Meid alleen in het donker s’avonds

bus

Kan je niet met de bus of blijven slapen als je het niet prettig vindt alleen naar huis te rijden?
Of sparen voor een auto? /incl rijbewijs? Ik vind een scooter sowieso niet zo'n fijn vervoermiddel.
Op zich kan er altijd wat gebeuren natuurlijk, ook als je thuis blijft..

eerlijk gezegd

Ik deed dat ook wel op de fiets. Maar ik vond het heerlijk, destilte en zo, vooral als het volle maan was. Van de bomen hoef je niet bang te zijn en van vrijwel alle mensen ook niet. Ik ben zelf meer lastig gevallen in een stad, waar groepen bij elkaar komen, of in een café vol met mensen.
Bovendien hoop ik echt dat wij, vrouwen, onszelf niet de straat ontzeggen. De strat is van ons en van iedereen die daarmee kan leven.

Tsjor

Bus kan wel

Om te beginnen, bedankt voor je reactie en het meedenken!

De bus is inderdaad wel een optie, maar ik blijf er dan inderdaad vaak een paar dagen chillen/slapen (ik ga er heen rond een uur of 20:00, eerder is helaas vaak niet mogelijk door werk/school).

Vind het dan fijn om de scooter daar te hebben (makkelijk in de stad) en de bus duurt veel langer (doordat ik dan 3x moet overstappen). Bovendien is het een heel leuke route om te rijden. Maar de bus zou inderdaad wel een optie zijn.

Ja het auto-rijbewijs heb ik wel, maar helaas geen auto (aanschaf is niet het probleem maar wel de verzekering/wegenbelasting/brandstof). Ik doe 2 voltijd opleidingen tegelijkertijd dus meer werken is geen optie (dan hoef ik me hier geen druk over te maken, want dan heb ik geen tijd meer om te chillen :p )

Bedankt voor de reacties

Okay, het geeft wel een fijn gevoel dat het in elk geval meestal wel goed gaat. Daarnaast ben ik het ook wel eens met je Tsjor, waar houd het dan op? (Waar kunnen we dan nog wel veilg over straat).

Maar toch, je zal maar net die gene zijn die het wél overkomt.

Inderdaad, je zal maar net diegene zijn... Heeft het gebeuren rond Anne Faber je zo ongerust gemaakt?

Maar als je zo gaat denken heb je geen leven meer. Ik heb ooit iemand horen zeggen in een dergelijke discussie: "De meeste mensen sterven in bed." Ofwel de kans dat je buiten iets overkomt is mogelijk, maar wel klein. Zo klein, dat je landelijk nieuws wordt als het je overkomt...

Voorzorgmaatregelen nemen, prima, maar ik vind het te ver gaan om je haar te verbergen zodat ze niet kunnen zien dat je een meisje bent. Dat zien ze vaak ook aan je kleding en je houding. Je zou bijvoorbeeld wel met iemand waar je bent geweest, kunnen afspreken dat je die belt zodra je veilig thuis bent.

Probeer het een beetje los te laten, want het is jammer jezelf te laten beperken door angst...

Begrijpelijk

Bekend probleem. Ik fietste vroeger zelf 's nachts door de stad naar huis tussen soms veel dronken mensen door. Dan deed ik een hoed op (dat was dan wel een soort van mode in een bepaald subgroepje, dus niet heel raar) en fietste met O-benen, zodat ik net een man leek. Hoopte ik dan.

Nu fietst mijn dochter van 17 ook vaak door het donker naar huis. Zometeen al, maar zo vroeg vind ik het geen probleem. Als het later word, ben IK vaak degene die bezorgd is. En zij zegt dan: ik doe het toch want ik WIL niet bang zijn. Groot gelijk heeft ze.

Iets anders is natuurlijk dat je wel voorzichtig moet zijn. Zoek het niet op. Als het enigszins kan, vind ik het fijn als ze wordt thuisgebracht, zeker als het heel laat wordt.

Ik denk dat je voldoende maatregelen neemt. Misschien went het wel en word je steeds minder bang. Dat zou ook fijn zijn!

Ik zorgde er vroeger ook voor dat ik een jongen leek

Ik reed vaak in het donker op de brommer naar huis of naar de stad.
Mijn jas was neutraal. Mijn helm was een integraalhelm, oftewel nogal jongensachtig. Ook veiliger trouwens.
Verder had ik sowieso geen schoenen met hoge hakken of damesachtige tasjes.

Mannelijk ogen

Dat was ook mijn strategie. Ik ben lang dus dat helpt. Ik rechtte mijn schouders en fietste met O-benen. Ik was altijd heel alert. Scande de omgeving en zorgde zoveel mogelijk voor voldoende ruimte om me heen. Overigens woonde en fietste ik middenin de stad. Ik vond dat juist niet zo eng omdat er vaak meer mensen op straat zijn, ook middenin de nacht. En ook omdat er veel huizen zijn. Lopen vond ik wel spannender. Dat voelt toch kwetsbaarder.

‘s Avonds rond 20/21 uur daar heb ik me eerlijk gezegd nog nooit vragen bij gesteld. Maar ik rijd en reed ook nooit door het buitengebied. Misschien zou het dan anders zijn geweest.

Ik ben geneigd om met de anderen te zeggen: laat je je vrijheid niet ontnemen. Ga desnoods eens te rade bij een trainer zelfverdediging. De wereld is ook van jou!

Groet,
Jo Hanna

Mannelijk ogen

Ja, de wereld is (ook) van ons, maar laten we dan ajb niet als bange, alerte wezens gaan rondrijden of doen alsof we een man zijn.

Mannen zijn trouwens net zo goed kwetsbaar hoor.

Iets als zelfverdediging vind ik een hele goede tip. Doen!
Heb ik helaas niet gedaan. Maar ik heb al van kind af aan de keuze willen maken niet bang te zijn. Ik wil het gewoon niet. Ik vind het erger om bang te leven dan een (echt kleine!) kans te lopen een echt fout iemand op verkeerde tijd verkeerde plaats tegen te komen.

Er is me trouwens genoeg overkomen. Maar nooit op die typische plekken en tijdstippen.