Familieruzie: Dochters haten elkaar
Ik heb een probleem. Het is al bijna een jaar geleden dat mijn dochters contact met elkaar hebben gehad. Het zit namelijk zo ze waren rond dezelfde tijd zwanger en allebei kregen ze een meisje. Mijn jongste dochter was eerder bevallen en had de baby een naam gegeven (een doodnormale Nederlandse naam denk aan Sanne, Lieke of Floor). Toen mijn oudste dochter dit hoorde was ze woest omdat zij dezelfde naam wilde gebruiken. Volgens haar wist mijn jongste dochter dit. Hierdoor is de oudste dochter niet op kraamvisite geweest en heeft haar zusje ook niet gefeliciteerd met de geboorte van de dochter. En toen mijn oudste dochter was bevallen heeft mijn jongste dochter ook niks van zich laten horen en is ook niet op kraamvisite geweest.
Nu is het zo erg dat ze nog geen eens samen in één ruimte willen zijn en als het feest is bij ons dan komt de één alleen als de ander niet komt. Het diepte punt was mijn verjaardag van twee weken geleden, waar ze alle twee niet kwamen. In de tussentijd ben ik aan het praten als Brugman. Mijn oudste dochter zegt dat mijn jongste wist van de naam en dat ze het expres deed, terwijl mijn jongste zegt dat ze van niets wist en dat het een erg normale naam is.
Ik weet niet wie ik moet geloven en wiens kant ik moet kiezen. Ik wil gewoon dat ze weer contact hebben en dat wij als een familie kunnen verder gaan. We wonen alle drie maar 30 km van elkaar vandaan.
Heeft iemand hier advies hoe ik mijn dochters weer bij elkaar kan krijgen? Ik geef al bijna de hoop op.
dan schreef op 02-08-2022 om 09:34:
[..]
Ik kan me de gevoelens van beide zussen voorstellen maar ik zou er niet vanuit gaan dat mijn zus bewust die naam ingepikt zou hebben om me een hak te zetten. Ik zou eerder uitgaan van miscommunicatie. En vervolgens kijken wat er wel mogelijk is, exact dezelfde naam zou me niet aanspreken maar een aanpassing ervan waarschijnlijk wel.
Dat verbaasde mij ook. Mijn jongste is best verlegen en conflictmijdend en mijn oudste erg vergevingsgezind en erg van het ene oor in het andere oor uit. Dus ik ben dan ook perplex dat ze zo te kaar gaan tegen elkaar.
Suusje. schreef op 01-08-2022 om 18:08:
[..]
En wat voegt jouw bijdrage toe?
Nou, een mening verwoorden. Net zoals wij allemaal dat hier doen.
En ik vind het ook nogal geneuzel eerlijk gezegd. Niemand heeft recht op een naam. Nergens wordt duidelijk dat de jongste expres eerder bevallen is en expres die naam heeft gekozen om haar oudste zus te pesten, maar toch nemen veel mensen dat standpunt in.
Ja, het is sneu voor de oudste. Maar het is zo ook niet erg leuk voor de jongste. Echter, die mag blijkbaar al helemaal niet zeuren, want die is de boosdoener volgens velen.
Nou, dat is wel wat erg makkelijk gesteld.
Het lijkt me voor allebei lastig, maar het blijft natuurlijk een hoop geneuzel want waar gaat het nou helemaal over. Als iemand je kind afpakt, dat is vervelend. Of je man. Maar een naam? Wees blij dat beide kinderen gezond zijn zeg.
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 10:14:
[..]
Dat verbaasde mij ook. Mijn jongste is best verlegen en conflictmijdend en mijn oudste erg vergevingsgezind en erg van het ene oor in het andere oor uit. Dus ik ben dan ook perplex dat ze zo te kaar gaan tegen elkaar.
Blijkbaar is de jongste het nu eens helemaal zat dat oudste altijd de aandacht naar zich toe trekt.
Kersje schreef op 01-08-2022 om 19:16:
[..]
