dilemma laten rijden (stief)dochter

Beheersing van de auto

Je stiefdochter gaat alleen jullie auto leren beheersen en kennen als ze er in mag rijden en ervaring op doet.
Die argumentatie is dus gewoon kul.
Als ik in de auto van mijn man eh... de gezinauto rijd, dan gaat dat ook niet vlekkeloos omdat deze auto een compleet anders aangrijpingspunt heeft qua gas geven etc. dan mijn eigen auto. Dat gaat beter als ik er vaker in rijd.

Voor mij zou het uitlenen van mijn oude barrel die in prima onderhoudsstaat is geen ander issue zijn dan het uitlenen van een fiets. Dus ik hem niet nodig heb, er afspraken zijn over evt schade en kosten van de benzine vergoed worden, dan is het geen probleem. De benzine is meer een principe dingetje dat ze leren dat auto rijden geld kost.

Maar ik heb geen stiefkinderen dus ik mag hier niet over meepraten. Al zou mijn nichtje net zo goed mijn auto mogen lenen. Voor mij is het een gebruiksvoorwerp.

Przewalski

Ja, precies. Ik voel onderscheid maar laat dat niet merken.

Ik ervaar hetzelfde bij mijn ouders versus de ouders van mijn echtgenoot. En bij mijn zus versus mijn schoonzus. Dát begrijpen de meeste mensen ook wel.

Bij eigen kinderen versus stiefkinderen voel ik dat ook zo. Daar wordt alleen door de buitenwereld anders naar gekeken. Best veroordelend ook wel, tenminste zo voel ik dat. Dus ik hou mijn gevoel hierover eigenlijk altijd voor mezelf.

mutsje

ja ze hoort er bij wat ons betreft, ja ze heeft een fiets gekregen,

Ze verblijft/woont niet bij ons, ook niet deeltijd ivm co- ouderschap en/ of af en toe ivm omgangsregeling en heeft dit ook nooit gedaan.( over het waarom etc dat is een hele andere discussie en doet er voor nu hier niet toe) wel komt ze de laatste 2,5 jaar vaker langs bij ons thuis en doet ze meer met haar vader samen en of met mij of met ons allen. Vaker langs betekent hooguit 1x per week een avond mee eten heel af en toe 2x per week. Voorheen waren de afspraken altijd 'buiten de deur' met mij winkelen een middag was geen probleem, of met papa.. lang verhaal maar het is zo.
Mijn man, maar ook ik, zouden haar uiteraard,net als haar zusje graag vaker over de vloer hebben (zusje is er komend weekend het hele weekend als ze niet besluit ivm vakantie gewoon de hele week te blijven).Echter dit is bij de oudste niet het geval. Dit benoemd hebbende,roept bij mij wel de vraag op, wat als het hier om de jongste zou gaan. De eerlijkheid gebied mij nu wel toe te geven, dat ik daar zeer waarschijnlijk minder moeite mee zou hebben. Nog steeds spannend en lastig, maar wel minder moeite, dit omdat ik vertrouwder met haar ben. stof tot nadenken voor mij..

en nu zal ik vast helemaal als ontaarde boze stiefmoeder bekeken worden, terwijl ik het beste met de jongedame voor heb.

oefenen

Mijn oudste heeft op de dag dat jij 18 werd meteen een eigen auto gekocht. Toch laten we hem als het even kan zoveel mogelijk ook in andere auto's rijden. Juist voor de ervaring. In de onze, in die van mij zus... En hij leent ook regelmatig een busje van zijn opleiding.
Juist hierdoor rijdt hij hij inmiddels (bijna een jaar later) erg goed. Er zijn weinig mensen waarbij ik zo op mijn gemak in de auto zit (en dat was toen hij net zijn rijbewijs had echt niet zo!)
Dus ja, ik vind een auto ook een gebruiksvoorwerp dat je deelt met je naasten. Ik leen de auto ook gerust uit aan andere familieleden en vrienden.

jippox

dat mag uiteraard dat jij het een gebruiksvoorwerp vind. Voor mij is een een vervoersmiddel voor afstanden die niet met fiets overbrugbaar zijn. Ook aan andere familie leen ik mijn auto niet uit.
mijn broer doet dat ook niet, mijn ouders deden dat ook niet, ik denk dat ik toch ook een stukje oude opvoeding die ik zelf gehad heb, daarin meeneem.

ik zal ook niet snel een auto te leen vragen aan iemand, omdat ik me kan voorstellen dat mensen daar niet blij mee zijn.

Barrels en veiligheid

10 jaar niet oud genoeg, OK 20 dan. Ook toen zaten er al airbags en kreukelzones in.

