3e x pabo of niet?
Beste allemaal,
Ik ben een meisje van 23 jaar en ben benieuwd of iemand goed advies voor mij heeft.
Al sinds ik zes jaar oud ben, heb ik de droom om leerkracht in het basisonderwijs te worden. Op de middelbare school ging die droom naar plaats twee en wilde ik eerst iets anders: de allround dansacademie op mbo niveau 4. Deze eenmaal goed en wel afgerond, ben ik begonnen aan de pabo. Helaas mislukte die al in m'n eerste jaar en moest ik de opleiding vroegtijdig verlaten. Daarna heb ik het nog een keer geprobeerd, maar ik merkte dat ik echt even een pauze nodig had van school en studeren. Ik was ook veel te onzeker geworden van dat eerste mislukte jaar en ben deze keer vrijwillig gestopt.
Na een jaar pauze besloot ik terug te gaan naar school. Echter had ik nog maar weinig vertrouwen dat ik leerkracht zou kunnen worden, gezien al twee pogingen mislukt waren. Ik besloot genoegen te nemen met onderwijsassistent en begon daar een opleiding in. Dan leek dat toch een beetje op wat ik eigenlijk wilde, maar misschien paste dit wel beter bij mij dan leerkracht.
Inmiddels ben ik al een poosje bezig met onderwijsassistent en de opleiding (duurt 1 jaar) gaat prima. Het tempo en studeren gaat me goed af en ook de stage gaat prima, ik merk dat ik veel zekerder ben voor de klas dan toen ik nog de pabo deed. Als alles goed loopt, ontvang ik over drie maanden mijn diploma.
Eind goed, al goed zou je zeggen, maar niets blijkt minder waar. Ik dacht echt dat ik er vrede mee zou hebben om onderwijsassistent te zijn, maar de droom van leerkracht borrelt ondertussen weer flink op. Zo sterk, dat het me eigenlijk de hele dag bezig houdt. Ik vind het prima om onder het bewind van een leerkracht te staan, maar nog leuker zou ik het vinden om gewoon m'n eigen klas te leiden en alles zelf te bepalen. Meer verantwoordelijkheid te krijgen en me eindelijk een volwaardige te voelen in onderwijsland. Zeker te zijn van een baan in plaats van hopen dat een school nog een onderwijsassistent nodig heeft en ik dan degene ben die ze van alle tientallen eruit pikken!
Dus nu zit ik te denken om na m'n onderwijsassistent toch weer voor de pabo te gaan. Ik voel me nu stukken beter voor de klas; deze opleiding heeft me daar echt in geholpen. Het was een goede opstap voor mij en daarom geloof ik er nu wel meer in dat ik het wel kan, leerkracht worden. Verder ben ik ook wat onderzoek aan het doen of ik de pabo misschien in kortere tijd zou kunnen afronden en volgens mij zijn er wel wat mogelijkheden.
Maar stiekem twijfel ik. Moet ik het wel doen? Ik heb het al twee keer geprobeerd, zou een derde keer nou echt verschil maken? Wie zegt dat het deze keer wel lukt? En stel dat het niet lukt.. Een keer mislukken kan, twee keer oké vooruit, maar drie keer..? Romantiseer ik het hele leerkrachtbeeld niet gewoon en ben ik toch beter op m'n plek als onderwijsassistent? Het gevoel om leerkracht te willen worden is wel gewoon echt heel sterk en als je ergens zo'n sterk gevoel bij hebt, vind ik dat je daar wel wat mee moet doen. Of toch niet, als je het al twee keer geprobeerd hebt?
Ik zou als ik jou was eerst ervaring op gaan doen als onderwijsassistent. Als onderwijsassistent krijg je een goed beeld van het werken in het onderwijs en wat daar allemaal bij komt kijken. Vervolgens kan je bepalen of je het nog een keer wil gaan proberen.
Probeer ergens een baan te vinden waar doorgroeimogelijkheden heden zijn en gekeken wordt naar het talent van mensen.
Heb je een fijne werkplek gevonden dan zou je de deeltijd PABO kunnen doen. Je kan dan 1 dag of 2 avonden per week naar school, 1 dag stage en dan kan je nog 2 of 3 dagen blijven werken als onderwijsassistent. Het voordeel is dat je dan begeleiding en ondersteuning kan krijgen bij je studie van jou collega's en van de school/stichting waar je werkt. Ook zullen ze waarschijnlijk een deel van de kosten voor je betalen. De scholenstichting waar ik voor werk betaalt 50% van de kosten als een onderwijsassistent de PABO gaat doen.
Eens met Biscuitje. Lekker eerst even werken en het werkveld verkennen. Wie weet vind je wel je plek als klassenassistent op een andere plek dan de basisschool (MBO dansopleiding bijvoorbeeld?).Bekijk goed waar je sterke punten liggen en hoe je die in kan zetten. Met werkervaring als klassenassistent zul je daar meer zicht op krijgen en kom je misschien tot andere conclusies. Je kan over een paar jaar ook nog prima met PABO of misschien een andere (deeltijd)opleiding starten.