Vetgedrukte maak jij er ook zelf gemakshalve maar van natuurlijk, niemand hier weet vd hoed en de rand, dus dat dramatische “krijg je zoiets over je heen” is enkel jouw beleving en verreweg een feit.
Nou, het lijkt mij knap vervelend als je zus in de kraamtijd niet langs wil komen om een reden die je niet aan zag komen.
Maar jij veronderstelt dat jongste daar lekker vergenoegd in haar kraamtijd lag te genieten van hoe ze haar oudste zus een hak gezet had.
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 10:14:
[..]
Dat verbaasde mij ook. Mijn jongste is best verlegen en conflictmijdend en mijn oudste erg vergevingsgezind en erg van het ene oor in het andere oor uit. Dus ik ben dan ook perplex dat ze zo te kaar gaan tegen elkaar.
Hier is de dynamiek
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 10:09:
[..]
Ik probeer bijna al een jaar lang die 2 rond de tafel te krijgen om het uit te praten, maar ze blijven beide koppig en standvast dat zij het slachtoffer zijn.
En ik zie mensen zeggen dat ik de kant van mijn jongste kies. Dat is niet zo!!! Ik ben net zo teleurgesteld in haar als in haar zus. Hun gevoelens doen er toe, maar ik vind ook dat als je volwassen bent je jouw trots aan de kant moet zetten. Misschien is dat een generatieverschil. Maar ik heb zo vaak mijn trots en gevoelens moeten inslikken om de harmonie te bewaren. Ik snap dus niet dat ze in zoiets onzinnigs blijven hangen. Naar mijn mening hebben beide kleindochters nu een naam en het is over. Tijd om weer verder te gaan. Maar ze blijven maar boos op elkaar.
Ja, weinig aan te doen verder denk ik. Het zal schelen als je duidelijk maakt dat ze het samen op moeten lossen en dat jij je er echt niet meer mee gaan bemoeien en je ook niet in een kamp laat trekken. Ze zoeken het maar uit, of niet.
Zorg dat de "winst" van het conflict verdwijnt voor beide partijen.
Ik vond het vroeger supervervelend dat ik altijd in de rook van mijn zussen moest zitten, zeker toen ik daar migraineaanvallen van kreeg. Maar mijn moeder weigerde hen dat te verbieden in haar huis en mijn zussen weigerden rekening met mij te houden dus heb ik op een gegeven moment gezegd dat ik alleen zou komen als mijn zussen er niet waren. Dat vond mijn moeder niet zo leuk en ik heb het ook niet zo lang vol gehouden, maar het luchtte mij wel op dat ik controle had en dat het mijn eigen keus was. Daardoor was het geen echt strijdpunt meer.
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 10:14:
[..]
Dat verbaasde mij ook. Mijn jongste is best verlegen en conflictmijdend en mijn oudste erg vergevingsgezind en erg van het ene oor in het andere oor uit. Dus ik ben dan ook perplex dat ze zo te kaar gaan tegen elkaar.
Het naam-debacle is dus de aanleiding, niet de oorzaak. Als jij al je hele leven je gevoelens wegstopt voor de lieve vrede, is dat vermoedelijk wat je dochters ook al hun hele leven doen. Hun gevoelens deden er dus níet toe, net als die van jou er niet toe doen. Het krijgen van een kind is een levensveranderende ervaring, waarbij je als nieuwe ouder je eigen jeugd en de patronen daaruit in een nieuw licht gaat zien en waarbij je beslist of je die patronen wil voortzetten of veranderen. Blijkbaar willen je beide dochters geen mensen zijn wier gevoelens er voor de lieve vrede niet toe doen en is dit de weg die ze gekozen hebben om die patronen te doorbreken.
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 10:09:
[..]