"leuke kleine veilige auto 'op leeftijd'"

Dat 'kleine' is misschien nog het grootste probleem. Bij een botsing is het gewicht van je auto letterlijk van levensbelang. Als je in zo'n Xsara een flinke SUV (tegenwoordig blijkbaar standaard) raakt dan is er van gelijkheid geen sprake en krijg je het leeuwendeel van de botsingsenergie te verwerken.

Auto's zijn nou eenmaal onveilig en als je een optimaal veilige wilt dan moet je flink langs de kassa. Of je dochter geen rijbewijs geven, natuurlijk. Maar dan rijdt ze misschien weer met levensgevaarlijke testosteron puberjongetjes mee in hun door sportuitlaten aangedreven polootjes...

Je hebt er rare mensen bij

Ik zal ongetwijfeld mijn eigenaardigheden hebben, maar dat vind ik dus ook van mensen die zo dwangmatig hun auto niet willen delen met gezinsleden (en kinderen daarvan). Mijn vader was vroeger ook zo, maar gelukkig konden wij (zus en ik) mijn moeders auto pakken wanneer we wilden en zij hem niet nodig had.

Eigenlijk heeft dit volgens mij minder

met de auto te maken en de waarde die deze heeft voor je dan met de relatie met stiefdochter. Dat gevoel bekroop me tijdens deze draad al eerder maar ik kon het nog niet zo goed onder woorden brengen.
In #95 verwoord je het zelf denk ik juist dat. Het zit meer in de relatie, de teleurstelling daarin dan in wat anders. Denk ik er in te zien.

Dan kunnen we hier een hele discussie starten over vinden of je als ouders wel of niet veel kilometers moet faciliteren na het behalen van het rijbewijs maar dan is dat in het kader van de eigenlijke vraag hier een niet relevante (maar wel interessante) discussie.

Annemarie

Oh maar dan zou de keuze voor mij heel snel gemaakt zijn. Kennelijk is het contact tussen stiefdochter en vader zich de laatste jaren aan het verbeteren en is er meer frequent contact. Dus het gebruik van de auto zou ik dan zeker stimuleren om het contact te bevorderen. Zie de auto maar als smeermiddel in jullie relatie. Niks beters dan haar het vertrouwen te geven, dat zal ze echt op prijs stellen.
Dus zeker die 200 km haar laten rijden en er zelf naast zitten (en op je tong bijten . Komt de relatie met jou en haar vader alleen maar ten goede!

band

de relatie tussen mijn man en mij is erg goed hoor! Daar zal dit gebeuren niks aan afdoen en /of stuk maken.

Vandaag heb ik een lekkere thuis freubel dag , vandaar dat ik ook even snel kan reageren tussen het huishouden door etc.

Aagje helder, zal vast ook iets met meer minder vertrouwd/eigen met elkaar zijn te maken hebben in het wikken&wegen, wat niet weg neemt dat mijn man, haar vader vanaf het eerste coach moment met haar nou niet echt heel positief was, zacht uitgedrukt, bij ons thuis en ik hierin ook wel wat van de beeldvorming in combi met alles mee neem. Hij zegt het is dat het mijn dochter is, maar vertrouwd is het niet. We gaan het zien.

dat is het

jij bent het niet gewend om een auto uit te lenen. Nog afgezien van het gebruik op kleine afstanden.

Ik ben ook geen voorstander van een auto gebruiken als het ook per fiets of ov kan maar soms is een auto echt het handigste vervoermiddel.

65km overbrug je niet met de fiets. Dan zou je 'm zelf wel gebruiken, wat weerhoud je ervan voor de dochter van je man om jullie gezinsauto uit te lenen?

Als ze nog slordig rijd is het juist argument om haar te laten rijden met jullie er naast zodat ze het kan verbeteren. Deste eerder kunnen jullie haar los laten.

Het is een stukje opvoeding van jou die hier meespeelt, jij bent het niet gewend dat een auto makkelijk uitgeleend wordt, heeft weinig te maken met het al of niet als een gebruiksvoorwerp zien van een auto.

Mijn auto is ook een gebruiksvoorwerp maar wel het duurste dat ik heb dus ik ben er zuinig op. Maar ik leen 'm daarentegen wel makkelijk uit aan iedereen die in het bezit is van een rijbewijs en 'm voor een goede reden wil lenen. grote afstand, lastig item dat mee moet (denk een toernooitas voor badminton, huisdier naar de dierenarts) Wel altijd in overleg, het is mijn auto, ook van mijn kind zou ik verwachten dat ze het vraagt en niet zomaar pakt. Zou ik een partner hebben en samen 1 auto dan is het onze auto en moeten we het er beiden mee eens zijn.

foutje

Ik bedoelde de verbetering in relatie tussen jou en stiefdochter en de relatie tussen dochter en haar vader... Had me niet zo handig uitgedrukt.

