Dochter bijna 18 en weggelopen met nieuwe vriend
Lieve allemaal,
ik ben hier nieuw.
Ik ben een alleenstaande moeder van een bijna 18 jarige dochter.
Op koningsdag leerde zij een jongen kennen, nu 21 en haar eerste vriendje.
Hij bleef hier fhuis twee keer slapen buiten mijn weten om.
Hij heeft haar de eerste keer ontmaagd en het bed en lakens zaten onder het bloed.
Twee weken na dit gebeuren zag ik toevallig dat ze op de vloer lagen en wederom sex hadde.
Ik schrok ten eerste omdat ik niet wist dat hij weer bij haar had geslapen en mijn dochter heeft helaas een incestverleden met haar vader dus ben ik altijd erg voorzichtig geweest.
na deze tweede keer is mijn dochter s'avonds weggelopen en woont sinds dien bij deze jongen en zijn ouders.
Ze hebben andere emailadressen en telefoonnummers genomen en zo is oeder contact verloren gegaan.
Jeugdzorg staat achter mijn dochter en hebben haar kamer hier leeggehaald.
Helaas heb ik vergevorderde MS en kan niet veel meer doen. Slechte mobiliteit.
Ik mis mijn dochter, we waren altijd close, hadden veel lol.
Naar school gaat ze al een paar weken niet meeren de leerplicht heeft haar vrijstelling verleend.
Ik ben verdrietig, had een paniekaanval en nu medicijnen.
Zeer nerveus en best radeloo.
Ik hen niemand om mee te praten. de huisarts heeft wel voor volgende week een psygologe geregeld.
Wat zouden jullie doen?
Alle tips zijn welkom.
oke
Ik snap je positie, je voelt je erg machteloos nu je dochter zich niet meer zo gemakkelijk laat sturen en jijzelf weinig mobiel bent. Dat is heel moeilijk.
Wat je nu op dit moment kan doen is niet zo veel. Waarschijnlijk is het het beste om je dochter even met rust te laten en te accepteren dat ze geen contact wil. Je kunt haar eventueel een brief sturen, maar meer zou ik zeker niet doen als zij zelfs haar mailadres en telefoonnummer verandert om contact met jou te voorkomen.
ALS je een brief schrijft heeft dat alleen zin als je geen klaagzang houdt of aangeeft dat zij fout is. Je kunt aangeven dat je haar mist maar met alle respect voor haar persoonlijke keuzes, anders kun je het contact vergeten.
Als ik jou was zou ik blij zijn dat ze bij haar vriend en zijn ouders woont nu, ze is in elk geval nog enigszins in een beschermde omgeving, mocht je denken dat ze dat nog erg nodig heeft. Dat is een geruststelling toch?
Het feit dat jeugdzorg haar kamer heeft leeggehaald vind ik heel bijzonder kan ik je vertellen. Dat lijkt me geheel niet hun taak. Heb je je dochter gedreigd met zaken niet mee willen geven of het niet goed vinden van spullen ophalen? In ieder geval als jeugdzorg dit een goede oplossing lijkt zal er door haar wel meer verteld zijn aan hen dan dat jij nu in dit bericht schrijft.
Ik zie wel een paar rare dingen in je verhaal.
1 Je schrijft dat de jongen geslapen heeft bij haar, buiten jou medeweten om. Ze is bijna 18. Vind je dat niet oke dan? Bepaal jij haar sexleven terwijl ze bijna 18 is?
2 Vanwaar de toevoeging dat er bloed aan de lakens zat? Ik neem dan aan dat vader haar niet vaginaal verkracht heeft, want dan klopt de gesuggereerde toevoeging over de ontmaagding niet.
3 En, als je dochter een incestverleden heeft met haar vader, waar ben jij dan erg voorzichtig mee geweest? Wat bedoel je daarmee?
4 Waar ik het verhaal ook een vreemde wending vindt nemen, is dat je zegt dat je ze 'toevallig'' nog seks zag hebben op de grond.... Dat betekent waarschijnlijk wel dat je ongevraagd haar kamer binnenkwam.
Ik heb met mijn zoon ongeveer hetzelfde meegemaakt als jij nu met je dochter. Hij heeft een tijd geen contact gewild met ons en is daar gelukkig nu van teruggekomen. Het contact is herstellende. Dat heeft veel geduld en pijn gekost. Overigens ook voor hem zelf. Groot worden doet af en toe veel pijn!
Maar neem van mij aan dat je snel moet leren dat je haar haar eigen leven laat leiden en dat jouw rol alleen nog kan zijn die van meelevende ouder. Niet van de sturende ouder. Als je dat probeert, gooi je je eigen glazen in.
Abrupt
Dag Isabelle,
Op deze manier is wel heel erg abrupt gebeurt, wat toch wel eens een keer zou gebeuren, namelijk dat je dochter het huis uit zou gaan. Maar inderdaad, niet zo.
Wat jeugdzorg al in beeld, dat zij gekomen zijn om haar kamer leeg te halen? Wat een vreemde actie.
Wat kun je doen? Haar laten weten dat je alle vertrouwen in haar hebt, dat zij een toekomst zal krijgen die haar goed zal doen. Eventueel ook laten weten dat je daaraan wilt bijdragen wat je kunt, maar dat je weet dat het beperkt is.
Er komt een periode, waarin je het gemis van haar aanwezigheid zult moeten verwerken. Dat is bijzonder pijnlijk.
Ondertussen moet je ook gaan nadenken over je eigen toekomst. Ook dat is niet gemakkelijk.
Misschien is het wel de moeilijkste klus van ouder zijn: je kind loslaten. Ik hoop dat je het met alle vertrouwen in haar kunt doen.
Sterkte,
Tsjor
