Gedrag dochter
Hallo allemaal,
Wij ,, vooral ik, zijn ten einde raad betreffende ons kind.
Ze heeft een zware depressie, is veel bij ons thuis geweest. We hebben samen hulp geregeld. Dat is er geweest, maar ze weigert nu alle hulp. Heeft met iedereen gebroken.
Ze woont alleen, maar heeft grote huurachterstand, schulden. Dat weten we via de huurbaas, want wij zijn sinds december buitengesloten.
We maken ons zo'n zorgen. Ikzelf heb al hulp van psycholoog. Maar kom niet verder. We waren heel hecht, en nu al 3 kwart jaar niks.
Mijn man en haar broer zeggen: laat los!!!
Het lukt me niet. Buiten de depressie is ze ook heel boos op alles en iedereen. Vooral ik heb het moeten ontgelden. En ik snap oprecht niet waarom. En ze wil ook niet zeggen waarom.
Zo moeilijk is dit.
Ik hoop eigenlijk op verhalen van ouders die iets soortgelijks hebben meegemaakt .Hoe is het gelukt toch verder te gaan met je leven.
Ik ben bevroren en erg verdrietig. Het laat me niet los zeg maar.
heel begrijpelijk! Het is makkelijk gezegd, laat t los. Denk sws dat daar een essentiel verschil in zit tussen mannen en vrouwen, hoe we daarmee omgaan.
Kan me eerlijk gezegd helemaal niet voorstellen hoe je je voelt.
Hoop dat je de juiste hulpverlener hebt getroffen en je handvatten krijgt om met je gedachtes om te gaan.
Mente12, er is recent een website voor ouders van kinderen die worstelen met suïcidaliteit opgericht: http://www.mijnkindwildood.nl
Hier is ook informatie te vinden over hoe je als ouder zelf overeind kunt blijven. Wellicht vind je er informatie die jou kan ondersteunen?
Dankjewel kaatjecato! Lief van je. Ga direct kijken
kaatjecato schreef op 05-09-2024 om 14:37:
Mente12, er is recent een website voor ouders van kinderen die worstelen met suïcidaliteit opgericht: http://www.mijnkindwildood.nl
Hier is ook informatie te vinden over hoe je als ouder zelf overeind kunt blijven. Wellicht vind je er informatie die jou kan ondersteunen?
Mooie website. Tsjor
Hoe gaat het nu Mente? Hou je jezelf op de been?
Hoi Ploef,
Wat lief dat Je dat vraagt .
Heb het erg moeilijk. Ik kan het niet loslaten. Mis haar erg. Ze is geen minuut uit m'n gedachten.
Heb gelukkig wel psycholoog en ondertussen ad opgestart.
Verder hou ik hoop op een positief resultaat. Dat heb ik nodig.
Ik herken alles wat je schrijft, zo heftig! Been there done that. Knuffel
Mente12 schreef op 18-09-2024 om 12:50:
Hoi Ploef,
Wat lief dat Je dat vraagt .
Heb het erg moeilijk. Ik kan het niet loslaten. Mis haar erg. Ze is geen minuut uit m'n gedachten.
Heb gelukkig wel psycholoog en ondertussen ad opgestart.
Verder hou ik hoop op een positief resultaat. Dat heb ik nodig.
Het is ook makkelijk gezegd, dat loslaten. Je eigen kind moeten loslaten, in zo'n situatie, is verschrikkelijk. Veel sterkte!
Ik heb helaas geen woorden waar je ook maar iets mee opschiet, maar wil je wel veel sterkte wensen. Dit is verschrikkelijk verdrietig.
Mente12 schreef op 18-09-2024 om 12:50:
Hoi Ploef,
Wat lief dat Je dat vraagt .
Heb het erg moeilijk. Ik kan het niet loslaten. Mis haar erg. Ze is geen minuut uit m'n gedachten.
Heb gelukkig wel psycholoog en ondertussen ad opgestart.
Verder hou ik hoop op een positief resultaat. Dat heb ik nodig.
Het verdrietige met als het je eigen kind aangaat, dat verteert je helemaal en gaat onder je huid zitten die zorgen en verdriet. Dus ik snap je verdriet en onmacht, dat is heel naar. Ze zeggen weleens:'Een moeder is zo gelukkig als haar ongelukkigste kind', dat klopt. Is je kind ongelukkig, dan is een moeder dat ook, althans zo werkt dat wel bij mij. En dat is bijna niet naast je 'neer te leggen'. Daar sta je mee op en ga je mee naar bed.
Weet je ook de oorzaak van haar depressie?
spreek je nog wel af met vriendinnen? Af en toe een dagje weg kan ook helpen. Niet zozeer in je zorgen en verdriet, maar wel even 'eruit' en een andere omgeving.
Staat je dochter er open voor dat je een lief samengesteld pakketje aan haar deuren hangt, met een lekkere reep chocola, een lief kaartje, een dvdfilm wat je leuk vindt?
Of een tijdschrift en een reep chocola en kaartje door de brievenbus. Met een korte tekst dat je van haar houdt. En dit vol blijven houden elke week.
Heeft ze nog wel een mobiel als ze schulden heeft? Heeft ze wat geld tot haar beschikking?
De oorzaak van haar depressie is waarschijnlijk een combinatie van add en hoogbegaafdheid.
Iets aan de deur hangen durven we niet. Ze is woest op de hele wereld en vooral op mij.
We denken dat haar dat zal triggeren en we nog verder van huis zullen zijn.
Ikzelf probeer af en toe iets te ondernemen. Maar ervaar nergens plezier aan.
De tranen zitten hoog en ben vreselijk gespannen.
Ben de hele dag oplossingen aan het bedenken, die er niet zijn.
Ze is heel halsstarrig, dit hebben we in deze mate nooit meegemaakt.
Mijn psycholoog zegt, zij heeft de regie. En dat is ook zo.
we weten niet of ze nog geld heeft. De huur betaalt ze iig niet
wat een verdrietige situatie! Weet je of zij vriendinnen heeft of heeft ze met hen ook alle contact verbroken?
Wat raakt je het meeste?
Dat ze vooral op jou zo boos is? Terwijl jij toch altijd alles voor haar gedaan hebt, altijd voor haar klaar stond, haar alle liefde hebt gegeven, en dat zij nu zo ondankbaar is en juist jou eruit pikt?
Of dat je dochter in de schulden zit, waarschijnlijk haar huis uit wordt gezet, met een onbehandelde depressie op straat belandt en alle hulp zal weigeren?
Tsjor