Sarcas' bank van lening

Toch paal en perk stellen

beetje hetzelfde meegemaakt met zoon; hield op met studie, wat baantjes en toen niets meer. kon 10 weken vakantiewerk doen en belde 1 dag van tevoren af.
heb vanaf dat moment alle bedragen opgeteld en op het moment dat ie werk had, kon ie gaan terugbetalen.
\'t wordt hoog tijd om dochter Sarcas en mwSarcas aan tafel te roepen.
Te gek voor woorden dat ze met een baantje haar eigen zorgverzekering (nu) niet betaald maar wel op vakantie gaat.
Speelkwartier is ff over, dit is realiteit en het werkzame leven ..

Automatisch incasso

Oké, dat wordt een half uurtje werk-onder-dwang. Op de computer, automatisch incasso invullen en belastingteruggave aanvragen. Daarmee heb je het geleende geld niet terug, maar de schuld loopt in elk geval niet hoger op.
Oudste ging allemaal gladjes, middelste heeft wel een jaar geduurd voordat het op orde was. En daarna nog..... Het meest effectieve moment kwam toen hij een dure computer kocht. Bij de eerstvolgende herinnering riep ik: als de deurwaarder moet komen stuur ik hem naar je computer. Sindsdien wordt hij gelukkig iets zenuwachtiger van rekeningen. Het helpt iets.
Jammer dat ze een vakantie heeft gekocht. Die kun je niet aan de deurwaarder geven.

Tsjor

Automatische incasso ja!

Het is even rot, maar als je nu niet ingrijpt gaat het van kwaad tot erger.

In mijn kennissenkring is iemand die bij de eigen ouders voor 20.000 in het krijt staat en nóg valt het kwartje niet; de ouders blijven de hand over het hart halen, want ach, ja, dit-en-dat. Heel treurig.

Jij kunt pas op vakantie als daarvoor geld overschiet na betaling van de verplichte kosten die elk volwassen mens heeft. Het wordt tijd dat dochter dat gaat zien. Eerst verplichtingen. Geld over: vakantie (en uitgaan).

2 problemen

Probleem 1: de schuld bij jullie en de zorgverzekering. Ik zou toch kiezen voor met onmiddelijke ingang zelf je zorgverz. betalen (autom. incasso en zelf zorgen voor voldoende saldo). Goed inpeperen dat geen zorgverz. echt niet kan, dat dan de financ. risico's enorm zijn. Wat kost je pols breken, iemand een idee? Tegelijk een autom. incasso aan jullie voor zeg 50,- per maand. Dochter hier heeft ook goeden doelen werk gedaan en verdiende niet slecht maar misschien is NH lastiger en beloning was wel gerelateerd aan binnenhalen abo's.
Probleem 2: steekt geen hand uit thuis. Ehhhhhhhhh, tja, helaas je zult nog wat jaren geduld moeten hebben. Een 18-jarige die daar mee weg weet te komen, houdt dat nog wel een tijdje vol tot dat ooit vanzelf 't kwartje gaat vallen.

Hier net zo

Ik accepteer het een en ander. Zolang dochter geen werk heeft betaal ik haar zorgverzekering. Dat is verplicht, dus dat moet gewoon doorgaan. Als ze niet meer naar school ging en dus volledig zou werken, zou ik het niet langer betalen. Maar als er schulden gemaakt worden die niet bij de normale kosten horen, bij ons gaat het om belkosten, dan vergeet ik dat niet. Ze is ons sowieso nog 600 euro schuldig en dan ben ik vast al heel wat kleine bedragen vergeten daarbij te tellen en dat laat ik maar zo. Ik hou haar daar aan, maar nu blijkt man het kwijt te willen schelden. Het is tenslotte al uitgegeven... waarom zou je haar daar nog mee 'plagen'? Ik ben het echt niet met die mening eens. Ik heb gevraagd of hij me wel zal steunen en die toezegging heb ik wel gekregen. Ze krijgt morgen waarschijnlijk een bedrag op haar rekening en ik heb al aangekondigd dat ik daar een deel van wil hebben. Voor de zomer zal ze weer geld krijgen en daar wil ik ook weer een deel van hebben.

