Laatste kind uit huis.

Nog niet

ik denk dat het nog een of twee jaar zal duren. Het lijkt me een enorme verandering, zeker als ze niet in de buurt blijven en weinig meer thuis komen.
Maar we zullen zien, te zijner tijd.

Jaymza, alle goeds in deze overstap-periode!

Ook nog niet

lijkt me vreemd als de laatste het huis uit gaat.
vorig jaar zijn er hier twee verhuisd,gelukkig redelijk in de buurt,ik zie ze regelmatig.Dus prima.
er wonen er nog twee hier ,1 van 17 en 1 van 13.
dus het duurt hier nog even voor we echt *kinderloos* zijn.Wat ik wel ervaar sinds de twee oudsten zijn verhuisd,ik heb soms zomaar wat tijd over,dat ik denk,wat zal ik eens gaan doen,dat heb ik jaaaaaaaaaaaaaren niet gekend,is soms ook wel fijn.
succes er mee.

Kijk er ook naar uit, maar...

Maar na minstens 25 jaar kinderen in huis zal het ook ineens wel heel stil zijn!===
Je weet dat het gaat gebeuren en je groeit er ook naar toe, maar zolang ze hun bed nog bij je in huis hebben, wéét je dat ze weer thuis zullen komen en voelt hun afwezigheid tijdens een vakantie of een aantal nachten logeren niet als 'stil' maar als 'lekker rustig' en dat is toch iets anders dan wanneer hun bed naar een ander huis gaat en ze definitief het huis uit zijn. Ik heb dezelfde tegenstrijdige gevoelens als AnnaN bij het idee dat mijn dochters het huis uit gaan, en dat is bij ons toch binnen 5 jaar, denk ik. Ik kijk er in zekere zin naar uit. Het lijkt mij best prettig om weer gewoon met mijn man te kunnen doen en laten wat we willen. Maar het idee dat de deur dan niet meer elke dag opengesleuteld wordt door een kind, ik niet meer elke dag gestommel in hun kamer hoor en we voortaan voor 2 mensen moeten koken... het zal vast wennen zijn. Als we nu bijvoorbeeld voor 2 mensen moeten koken doen we 'lekker makkelijk', maar als man en ik voortaan met ons tweeën moeten eten, moet dat gevoel van 'lekker makkelijk' er toch echt weer af.

Kaaskopje

De paar keer per jaar dat man en ik samen eten, halen we juist lekker indisch ofzo, want met zijn zessen wordt dat weer zo duur.

Het maakt ook uit

waar je kinderen na hun vertrek gaan wonen. Blijven ze in dezelfde woonplaats, dan kom je elkaar vast nu en dan spontaan tegen of pak je de kans voor een kort bezoekje over en weer. Maar als ze elders wonen, wordt dat anders.

Ik ben inmiddels oma, maar mijn kleinkind woont te ver weg om oppasoma te zijn - dus dan verandert er niet zoveel in je dagelijks leven.

Onze jongste woont nog thuis.
Tja, je bereidt je voor op veranderingen, maar hoe het echt voelt, dat weet je pas als het zo ver is.
Ik denk dat mijn leven een sterke nieuwe impuls moet hebben als mijn dochter vertrekt en mijn hoogbejaarde moeder die ik elke week een keer of drie bezoek overlijdt. Maar goed, wie dan leeft, wie dan zorgt.

Kleinkinderen

Ja, Anna daar zeg je zo eens wat. Kleinkinderen zouden natuurlijk ook heel leuk zijn. En als ze niet in de buurt wonen dan komen wij gewoon bij hun wonen. Zullen ze leuk vinden

Maylise

Met z'n tweeën

Ik zie het trouwens nog niet gebeuren dat we echt met z'n tweeën in één huis wonen. Mijn man zal de leegstaande kamers alleen maar als een teken zien om allerlei vage familie leden en vrienden eindeloos lang te herbergen. Dat gaat nog leuk worden. Misschien is het idee om bij de kinderen te gaan wonen toch nog niet zo slecht...

Maylise

'bij de kinderen in de buurt'

Tja - welke kinderen? Je hebt er acht toch, Maylise? Die gaan vast niet allemaal in dezelfde regio wonen - dus dat wordt kiezen.