En ik zie mensen zeggen dat ik de kant van mijn jongste kies. Dat is niet zo!!! Ik ben net zo teleurgesteld in haar als in haar zus. Hun gevoelens doen er toe, maar ik vind ook dat als je volwassen bent je jouw trots aan de kant moet zetten. Misschien is dat een generatieverschil. Maar ik heb zo vaak mijn trots en gevoelens moeten inslikken om de harmonie te bewaren. Ik snap dus niet dat ze in zoiets onzinnigs blijven hangen. Naar mijn mening hebben beide kleindochters nu een naam en het is over. Tijd om weer verder te gaan. Maar ze blijven maar boos op elkaar.
Dit dus. Zij hebben besloten dit expliciet níet te willen. Het is jammer van jullie familieband, maar het is misschien ook onvermijdelijk als je dochters een gezond gevoelsleven in hun eigen gezin willen.
Altijd maar de harmonie bewaren is niet goed voor relaties. Juist door ruzies leer je van elkaar wat jullie echt belangrijk vinden. Dat kan je beter in de kindertijd doen als er gevoelsmatig nog geen belangrijke zaken spelen. En je leert ook ruzies uitpraten.
Als ze al niet eens met elkaar om de tafel willen, houdt het een beetje op. Ik denk net als Thalas dat ze nu eens niet 'de kop in het schootje' willen leggen, omdat het om zo'n belangrijk moment in hun levens gaat. Dat snap ik ergens wel, maar ik vind familie toch wel zo belangrijk dat ik ook hier denk ik de eerste stap zou zetten.
Maar, jij hebt als moeder je best gedaan. Ik zou er eerlijk gezegd ook wel een beetje klaar mee zijn na een jaar. En ik zou dit gedrag dus niet faciliteren. Dus ze niet gescheiden uitnodigen voor verjaardagen en kerst. Als ze geen zin hebben om elkaar te zien, lossen ze dat zelf maar op.
Heel jammer altijd, als familieleden een ruzie zo op laten lopen. Ik snap dat nooit zo. Een warm gezin is zo belangrijk om de overige stormen in het leven het hoofd te bieden. Ik zie dat zo vaak om me heen en ook in de relatie met mijn brussen. Wij steunen elkaar in moeilijke tijden, en we kunnen samen lekker mopperen op onze ouwelui. Dat is echt heel veel waard. Nou ja, ik heb al geschreven dat mijn zus en ik toevallig twee van zulke mogelijke twistpunten hebben overleefd. Ben als ik dit topic lees extra blij dat we dat niet tussen ons hebben laten komen. We hebben elkaar later nog hard nodig gehad.
Als de dochters worden omschreven als conlictmijdend en vergevingsgezind, is de kans groot dat problemen worden genegeerd ipv uitgesproken. Dit staat vaak een echt goede relatie in de weg. Ik betwijfel of er echt sprake is van warmte als de gezinsleden alleen maar mooi weer spelen.
Jonagold schreef op 02-08-2022 om 10:51:
Als ze al niet eens met elkaar om de tafel willen, houdt het een beetje op. Ik denk net als Thalas dat ze nu eens niet 'de kop in het schootje' willen leggen, omdat het om zo'n belangrijk moment in hun levens gaat. Dat snap ik ergens wel, maar ik vind familie toch wel zo belangrijk dat ik ook hier denk ik de eerste stap zou zetten.
Maar, jij hebt als moeder je best gedaan. Ik zou er eerlijk gezegd ook wel een beetje klaar mee zijn na een jaar. En ik zou dit gedrag dus niet faciliteren. Dus ze niet gescheiden uitnodigen voor verjaardagen en kerst. Als ze geen zin hebben om elkaar te zien, lossen ze dat zelf maar op.
Heel jammer altijd, als familieleden een ruzie zo op laten lopen. Ik snap dat nooit zo. Een warm gezin is zo belangrijk om de overige stormen in het leven het hoofd te bieden. Ik zie dat zo vaak om me heen en ook in de relatie met mijn brussen. Wij steunen elkaar in moeilijke tijden, en we kunnen samen lekker mopperen op onze ouwelui. Dat is echt heel veel waard. Nou ja, ik heb al geschreven dat mijn zus en ik toevallig twee van zulke mogelijke twistpunten hebben overleefd. Ben als ik dit topic lees extra blij dat we dat niet tussen ons hebben laten komen. We hebben elkaar later nog hard nodig gehad.