Geen party-harty meer?

Hier heeft puberella (nog geen 18 dus nog bij ons verzekerd) een maandje of 3 geen bijbaantje gehad. En dat viel haar zwaar, krijgt nog wel zak en kleedgeld, maar gewend dat ze was aan een véél hoger bedrag (aangevuld dus met bijbaantje) kwam ze er voor geen meter mee rond. Ook vakantie geboekt en ook al schulden bij zowel pa als mij (vondt ik wel slim,wij hadden de tijd niet om het naar elkaar te communiseren). Vakantie moest voór bepaalde datum gedeeltelijk aanbetaald zijn. Ondertussen vernam ik per ongeluk dat ze ook nog een klein bedrag van vriendin geleend had. En dat in zo korte tijd!! En maar smoesjes van 'ja maar dit en ja maar dat' die was jarig en daar moést ze heen etc.etc.
Toen de datum van betaling van het voorschot kwam had ze ondertussen een bijbaantje. Dáárvoor zou ze d'r eerste loon krijgen. Toen zijn we er maar eens voor gaan zitten...en hebben met haar uitgerekend dat dat loon weliswaar genoeg was voor de aanbetaling, maar haar schuld aan ons en vriendin kon er niet bij (te weinig) en moest ze niet de maand erna wéér een betaling doen? (de rest) en voor het vervoer en het eten daar...?
En ja al die noodzakelijk stapmomenten die kostten ook geld dus hoeveel spendeerd ze daar wekelijks/maandelijks aan?
En we hebben een klein boekhoudkundig overzichtje gemaakt. Ene kant onkosten andere kant inkomsten en verwachtte inkomsten voor komende maanden en haar schulden erbij. Het bleek al snel overduidelijk dat haar uitgaven de inkomsten overschreden.("Dát kán niet zei puber..") Er moesten dus uitgaven gschrapt worden.
En uiteindelijk ging puber schoorvoetend accoord met het schrappen van de enigzins minder noodzakelijke party's waar ze de avond zonder haar doorkomen...ze dus niet noodzakelijk aanwezig hoeft te zijn. Weekbudget afgesproken (dat beheert ze zelf, maar ze wéét het nu in ieder geval) en ook meteen afbetalingsregeling. Man is al afbetaald, vriendin en ik de maand erna (is ondertussen gebeurd) daar moest ik nog wel haar aan helpen herinneren, maar afijn. Vakantie moet ze een dezer dagen betalen de rest. Maar ze hééft het nu in ieder geval. Ze was er zelfs trots op,liet me vol trots zien hoevéél ze op d'r spaarrekening gedropt had. (internetbankieren doet jouw puber dat al??? Geeft veel overzicht..).
Ik denk dat er niks anders opzit. Om tafel gaan zitten. Opschrijven ouderwets op een pampiertjen, dit komt binnen, dit gaat eruit (per maand aan party's), dit is je schuld, dit gaat de vakantie kosten...dit is je zorgverekering. Kun je met haar geen automatische betaling van in ieder geval die zorgverzekering afspreken? Jullie betalen (voor het geval ze blut is) en zij betaald het aan jullie? Bouw je in ieder geval wat extra zekerheid in.
En bezuinigen op de party's.
groeten albana

Kaaskopje

Ook als mijn zoon geen werk heeft, betaalt hij minstens de helft van zijn zorgverzekering, met behulp van de zorgtoeslag. Heeft hij werk, dan betaalt hij het hele bedrag zelf.