Tja ik denk dat het in de kern

dus ook niet echt gaat om haar rijstijl en wat je man daarvan vindt. Dat haal je er nu bij als een verantwoordelijke verantwoording. Juist het feit dat je nu al aangeeft dat er verschil kan zijn mbt kind 2 als die eenmaal gaat autorijden, lijkt dat voor mij te bevestigen. Je kunt nl geen idee hebben hoe kind 2 tzt zal rijden. En toch denk je dat het bij haar maar zo anders kan zijn met jouw gevoelens mbt het uitlenen van de auto.

Dit gaat vlgs mij veel meer om iets anders: met deze dochter van je man voel je een wat minder wederkerige band: ze komt minder, lijkt minder toegankelijk voor jou/jullie dan jongere zus, staat mss meer onder de invloed van haar moeder enz.

Ik krijg ook het idee dat haar rijbewijs nog meer opgedrongen voelt dan dat van dochter 2 omdat het er nog meer zonder overleg er door moeder ingegooid is dan dat van dochter 2. Daar heeft je man iig nog wat regie kunnen pakken. Regie die jij nu lijkt te willen pakken achteraf. Via de auto.

Als het echt om veiligheid zou gaan

en je man het echt niet vertrouwt dat ze rijdt zou ik denken dat hij juist begeleid rijden en oefenen door kilometers maken belangrijk zou vinden. Dan zou ik haar een aanvullende rijcursus cadeau doen. Slipcursus ofzo. Leer je omgaan met bijzondere omstandigheden.

En verder....

het uitgangspunt dat jij neemt mbt kosten van rijlessen is erg hoog. Ik weet niet of woonplaats meespeelt maar voor €2500 heb je hier echt veel lessen en examens. Zowel theorie als praktijk. Rijschool waar 2 van mijn kinderen gelest hebben vraagt voor een pakket van 30 lessen en 1 examen tussen de € 1400-1500. Theoriepakket (aantal lessen en 1 examen) kost wat minder dan €150. Dochter hier heeft alleen het boek aangeschaft en zelf het examen geregeld. Dat is nog goedkoper en werkte voor haar prima.

reactie

Aagje helder, slechts deels kan ik er in mee gaan vwb dat ik me zou kunnen voorstellen dat het bij de jongste makkelijker zou kunnen zijn. Ik probeer helemaal geen regie terug te pakken, mijn man laat eigenlijk tussen de regels door de beslissing volledig bij mij liggen. Als het allee om de relatie/band zou gaan met stiefdochter zou ik nl m.b.t. mijn neefje hier ook anders over moeten denken, want die band is zeer sterk. Hij noemt mij ook altijd ‘tante mama” en als mijn schoonzusje en broer hem “kwijt”zijn bellen ze altijd mij of mijn man met vraag zit hij weer bij jullie? En toch als hij( hij is16) morgen zou mogen rijden, zou hij niet direct in onze auto mogen rijden.
Flavia, ja ik denk dat mijn opvoeding (helaas want daar vind ik op sommige punten echt iets van, te streng bij) wel degelijk is blijven plakken en invloed uitoefent op mijn eigen gedachten. Hier bewust van worden, ook moet dat via lange draad is ook een bewustwording en kan helpen in anders denken.

slipcursus

Nou dat vind ik nou een hartstikke goed en leuk idee! Ik ga het thuis straks direct voorstellen

Wat ik me inmiddels afvraag

Hoe zit het met jullie vaardigheid om 'nee' te kunnen zeggen?

Rode krullenbol

Zeker zijn mensen raar

We hebben allemaal zo onze eigenaardigheden hè 😊 gelukkig maar

De rationele discussie is vast een hele boeiende, gebruiksvoorwerp of barrel of wat dan ook maar dat hangt allemaal van zoveel factoren af. Je kan prima roepen dat het een gebruiksvoorwerp is als je bv de auto niet echt nodig hebt voor essentiële dingen zoals werk of zorg. Of als redelijk makkelijk een nieuwe kan kopen of krijgen (die zijn er ook natuurlijk). Kortom, zo moeilijk om voor een ander te bepalen of hij/zij terecht moeilijk doet over zoiets of niet.

