Aupair worden?
Hoi,
Mijn dochter van 18 heeft een 'tussenjaar' van haar VWO ingepland. Het HAVO examen viel haar erg zwaar en ze zag een directe doorgang niet meer zitten. Uiteraard zou het mooi zijn geweest om een baantje in buurt te gaan zoeken, maar ze ging voor een uitdagende job als Aupair. Voor haar 18 jaar is het een zelfstandig dame dus ze ging...
Het leek te mooi om waar te zijn. Spanje, huis aan het strand en een lief kindje om voor te zorgen. Alles geregeld. Ik heb nog een referentiecheck af laten nemen of het daar allemaal o.k was. Het zat goed. Eenmaal bij aankomst was alles perfect geregeld. Wel een beetje druk gezin maar ach Spanjaarden hè.
Afspraak was een maand proeftijd. Echter kreeg mijn dochter een terugval na amper 1,5 week. Het was niet wat ze had verwacht. Eh..totaal niet.
Geprobeerd te begeleiden vanuit Nederland om het toch door te zetten want afspraak is afspraak. En vooral wees eerlijk naar het gezin waar je logeert en maak het kenbaar. Na 2 weken toch het besluit om niet langer te blijven. Het ging echt niet. Gastvrouw van het gezin werd woest. Haar eigen plannen liepen in de war en die frustratie was niet mis. Gevolg was ten tijde dat haar kind op school was, mijn dochter de straat op werd geschopt. Zij heeft daar dus vele uren in de hoofdstad doorgebracht. Ik heb contact met mijn dochter opgenomen en gezamenlijk overlegd dat het tijd was om zo snel mogelijk terug te komen. De samenwerking werd met luid schelden door de gastvrouw afgesloten en mijn dochter nam het toestel terug.
Eenmaal terug in Nederland begon het pas echt een rare wending te krijgen. Na een evaluatie met dochter hoorde ik verhalen.... De gastvrouw bleek
van een wijntje te houden, ze schoot nog wel eens een nachtje door elders en ging de andere dag niet aan het werk. Je denkt dan gelukkig dat het allemaal over is, maar nee ze liet mijn dochter niet met rust. Veel appjes, sms en telefoon over het feit dat er dingen 'misten' uit het huis. Je weet natuurlijk nooit wat je kids doen, maar ik kan wel met zekerheid bevestigen dat de artikelen die zij noemde erg op mijn lachspieren werkten (spons in de douche en afstandsbediening radio/tv). Nu is er ook nog een melding naar de politie gemaakt. Verwacht niet dat hier iets mee word gedaan maar je hebt er toch maar mee te dealen.
Moraal van het verhaal. Je kind is 18 plus, volwassen voor de wet. Kan zelf beslissen wat te doen. Maar als het er op aan komt zijn ze te jong om zich te weren. Uiteraard moeten ze zelf de verantwoording dragen, maar wat is dan 18 jaar?
Inmiddels is alles gelukkig weer rustig thuis. Maar het volgende avontuur gaat nóg zorgvuldiger gepland!
Mia
organisatie?
ze had het zelf geregeld, zonder organisatie?
Zo nee, kon de bemiddelingsorganisatie niet helpen?
Zo ja, was het wel 'legaal' zeg maar? of was het op basis van onderlinge afspraken en goed vertrouwen?
gr Angela
De leeftijd.
Ik weet niet of deze slechte ervaring te maken heeft met haar leeftijd.
Je gaat naar Spanje, je wordt au pair, het valt ontzettend tegen, een aanvaring met je "werkgever", vliegtuig naar huis en dan nog beschuldigd worden van het stelen van de badspons.
Als je 25 bent of 30 jaar kan dit ook gebeuren toch? Ze heeft het niet getroffen, het waren rare mensen.
Er over praten samen en natuurlijk dat nummer blokkeren. Stalkers moet je verwijderen.
Je dochter had een maand proeftijd en heeft in die periode besloten te vertrekken, keurig toch, daar is een proeftijd voor bedoeld. Jammer van een zeer vervelende ervaring, maar schouders naar achteren en door met het volgende.
inderdaad
Inderdaad, dit soort dingen gebeurt. Helaas, maar that's life.
Met de leeftijd heeft het niets te maken. Dit had een 25-jarige au-pair ook kunnen overkomen. En die belt dan waarschijnlijk ook haar ouders of een vriendin voor steun.
En 'te mooi om waar te zijn'? Ach. Haal er niet te veel bij. Ze had gewoon vette pech.
"Maar het volgende avontuur gaat nóg zorgvuldiger gepland!"
Daarmee zeg je eigenlijk: dit had voorkomen kunnen worden. En dat is het gewoonweg niet altijd zo. Ook via organisaties (au-pairs, uitwisselings-studenten) is er wel eens een mis-match. Je kunt gewoonweg niet alle risico's uitsluiten - en dat hoeft ook niet. Dus ga een volgend avontuur niet tot drie cijfers achter de komma voorbereiden. Accepteer gewoon dat het leven zich niet laat plannen, en vertrouw op het probleemoplossend vermogen van je dochter.
En hoe vervelend deze ervaring ook zal zijn geweest: er zijn geen rampen gebeurd, ze is niet in gevaar geweest. Zie het als een leerervaring.
(Ik had ooit op mijn 18e een min of meer vergelijkbare ervaring bij een stageplaats in Frankrijk, ik weet dus een beetje waar ik het over heb)
Vaker
Een vriendin van ons heeft ook au pairs en dat bevalt ook echt niet altijd dus mijn indruk is dat het een beetje hit/miss is. Een beetje zoals met oppassen. Soms klikt het zodanig dat je ze jaren later nog ziet op verjaardagen en soms reageren ze na 2 keer al niet meer op whatsapp berichten 
Dochter verhuisde naar Berlijn
Ook allemaal prima geregeld, ik was er ook nog geweest, huisbaas leek aardig, mooie kamer, superbuurt, dochter was welkom enz. enz.
Uiteindelijk bleek het de huisbaas from hell te zijn die mijn dochter door zijn constante kleinerende en ontmoedigende opmerkingen en zure aanwezigheid bijna depressief heeft gekregen, wat ik nooit had verwacht want ook zij is een eigengereide en zelfverzekerde dame. Ook de afwikkeling bleek nog een heel gedoe. We hebben een aantal schandalige en daardoor ook zeer lachwekkende mails van deze meneer gehad, en ook nog moeten dreigen met gerechtelijke stappen om haar huisraad terug te krijgen...
Dochter was toen bijna 21...
Dusss....