Te laat?

hoe zit het met haar zorgtoeslag? heeft ze die wel aangevraagd?
je gaat me toch niet vertellen dat ze haar zorgtoeslag opmaakt aan uitgaan?en vervolgens jullie de zorgverzekering laat betalen?

ik ben bang dat je een beetje te laat bent begonnen met regels stellen Sarcas,jullie dochter is op een volwassen leeftijd,niet de deur uit als er geen taken zijn gedaan werkt niet meer bij een 18 jarige.
en als zij weigert de schuld aan jullie terug te betalen,doe je daar niet zoveel meer aan,ze is tenslotte 18,en voor de wet volwassen.
Hoewel ik begrijp dat het voor een heel vervelende sfeer kan zorgen in huis,heb ik geen tips van hoe je dit nu aan kunt pakken.

op vakantie naar Mallorca terwijl je nog een schuld hebt bij je ouders is eigenlijk te gek voor woorden,maar ja,hoe voorkom je dat?

Alsjeblieft, harde actie...

het risico is zo groot dat het straks nog veel erger uit de klauwen loopt!!

Ik zit met een zeer verdrietige dochter wiens partner plus broer onverantwoorde verplichtingen zijn aangegaan en daar nog steeds de naweeën van hebben. Heel heel ellendig. Mijn dochter gaat eraan onderdoor.

Het is zo belangrijk dat jongeren al meteen leren dat je éérst betaalt wat moet, en daarná pas luxe. Eerst werken en opruimen en al die andere nuttige vervelende taken, dán pas uitgaan.

Op is op.
Geen geld is geen geld.
Lenen is niet aan de orde. Voorschieten ook niet.

Please, stop met praten en onderhandelen. Actie! Ze zal je er later dankbaan voor zijn, want vanzelf lost dit gedrag zich niet op.

En hoe doen wij het?

ik ben daarin streng en consequent,altijd al geweest.
elk kind heeft hier vaste taken in huis,( al vanaf de basisschool)is die taak niet af,dan komt kind de deur niet uit.punt.
en met betalingen idem dito,soms werd er wat geleend,voor dat ene speciale feest dat ze niet konden missen,maar zodra het eersvolgende salaris van bijbaan( of zakgeld )werd gestort moest het terugbetaald worden.

ik moet eerlijk zeggen dat het niet altijd goed ging bij onze kinderen,het heeft regelmatig moeite en strijd gekost om te zorgen dat ze hun financiele en andere verantwoordelijkeheden gingen nakomen,maar omdat we al jong begonnen zijn,hadden ze allemaal zo rond hun 17e wel het besef van wat nodig en redelijk was.

ik moet er ook bij vermelden dat er met vier kinderen niet zoveel financiele ruimte was om altijd maar geld voor te schieten of hun rekeningen te betalen,en met vier kinderen is ook de noodzaak om mee te helpen in huis veel groter,ik kan me voorstellen dat je met 1 kind daar veel gemakkelijker mee om gaat,alleen is het jammer voor je dochter ,zij leert hier namelijk niets van.

Hoezo pas na middernacht terug van haar werk?

Goededoelen abo's verkoop je toch hoogstens tot een uur of negen, half tien in de avond?

Door de week op een normale tijd thuis en een normale tijd opstaan.

Het weekend is wat anders, maar werkdagen zijn werkdagen. Het slaat nergens op om op doordeweekse dagen tot het middaguur op je nest te liggen. Hoe krijg je dan ooit weer een normaal ritme als je weer gaat studeren, want toch de bedoeling zal zijn?

Vakantie

Over die vakantie zou ik heel makkelijk zijn: die is voor mama. Is meteen een deel van de schuld afbetaald en in die tijd van de vakantie kun je mooi meteen een vakantiebaan hebben.

Dirksmama?

vakantie voor mama? hoezo? dochter heeft geboekt ,ticket en reis staan op haar naam,dat gaat dus niet lukken om mama op reis te laten gaan.

Eens met bromvlieg

ben het wel eens met bromvlieg dat als je nu niet ingrijpt dat dochter steeds dieper in de problemen komt,er moet echt wat gebeuren.maar hoe je dan in zou moeten grijpen ? daar kom ik niet uit.

