Ervaringen VAVO? Maatwerk mogelijk? (zoon van bijna 20)

De jongeren, die ik ken, die 1 of 2 vakken op de vavo hebben gedaan (naast andere bezigheden) zijn positief hierover. De 2 jongeren, die ik ken, die fulltime vavo zijn gaan doen omdat ze, net zoals jouw zoon, een diploma van een niveau hoger wilden halen, zijn beiden afgehaakt vanwege bovengenoemde redenen. Ik zou het echt niet onderschatten, nog even helemaal los van er 1 of 2 jaar over kunnen doen.

Wat mij opvalt is dat hij 2 economische hbo-studies heeft geprobeerd, niks aan vindt en dan toch een universitaire studie op economisch gebied ambieert. Moet hij niet iets gaan zoeken op een heel ander vakgebied? Hebben jullie al eens een degelijke interessetest laten doen? Volgens mij komt gebrek aan motivatie voort aan niet doen of niet weten wat je echt leuk vindt. 

ik denk dat hij eerst maar eens zijn eigen paaltjes goed moet zetten want geen zin/geen nut van inzien gaat hij overal tegenkomen. als dat redenen blijven tot steeds maar afhaken dan zou ik lekker een baantje gaan zoeken ipv iedereen op kosten jagen

Bij Luzac kun je 2 jaar in 1 jaar doen.

Ik heb niet alles gelezen maar deel de twijfels die ik in sommige andere reacties lees. Waarom zou dit nu wel gaan lukken? (zowel VAVO als economie aan de universiteit).
Het klinkt alsof hij op mijn zoon lijkt. Die heeft een VWO diploma waar hij weinig voor heeft hoeven doen, maar vond bijna alles oninteressant. Op de universiteit ging hij hard onderuit, want nooit leren leren en vond het nog steeds oninteressant (ondanks wel goed nagedacht over studiekeuze).
Hij heeft ook een aparte visie op  het 'nut' van wat je op een opleiding leert. Hij lijkt zich bij ieder studieboek af te vragen bij welke werkzaamheid in welke baan je later de kennis uit hoofdstuk 4 nodig hebt. Als ik dan uitleg dat hij academisch denken aan het leren is en dat dát is wat een werkgever straks van hem wil, dan bereik ik hem niet.
Je zou denken dat hij niet zo slim is in zo'n gesprek, maar als je met een ruime 7 gemiddeld je VWO haalt zonder veel te doen, kan dat toch niet kloppen .
Hij is in voorjaar 2023 gestopt in zijn eerste studiejaar, en gaan werken. Daar floreert hij. Hij werkt met zijn handen, is veel buiten, verdient geld en spaart, en doet er veel sociale contacten op (daar is hij normaal niet zo sterk in). Hij heeft net besloten daar nog een (school)jaar te blijven. Hij weet nog niet of hij in sept 2025 dan wél terug naar school/universiteit wil. Hij verdiept zich nu ook in interne opleidingen bij zijn werkgever. Dat is MBO-niveau. Maar dat lijkt me een uitstekende stap.
Ik denk niet dat hij een HBO of universiteit tot een goed einde kan brengen als hij niet zélf erg graag wil.
Mijn zwager is trouwens na een 2-jarig MBO gaan werken, en heeft sindsdien (nu een veertiger) MBO-4, HBO en een universitaire master gedaan, allemaal grotendeels betaald door zijn werkgever, en allemaal omdat hij anders binnen zijn baan geen volgende carrièrestap kon maken. En geen volgende salarisstap, dat was vooral de motivatie.
Ik denk dat mijn zoon ook zo in elkaar zit. Er is nu geen intrinsieke interesse in iets dat je uit boeken leert. Hij heeft eigenlijk de pech dat hij zo makkelijk leerde op de basisschool en het VWO, anders was hij eerder op een praktische route terecht gekomen en was hij misschien wel gelukkiger geweest op school. Anderzijds is de algemene ontwikkeling van een VWO diploma natuurlijk fijn, en heeft hij er vast ooit nog wat aan.

Kortom: denk breed. Werken is ook heel goed!

Maarlen schreef op 22-05-2024 om 14:52:

[..]

Dat vind ik als ouder ook, tegelijkertijd wil ik ook horen/begrijpen wat hij zegt/vindt en ik begrijp ook dat het moeilijke keuzes zijn die hij moet maken in moeilijke tijden (in de zin van: post-corona tijd en een tijd met grote maatschappelijke issues). Ik zie hem ook graag een baan zoeken hoor, maar hij lijkt echt zijn zinnen te hebben gezet op een universitaire studie, maar daarvoor moet hij dus eerst nog wel even flink aan de bak...

