Help zoon wordt vader...hysterische a.s. moeder
Gisteren vertelde mijn 20+ zoon met veel moeite dat hij vader wordt, direct er achteraan zei hij; "maar ik wil dit niet".
Terwijl ik even in shock was, heb ik hem even laten vertellen.
Hij heeft 1x met dit meisje (20) sex gehad, condoom scheurde maar zij verzekerde hem dat ze aan de prikpil is, verder was ze onvruchtbaar ( hij zelf weet dat hij stom is geweest) Ze is 8 weken zwanger.
Via social media heeft ze hem verteld zwanger te zijn van hem. Hij is daarop direct naar haar toegegaan om met haar te praten hoe verder.
Mijn zoon vroeg of ze het wilde weg laten halen of wilde houden.
Zij was al totaal op de roze wolk, wil het kindje houden.
Mijn zoon heeft argumenten aangegeven waarom hij vindt dat zij beiden hier niet klaar voor zijn.
* ze hebben geen relatie
* ze zijn beide opgegroeid waarbij 1 of beiden ouders niet in beeld waren en dat ze weten hoe dit voelt en wat voor invloed dit op zijn / haar leven heeft gehad.
* ze staan beiden niet stabiel in het leven.
Zij wil het kindje houden, aangezien mijn zoon haar tot niets kan dwingen heeft hij aangegeven dat hij dit allemaal even moet verwerken.
Zij zit echter totaal op de roze wolk, heeft het al aan iedereen verteld, koopt babykleertjes, etc etc. Mijn zoon maakt ze helemaal gek door steeds te appen / bellen, dat hij het kindje moet erkennen voor de geboorte, dat ze bekkeninstabiliteit heeft etc etc. Ze wordt boos als ze mijn zoon vraagt naar haar "buik" te komen kijken en hij aangeeft wel te willen komen praten maar niet om naar haar buik te kijken, aangezien er nog niks te zien valt. Dat hij aangeeft even rust te willen om het allemaal te verwerken en goed te willen bedenken wat dit voor hem en zijn eventuele kindje in de toekomst gaat betekenen.
Hij geeft aan het zelf niet te willen, weet nog niet of hij het kindje wil erkennen, maar vindt het ook een raar idee dat als het kindje geboren wordt hij weet dat deze op de wereld rondloopt en hij niet weet hoe het met hem/ haar vergaat en of de a.s. moeder hem dan toch blijft betrekken.
Ik heb hem het advies gegeven even goed en rustig na te denken, als ze hem steeds lastig blijft vallen met allerlei zaken die niet van belang zijn, hij moet aangeven dat als zij wil dat hij het kindje erkent, zij respect zal moeten hebben om hem even de tijd te geven.
Ik heb hem in elk geval niet veroordeeld want hij weet zelf hoe stom hij is geweest. Maar ook dat zij beiden stom zijn geweest. Ik heb een hekel aan de uitspraak, hij was er toch zelf bij... dus... is altijd de a.s. vader alleen verantwoordelijk voor een ongewenste / ongeplande zwangerschap?
Natuurlijk zit hij vol met vragen; mam hoe kan iemand die aan de prikpil is en onvruchtbaar na 1x toch zwanger zijn? Hoe zit dat met bekkeninstabiliteit, wat heeft dat voor gevolgen voor haar en het ongeboren kindje? Moet ik het kindje erkennen terwijl ik nog niet weet wat ik wil? En hoe moet ik nu ik zo hard aan mijn toekomst en aan mezelf aan het werken ben een kindje gaan opvoeden?
Ik heb hem verteld dat hij de rust moet nemen, ik voor hem geen beslissingen kan en mag nemen en hem steun in welke beslissingen hij ook gaat nemen.
Heb hem voorgesteld dat hij op elk moment mij mag bellen als hij vragen heeft, dat hij ook zeker moet weten dat het kindje van hem is en zo ja we samen een plan zullen moeten maken hoe dit voor hem in de toekomst eruit gaat zien, nog niet wetende of hij het gaat erkennen en betrokken gaat worden bij de opvoeding.