Bromvlieg

Wat verdrietig, sterkte voor je dochter!

Gewoon omzetten

Naar reisbureau bellen en naam op ticket laten veranderen dus!

Het is moeilijker dan je denkt.

'Op is op.

Geen geld is geen geld.

Lenen is niet aan de orde. Voorschieten ook niet'.

Vergeet niet dat je hier met volwassen kinderen te maken hebt. Hoewel sommigen zich er niet naar gedragen, zijn ze wel handelingsbekwaam. De oplossing is minder makkelijk dan men hier denkt. Op sommige zaken heb je eenvoudigweg geen invloed.

Ik kan niet voorkomen dat mijn 19-jarige zoon in een week tijd zijn maandsalaris erdoor jaagt, ik kan niet voorkomen dat hij geld leent. Ik kan hem alleen waarschuwen dat hij zaken verkeerd aanpakt, ik kan hem mijn hulp aanbieden om zijn uitgaven onder controle te krijgen. Wil hij niet luisteren, wil hij geen hulp, dan houdt het op. Dan heb ik mijn best gedaan.

Ik ben een moeder die lang heeft geloofd dat zoon door schade en schande zou wijsworden. Heb hem keihard aangepakt en ook keihard laten vallen als hij in geldproblemen zat. Het is verspilde energie geweest en heeft totnutoe niets opgeleverd.

Klopt nausica

* Hoewel sommigen zich er niet naar gedragen, zijn ze wel handelingsbekwaam*.

en dat maakt het dubbel moeilijk.

Je kan naar het reisbureau bellen om de vakantie op jouw naam te zetten,maar reken er niet op dat het ook gebeurt,deze vakantie is geboekt door een *volwassen* persoon,en het resibureau zal alleen die vakantie op een andere naam zetten met toestemming van degene die geboekt heeft.

'handelingsbekwaam'

da's voor meerdere uitleg vatbaar. Voor de wet, op grond van leeftijd ja. Maar de praktijk is anders.

Ik wil bepaald niet beweren dat het simpel is, mijn persoonlijke nootje in deze draad toont dat aan. Maar er moet toch een manier zijn om jongvolwassenen tot inzicht te laten komen als ze keer op keer financieel de soep in draaien?

Ik denk aan die programma's van Dubbeltje op zijn kant en zo. Die mensen hebben ook meestal het gevoel dat het allemaal best meevalt en dat het op een dag wonderbaarlijk weer goed zal komen (not!) maar zonder daadkrachtig ingrijpen na helder inzicht komt het nooit meer in orde.

Tot 21

zijn ouders financieel verantwoordelijk voor levensonderhoud en studie. Niet voor schulden. Of een ziektekostenverzekering nu onder 'levensonderhoud' valt of onder 'eigen verantwoordelijkheid' weet ik niet. Vanaf 18 moeten/kunnen ze in elk geval zelf de verzekering afsluiten en de belastingteruggave vragen.

Tsjor

Nog even over ziektekosten en zorgtoeslag.

Ik betaal de ziektekosten voor mijn zoon, maar de zorgtoeslag wordt ook op mijn rekening gestort.

Dr phil zou zeggen

Je kunt net zo goed met een honkbalknuppel haar knieen kapot slaan, dan maak je haar namelijk ook kreupel voor het leven. Door haar geen financieel gezond beheer bij te brengen, doe je hetzelfde. Je ontneemt haar iets. Je hebt wellicht het idee dat je haar wat gééft (geld, gemak) maar dat ís niet zo.

Tirza

Wow, die is sterk!

Zegt-ie dat echt? Da's nou een programma dat ik nooit zie. Maar man, de spijker op zijn kop!

Respect

en mijn felicitaties voor alle ouders die het WEL is gelukt om hun kind financieel gezond beheer bij te brengen. Ik maak mijn kind niet kreupel voor het leven; ik geef het goede voorbeeld, ik heb de beste bedoelingen, ik blijf in gesprek met mijn zoon en probeer samen met hem naar een oplossing te zoeken.