@bedankt voor alle reacties so far, het biedt nieuwe inzichten en het is fijn om ook hier en daar herkenning te lezen.

Universiteit is natuurlijk anders dan hbo maar toch zal je hier ook deels dezelfde dingen tegenkomen:

- vakken die je niet leuk vind/waar je het nu niet van inziet

- groepswerk en projecten (minder aanwezig dan op het hbo maar bij veel studies wel aanwezig.

Ik kan me dus voorstellen dat als hij verwacht dat het echt heel anders gaat zijn en zo veel beter het wat tegen gaat vallen. Dus dat zou ook ik ook wel bespreken.

Tegelijk is nu nog een vwo diploma halen (of certificaten) ook geen slecht idee want dan heeft hij ook wat meer tijd om zich te ontwikkelen en na te denken wat hij nu eigenlijk wil.

S.ndra schreef op 22-05-2024 om 14:45:

Bij Luzac kun je 2 jaar in 1 jaar doen.

Yep, dat was ook mijn suggestie. Ik werk zelf in het VO en al vaker meegemaakt dat leerlingen die versnelde route naar een vwo-diploma wilden doen. Dan ben je meestal aangewezen op dergelijk particulier onderwijs. Is dat voor jullie en/of hem financieel op te brengen? Dan is dat het overwegen waard. Er zitten ook wel vaker wat oudere leerlingen, is mijn ervaring. 

Overigens vraagt het Luzac wél flink wat discipline. Enerzijds misschien goed, daar lijkt je zoon wel wat behoefte aan te hebben; anderzijds worden de ‘duimschroeven’ daar wellicht zo aangedraaid dat hij het weer binnen enkele maanden gezien heeft. Dus mocht je dit overwegen, ga dan ook vooral eens op locatie kijken! 

-Nienke- schreef op 22-05-2024 om 19:13:

[..]

Yep, dat was ook mijn suggestie. Ik werk zelf in het VO en al vaker meegemaakt dat leerlingen die versnelde route naar een vwo-diploma wilden doen. Dan ben je meestal aangewezen op dergelijk particulier onderwijs. Is dat voor jullie en/of hem financieel op te brengen? Dan is dat het overwegen waard. Er zitten ook wel vaker wat oudere leerlingen, is mijn ervaring.

Overigens vraagt het Luzac wél flink wat discipline. Enerzijds misschien goed, daar lijkt je zoon wel wat behoefte aan te hebben; anderzijds worden de ‘duimschroeven’ daar wellicht zo aangedraaid dat hij het weer binnen enkele maanden gezien heeft. Dus mocht je dit overwegen, ga dan ook vooral eens op locatie kijken!

De route die ik aangaf is veel goedkoper (de vakken op de Vavo die je van de Vavo in 1 jaar mag doen) en de andere vakken via staatsexamen. Dat kost inderdaad ook heel veel discipline, maar ik heb het in mijn omgeving dus zien lukken. Ik zou voor een 20 jarige zelfs al had ik het geld geen Luzac meer betalen.

Op elke opleiding heb je wel een paar vakken die je niet liggen of die niet leuk/nuttig zijn. Laat staan dat je alles gaat gebruiken in je werk later. Opleidingen zijn vaak ook redelijk algemeen, zeker in de economie richting. Het gaat om een manier van denken en redeneren op een bepaald niveau, een manier van werken, zowel op hbo als uni alleen is de opleiding anders ingericht. 

Het leest alsof jouw zoon nogal snel de motivatie verliest zodra hij het nut ergens niet van ziet. Daarom zou ik geen particulier luzac gaan bekostigen. De vavo zou hij kunnen proberen, maar twee jaar in één jaar lijkt me voor een volledig diploma te hoog gegrepen. Voor enkele vakken is dat wat anders. Je hebt dan immers ook meer tijd om aan een vak te besteden. 

Het lijkt me ook wel handig als hij goed uitzoekt wat hij écht wil. Meeloopdagen, bij opleidingen, bij bedrijven, misschien een tussenjaar en werken. 

Maarlen schreef op 22-05-2024 om 14:52:

[..]

Dat vind ik als ouder ook, tegelijkertijd wil ik ook horen/begrijpen wat hij zegt/vindt en ik begrijp ook dat het moeilijke keuzes zijn die hij moet maken in moeilijke tijden (in de zin van: post-corona tijd en een tijd met grote maatschappelijke issues). Ik zie hem ook graag een baan zoeken hoor, maar hij lijkt echt zijn zinnen te hebben gezet op een universitaire studie, maar daarvoor moet hij dus eerst nog wel even flink aan de bak...

