geen hele gescheurde broeken. Compleet met plaatjes wat wel en wat niet Sommige collegas hadden er nml ook moeite mee om goed gekleed te gaan

Tijd voor een gedragscode kleding?

Ik snap dat het moeilijk is voor je collega, maar in feite heb je natuurlijk wel een punt.

Ik denk dat jullie een algemene gedragscode nodig hebben waar hij zich op kan beroepen. Hebben jullie die?
Zo niet, dan zou ik het hogerop spelen. En anders misschien eigenlijk ook wel, afhankelijk van hoe onprofessioneel ze erbij loopt.

Je eigen stagiaires moeten niet zeuren. Willen zij er ook zo bij lopen dan? Daar zou ik heel gauw mee klaar zijn....

een stage is om te leren

Een stage is om van te leren. Daarbij hoort ook dat een stagiair van zijn/haar begeleider feedback krijgt op onverzorgde kleding. Jouw eigen stagiairs moeten dus niet zeuren dat zij worden aangesproken op hun kleding: ze hebben van jou waardevolle feedback gekregen. Daar leren ze van, en daar hebben ze straks in het echte leven profijt van. De andere stagiaire heeft die les helaas nog niet geleerd van haar begeleider. De collega die haar begeleidt laat dus een belangrijke kans liggen om haar iets te leren. Ik zou mijn collega daarop aanspreken.

weggestuurd

Toen ik jaaaaaren geleden tandheelkunde studeerde is er een student van de opleiding af gestuurd omdat hij zich niet wilde houden aan kledingvoorschriften. Hij droeg graag een wijde tuinbroek zonder T-shirt eronder. Of een hemd met heel wijde armsgaten. Als we practicum hadden, in het begin van het eerste jaar nog zonder patiënten maar op fantoomhoofden, had hij vaak een korte broek onder zijn witte jas aan waardoor het net leek of hij eronder naakt was. Omdat patiënten in de gangen niet kunnen zien of er een eerstejaars of een tandarts loopt, moest iedereen er netjes uitzien.
Hij heeft een zaak aangespannen en verloren.

Ik denk dat het in jullie geval lastig is voor de mannelijke begeleider om iets over haar onderbroek te zeggen, pubers van tegenwoordig zijn nogal lichtgeraakt en smijten al snel met termen als seksistisch en (leeftijds)discriminatie. Dus misschien kan een vrouwelijke collega met haar praten en uitleggen dat straatkleding en werkkleding iets anders zijn. Ik zou ophouden haar met gouden handschoentjes aan te pakken. Eerst zeggen dat ze zo goed haar werk doet, daarna zeggen dat ze zich netter moet kleden.

simpel

Stel inderdaad regels op zodat dit niet meer voor kan komen. Stagiair krijgt de regels dan als hij of zij 'solliciteert' naar een stageplaats.
Laat een man zich niet bemoeien met het ondergoed van een vrouw.

Zeggen dat ze vanwege haar postuur half bloot gekleed moet gaan slaat nergens op. Dan trekt ze maar een tentjurk aan.

precies

Gewoon aangeven dat blote buik en zicht op onderbroek niet in een werkomgeving kan. Verder niet. Dat kan ze oplossen door een langer shirt o.i.d. aan te trekken.

Hmmm, zelfs mijn puber van 14 zette zijn knopenelastiek strakker toen hij stage ging lopen. Op mijn aangeven, dat wel. Onderbroeken en blote buiken zijn echt een no go in een werkomgeving. Tenzij het een stripteasetent is?
Hogerop spelen dus als die collega er niks mee doet.

Overgewicht

Overgewicht heeft hier niets mee te maken, je wilt deze delen van niemand anders zien.
Overgewicht heeft ook geen invloed op een afzakkende broek, je broek zit eerder te strak.
Iedereen, ook slanke mensen, kan een te wijde broek aantrekken en ook bij slanke mensen hoef ik geen lichaamsdelen te zien.
Moeilijk passende kleding vinden is een aanname, heeft er niets mee te maken.
Jammer dat dit genoemd wordt in Openingsoosting, zeker ook omdat het je stagiaire niet is. Het lijkt nu meer op een ergernis.