Dr phil

Dr Phil doet wel een sterke uitspraak,maar toch ben ik het niet helemaal met hem eens.
Het is inderdaad je taak als ouder om je kind ook in financieel opzicht op te voeden.
Maar er zijn nou eenmaal kinderen die het niet (zo snel) oppikken,die veel moeite hebben met geldzaken regelen.
Het is dan wel heel gemakkelijk om * de schuld* bij de ouders te leggen.

Onze vier kinderen krijgen allemaal dezelfde financiele opvoeding.Twee er van pikten dit op,konden al op redelijk jonge leeftijd met de verantwoording van geld omgaan.
de derde heeft hier(ondanks dezelfde aanpak) veel meer moeite mee.Met haar is het echt een strijd geweest om haar te leren hoe het werkt met financieen.Uiteindelijk heeft ze het wel geleerd,maar het had niet veel gescheelt of ze had diep in de schulden gezeten.

Waarmee ik maar wil zeggen: je kunt als ouders nog zo hard je best doen om een kind financiele verantwoording bij te brengen,het wil niet zeggen dat het ook altijd lukt.

Overigens zie ik in het verhaal van Sarcas wel wat dingen waarvan ik denk:dat had ik heel anders aangepakt.

Nausica

jij hebt er in jouw ogen alles aan gedaan om je kind niet*kreupel voor het leven* te maken.
Hij heeft dit niet opgepikt.
het enige wat je nu nog kunt doen is in gesprek blijven,het is nu zijn verantwoordelijkheid,hoe moeilijk dat ook is ,jij moet het gaan loslaten.
(hoe oud is je zoon inmiddels?)

Sus-anne

Mijn zoon is 19 jaar. En ik weet dat ik het moet loslaten. Maar hoe kun je je kind loslaten als je weet dat hij vervolgens een puinhoop van zijn leven maakt, en niet alleen op financieel gebied?

Nausicaa

ja,daar vraag je me wat,in theorie lijkt het zo simpel,zodra het om je kind gaat wordt het heel wat ingewikkelder.
ik heb zelf geen idee of ik het zou kunnen.
wij hebben een dochter die wij op veel gebieden hebben moeten loslaten,en die ook regelmatig onderuit is gegaan daardoor.gelukkig heeft zij daar veel van geleerd.
dus achteraf gezien is het goed geweest dat wij haar de ruimte hebben gegeven om haar eigen fouten te maken.
maar dan spreek ik over een minderjarig kind,waar wij nog van alles over te zeggen hadden,die nog niet handelsbekwaam was.
maar een volwassen kind wat ernstig in de problemen raakt door zijn eigen gedrag loslaten? dat lijkt mij een hele (zo niet onmogelijke)opgave .
toch kan ik me voorstellen dat er op een gegeven moment een grens bereikt wordt,waarop je besluit,nu is het genoeg.
waar die grens bij mij ligt zou ik nu niet kunnen bedenken.
ik wens jou veel sterkte,want het lijkt me heel,heel moeilijk.