@bedankt voor alle reacties so far, het biedt nieuwe inzichten en het is fijn om ook hier en daar herkenning te lezen.

hem horen is één, maar je kunt hem toch gewoon vragen: he frits, allemaal leuk en aardig, maar waarom denk je dat je dit wél gaan afmaken want ook hier zullen dingen in jouw ogen zinloos zijn. 

Maarlen schreef op 22-05-2024 om 14:52:

[..]

Dat vind ik als ouder ook, tegelijkertijd wil ik ook horen/begrijpen wat hij zegt/vindt en ik begrijp ook dat het moeilijke keuzes zijn die hij moet maken in moeilijke tijden (in de zin van: post-corona tijd en een tijd met grote maatschappelijke issues). Ik zie hem ook graag een baan zoeken hoor, maar hij lijkt echt zijn zinnen te hebben gezet op een universitaire studie, maar daarvoor moet hij dus eerst nog wel even flink aan de bak...

@bedankt voor alle reacties so far, het biedt nieuwe inzichten en het is fijn om ook hier en daar herkenning te lezen.

Jij typte dit ongeveer tegelijk met mijn lange verhaal. Als hij echt graag naar de universiteit wil, snap ik dat je dat wil volgen, en dat je hem wil zien/horen. Sommige jongeren hebben het in deze tijd ook echt heel moeilijk.

Maar ik denk dat realiteitstoetsing ook heel belangrijk is. Wij hebben gezegd dat we geen studie financieren waar niet voor gewerkt wordt. Dus toen hij geen tentamens haalde en veel in bed lag, hebben wij enorm aangedrongen op uitschrijven. Dat was niet leuk want hij wilde ons bewijzen dat hij het wél kon. Alleen lukte dat keer op keer niet en ik zag zijn zelfbeeld afbrokkelen. Sommige kinderen/jongeren zijn te krenkbaar om een reëel beeld te hebben van wat ze kunnen en wat goed voor ze is.

Gaan werken ging bij onze zoon niet vanzelf. We hebben veel geholpen en veel druk gezet. Ik heb achteraf makkelijk praten want het heeft goed uitgepakt, dat wist ik toen natuurlijk niet.

Wij hadden heel sterk het gevoel dat een stevige weekinvulling het belangrijkste was voor verdere groei. Want de situatie met weinig les/college, veel in bed liggen, in je eentje moeten studeren maar dan vooral gamen, was echt niet goed voor hem. Bovendien had hij dat in coronatijd al te lang meegemaakt. 

Als jouw zoon zo graag wil studeren zou ik hem daarbij helpen maar ook afspraken maken over wat als het niet lukt, tot waar jullie (financiële) steun gaat etc.

Helemaal eens met de laatste reacties. Vandaar ook mijn suggestie om zoveel mogelijk meeloopdagen te doen. Zodat hij het echt kan ervaren en proeven. Is er iemand in jullie omgeving die studeert, liefst een vergelijkbare studie (qua hoeveelheid contacturen en zelfstudie) zodat hij daar eens mee kan praten? Een decaan van de universiteit is ook een goed idee om van tevoren eens mee te praten. Je wil voor hem niet dat het weer tot niks leidt, want dat komt zijn motivatie en zelfbeeld niet ten goede.

Zoon hier is ontzettend slim (IQ van 130) maar bleek autistisch (naast de ADD die we al wisten) toen hij op zijn 16e vastliep in 4 gym. Uiteindelijk afgestroomd naar havo en overgestapt naar speciaal onderwijs. Dus er speelt hier wel meer. Maar hij had wél in zijn hoofd dat hij wilde gaan studeren aan de TU Delft. En het moeten bijstellen van dat beeld heeft hem veel verdriet gedaan en zijn zelfbeeld flink aangetast. Nu hij eindelijk de goede plek heeft gevonden (op het hbo) zien we hem genieten. Wij hebben altijd het vertrouwen gehad dat hij die plek uiteindelijk zou vinden. Maar we wisten natuurlijk niet wanneer. Voor hem was dat moeilijk te geloven. Maar nu ervaart hij dat zelf. Heel mooi om te zien. Wat ik jouw zoon mee wil geven is: heb geduld met jezelf. Leg jezelf niet teveel druk op, er zijn heel veel wegen die naar Rome leiden!