Je stelt voor een heel bedrijf kledingvoorschriften op en pas dan kun je mensen er zonder aanziens des persoons allemaal op wijzen.
Dus dit meisje voor nu met rust laten, vervolgens duidelijke regels die daarna aan iedereen duidelijk worden gemaakt ipv alleen aan dat meisje.

geen regels voor nodig

"Je stelt voor een heel bedrijf kledingvoorschriften op en pas dan kun je mensen er zonder aanziens des persoons allemaal op wijzen. Dus dit meisje voor nu met rust laten, vervolgens duidelijke regels die daarna aan iedereen duidelijk worden gemaakt ipv alleen aan dat meisje."

Ik vind het een zwaktebod. Hoezo heb je regels-op-papier nodig om iemand aan te spreken op zijn kleding? Als je mensen geen feedback durft te geven op hun presentatie of functioneren, dan hoor je gewoon geen begeleider van stagiairs (of gewone medewerkers) te zijn.

Stagiairs doen regelmatig dingen niet perfect (gewone medewerkers trouwens ook niet). Daarom lopen ze juist stage. Om dingen te leren, om te begrijpen waarom dingen gaan zoals ze gaan, om te leren reflecteren op hun eigen houding en functioneren, om te leren hoe ze overkomen op anderen. Daar heb je als begeleider echt geen kledingvoorschriften voor nodig.

Omdat

Het dan voor iedereen geldt, het van te voren duidelijk is, je niet iemand discrimineert op uiterlijk.
In dit geval heb ik het gevoel dat er een deel afschuw meespeelt.
Wij hebben op het werk ook voorschriften, die kent iedereen omdat dat direct wordt gegeven samen met andere regels voor er iemand het bedrijf binnenkomt. Duidelijk.

en omdat

het in jouw bedrijf zo gaat,astrid, moet het overal zo?

Ik zou niet weten waarom je eerst iets op papier zoumoeten stellen voor je het kunt eisen. Bovendien is het zo dat er stagecontracten zijn. Ook daar staan voorwaardes in zoals 'gepaste kleding en bedrijfskleding'.

Jij stelt dat er ergernis en afschuw meespeelt. Waarom zeg je dat? En wat doet het ter zake wat ik erbij voel en denk, zo lang ik in de praktijk iemand met respect benader?

Ja maar Tante Sidonia

Wat wil je dan?
Wat zie je dan zelf als oplossing?

regels op papier zijn ook nog vrij te interpreteren

In de jaren 80 liep ik stage in een ziekenhuis. Het afdelingshoofd had zelf kledingvoorschriften op papier gezet. Strengere regels dan in de rest vsn het ziekenhuis. Op mijn afdeling liep iedereen in een jurk (de broekpakkenwaren al in opkomst) met een onderjurk en een panty. Op Koninginnedag moest ik ook werken. Een van de vaste medewerkers had voor iedereen een oranje panty meegebracht. Dat was het enige wat wij binnen het kledingvoorschrift konden doen. Alle andere afdelingen hadden oranje kroontjes in het haar of vlaggetjes op de wangen maar dat was bij ons allemaal verboden. Het hoofd was des duivels. Oranje panties het gaf geen pas! Maar ja ze had zelf in haar blad alleen maar panty gezet zonder toevoegsel over neutrale kleuren of print.

te groot/te klein

"Overgewicht heeft ook geen invloed op een afzakkende broek, je broek zit eerder te strak."

Nou, nee.

Tenzij je een dure broek hebt die wél rekening houdt met de echte lichaamsvormen van vrouwen met overgewicht, passen grote maatbroeken vaak niet goed. Dat kan als gevolg hebben dat hij net om je benen past, maar om je middel te ruim zit. Ik heb erg overgewicht gehad, nota bene rond mijn buik, maar ik moest altijd een riem om de broek.

Blijkbaar is dat hier niet mogelijk, lees ik. In dat geval is een langer shirt o.i.d. handig.

Of je nou maatje 36 hebt of 56, ik wens geen ondergoed te zien.

En toch...

En toch...

Natuurlijk kun je van een stagiair verwachten, of eisen dat ze gepast gekleed gaat. Aan de andere kant weet je niet precies wat er in dit geval achter zit. De begeleider van dit meisje geeft aan dat het allemaal nogal moeilijk ligt en dat ze het verder erg goed doet.