Zelf vind ik de emotionele kant veel interessanter. I love my stief to pieces, het kind woont voornamelijk bij ons, ik heb luiers verschoond en kots opgeruimd, you name it. Maar in sommige dingen doe ik een stap terug. En ik zou mezelf ontkennen als ik net doe alsof er geen invloed is vanuit het feit dat er ook een mama is die -terecht!- een belangrijke plek pakt/krijgt. Als ik dat ontken ben ik toch minder echt? Dus ik vind dat het er gewoon mag zijn, alle liefde gaat hand in hand met alle ingewikkeldheden. En die zijn er sowieso altijd. Sommige ingewikkeldheden komen uit je eigen jeugd of door iets in je relatie (of het ontbreken ervan) of door karakters of door stief-zijn. Geeft niks, hoort erbij maar het ontkennen is niet fair voor alle partijen, hoe lastig en wellicht taboe ook

voorlopig rijbewijs Belgie

Ik heb niet de hele draad gelezen maar kan het zijn dat je in Belgie woont TO? In dat geval lijkt mij terughoudendheid met het uitlenen van de auto zeer terecht i.v.m. het voorlopige rijbewijs.

Przewalski

Dat wilde ik ook vragen.

Afloop

Wat late reactie maar mijn vader is opgenomen in ZH met zware longontsteking, mijn broer had zwaar griep en de zorgtaken (rijden/regelen) kwamen grotendeels bij mij te liggen.

Nee wij wonen in Nederland.
Lang verhaal korter. Mijn man heeft overdreven op bepaalde punten, maar zeer zeker niet op alle fronten. Ze maakt verkeerde beslissingen die cruciale gevolgen kunnen hebben (voor haarzelf en passagier(s) maar ook andere weggebruikers) en het is inderdaad m.i. ook niet vertrouwd dat ze helemaal “los” alleen in het verkeer deelneemt. Tijdens het rijden heb ik moeten “ingrijpen” door haar te corrigeren anders was het goed fout gegaan. Zij begon gelukkig zelf tijdens de lunch het onderwerp aan te snijden (ik heb mijn mond gehouden). Het komt er op neer dat ze eigenlijk bang is in het verkeer (waarschijnlijk ook de reden dat ze 3x moest afrijden) en nu ze niet meer in lesauto rijdt en niemand meer kan remmen indien nodig, is dat verergerd. Zij wil haar ouders niet teleurstellen ( hoe dan?) en doet dus dingen , rijden alleen omdat met name haar moeder haar erg pushed, te veel vertrouwen geeft & van haar vader wordt ze nerveus omdat hij bij alles ingrijpt ( heb je die fietser wel gezien, eerder remmen etc…) Het liefst heeft ze zelf ook nog een tijdje iemand er naast. Ook gaat ze op mijn verzoek het angst hebben in het verkeer ( of heeft ze hoop ik ) met mama bespreken ( mijn man is vanavond aan de beurt ) en aankaarten dat ondanks in bezit van rijbewijs ze misschien nog wel een paar lessen wil ivm zelfvertrouwen. Ondanks dat wij ook diesel hebben is onze auto kleiner dan die van hun moeder en dat vind ze ook prettiger. Nu had ik het best even met haar te doen en daarom ga ik, hopelijk naast nog een paar lessen, de komende 6 zondagen haar korte stukjes rijden (pa&ma zijn even verbannen) en over 7 weken heeft zij een werkweek van school en zal ik haar van schiphol halen en hebben we afgesproken dat ze dan terugrijdt. Of papa dan mee kan laat ik van haar afhangen en hoe zelfverzekerd ze tegen die tijd is(of niet).

ik zou gewoon

een paar afspraken plannen met een (andere) rijschool! Eerst vertrouwen krijgen, daarna met jou rijden.

Annemarie

Fijn dat je met haar hebt kunnen praten en dat ze zaken heeft durven zeggen. Er komt vast een succesvolle periode aan nu ze deze stap heeft gezet en jij haar met stapjes kan helpen. Maar een echte buitenstaander zoals een goede instructeur zal ook echt helpen!
Gr Angela

Annemarie

Wat enorm goed van je dat dat samen met haar gaat doen! En dat het je is gelukt over de moeite die je eerst had heen te komen. Knap gedaan!

ps n.a.v. #116

"Maar een echte buitenstaander zoals een goede instructeur zal ook echt helpen!"
Daarmee bedoel ik dus uitdrukkelijk niet dat jij niet zou kunnen helpen!
Ik bedoel: jij helpt haar op persoonlijk vlak (omdat je wel dichtbij staat maar niet zo dichtbij als haar ouders) en dan kan ze bij een goede instructeur weer meer oppikken omdat ze durft dankzij jouw hulp
groet,
Angela