Verder heb ik een voorstel gedaan om een x met z'n drietjes om de tafel te gaan zitten. Niet om haar een abortus aan te praten, maar wel heel goed te bespreken wat dit betekent voor hun beiden qua gevoel en verstand.
Ik heb er vannacht natuurlijk van wakker gelegen. Ik kan er met niemand over praten want heb mijn zoon beloofd het tegen niemand te vertellen.
Dus mijn vraag aan jullie, heeft iemand van jullie iets soortgelijks meegemaakt? Heb ik juist gehandeld? Wat voor adviezen en tips hebben jullie?
Wil40 reactie 47
" […]als ze zo makkelijk met iemand het bed in duikt zal mijn zoon vast niet de enige zijn..."
Je zoon kende haar net zo lang als zij hem. Maar meisjes kunnen zwanger raken en krijgen al snel een stempel. Ook je zoon duikt blijkbaar makkelijk met iemand het bed in, of is dat voor jongens anders?”
Nee, voor jongens is dat niet anders, maar jongens kunnen niet zwanger raken. Dus ls meisje moet je extra opletten. Nou had ze dat wel gedaan met de prikpil en gebruik van condoom, dus is de zwangerschap (als die er is) nu gewoon pech. Maar ik blijf bij mijn standpunt dat als er niks bewezen is, als eerste de zwangerschap en als tweede het feit of hij wel de vader is, de zoon de zwangerschap aan het meisje kan overlaten.
Wie eist bewijst geldt hier ook.
reactie op jullie reacties
Zoals ik al in mijn oproep heb aangegeven weet mijn zoon dat hij stom is geweest, dus daar gaan we niet over in discussie. Verder geven wij het meisje geen stempel, maar hebben we grote twijfels of zij de waarheid verteld v.w.b. prikpil en onvruchtbaar, dus ook over het feit of hij wel de vader is.
@ Tsjor; dank je wel voor je lieve woorden, ik ben erg blij dat mijn zoon zijn kop niet in het zand steekt, hij wil zoals hij zelf zegt er alles aan doen om goed voorbereid te zijn op wat er allemaal de komende tijd gaat gebeuren en op hem af kan komen.
Voor wat betreft het sparen, dit was ook bedoeld voor hem zelf, dat mocht het idd zijn eigen kindje zijn hij co-ouderschap kan aanvragen en dan zelf de benodigdheden kan aanschaffen. Wetende dat hij dan zal moeten verhuizen wat ook geld kost.
Dat vader een pinautomaat gaat worden gaan we dus niet in mee.
Zo hebben we gezien hoe fout het kan gaan bij iemand die we kennen. Vader ongewenst "zwanger", meisje eist van hem al gedurende de hele zwangerschap elke maand 250 euro. Kindje wordt geboren, hij mag het niet eens aan zijn eigen ouders laten zien, kindje wordt gedoopt zonder dat hij het weet, en hij betaald nog steeds elke maand een flink bedrag. Dat het kindje van hem is is zeker want het lijkt sprekend op de vader.
Nu even terug naar mijn zoon, hij heeft aangegeven dat hij eerst alles even op een rijtje wil zetten, zodat hij daarna met haar hopelijk in alle redelijkheid met haar en eventueel haar familie in gesprek kan gaan over hoe dit er er allemaal uit gaat zien voor haar het kindje en hem in de toekomst.
Ik heb mijn zoon op het hart gedrukt dat hij dit goed doet, dat hij alle recht heeft om in alle rust het hele gebeuren te verwerken en te gaan overzien.
Ik ben erg benieuwd naar het gesprek maandag en of we hier dingen uit kunnen halen die mijn zoon en het meisje kunnen helpen in dit hele proces.
Pech
Lijkt me geen geval van pech, ze heeft dit waarschijnlijk zo gewild en jouw zoon hiervoor gebruikt. En dat geeft zo'n moeilijke uitgangspositie. Bewijs dat ze aan de prikpil was zal ze ook wel niet willen geven.
