Alleen op stedentrip
Mijn (net) 18-jarige dochter heeft een stedenreis geboekt, in haar eentje. Op zich heb ik daar geen problemen mee, ze is al eens met een vriendin op vakantie geweest, maar ik vraag me toch af of dat niet eenzaam is. De reden dat ze alleen gaat is dat ze alles op haar eigen tempo wil bekijken en het maar moeilijk kan verkroppen als haar reisgenoot tijd verdoet. Dan vindt ze het wel gezellig, maar raakt ook gestrest als haar planning niet gehaald wordt.
Ik vind het dus allemaal best spannend, hoewel ik er ook wel vertrouwen in heb dat ze zich vier dagen alleen kan vermaken. Zijn jullie (of je kinderen) wel eens alleen op reis geweest?
Stoer
Geen ervaring hier, maar ik vind 't wel stoer! En als ze het zelf ziet zitten, waarom jij dan niet? Ze zal best contact houden met deze en gene. Het kan natuurlijk tegenvallen. Maar dan is het maar een paar dagen, neem ik aan? Ook te overzien. Ik zou het trouwens ook spannend vinden hoor, zeker!
Ik was 19 toen ik alleen op reis ging naar een wereldstad. Dat was dan wel voor 7 weken en ik volgde er een cursus aan de universiteit, dan kom je vanzelf mensen tegen met wie je optrekt, dat wel, maar omdat dat heel vrijblijvend was (je wordt niet gelijk beste vrienden) waren er genoeg dagen waarop ik er alleen op uit trok. En ik vond dat echt heel rustgevend en fijn, helemaal niet eenzaam of saai. Ja je wordt er hooguit wat poetisch van als je voor een geweldig mooi uitzicht staat maar er niemand is om het mee te delen. 
lang geleden, na mijn eindexamen
ben ik een aantal dagen (weet niet meer hoe lang precies) in mijn eentje naar Amsterdam geweest, logeren deed ik bij vage familie maar die hadden overdag geen tijd. Vanuit midden -Friesland was msterdam best al een eind weg, zeker als je daar bijna nog nooit geweest was (lagere schoolleeftijd een keer met school en later een keer met mijn ouders)
als ze het zelf ziet zitten
zelf heb ik nog nooit zoiets in mijn eentje ondernomen maar
ik kan me best voorstellen hoe zij dit voor zich ziet.
Als je alleen reist hoef je geen rekening te houden met het tempo van een ander, je kunt op stap gaan wanneer je wil, bezichtigen wat je wil enz. Hoeft geen leuke dingen te missen omdat je reisgenoot geen zin heeft of wat anders wil doen.
Onze zoon is nog nooit alleen weg geweest, wel met vrienden. Was zeker gezellig maar hij had wel graag meer dingen willen doen, niet qua bezichtigen maar op sportief/actief gebied. Ook als hij naar zijn vriendin gaat, die net buiten een stad woont, wil hij graag op den duur de stad in, gewoon iets ondernemen.
jahoor
Mijn dochter ook toen ze net 18 was, kleine week naar Londen. Ik vond het wel spannend maar weet dat ze een verstandige meid is en ze kende Londen ook al wel van eerder bezoeken met mij samen. Ze vond het heerlijk, precies om de redenen die jouw dochter ook geeft 
En we appten 's avonds wel altijd even, als ze weer 'binnen' was.
Ook.
Ik ben zelf ooit als begin twintiger eens alleen op vakantie geweest. Ik heb me wel vermaakt, maar het was voor mij niet voor herhaling vatbaar.
Ervaringen delen, samen reizen, samen eten vind ik toch gezelliger.
Maar ook dat was een ervaring waarvan ik weer heb geleerd.
Ging ik alleen een maand op interrail op de bonnefooi door Europa. En dat was vóór de mobiele telefoon en wifi. Gewoon doen, kan ze inderdaad in haar eigen tempo dingen bekijken.