Hospiteren

Herkenbaar

Wat ben ik blij dat mij dochter inmiddels een kamer gevonden heeft. Het scheelt een hoop kosten en frustratie. Zelfs bij kamers van studentenhuisvesting moest gehospiteerd worden. Dat herken ik niet van de tijd dat ik zelf op kamers ging. Er viel ook weinig te combineren, vaak stond de datum vast en kon daar weinig in gestuurd worden. Afgelopen weekend hebben we alvast wat spullen gebracht en ingericht.
Heel veel succes. Ik hoop dat jullie snel iets vinden.

He balen zeg!

Dat hospiteersysteem is inderdaad vaak vervelend, zeker als je er ook nog eens flinke afstanden voor moet afleggen.
Wens haar veel succes!

Overigens zelfs IN de Randstad is reizen na 21 uur een openbaring...

Onhandig

Wat een onhandig systeem. Ik dacht dat dit alleen maar gold als de huidige bewoners zelf de eigenaar of hoofdhuurder waren van het huis. Ik wist niet dat dit ook zo was als er een huisbaas was of zelfs bij woningen van de studentenhuisvesting. Wel heel lastig dat zelfs een kamer krijgen een soort populariteit wedstrijd wordt.
Veel sterkte ermee!

Dirksmama (ot)

Wat een geruststelling < grijns>. Vaak zit ze in de trein terug met andere hospiteerdertjes, maar ja, hoe verder je komt hoe eenzamer het wordt. Gelukkig hebben we een auto voor de deur staan, we hebben d'r al heel wat opgepikt bij station-hier-station-daar.

Tirza

Waar wij dan over nadenken

Maar we zullen we zeikerds wezen: wat kóst dat allemaal niet. De stad waar ze naar toe gaat kent zo'n 20.000 studenten. Nou, pak 'm beet, 5000 per jaar, dus ook 5000 eerstejaars. Laat daar de helft van op kamers moeten/willen, dat zijn er 2500. Omdat je jezelf nooit rijk moet rekenen, rond ik af naar beneden: 2000. Als ik dan hoor: gemiddeld 11 keer, dan zijn het dus zo'n 20.000 'ritjes' (verkeersbewegingen) naar die stad toe - en weer terug is 40.000. Eerstejaars hebben nog geen OV en degenen die wel OV hebben, hebben te maken met de zomerstop - van half juli tot half augustus is dat ding niet geldig. Dat kóst me een geld. En dan heb ik het nog maar over één studentenstad. Ik weet wel waar de NS op draait in de zomer
En wat te denken van: inkomstenderving. Dochter heeft een baantje in de horeca, werkt zich helemaal het babbiebabbie, werkdagen van 12-14 uur is niks geks en zes dagen in de week werken ook niet. Ieder hospiteerbezoekje van een uur, hooguit anderhalf uur, kost haar een werkdag. Gisteren bijvoorbeeld ging ze hier om 5 uur de deur uit en stapte 's avonds om half 1 weer binnen. En dat was alleen maar, omdat we haar hadden opgehaald vanaf een station langs de route. Hadden we dat niet gedaan, dan was ze om half 1 gestrand op een plaats hier 25 km vandaan, na twee keer een half uur wachten op overstap. Heel fijn allemaal. Zucht. Zal ik de SP eens schrijven?

Tirza

Ook wel iets voor te zeggen....

Dat er voor gekozen wordt om de bewoners zelf een stem te geven in de keuze voor een nieuwe huisgenoot.
In een studentenhuis wordt behoorlijk dicht op elkaars lip geleefd. Men ziet, hoort, beleeft alles van elkaar mee. Dan is er wel iets voor te zeggen dat in ieder geval bij de start er een keuze voor iemand wordt gemaakt. Hoe minimaal onderbouwt die keuze ook is.....

Wat natuurlijk niet wegneemt dat het frustrerend is en veel tijd, geld en energie kost.

Dat zeg ik ook tegen mezelf. Maar tegelijkertijd: waarom hebben we ze nou 12 jaar door het lager/middelbaar onderwijs heen geschopt met sociaal-emotioneel geneuzel, leren samenwerken, aanpassen enzovoort als ze dat niet eens hoeven toe te passen? Als je later groot bent, kun je ook niet kiezen wie je buren worden......
Dochter komt van een university college en daar wordt de kamer gewoon voor je geregeld, die krijg je hopla toegewezen. Er wordt gezorgd voor een optimale mengvorm (j/m, internationaal/NL, eerstejaars/ouderejaars) en klaar ben je. Je regelt het maar samen, je lost het maar op. En dat ging toch ook gewoon hoor

Tirza

Inderdaad tijd- en geldvretend

Maar ik denk dat dat komt omdat vroegah (in mijn tijd, eind jaren 80) de wachtlijsten voor studentenhuisvesting nog veel langer waren. Dus je begon je studie niet met zo'n kamer.
Ik kon pas gaan hospiteren toen ik aan het einde van mijn tweede jaar was. En ja, toen had ik al zat logeermogelijkheden, en zat ik niet meer met dat op- en neer gereis.

Toch wel goede oude tijd. In die tijd kon ik nog na 9-en Utrecht verlaten en op een normale manier met het OV thuis komen. Dat lukt tegenwoordig niet meer, dat gaat met een omweg die bijna een uur extra kost (en een half uur extra lopen).

Langer?