Ik vind dat jullie het goed doen, informatie inwinnen en alles goed overwegen.
Romi-1997
wat een vervelende situatie zeg maar ik vind wel dat jij en je zoon het verstandig aanpakken.
Zelf heb ik ook nogal mijn twijfels over de zwangerschap van het meisje, ze zegt onvruchtbaar te zijn (kan natuurlijk zijn dat ze een afwijking heeft en daardoor inderdaad onvruchtbaar is of verminderd vruchtbaar) maar gebruikt volgens eigen zeggen de prikpil. De kans op een zwangerschap lijkt me dan toch nihil. Ik zou daar toch zekerheid over willen hebben.
Heel griezelig
tsjor "Als een meisje een kind krijgt en geen financiële middelen heeft vinden wij -eerlijk- dat dat geen argument kan en mag zijn om af te zien van het krijgen van het kind. Wat de wet ook zegt."
Dit klinkt heel griezelig. Alsof je het niet eerlijk vindt.
Wij - de maatschappij - vinden dat wij meisjes niet tot abortus mogen dwingen. Ook niet als ze geen geld hebben om voor het kind dat gaat komen te zorgen.
Vind je dat dat zou moeten veranderen?
Over dit specifieke geval: Ik denk dat de kans groot is dat dit een alles bij elkaar verzinnend meisje is.
Nee
Ik vind niet dat het moet veranderen. Het is alleen een kanttekening bij de opmerking van Skik:
'Skik: 'Dat staat gewoon in de wet Tsjor, dat de biologische ouders allebei verantwoordelijk zijn voor het financiële onderhoud van het kind.'
'Over dit specifieke geval: Ik denk dat de kans groot is dat dit een alles bij elkaar verzinnend meisje is.' Dat denk ik ook, maar ondertussen kan dat niet je enige uitgangspunt zijn. Het is slechts een van meer mogelijke opties.
Tsjor
Tsjor
Ik heb de regel dat beide biologische ouders verantwoordelijk zijn voor het onderhoud van het kind aangehaald om aan te geven dat, of een kind nou wel of niet erkend wordt, of de vader dat kind nou wel of niet wil, of hij bij de opvoeding betrokken wil zijn of niet, hij toch aan de opvoeding moet meebetalen. Als man kan je als je wil in principe hard wegrennen en niks met het kind te maken hebben, als moeder is dat vrij lastig al is het maar omdat het kindje negen maanden in jouw buik zit. Mannen kunnen nog wel eens denken dat ze niet verantwoordelijk zijn als ze aangeven het kind niet te willen en er geen contact mee willen.
skik
Skik
Maar dan toch pas als bewezen is dat het kind van hem is. Als het meisje hem weghoudt bij de verloskundige die de leeftijd van de foetus kan bepalen, dan geeft dat wel te denken.
Inderdaad
Maar er zijn nog steeds veel mensen die denken dat als de biologische vader het kind niet erkent en er geen omgang me wil hij niet hoeft te betralen, of als hij ongewenst vader wordt en hij er ingeluisd is. Kinderalimentatie is geen kijkgeld en ook geen beloning voor de moeder, het is voor het levensonderhoud van het kind dat er ook allemaal niks aan kan doen.
skik
Niet te dramatisch
'het is voor het levensonderhoud van het kind dat er ook allemaal niks aan kan doen.' Als vader overleden is betaalt hij ook niet meer. Als hij een goed pensioenfonds heeft levert dat nog wat op. En anders niet. Gelukkig komen die kinderen niet om van de honger.
Tsjor
Nou ja!
Je kan op je kop gaan staan Tsjor, en nog verdergezochte voorbeelden verzinnen, dat doet helemaal niks af aan de onderhoudsplicht van beide biologische ouders.
skik
Tsja ...
Ik vraag me nog altijd af om welke reden het gedrag van de aanstaande moeder door topic starter wordt gekenschetst als hysterisch.
Rode krullenbol
Skik
Zo erg verzin ik het niet hoor. Mijn vader stierf toen ik 6 was en ik was de oudste van 5 kinderen.