Te vroeg

Eerlijk gezegd vind ik 19 jaar nog te vroeg om los te laten. Of omgekeerd: ik vind dat er dan eigenlijk al teveel aan verplichtingen (met zware sancties) op het bordje van sommige kinderen komt te liggen. Ik zou die grens even opschuiven en eens kijken hoe de situatie is als hij 21 is (hopelijk zijn er dan tekenen van verbetering en beginnen de hersenen weer iets meer op orde te komen). Echt loslaten en desnoods de afgrond in laten duikelen zou ik pas doen als er rond zijn 23ste nog geen teken van verbetering is.
Hier begint zoon van 20 in te zien dat hij in elk geval de kop niet in het zand moet steken als er rekeningen komen (dat scheelt al veel aan extra kosten) en dat hij zelf voor een financiële buffer moet gaan zorgen als hij iets wil (sparen). Verder was het voor hem toch belangrijk dat hij het zelf moest uitzoeken en ik er niet bovenop zat, hoe moeilijk dat soms ook was. Laatste 'akkefietjes' van afgelopen twee weken: DUO stuurt een forse rekening, blijkt dat het doorgeven van verandering van BOL naar BBL niet goed is doorgekomen. GEvolg: hij heeft sinds augustus studiebeurs gekregen (en niet opgemerkt????) en moet nu alles terugbetalen. Plus zijn OV-kaart, ondanks het feit dat ik honderdduizend keer tegen hem gezegd heb dat hij die moest inleveren (was tegelijk met de verandering in OV-chipkaart en gedoe met opwaarderen, dat kreeg hij niet goed op een rijtje). Gevolg: een rekening van meer dan duizend euro, plus dat hij afgelopen maanden toch zelf zijn trein heeft betaald (achteraf betaalt hij dus dubbel. Dan nog een boete voor fietsen zonder licht en een boete, omdat hij zijn fiets niet ín het fietsenrek had geplaatst (wat hij bestreed en ik geloof hem daarin, omdat ik vijf minuten later mijn fiets heb opgezocht in hetzelfde fietsenrek). Een gewone, wat impulsieve jongen die nog niet alles op een rijtje heeft, maar in verhouding met mij op mijn 19e veel zwaarder gestraft wordt met sancties voor elke onachtzaamheid.
De leeftijd van 23 noem ik, omdat ik bij de oudste zoon en zijn vriendenclub zie, dat zij rond die leeftijd de wilde haren gaan verliezen, prioriteiten kunnen stellen en consequenties ervan kunnen overzien.
De leeftijden die ik noem zijn voor jongens, ik hoop dat mijn dochter het iets eerder op een rijtje heeft.
Ik neem aan dat je nog gewoon kontakt met hem hebt en dat hij (bij vlagen) nog aanspreekbaar is op zijn gedrag.
Ik heb dus geen kant-en-klare recepten. Wel wat dingen die ik zelf uitprobeer.
Het eerste is toch: wachten tot ze er zelf last van krijgen, bijvoorbeeld omdat ze bepaalde dingen willen die niet kunnen. Of ruzie krijgen omdat ze iets niet terug kunnen betalen. Dat moment kun je wellicht bespoedigen door zelf steeds de onaangename kanten te benoemen, eventueel met keiharde cijfers: zoveel krijg je binnen, zoveel met je betalen en zoveel zou je over moeten houden, dat is zoveel per week.
Dan kijken of er oorzaken zijn voor de snelle uitgaven. Is het feesten, blowen, kleding, kontant geld uitgeven aan impulsieve dingen?
Op een aanspreekbaar moment toch kijken of je met hem een spaarrekening kunt openen waar elke maand geld op gaat, onder het motto: je kunt het er ook altijd weer afhalen. Als je dat doet bij een andere bank (bijvoorbeeld Triodosbank) waar ze niet via internet geld af kunnen halen (wel opzetten, maar voor afhalen moet je een briefje invullen en opsturen) dan heb je enige rem in het uitgeven van geld en kan hij het altijd gebruiken als het echt nodig is. En als het overblijft kan hij er grotere wensen mee vervullen, zoals een vakantie of op zichzelf gaan wonen.
Toch bespreken dat hij eigenlijk kostgeld moet betalen. Eventueel kun je dat geld dan zelf voor hem apart zetten.
Nog drastischer: als hij steeds geld leent binnen zijn vriendenkring, vrienden erbij betrekken, door ze erop te wijzen dat hij genoeg geld heeft om van te leven, maar nooit genoeg voor al zijn wensen en dat het ook nooit genoeg zal zijn. Vrienden erbij betrekken maakt ze razend, maar het is wel redelijk effectief, vrienden zijn wel op een bepaalde manier bekommerd om elkaar (is mijn ervaring), corrigeren elkaar en helpen elkaar ook wel.

Andere tips zijn natuurlijk welkom, ook bij mij.

Tsjor