Wat is de achtergrond van dit meisje? De begeleider heeft neem ik aan contact met school, dus zal meer weten. Komt ze uit een gezin waar geen geld is voor fatsoenlijke kleren? Waar pa of ma laveloos op de bank het gezinsinkomen verdrinkt? Waar pa of ma ernstig ziek is, waardoor er door extra kosten een enorme druk op het gezinsinkomen ligt? Heeft het meisje na een moeilijke periode eindelijk de boel weer een beetje op de rit en zou klagen over de kleding net teveel voor haar zijn, om wat voor reden dan ook? Allemaal veronderstellingen, maar volgens de begeleider is er dus wel iets wat het ingewikkeld maakt.

De begeleider weet kennelijk wat er speelt en hoewel ik begrijp en het niet meer dan normaal vind dat je op je werk fatsoenlijk gekleed gaat, kan ik me in het geval van dit meisje voorstellen dat er dingen spelen waarvan de begeleider, gezien zijn uitspraak meer weet, maar waarvan niet de hele wereld af hoeft te weten.

Ik lees niet dat deze begeleider het nooit zo nauw neemt, dus het zal niet zijn gewoonte zijn om stagiairs er zo bij te laten lopen. Ik weet het niet hoor, maar ik krijg het gevoel dat het zomaar zou kunnen dat dit meisje eindelijk ergens een kans krijgt. En als dat dan moet met een afgezakte broek, waardoor je af en toe meer ziet dan wenselijk is, dan is dat maar zo. Op iedere regel is een uitzondering.

kledingvoorschriften

Als je zin hebt in een rel, dan moet je proberen in een bedrijf zomaar kledingvoorschriften op te gaan stellen. Echt, daar komt enorm gedoe van. Je zegt daarmee namelijk: we vertrouwen er niet op dat de medewerkers dit zelf kunnen. Zo gaat het in ieder geval door een (groot) deel van de medewerkers geïnterpreteerd worden.

En wie gaat die voorschriften opstellen? En wie moeten daar allemaal iets van vinden? Als je als organisatie zomaar bindende regels wil opstellen, dan moeten allerlei gremia (OR, MT) er iets van vinden. De regels worden dus nietszeggend ('gij zult zich verzorgd kleden' - daar zal iedereen het wel over eens zijn) óf je moet precies gaan vastleggen wat wel/niet mag ('rok tot onder de knie, panty verplicht'). In dat laatste geval krijg je een enorme bak discussie: mensen laten zich niet zomaar regels op leggen.

De eerste vraag van iedereen binnen het bedrijf zal trouwens zijn: waarom? welk probleem lossen we hiermee op?

Het is een absurd ingrijpende maatregel om alleen maar één stagiaire duidelijk te maken dat haar kleding niet zakelijk/netjes genoeg is.

nee

Wat is er zo ingrijpend aan om iemand er op te wijzen dat die kleding niet kan? Dat is iets waar ze haar leven lang iets aan heeft.

Net als bij ons een roker die zijn kleding niet waste daar op werd aangesproken. Daar kwam geen voorschrift aan te pas.

Sidonia

" en omdat het in jouw bedrijf zo gaat,astrid, moet het overal zo?

Ik zou niet weten waarom je eerst iets op papier zoumoeten stellen voor je het kunt eisen. Bovendien is het zo dat er stagecontracten zijn. Ook daar staan voorwaardes in zoals 'gepaste kleding en bedrijfskleding'.

Jij stelt dat er ergernis en afschuw meespeelt. Waarom zeg je dat? En wat doet het ter zake wat ik erbij voel en denk, zo lang ik in de praktijk iemand met respect benader?"

Als je je ergernis over haar tegen haar net zo goed verbergt als hier en tegen mij, dan wens ik je succes. Relax, neem een pepermuntje.

precies vastleggen is heel moeilijk

Zie mijn verhaal in#17. In de regels stond een panty, knaloranje kon dus op Koninginnedag vonden wij. Het was tenslotte een panty, niemand liep met blote benen.

Het meisje in het verhaal van TO zou gewezen moeten worden op wat gepaste kleding is. Als haar begeleider het moeilijk vindt, omdat hij een man is kan hij een vrouwelijke collega vragen. Dat het bij dit meisje moeilijk is, kan zijn maar tegenover andere stagiaires is het wel "oneerlijk".
Tijd voor een gesprek met alle begeleiders van stagiaires, hoe pakken we dit als begeleiders gezamenlijk aan zodat iedere stagiair zich gelijk behandeld voelt.

Oneerlijk

Ach, oneerlijk tegenover de anderen? Het zou heel goed kunnen dat het hele leven van dit meisje bestaat uit oneerlijke dingen. De begeleider van dit meisje geeft aan dat het bij haar moeilijk ligt en hij is degene die daar verantwoordelijk voor is.
Zolang de leidingevende van de begeleider niet ingrijpt, is het iets tussen het meisje, de begeleider en school.