Tsjor
Hysterisch RK
Zeggen dat je onvruchtbaar bent en dan toch zwanger blijken te zijn. Die tegenstelling is wat opvallend.
Net zwanger, 8 weken, en dan al 'bekkeninstabiliteit' wat zich over het algemeen pas voordoet bij een week of 20.
Niet meemogen naar de echo maar wel mag zoon komen kijken naar de groei van een nog nagenoeg platte buik?
Natuurlijk is er altijd een kans dat de zwangerschap realistisch is en van deze zoon is en dat a.s. moeder gewoon wat in de chaos is van de blijde schrik van de zwangerschap, maar voor mij zou dit 1 groot vraagteken zijn en inderdaad hysterisch.
Je moet oppassen dat je jezelf daar niet door laat meeslepen. Houdt je bij de feiten.
Hmm ...
Bij 'hysterisch' denk ik eerder aan door emotie dermate overmand zijn, dat je niet meer goed weet wat je doet. En als ik me tot de feiten beperk? Dan gaat het hier om een onbedoelde zwangerschap, naar aanleiding waarvan de aanstaande moeder heeft besloten dat het kind wat haar betreft toch wel welkom is, de verwekker niet onwetend heeft gelaten maar geïnformeerd en hem tracht over te halen de rol van vader op zich te nemen, terwijl deze jongeman daar niets voor voelt.
Is het uitgesloten dat de twee vaker dan eenmalig seks hebben gehad en dienen wij de zoon en de topic starter op hun woord te geloven? Of gaat het hier mogelijk om een stel waarbij de liefde wat al te zeer van één kant komt en de man er zich vanaf wil maken?
Wie het weet, mag het zeggen!
Rode krullenbol
Feit RK
Zeker weet je het verhaal van de zoon ook niet. Mogelijk is dat toch iets anders dan hij aanvankelijk weet te vermelden. Bijvoorbeeld met vaker en eerder 'contactmomenten'.
Maar verder is ''de verwekker niet onwetend heeft gelaten maar geïnformeerd en hem tracht over te halen de rol van vader op zich te nemen, "
Geen feit maar een veronderstelling. Mogelijk was ze al zwanger en zocht ze een 'vader' of mogelijk is ze niet zwanger maar zoekt ze drama. Of het is gewoon waar en ze is niet erg nuchter en redelijk maar emotioneel onrijp en onredelijk.
Ja ...
Je hebt helemaal gelijk, AnneJ. Of de zoon daadwerkelijk de verwekker is, moet nog blijken uit een vaderschapstest.
Mij ging het er maar om aan te geven, dat het verhaal nogal gekleurd is.
Ongeplande zwangerschappen komen vrijwel nooit goed uit. Maar om alles en iedereen er omheen te beladen met schuld en boete maakt het alleen maar lastiger om tot een bevredigende oplossing te komen.
Mocht het meisje inderdaad de boel bij elkaar liegen, dan behoeft zij psychiatrische hulp.
Rode krullenbol
Rode krullenbol
Mijn zoon is totaal overrompeld, wordt via social media medegedeeld dat hij vader wordt, mijn zoon geeft aan dat hij naar haar toe komt maar geen precieze tijd kan aangeven ivm vervoer ( zij woont buiten de stad), was geen probleem ze was toch gewoon thuis. Als mijn zoon inmiddels onderweg is blijft ze hem bellen en appen waar hij blijft, dat hij haar in de steek laat, dat hij niet meer hoeft te komen, etc etc.
Ze eist dat hij het kind erkent vóór de geboorte, Hij mag niet mee naar de echo / verloskundige.zet op social media een foto van haar neer met een hand op haar buik en babykleertjes op de achtergrond.
Bovenop het feit dat ze heeft aangegeven onvruchtbaar te zijn, de prikpil heeft en bekkeninstabiliteit.
Dit noem ik hysterisch, sorry kan er even geen ander woord voor vinden.