Ik heb er vier en die wonen al niet in dezelfde regio.

Went

De laatste vloog uit zo'n 1,5 jaar geleden. Tja het went, het went heel snel. Best lekker hoor weer met z'n tweeen. Geen mam 100x per dag. Kinderen wonen op kamers en komen zo'n 1, 2 nachtjes per maand langs. Dat is dan weer heel gezellig. Ze hebben 't prima naar hun zin op eigen benen, studies, werk, vrienden alles naar wens. Ik ben daar erg blij om.

Tonny

Mijn schoonmoeder zaliger bracht de laatste jaren van haar leven roulerend langs de kinderen door waarin ze vervolgens bij elk kind uitgebreid besprak hoe goed de anderen voor haar waren en of zij ook maar eens wat meer konden doen. Vooral schoondochters moesten het natuurlijk ontgelden hoewel haar eigen dochters het ook niet vlug goed deden. Alleen de jongens konden natuurlijk nooit wat verkeerd doen. Misschien een idee voor de toekomst. Ik heb er zelfs meer dan mijn schoonmoeder dus dat moet lukken

Maylise

Nee, serieus we zien wel. Het duurt ook nog wel even want mijn jongste zit nog op de basisschool en tegen die tijd zijn we misschien wel heel blij met rust in huis. Het zou wel heel bizar zijn om maar met z'n tweeën te wonen. Dat hebben we nog nooit gedaan. Ik had al kinderen toen we elkaar leerden kennen. Wie weet gaat het ooit gebeuren maar voorlopig hoeft het van mij nog niet.

Tonny

Ook bij verder weg wonen kan je natuurlijk goed contact hebben. Mijn drie niet meer thuis wonende kinderen wonen alle drie ver weg. Als ze hier in de buurt immers zouden werken of studeren dan hadden ze nog gewoon thuis gewoond. Mijn oudste zoon woont in Italië, mijn oudste dochter in Frankrijk en mijn tweede dochter in Nederland. Wij wonen nu ook weer in Frankrijk maar alsnog wonen we nog zo'n 8 uur rijden van mijn dochter af dus ze komt ook niet elke dag. Toch voelen zeker de meisjes helemaal niet zo ver weg. Er is eigenlijk constant contact, via de telefoon, skype, what's app (applicatie op de telefoon waarmee je kan chatten) en dergelijke. Ik heb elke dag wel een paar keer contact ze. Ik heb dus wel heel erg het idee dat ik weet waar ze mee bezig zijn en hoe ze hun dagelijkse leven doorbrengen. Ik spreek ze elke dag minstens één keer en vaker zelfs 2,3 keer.

Met mijn zoon heb ik minder contact omdat hij niet zo'n beller is maar als we hem aan de telefoon hebben dan zijn dat altijd goede gesprekken.

Natuurlijk blijft het gemis maar de wereld wordt wel steeds kleiner. Het is ook steeds makkelijker om elkaar te bezoeken. Ik ben sinds onze verhuizing afgelopen zomer al weer 3x in Nederland geweest voor van alles en nog wat. Easyjet en vrienden zijn zeer handig wat dat betreft. Het is nu gewoon te doen om voor een weekendje heen en weer te vliegen zonder gelijk de hoofdprijs te betalen.

Maylise

Contact

Oei Maylise, na het lezen van jouw ervaringen voelde ik me op slag een ontaarde moeder.

Ik spreek mijn uithuizige kinderen soms dagenlang niet, ik denk dat ze er heel zenuwachtig van zouden worden als ik dagelijks een- of meermalen zou bellen.

Toch heb ik niet het gevoel dat ons contact slecht is.
Maar misschien denken zij er anders over, ik voel me er nu wel wat onzeker onder nu ik dit zo lees.

Tonny en maylise

Mijn kinderen wonen allemaal binnen het uur rijden, iets langer met het OV. Ik spreek ze zeker niet iedere dag, meer eens per week maar het kan ook best 'ns langer duren. Ik voel me beslist geen ontaarde moeder. Mijn kinderen en ik hebben wederzijds geen dringende behoefte doorlopend contact te hebben en zolang wij dat allemaal zo prima vinden, is het prima. Wil er iemand meer chatten/mailen/smssen/bellen ook prima, dat kan.