Dochter psychische problemen, hoe te helpen?
Mijn dochter is 29 en als het even wat beter met haar gaat zorgt ze er voor dat ze iets stoms doet waardoor ze weer helemaal in de schulden, werkproblemen, relatie problemen komt.
Ze is niet in staat langer dan 2 jaar bij dezelfde werkgever te werken, ze is snel overbelast, paniekerig, angstig, faalangstig, overspannen en is na 4 relaties, waarvan haar laatste vriend eindelijk een lieverd was, weer alleen. Ik vermoed dat ze verslaafd is aan gaming. Ze ontkent het. Haar zelfbeeld is zowel minimaal als onrealistisch. Ze kan niet op langere termijn (1,2 of 3 jaar) plannen en maakt verkeerde korte termijn keuzes waar zo nog jaren lang last van heeft. Ze heeft een vader (wij zijn al vanaf haar 4e jaar uit elkaar) die haar verwaarloost en niet eens op zijn verjaardag uitnodigt. Ze heeft daar een enorm trauma van. Kortom, complexe problematiek, een psychiatrisch geval.
Overigens is ze ook nog een prachtige lieve schat.
Zij ziet haar problematiek niet. En ook niet als ik haar wijs op de patronen in haar leven.
Het gaat weer slecht, ze zakt opnieuw weg in de schulden en in de depressie. Ik stop haar af en toe geld toe om te eten, ook al is het niet mijn geld, maar geld van mijn vriend, omdat ik ook weinig geld heb (ik ben ook geen goed voorbeeld).
Mijn rol, moeder zijn gladstrijken, helpen met geld, compenseren en uiteindelijk zorgen dat ze geen volwassen vrouw kan worden die haar eigen zaken regelt.
Ik moet dit doorbreken maar kan het niet oo eigen kracht en heb hulp nodig. Waar kan ik terecht? Voor psychologen moet is slaapproblemen en meer ernstigere klachten hebben, heb ik niet, voor jeugdhulp is mijn dochter te oud, gaat tot 25 jaar. Ik ben ten einde raad. Ik heb hulp nodig om uit mijn patroon te stappen, met mijn emoties, en uiteindelijk om misschien ook mijn dochter te kunnen helpen.
huisarts
Ik zou ten eerste met haar huisarts gaan praten en bespreken wat voor paden er zijn qua zorg, zodat ze een coach krijgt die haar kan motiveren/ondersteunen, vanuit een ggz of andere instantie. De huisarts kan je helpen hoe je deze zorg moet aanvragen, via wmo (gemeente).
Ik ga dit nu zelf ook doen voor een familielid (andere omstandigheden), dus ik kan je nog niet veel meer dan dit vertellen. Ik bel trouwens eerst een 'instantie' die mij geschikt lijkt om te informeren hoe en wat.
Sterkte, je kan dit niet alleen, goed dat je hulp voor haar gaat zoeken.
dank
Dank Mijntje, ik ben naar de huisarts, psychologen, UVAminds geweest met mijn vraag, maar daar kan ik niet terecht, zolang ik niet zelf een psychologisch geval ben, of omdat mijn dochter te oud is. Ik dacht, ik vraag het op dit forum, maar met mijn dochter naar de dokter gaan lijkt mij een goed plan, hoewel zij dat helemaal niet zal zien zitten. Ik ga mijn best doen.
Mariel
Volgens mij is dit toch mogelijk om dit buiten haar om te regelen, maar misschien is zij nog niet een te groot gevaar voor zichzelf.
Het is idd wel makkelijker als zij open staat voor hulp. Iemand die wekelijks langs komt en met haar meedenkt en haar stimuleert. Dat is het eigenlijk. Ik denk dat een 'coach' haar beter kan helpen dan jij, aangezien jij te emotioneel betrokken bent, bovendien heb jij ook niet het eeuwige leven. En het is echt een vak. Jij blijft natuurlijk belangrijk voor haar.
Psychiater
Ik zou de huisarts vragen haar door te verwijzen naar een, liefst vrijgevestigde, psychiater. Mogelijk dat er sprake is van autisme of ADD, of vergelijkbare problematiek.
Gamen kan daar een gevolg van zijn, het is meestal geen oorzaak. Omdat het dagelijks leven te stressvol is zoeken mensen afleiding in een verslaving die hun gedachten zo opeist dat ze de problematiek daarmee (tijdelijk) kunnen ontwijken.
Niet eerder
Mariel, je dochter is nu 29. Is het niet eerder in haar leven opgevallen dat ze een ongebruikelijk patroon van reageren heeft? Is er niet eerder gekeken naar mogelijke problematieken? Hoe komt dat?
Verder is het helaas zo, dat het voor derden bijzonder lastig is om hulp te organiseren voor een volwassene. Je zult overal horen dat ze zelf moet willen. Dat betekent helaas, dat de bodem van de put eerst bereikt moet worden, voordat iemand zelf om hulp gaat vragen. Bijzonder pijnlijk proces.
Ik hoop voor je dat ze meegaat naar de huisarts.
Tsjor