Omgang met zelfstandige dochter.
Wij hebben een nog thuis wonende zoon met vriendin en een dochter die op zichzelf woont met vriend. De vriend van mijn dochter voelt zich bij ons niet op zijn gemak en trekt meer naar zijn familie. Dat houd in dat onze dochter alleen naar ons komt en met feestdagen ze een uurtje bij ons zijn en verder bij de ouders van haar vriend.
Vorig weekend hadden we een familiedag met opa's en oma's erbij, is hij een uurtje geweest en zegt net voor we gaan eten dat hij bij zijn ouders gaat eten. Want dat doen ze iedere zondag.
Ik vind dat niet leuk,maar zeg er niets van en doe net of ik het allemaal prima vind.
Aan de andere kant vind dochter dat als we iets doen,dat we dan ook hun moeten vragen.
Laatst waren we onverwachts een hapje uit gaan eten en was ze beledigd dat we hun niet gebeld hadden.
Nu gaan we binnenkort een dag weg met zoon en vriendin,dure uitstap. Moet gereserveerd worden en eigenlijk hebben we geen zin om de vriend van onze dochter mee te nemen.
Het voelt altijd een beetje gespannen als hij er is.
Wat zouden jullie doen.Toch mee vragen om de goede vrede te bewaren en een minder leuke dag hebben?
Fijn als ze even langskomen
Fijn als ze even langskomen. "Leuk dat je er even was". Punt.
Mijn schoonfamilie heeft (ook) allerlei ideeën over hoe laat en hoe lang wij op hun feestjes moeten zijn. Het haalt bij mij alle lol (voor zover die er al was) om er heen te gaan weg.
Mijn (schoon)kinderen zijn altijd welkom, maar zijn nooit verplicht naar ons te komen of ergens mee naar toe te gaan. De hele enkele keer dat ik ze dat wel vraag (oma 80 jaar oid), dan is het geen punt en gaan ze mee.
Dat staat toch los van 'iets voor een ander doen' wat mij betreft. Ik bepaal graag zelf wat/hoeveel/hoelang ik iets voor een ander doe. Aanzitten aan verjaardags-feestjes hoort daar in principe niet bij
Uitstapjes/etentjes doen wij ook niet persé met het hele gezin. Wil je mee? Welkom! Ga je niet mee? Dan gaan we zonder jou, ook prima.
En ik zou, op basis van wat je hier schrijft over het dure uitje, doen wat al gesuggereerd is. Op zich had het prima alleen met je zoon en schoondochter gekund, maar nu heeft je dochter er van gehoord en ze wil ook graag mee. Dan zijn er twee opties:
- nou Marie, we willen eigenlijk graag alleen met Kees en Marja (eventueel met reden, (anders dan dat je Marie-vriend niet mee wilt hebben!)
- nou Marie, leuk als jullie mee gaan. Het is wel een dure uitstap, ik zou het vervelend vinden als je vriend op het laatst afzegt. Je kunt alleen mee gaan, of met vriend, maar als hij afzegt, wil ik graag dat hij de gemaakte kosten vergoed. Wil je dat met hem bespreken?
Dure uitstap
Ik zou hem niet mee vragen? Waarom zou je? De kans is groot dat als hij opeens geen zin heeft jij een hoop geld voor niks hebt uit gegeven. Ik zou dat ook gewoon zo aan dochter communiceren. Joh, wij willen jou best uitnodigen, maar je vriend zal voor zichzelf moeten betalen, want ik vind het zonde van mijn geld als hij opeens toch niet mee gaat of halverwege de dag op stapt. Ze weet zelf ook dat hij dat doet en ze zegt ook dat hij van huis uit zo is opgevoed. Nou prima toch, dan doe je het op zijn manier. En als het op een zondag valt hoef je hem dus sowieso niet te vragen, want dan moet hij bij zijn ouders eten en kan blijkbaar geen andere dingen doen.
dochter wil geen contact meer word beinvloed door schoon familie
Mijn dochter wil mij en mijn nieuwe partner niet meer zien of spreken, het is begonnen een jaar geleden. Toen kreeg mijn dochter van toen 19 een relatie met een op het eerste gezicht een leuke spontane jongen.