Soms is het leven gewoon niet eerlijk en zoals ik al eerder aangaf, sluit ik door de opstelling van de begeleider niet uit dat dit meisje niet voor niets wat ontzien wordt op dit punt.

En de anderen? Ach, een levensles voor hen om te ervaren dat er soms uitzonderingen gemaakt worden die niet eerlijk lijken. Krijgen ze niets van. Misschien zijn ze blij dat ze niet in de schoenen van dit meisje staan als ze weten wat er speelt. Kan alleen de begeleider over oordelen, want die kent de situatie.

'hokjes'

wat ik jammer vind, is dat het kennelijk not done is dat jullie samen (dus begeleider en jij) even sparren hoe dit voor alle partijen het prettigste op te lossen. Ik zou zelf misschien niet zo lang nagedacht hebben , maar het meisje al vrij snel even getipt hebben zonder dat iemand het hoefde te weten. En dan afhankelijk van haar reactie én of ze het op zou pikken zou ik het achteraf met haar begeleider bespreken. Het is nu zo 'zwaar' geworden en dat vind ik voor haar begeleider ook niet makkelijker. En voor haar, als ze er eenmaal over spreekt met hem of jou, zou het dan ook wel eens heel 'groot' zijn geworden. Dus wellicht kun je het toch nog gewoon vrij klein houden door haar even op een discreet moment aan aan te schieten. Hoeft de begeleider niets van te weten voorlopig.
gr Angela

met titel hokjes bedoelde ik eigenlijk te zeggen dat de grens tussen jouw verantwoordelijkheid en die van haar begeleider zo strict is. Ik denk inderdaad dat het van vrouw tot vrouw makkelijker is om dit te bespreken, dus waarom niet iedereen een plezier doen en het op die manier bespreken?
gr Angela

Gelijke monniken gelijke kappen

Het kan toch niet zo zijn dat de ene stagiair wel een afzakkende broek aan mag waar af en toe ondergoed zochtbaar is en de anderer stagiair niet? Vind dat heel vreemd. Zo van: met haar is "iets" dus zij mag dat wel. Dat is toch onverkoopbaar tegenover de andere stagiaires en werknemers?
Gepast gekleed is gepast gekleed of er nou iets met je is of niet.

Half a twin

Grappig dat je zo de focus legt op dat het 'oneerlijk' is voor de anderen.

Ik vind het juist oneerlijk voor de betreffende stagiaire. Ze wordt blijkbaar 'in bescherming' genomen. Het resultaat is echter dat belangrijke feedback niet gegeven wordt. Ze leert dus niet de les die anderen wel geleerd krijgen: het is belangrijk dat je je zakelijk/netjes kleedt op het werk (en wat dat dan wel/niet in houdt). Terwijl zij deze 'les' misschien wel meer nodig heeft dan menig ander.

helemaal gelijk ijsvogeltje!

Ik heb zelf aan de kant van de andere stagiaires gezeten, vandaar misschien.

Ik snap het wel

Misschien is dit meisje net aan het opkrabbelen en is het incasseren van kritiek op haar kleding nog net een stapje te ver. Draait misschien haar moeizaam opgedane piepkleine beetje zelfvertrouwen de nek wel om. Besloten is wellicht -in overleg met haar school en begeleider- om alles stapje voor stapje te doen en heeft de kleding daarbij (nog) geen prioriteit.

We weten het niet. Er is kennelijk iets en we kunnen alleen maar gissen, maar ik kan me dus wél voorstellen dat dit, om welke reden dan ook, even achterwege gelaten wordt en andere "vaardigheden" voorrang krijgen. Die opmerking over kleding gaat er vroeg of laat vast wel komen, maar misschien is dat tijdens deze stage nog een stap te ver. En dat kan allerlei redenen hebben.

Alles op z'n tijd. De begeleider begeleidt.

morgen

Wat is er nu zo moeilijk aan om vanmiddag te zeggen: "Tot morgen, Marietje. Trek je dan iets langers aan?".
Paf klaar, geen gezeur.

En Wilgenroosje, je haalt er allerlei veronderstellingen bij. Zo kun je bij elk simpel ding wel een hele diepgaande ondergrond fantaseren. Houd het bij de feiten, zou ik zeggen.