Dochter nooit meer thuis
Dag,
sinds mijn dochter een vriendje heeft is zij uit beeld en onbereikbaar ook al is ze soms thuis, denk voor de vorm. Op zich vind ik het fantastisch dat zij zich losmaakt, mijn dochter is 18jr en was 16jr toen deze jongen haar naar zich toe trok. Deze jongen is 21jr, werkt maar woont bij zijn ouders en zus 25jr in. Ook zij heeft een inwonende vriend. Ik vind het verschrikkelijk om te zien dat ze onder deze invloeden eigenlijk het leven waar ze vandaan komt volledig negeert. Ook haar vriend toont niet echt interesse en komt nooit meer bij mij eten. Ik begrijp het niet, heb allerlei nare gedachten en ben bang dat als ik weer de confrontatie aanga ik mijn dochter kwijtraak. Ze wordt dan nl heel boos.
Je dochter is zich flink aan het losmaken en jij voelt dat als een persoonlijke afwijzing van jou als persoon en de sfeer waarin ze is opgevoed. Niet doen!!
Het is een hele normale situatie. En als jij je boosheid en teleurstelling laat voelen dan snap ik heel goed dat ze weinig zin heeft om thuis bij jou te zijn.
Heb je wel eigen hobbies en leuke dingen? Woon je verder alleen? Geef haar de ruimte en probeer er positief tegen aan te kijken.
Ik weet niet hoe jouw thuissituatie is, maar wat ik lees is dat het bij de jongen wellicht een drukte van belang is: 6 volwassenen bij elkaar, als die het goed met elkaar kunnen vinden kan dat heel gezellig zijn.
In deze tijd is het wellicht verstandig om afstand te houden.
Heb je wel anderszins contact? Whatsapp bijvoorbeeld? Ik merk aan mijn kinderen dat ze het waarderen als je in whatsapp ook iets laat zien van je eigen leven, waar jij plezier in hebt, wat jou bezig houdt. Dus niet alleen de moeder uithangen.
Ik denk dat je straks gelegenheden moet scheppen om je dochter en/of je dochter en haar vriend uit te nodigen om samen iets leuks te doen. Dat is nu lastig. Maar als jij laat zien waar jij mee bezig bent en waar jij plezier in hebt, dan wordt het straks gemakkelijker om hen te vragen mee te gaan naar iets, waarvan je denkt dat het voor jullie samen leuk is. Zo'n gelegenheid kan straks ook zijn: ik heb nieuwe kleren nodig, ga je mee shoppen?
Verlaat dus de rol van de moeder die wacht tot het kind thuis komt en klaar staat met het eten.
Tsjor
Ik ken dat probleem maar al te goed mijn dochter heeft een beperking dus komt veel en geeft drie jaar lang aan er zijn hier problemen niks van waar elke dag was dit en nu van de een op andere dag komt ze ineens drie weken al niet meer thuis hoor haar niet veel op app dus ik begrijp u gevoel heel goed