Maar, dirksmama, duurden de studies toen ook niet langer? Tegenwoordig duurt een bachelor 3 jr, een master 1 jr - hooguit 2 misschien. Als je aan het eind van je 2e jaar pas gaat hospiteren (en dus in de zomer tussen je 2e en 3e jaar verhuist) ben je al bijna kláár met je opleiding

Tirza

Volkomen achterlijk systeem

Dus ik kan alleen maar mijn medeleven betuigen.
Nog nooit heeft iemand me kunnen uitleggen op welke gronden ze mensen weigerden of "aannamen". En vooral ik heb het even vaak goed als mis zien gaan - of er nou wel of niet gehospiteerd werd.

Ik heb in een niet-hospiteerstad gestudeerd en woon nu in een wel-hospiteerstad.

Ik vind dat hele systeem echt bagger. In Amsterdam werd je gewoon bijelkaar gezet en dan kwam je er ook uit. Omgekeerd was er in Leiden of Utrecht altijd gezeik want ja, wat weet je nou van iemand na zo'n avond? Er worden valse verwachtingen gewekt en eenmaal verhuisd blijkt de nieuwe bewoner toch een gewoon mens en geen superhuisgenoot te zijn.

Ik dacht

na het lezen van Tirza's post dat ze bedoelde dat haar dochter een stage plaats als leerkracht zocht, dat heette vroeger toch hospiteren ? Weer wat geleerd, handig zo'n forum als je in het buitenland woont, haha.

Eens met rodebeuk

Tussen in een avond 30 mensen zien en dan een keuze moeten maken of iemand toegewezen krijgen zit niet zo veel verschil. Natuurlijk kan je nooit een weloverwogen keuze maken op deze manier. Het is alleen wel heel vervelend voor types die wat minder vlot zijn of erg verlegen waardoor een goede eerste indruk geven wat moeilijker is. Ik zou zelf me heel vervelend voelen bij zo'n systeem.

Ik heb overigens geen ervaring van nabij. Ik huurde vroeger een kamer rechtstreeks van een huisbaas net als mijn huisgenoten. Soms zat er een tussen die wat minder leuk was maar meestal ging het prima. Mijn oudste zoon zat in een huis van zijn opleiding bij mensen die hij niet had uitgekozen. Hij was toen ook al wat ouder evenals zijn huisgenoten dus dat was een redelijk bedaarde boel (leeftijden tussen de 25 en 42) Mijn dochter heeft samen met een vriendin een appartement gehuurd in de stad waar ze nu zit voor haar studie dus dat is ook makkelijk. Mijn oudste dochter heeft in Nederland nooit op kamers gewoond en heeft in Frankrijk via de studentenhuisvesting ter plaatse een kamer gekregen. Daarvoor hoef je niet te hospiteren maar alleen maar de juiste formulieren in te vullen en aan de juiste criteria te doen.

Niet achterlijk maar

gemiddeld 11 keer is wel erg veel. Toen ik studeerde begonnen veel nieuwkomers bij een hospita (bestaan die nog?) en vandaar uit -nadat je wat mensen had leren kennen- naar een studentenhuis met evt. een hospitering. In een studentenhuis waar vaak echt samengewoond wordt, snap ik het wel dat je niet zomaar iedereen oke vindt en natuurlijk gaat 't ook na hospiteren weleens flink mis. Probleem begint bij de studenten zelf. Als die gemiddeld 4 mensen langs laten komen en er daar 1 van kiezen, gaat 't gemiddelde automatisch naar beneden. Maar nee, de studenten zelf vinden 't wel leuk, aapjes kijken en kiezen, vier is te weinig. Frustrerend is het wel voor de nieuwkomers. En de kosten, nee niet leuk. Succes.

Lijkt me een crime, dat hospiteren!

Bah, steeds te licht bevonden worden, da's niet leuk voor je gevoel van eigenwaarde en het kost nog volop tijd en geld ook. Waardeloos systeem!

Sterkte!!

Bah

Dat hospiteersysteem, ik heb in een gemengde stad gestudeerd, het ene huis deed het wel, het andere niet. Overigens was het wel normaal dat je als je met 3 of 4 man een gewone flat huurde, dat je bij vrijkomen van een kamer een advertentie zette, keek wie er reageerde, daar van 2 of 3 uitnodigde om te komen kijken en dan keek of je daar mee samen kon wonen. We hebben een prima huisgenoot gehad, daarmee klikte het en werd het direct een leuk gesprek, we hebben ook wel eens mensen afgewezen waar we de gok niet mee aan durfden, gewoon omdat ze zo anders waren dan de rest van het huis. En ja, we hebben ons ook wel eens vergist. Maar goed, het met z'n allen tegelijk op bezoek komen en indruk proberen te maken, dat heb ik altijd vernederend gevonden.

Ja, dat heette ook hospiteren vroeger

als je als PA-student op je stageschool les gaf. Volgens mij is dat woord in dat verband geheel uit de tijd.

4 jaar

Ik was van de generatie die in het eerste jaar te horen kreeg dat de studie in 4 jaar gedaan moest worden.

Yes!

En vandaag, de 7e keer, bleek Lucky Seven te zijn. Het is voor elkaar, pffffffffff. Een stuiterend meisje in mijn kamer

Tirza

Gefeliciteerd!

Goed nieuws!

Ha, geweldig!

dus nu kan de tigste verhuizing echt van start. Super!

Mooi!

Fijn zeg!!

Mooi!

Hier hebben we dat nog voor de boeg, zoon is nog niet echt druk met het zoeken van een kamer....reizen is ook goed te doen, dus noodzakelijk is het ook niet, maar in de loop van het jaar zal hij wel gaan

En dan

gaat het vaak wat eenvoudiger; de eerste studenten stoppen al in september-oktober en dan ken je weer net al wat mensen hier en daar. Kom je er vaak net wat makkelijker tussen. Reizen is hier geen optie

Tirza