Ze zouden om het weekend bij ons en het andere weekend bij zijn ouders zijn, het ging op een gegeven ogenblik zo dat er steeds meer afstand van mij werd genomen dit te melden via de whatsapp, nu word ik ervan beschuldigd dat ik geen contact met haar heb opgenomen, dt het maar van een kant komt, maar dat is niet aan de orde, zij heeft er zelf voor gekozen om afstand van mij te nemen, ze wonen nu samen en ik heb het idee dat ze behoorlijk word beínvloed word door de schoonmoeder en haar zoon, ze heeft dingen daar verteld over mij die niet waar zijn, toen ze samen gingen wonen zijn wij er ook geweest maar wij voelden ons niet welkom, ik heb dit ook tegen haar gezegd, maar volgens mijn dochter is dat niet zo.
Ik ben de wanhoop nabij, ik heb haar een mail gestuurd en daar sprak ze respectloos naar mij toe, ik heb altijd contact met haar gezocht ook al was dit via de whatsapp maar ze beschuldigd mij van iets waarvan weet ik niet.
De bom is gebarsten 2 weken terug, door dat mijn partner het niet meer kon aanzien hoeveel verdriet ik er van heb. Ze scheef dat ze pas weer contact met mij wilde als ik de schuld eens bij mij zelf neerlegde, ze gebruikte daar woorden in die niet van haar waren, maar van haar schoonmoeder die mij niet eens kent en wel veroordeeld.
Ik heb mijn dochter alleen opgevoed dus ik moest vader als moeder voor haar zijn, volgens haar heb ik het nooit goed gedaan, terwijl ik alles voor haar heb gedaan, wat moet ik doen ik ben radeloos en verdrietig, ik laat het maar even rusten en hoop dat het ooit goed komt.
tja
wat moet ik hier op zeggen? Ik was vroeger (en nog steeds) degene die ook zo´n hekel aan al die verplichte verjaardagsfeestjes en feestdagen bij ouders/schoonouders had.
Daarbij komt mijn man uit een vrij hechte familie die veel bij elkaar zit..elke zondag koffiedrinken, verjaardagen, en we zater er elke feestdag. Daar doe je mij nu eenmaal geen plezier mee. Woon nu in het buitenland en vind het heerlijk dat ik daar niet Meer naartoe moet. Begrijp me niet verkeerd, ik zie mijn Familie graag, Maar ik ga liever spontaan op bezoek en hou er niet van als de hele kamer vol zit met opa´s oma´s Tantes enzovoort. Ik vind de gesprekken veel Leuker als we alleen bij iemand op bezoek zijn, zonder de hele Familie erbij. Ja dat kan de reden zijn bij de vriend van je dochter en het kan natuurlijk ook gewoon zo zijn dat jullie elkaar niet liggen. Heel erg jammer, maar dat kan gebeuren. Ik zou je dochter toch nog vragen wat hij nou specifiek niet gezellig vind bij jullie.
Tips
Praat met hem hierover. Vraag wat hem dwars zit als hij bij jullie is en waarom hij zo kort blijft. Daar heb jij het recht op. Anders kun je het ook niet verbeteren. Wat jouw dochter betreft dat ze boos word als jullie samen iets doen en haar niet uit nodigen, dat is jullie privacy. Dat heeft iedereen te accepteren. Aan de andere kant heb je ook de keuze om niet alles aan je dochter te vertellen, zo bespaar je een hoop gedoe. Blijf de vriend van je dochter uitnodigen. Anders word de kloof idd alleen maar groter. Praat met hem. Alleen zo kun je het oplossen. Geef aan wat jouw dwars zit. Ook hoef je niet altijd perse eerst je dochter te laten weten dat je hem hierover wilt spreken. Nodig ze bijvoorbeeld uit maar vertel er niet bij dat je wil praten, anders komen ze sowieso niet. Succes!