Dan staat er los van of ze nu 1 of 2 x sex hebben gehad ( volgens mijn zoon slechts 1x) dat mijn zoon niet wegloopt voor het ongeboren kindje. Hij wil graag weten wat de mogelijkheden zijn, want een relatie wil hij met haar niet, ook niet omwille van een eventueel kindje. Hij heeft zelf hulp gezocht in de vorm van een gesprek morgen met ervaringsdeskundigen.
Overigens vindt ik het opmerkelijk dat als je onverwachts en niet gepland zwanger wordt van een jongen waarmee je geen relatie hebt zo direct op een roze wolk kunt zitten en je het de hele wereld gaat vertellen.....
Ja ...
Dat is ook opmerkelijk. En er zijn diverse scenario's denkbaar als achtergrond. Voorlopig weet je het fijne er niet van, maar dat komt heus nog wel.
Rode krullenbol
Romi-1977
Er zijn inderdaad genoeg redenen om je eens goed achter de oren te krabben. Teveel ongeloofwaardige dingen, teveel drama. Gelukkig dat je zoon het nuchter en serieus aanpakt.
'Ze eist dat hij het kind erkent vóór de geboorte,'. Als dat zo is en als het mogelijk is om een vaderschapstest te laten doen nog voor de geboorte, dan is er voor haar een mogelijkheid om aan te tonen dat hij ook de vader is. Hij zal wel wangslijm willen afstaan, toch? Zij kan dan bloed afstaan en de vaderschapstest aanvragen. En betalen.
Daarna zal ze kinderalimentatie gaan vragen (wat geen kijkgeld is), dus het levert haar over 18/21, sommigen vinden zelfs nog langer, geld op. Een relatief kleine investering dus voor een behoorlijke winst. De keuze om het kind te houden (en dus ook de kosten van het kind te dragen) is geheel haar keuze geweest. Let wel, ik ben daar niet op tegen! Ik ben er wel op tegen als iemand de lusten voor zichzelf houdt en de lasten bij de ander neerlegt.
Veel succes met het gesprek vandaag. Ik vind het echt een bijzondere situatie, omdat er serieus nagedacht kant worden over het vormgeven van alleenstaand vaderschap in een zorgverdeling van 50/50, waarbij vanaf het begin duidelijk is dat vader en moeder geen relatie met elkaar willen. Een ouderschapsplan vóór de geboorte.
Tsjor.
Waarom vóór de geboorte?
Wat kan de reden zijn dat de as moeder erkenning van de vader eist vóór de geboorte? Je zoon kan dit weigeren lees ik net en dan kan het altijd nog nà de geboorte.
Eisen kan ze via de rechtbank.
Wil40
Ze eist dat natuurlijk voor de geboorte omdat ze dan al geld kan gaan eisen.
Ben erg benieuwd of de zoon wat gerustgesteld kan worden door het gesprek van vandaag.
Erika.
Als geld dé enige reden zou zijn belooft dat niet veel goeds voor de toekomst.
Geen vragen over erfelijk overdraagbare aandoeningen van de vader, geen steun nodig bij de zwangerschap en bevalling?
Geld voor de babyuitzet dus.
Nou, ik ben ook benieuwd naar het gesprek met de deskundigen.
Tsja ...
Het kan natuurlijk ook zo zijn, dat het meisje echt wel zwanger is en zich onder druk voelt staan om te kiezen voor abortus, terwijl zij het idee heeft dat zij daar het risico mee loopt blijvend onvruchtbaar te geraken. Wie weet wil zij dus zo snel mogelijk een vader regelen voor het ongeboren kind, teneinde onder een abortus uit te komen. Of handelt ze naar het (al dan niet terechte) idee dat zij het kind zal moeten afstaan, als zij alleen komt te staan in de zorg ervoor.
Zulke zaken kristalliseren zich als vanzelf wel uit, indien de weg wordt bewandeld van een goede, open communicatie op basis van neutrale belangstelling en (in ieder geval een minimum aan) respect. Gezond wantrouwen is altijd op z'n plaats, maar wie bij voorbaat uitgaat van het allerergste - bedrog t.b.v. uitbuiting - legt geheid een basis voor aanhoudend conflict. Met alle gevolgen van dien voor het kind.