Misschien is de namen kwestie wel de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen, wie zal het zeggen. En was de band heel hecht daarvoor? Weten we ook niet. Familie banden kunnen heel waardevol zijn. Staat tegenover dat veel mensen hun familie kunnen missen als kiespijn. Stormen in het leven kun je ook overleven met je vrienden waar je soms hechter mee bent dan je siblings.
WendelmoedM schreef op 02-08-2022 om 10:24:
[..]
Nou, het lijkt mij knap vervelend als je zus in de kraamtijd niet langs wil komen om een reden die je niet aan zag komen.
Maar jij veronderstelt dat jongste daar lekker vergenoegd in haar kraamtijd lag te genieten van hoe ze haar oudste zus een hak gezet had.
Iets minder invullen voor een ander zou je sieren! Compleet jouw eigen interpretatie van hetgeen ik nergens heb geschreven.
Gingergirl schreef op 02-08-2022 om 11:59:
[..]
Misschien is de namen kwestie wel de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen, wie zal het zeggen. En was de band heel hecht daarvoor? Weten we ook niet. Familie banden kunnen heel waardevol zijn. Staat tegenover dat veel mensen hun familie kunnen missen als kiespijn. Stormen in het leven kun je ook overleven met je vrienden waar je soms hechter mee bent dan je siblings.
Ik weet het niet of dit de druppel was, maar ik had nooit in de gaten dat mijn dochters ongenoegen hadden en dat het zo uit de hand kan lopen... Ik vind familie best belangrijk en ik had al snel door dat mijn dochters niet 5 keer per week op de bank bij elkaar zouden zitten omdat ze niet zoveel met elkaar optrekken. Maar dat ze nog geen eens een paar keer per jaar bij elkaar willen zijn, vind ik te erg voor woorden. Ik denk dat het beste is om mij er buiten te houden. Ik heb gedaan wat ik kon.
Heel erg bedankt iedereen. Ik denk dat dit een situatie is waar ''twee vechten hebben twee schuld''. iemand zij dat ik ze gewoon steeds tegelijkertijd moet uitnodigen. Dat ga ik ook doen. Hopelijk gaat deze ruzie over een tijd weer over. Ik hoop t maar.
Als iemand nog iets wil toevoegen, ik sta altijd open voor suggesties.
VerdrietiegeMoeder schreef op 02-08-2022 om 13:52:
[..]
Ik weet het niet of dit de druppel was, maar ik had nooit in de gaten dat mijn dochters ongenoegen hadden en dat het zo uit de hand kan lopen... Ik vind familie best belangrijk en ik had al snel door dat mijn dochters niet 5 keer per week op de bank bij elkaar zouden zitten omdat ze niet zoveel met elkaar optrekken. Maar dat ze nog geen eens een paar keer per jaar bij elkaar willen zijn, vind ik te erg voor woorden. Ik denk dat het beste is om mij er buiten te houden. Ik heb gedaan wat ik kon.
Heel erg bedankt iedereen. Ik denk dat dit een situatie is waar ''twee vechten hebben twee schuld''. iemand zij dat ik ze gewoon steeds tegelijkertijd moet uitnodigen. Dat ga ik ook doen. Hopelijk gaat deze ruzie over een tijd weer over. Ik hoop t maar.
Als iemand nog iets wil toevoegen, ik sta altijd open voor suggesties.
Misschien is dit een mooie aanleiding om met jezelf aan de slag te gaan. Je schrijft eerder dat je altijd je gevoelens binnen hebt gehouden voor de lieve vrede en dat je het daarom moeilijk vindt om met deze ruzie om te gaan.
Dit zou je eens verder kunnen onderzoeken, misschien met behulp van een psycholoog. Waarom mogen jouw gevoelens er niet zijn? Waarom ben je geneigd jezelf weg te cijferen voor anderen? Waarom ben je conflictvermijdend?