En ik ben benieuwd; ging het de eerste keer mis op vakken als spelling/rekenen of op pedagogiek/klassenmanagement? Als je nu alsnog met hangen en wurgen de PABO af moet ronden, zou ik me toch ook afvragen of het wel helemaal bij je past. Zeker in je werk staan, is ook heel veel waard.
Bedankt, hele fijne reacties. Ik was vergeten te melden dat ik nu ook al als onderwijsassistent werk (m'n stageschool had tijdelijk iemand nodig) en daarbij ook de stage doe. Ik denk ook dat het een goed idee is om niet meteen door te schieten naar de pabo, eerst even nog meer oriënteren.
Junio, de eerste keer pabo mislukte door allerlei redenen: ik vond het hbo heel erg wennen en was nog echt een onzeker poppetje voor de klas, zeker in de bovenbouw. Maar nu ben ik wat ouder, heb ik al geoefend met klassen overnemen en daarom denk ik dat er nu meer winst te behalen valt dan toen. Maar wat jullie zeggen is waar, eerst maar werken!
Ja, waarom niet? Je positie is nu toch heel anders. Toen kwam je net van school en had geen enkele werkervaring en was je een heel stuk jonger. Nu ben je ouder met meer werkervaring (en levenservaring) en een afgeronde opleiding in dezelfde richting, inclusief stages en theorie. Dat is een heel ander uitgangspunt. En het is qua toekomstbestendigheid veel verstandiger om pabo te doen. In tijden van bezuinigingen vliegen onderwijsassistenten/klassenassistenten er als eerste uit, je hebt minder ontwikkelingsmogelijkheden, er zijn minder banen, en je verdiend ook nog een stuk minder. De pabo is op de langere termijn echt een betere keuze waar je veel meer mee kan.
Je zou kunnen overwegen om in september te beginnen of misschien een jaar werken/geld sparen/ervaring op doen en dan een jaar later beginnen.
Je schrijft een helder, goed samenhangend verhaal in foutloos Nederlands. Dat geeft mij de indruk dat je in elk geval de intellectuele capaciteiten in huis hebt. En als het nu lekker loopt, waarom zou je dan niet meteen doorpakken? Je zit nu nog in de studeermodus. Er zijn vast mogelijkheden met verkorte opleidingen en/of betaald zijinstromen.
En zoek vooral een school met een cultuur/sfeer waar je kunt gedijen. Een goede stagebegeleider de je opbouwende kritiek geeft in plaats van op elke slak zout legt kan een wereld van verschil maken.
En wat de reden dat het de tweede keer niet ging?
Misschien via de stap associate degree en dan de pabo een optie?
Waarom niet een derde keer proberen? Je bent ouder, zelfverzekerder en weet volgens mij prima wat je wil en waar je capaciteiten liggen. Je hebt straks al een diploma op zak, dus als dit niet lukt dan heb je het in elk geval geprobeerd.
Ik zou er in jouw geval voor gaan!
Bedankt allemaal! Echt super fijn, dat meedenken!
Best spannend hier met de jongvolwassenen. Gelukkig kan dochter uitwijken naar haar eigen bubbel met vriend en vriendin. Dat doet ze dan ook bijna wekelijks.
Met zoon ben ik ook wel zo'n beetje klaar. Door het voortdurend allemaal thuis zijn is het niet alleen gezellig dat je die mensen in elk geval thuis hebt, maar ook erg lastig door overgevoeligheid voor geluid en drukte. En gesnerp naar elkaar toe.
Af en toe zit ik weer ouderwets tussen beide kinderen in als de frustratie en het verwerken te hoog oplopen. Je weet niet wie je dan eerder aandacht moet geven. Dochter is in therapie en zoon begint met therapie.
Van de weeromstuit is zoon nu bezig om zich van mij los te maken omdat hij mij vervelend vind. Nou prima. Hij gaat vanmiddag zijn eigen was doen, die hoef ik dan ook niet meer te doen. En hij kookt al steeds vaker voor zichzelf met boodschappen die hij ook zelf gehaald heeft. Hij wil ook graag op zichzelf.
Nu maar hopen dat hij ook nog af en toe voor ons allemaal kookt zoals hij nu al af en toe gewend is.
Hij hoeft alleen nog zijn masterthesis af te maken en uiteraard te solliciteren wat nog wel een dingetje zal zijn. En het zou echt fijn zijn voor ons allemaal als hij op zichzelf gaat. Het is alleen nog niet duidelijk waar hij gaat werken. Hij heeft zich wel alvast in 5 woonkringen ingeschreven.
Fijn dat je weet wat je wilt!! Mijn reactie is kort: maak je opleiding af. Ga aan het werk als assistent en proef wat het lesgeven is. Dan kun je altijd opstromen.