Rode krullenbol
"Zulke zaken kristalliseren zich als vanzelf wel uit, indien de weg wordt bewandeld van een goede, open communicatie op basis van neutrale belangstelling en (in ieder geval een minimum aan) respect. Gezond wantrouwen is altijd op z'n plaats, maar wie bij voorbaat uitgaat van het allerergste - bedrog t.b.v. uitbuiting - legt geheid een basis voor aanhoudend conflict. Met alle gevolgen van dien voor het kind."
Zeker, dat is vast iedereen met je eens, nu maar hopen dat de as moeder dat ook inziet. Open communicatie via social media was haar eerste goede zet in die richting. Dan weet iedereen maar vast wie de vader is, behalve hij zelf.
Een oog om een oog, een tand om een tand?
Even voor alle duidelijkheid: ik kies geen partij voor het meisje, hoor. Mijn punt is nu juist dat het me onverstandig lijkt om te snel partij te kiezen in een rot situatie die niet per se hoeft uit te monden in een slepend conflict.
Wie die zich geconfronteerd ziet met fouten bij een ander, doet er alleen maar goed aan grondig bij zichzelf te rade te gaan waar hij/zij zelf goed aan doet. Het meisje afschilderen als een criminele hoer geeft wat mij betreft slechts blijk van een cowboymentaliteit. Zo'n conflict levert alleen maar verliezers op.
Rode krullenbol
"Het meisje afschilderen als een criminele hoer geeft wat mij betreft slechts blijk van een cowboymentaliteit."
Ai ai, dat klinkt meer als een slecht boek.
labiel
Het meisje lijkt in ieder geval labiel; zeggen dat ze onvruchtbaar is EN een prikpil (die is dan toch niet nodig?) Wie weet was dat een smoes en wilde ze een kind.
We weten het niet. De tamtam met bekkeninstabiliteit (met 8 weken), buik kijken en babykleertjes komen ook wat labiel/naief over.
Voor de jongen is het wel meteen een moeilijke levensles, hij zal niet zo snel meer iemand (vrouwen) vertrouwen en zal moeten waken niet te vallen op labiele types.
Ik vind wel dat hij moet wachten met erkennen totdat de vaderstest is gedaan. Hopelijk al voor de geboorte, zodat als hij echt de vader is daaraan kan wennen. Hopelijk laat dit (labiele) meisje hem dan toe een band op te bouwen met hun kind.
Hier iets andere situatie
Zie mijn draadje bij pubers
De situatie is wel anders als bij jou. Mijn dochter was 16 en werd zwanger. Inmiddels is mijn kleinzoon 9 maanden.
Ze had/heeft wel een vriend.
Wij zijn al vrij snel met het stel en zijn ouders om de tafel gaan zitten. Niet met een vinger gewezen en gezegd dat ze dom waren geweest. Dit wisten ze zelf ook al wel. Ze hebben met z'n tweeën besloten om het kindje te houden. Wij als ouders hebben ze wel alle voor en tegens benoemd en een beeld proberen te schetsen hoe de toekomst eruit zal gaan zien. Het was hun beslissing. Ik weet niet hoe we het aan hadden moeten pakken als hij het niet wou, ik denk dat mijn dochter het dan alleen had gedaan.
Hier heeft het goed uitgepakt, maar met veel hulp van beide gezinnen.
Jou verhaal, of het verhaal van zijn vriendin, rammelt nogal.
Probeer in gesprek te blijven met haar en je zoon. Wat verwacht ze nog van je zoon als hij het niet wil. Kan je zoon het aan om afstand te doen van het kind of wil hij toch een rol spelen in het leven van zijn kind. Veel vragen waar hij uit moet komen.
