Dochter heeft fix
Sinds een paar weken spreekt mijn 17 jarige dochter 1 a 2x per week af met een jongen uit haar vriendengroep. Soms één op één soms met een groep. Via snap schijnen ze dagelijks contact te hebben. Ze noemt het een fix.
Maar wat houdt een fix precies in? Is dat het nieuwe woord voor verkering? Ze zoenen, maar verder niet al heeft hij ook al een keer hier geslapen.
Het is de eerste keer dat ze een jongen zo dichtbij laat komen. Voorheen kwamen ze niet over de drempel van de voordeur.
Ik merk aan mezelf dat ik moeite heb met deze periode. Misschien iets met loslaten? Of meer de onzekerheid of dit nou wel of niet wat wordt.
Hoe meer ik aan haar vraag hoe kriegeliger ze wordt. Dat snap ik ook wel maar hoe stom het ook klinkt ergens beheerst het nu mijn leven en ben ik er veel te veel mee bezig.
Als ze het hebben over een fix vinden ze elkaar leuk maar hebben ze geen verkering.
Libertine schreef op 14-03-2021 om 11:48:Als ze het hebben over een fix vinden ze elkaar leuk maar hebben ze geen verkering.
ze zegt verkering is voor basisschoolkinderen... je gaat van fix over in een relatie zo zegt ze. Vandaar dat ik het met elkaar vergelijk maar niet zeker weet of dat klopt. En een fix kan maanden duren?
Je dochter legt het zelf goed uit. Ze heeft een vriendje maar het is (nog) niet erg serieus. Misschien duurt het wel een jaar, wat maakt het uit? Laat het los en probeer gewoon blij te zijn voor haar.
Weeromstuit schreef op 14-03-2021 om 12:00:Je dochter legt het zelf goed uit. Ze heeft een vriendje maar het is (nog) niet erg serieus. Misschien duurt het wel een jaar, wat maakt het uit? Laat het los en probeer gewoon blij te zijn voor haar.
Snap wat je bedoelt en normaal ben ik altijd heel relaxt en nuchter. Kinderen worden hier heel vrij gelaten en bijna alles kan en mag. Maar op de één of andere manier ben ik hier teveel mee bezig. Blij ben ik zeker voor haar, das het probleem niet. Misschien is het eerder de onzekerheid en angst dat ze gekwetst wordt.
Demi75 schreef op 14-03-2021 om 12:16:[..]
Misschien is het eerder de onzekerheid en angst dat ze gekwetst wordt.
Maar dat kan ook gebeuren als ze het wél verkering noemen. Of zelfs als ze getrouwd is, kijk maar naar de Borsato's. Bovendien, misschien is je dochter wel degene die geen vastigheid wil.
MeikeT schreef op 14-03-2021 om 13:15:[..]
Maar dat kan ook gebeuren als ze het wél verkering noemen. Of zelfs als ze getrouwd is, kijk maar naar de Borsato's. Bovendien, misschien is je dochter wel degene die geen vastigheid wil.
Je hebt ook helemaal gelijk... t is alleen gewoon zo irritant dat het loslaten van dit onderwerp me dus moeilijk valt. Ik ga proberen me er niet meer mee bezig te houden. En zolang als dat zij dit niet wil er ook niet met anderen over praten. En haar er niet te veel vragen over stellen.
Hoe meer ik aan haar vraag hoe kriegeliger ze wordt. Dat snap ik ook wel maar hoe stom het ook klinkt ergens beheerst het nu mijn leven en ben ik er veel te veel mee bezig.
Dat kan ik me helemaal voorstellen. Zij heeft gewoon iemand met wie ze veel samen is, op dit moment, en misschien groeit daar meer uit (en misschien ook niet). Laat haar lekker van deze tijd genieten. Allerlei vragen van ma dragen daar niet aan bij, vrees ik (maar ik kan het me ook wel voorstellen hoor, had ik ook bij de eerste fix van mijn kinderen. Eén bleek een blijver (althans, ruim 2 jaar nu), andere niet (ook goed))
Je maakt je er zorgen over, kennelijk. Ik snap dat wel: verliefd zijn en relaties krijgen zijn een hele stap de buitenwereld in. En ze zijn niet altijd gemakkelijk. Hoe zijn jouw eigen ervaringen daarmee? Ik vond verliefd zijn en al het gedoe daar omheen en wat daaruit voortkwam op die leeftijd erg gecompliceerd. Ik heb er veel pijn van gehad. Die pijn wil je je kinderen natuurlijk besparen. Maar dat kan helemaal niet. Mijn kinderen zijn nog maar net aan het snuffelen aan verliefd zijn, hebben vziw nog niet zoiets als een 'fix' (nieuw woord geleerd!) of relatie gehad. Ik verwacht dat ik daar ook wel wat werk aan zal hebben om dan de juiste emotionele afstand te vinden. Wat ik zou willen? Dat ze weten dat ze met alles bij me terecht kunnen maar dat ze het niet ervaren als bemoeizucht of verstikkend. En dat wil ik zelf ook niet zo ervaren! Volgens mij is het vooral een kwestie van accepteren dat je je nou eenmaal wat angstig voelt en dat daar wat dwangmatig gepieker uit voortkomt terwijl je jezelf de tijd geeft om het wat te laten wennen en het vertrouwen in de zelfredzaamheid en (toenemende) volwassenheid van je dochter te laten groeien. En geregeld laten merken dat je er bent voor je kind, mocht ze je nodig hebben. Ze is zeventien! Je kunt geen zaken meer 'regelen' of 'oplossen' in het leven van je kind op die leeftijd. Wel ervan genieten wat ze zelf allemaal kunnen, doen en regelen en erop leren vertrouwen dat ze onvermijdelijk ook fouten zullen maken en tegenslag zullen ondervinden en daar dan ook wel weer een weg uit zullen vinden.
Tinewinkel en Mija, ik vind het fijn te lezen dat het niet helemaal raar is.
Ik heb mijn dochter inmiddels mijn excuses aangeboden voor mijn bemoeienis en ga oprecht proberen niet elke dag te vragen of hij nog komt. Ze heeft me in ons korte gesprekje aangegeven dat ze niet gelijk helemaal vastgeplakt wil zitten aan deze jongen. En dat haar vriendinnen hun vriend soms ook maar 1x per week zien. Ze is zowieso vrij koel, dus het is al heel wat dat iemand haar iets weet te ontdooien. Ik hoop dat ze elkaar beter kunnen leren kennen en het leuk hebben samen.
Hopelijk slaap en eet ik vanaf nu ook weer beter. Ben inmiddels oververmoeid en 2 kilo lichter...
Onze kinderen hebben mij heel hard uitgelachen omdat ik niet wist wat een fix was. Het is echt nog pré verkering. Meer dat je iemand 'aan de haak geslagen hebt', maar er nog niet echt wat mee hebt. Je bent elkaar eigenlijk nog aan het leren kennen. Ze kunnen het niet zo goed omschrijven, maar ja, het zijn ook jongens.
Is het niet gewoon wat ouderen verstaan onder een 'scharrel'?
AnneJ schreef op 15-03-2021 om 19:19:Is het niet gewoon wat ouderen verstaan onder een 'scharrel'?
Of een friend with benefits ☺
Volgens mij niet. Geen scharrel en ook geen friend with benefits. Dat gaat teveel uit van seks. Een fix is dacht ik meer een misschienvriend: een goede vriend die misschien een vriendje wordt. Maar ik kan het mis hebben, het is voor mij ook een relatief nieuwe term.
Het is meer het ouderwetse 'sjans hebben' begreep ik.