Gesprek van vandaag
Vanmiddag het gesprek gehad met een dame van Siriz
Het was een erg open gesprek, hoe ze elkaar hebben leren kennen en hoe alles tot nu toe is verlopen. Wat voor voorbehoedsmiddelen hebben gebruikt, hoe hij te weten is gekomen dat ze zwanger is, hoe zijn reactie hierop was, hoe zij op de zwangerschap reageerde en hoe de communicatie tot nu toe verloopt.
Dat hele verhaal hebben jullie kunnen lezen dus ga dat niet nog een x beschrijven. Wel ben ik nu te weten gekomen dat zij mijn zoon had verteld, dat ze afgelopen december te horen had gekregen dat ze onvruchtbaar zou zijn door baarmoederverzakking vanwege bekkeninstabiliteit. Of dit kan en klopt weet ik niet maar bij dit verhaal keken de dame van Siriz en en ik beide even vreemd op.Wij zijn geen dokters dus we kunnen niet zeggen of dit niet kan. Ook vertelde mijn zoon dat het meisje binnen korte tijd na hun vrijpartij met nog een andere jongen het bed heeft gedeeld, maar dat zij 100 % zeker weet dat het van hem is.
In elk geval gaf Siriz aan dat mijn zoon alle recht heeft om aan te geven dat hij dit een moeilijke situatie vindt, dat hij zeker de tijd moet nemen om dit alles te verwerken en te kijken wat hij wil.
Net zoals de a.s. moeder het recht heeft om hetzelfde te doen. Opmerkelijk vond ze wel dat de familie van het meisje dolblij waren met het nieuws van de zwangerschap, terwijl men niet eens vroeg hoe de zwangerschap tot stand is gekomen. Ook dat het meisje al kleertjes, buikfoto's en namen wil bedenken en zo in de openbaarheid is getreden.
Alle aangehaalde voorbeelden die hier benoemd zijn hebben we besproken, abortus, vaderschapstest, prikpil, wel of niet erkennen etc etc.
Ze gaf mijn zoon een optie om een x een gesprek te hebben met hem en het meisje, om samen te bespreken wat ze van elkaar verwachten en een soort plan per 3 maanden te maken waarin gezamenlijke afspraken staan.Mijn zoon zei dat hij daar zeker voor open stond en wilde het meisje vragen of zij daar ook voor open stond, Daar liep het vast. Het meisje blijkt ineens mijn zoon totaal geblokt te hebben.
Mijn zoon heeft een meisje leren kennen, waar hij nog niets mee heeft, maar wel een leuke band mee aan het opbouwen is. Dit weet de a.s. moeder en zij heeft hier heel jaloers op gereageerd. Ze gaf mijn zoon te kennen dat ze niet wilde dat hij ooit iets met het kindje te maken zou krijgen, dat ze dolblij was dat zij degene is die beslist of de vader het kindje erkent of niet, etc etc.
Siriz heeft voorgesteld om de boel te laten bekoelen, dat het nu afwachten is tot zij hem weer benaderd. Dat als ze weer contact hebben hij haar het voorstel kan doen voor een gezamenlijk gesprek met siriz. Mocht het zijn dat er geen reacties meer van haar komen, dat siriz wil proberen contact met haar te krijgen en te hopen dat er dan iets meer bereikt kan worden. Houdt ze de boot af dan houdt het op.
Mijn zoon kan dan 3 dingen doen';
* proberen contact te krijgen en onderhouden met haar zodat het contact verbeterd omwille van het kindje.
* wachten tot het kindje geboren is, vaderschapstest via de rechter afdwingen
* of alles loslaten en zich op zijn eigen toekomst richten.
Voor nu laten we dus even de boel bekoelen, mijn zoon gaat bedenken hoe hij haar benaderd voor een gezamenlijk gesprek, wat hij van haar verwacht en om een soort stappenplan op te stellen.
Mijn zoon heeft het gesprek als prettig ervaren ondanks het feit dat er niets nieuws naar voren is gekomen in de vorm van wat ook nog mogelijkheden waren. Mijn zoon kan elk moment contact met Siriz opnemen en dat vindt hij wel prettig.
Verder is het afwachten op een signaal vanuit het meisje.