21 jaar en vakantie met ouders
Hallo,
Onze zoon van bijna 21 jaar is thuiswonend. Zijn beste vriend is met een grote groep voetbalvrienden op vakantie. Hij houdt niet van grote groepen jongens samen, dus dat was sowieso geen optie voor hem.
Wij ondernemen zelf best wel wat in de vakantie. Hij onderneemt zelf weinig tot niets om zijn dag in te vullen. ( heeft 5 weken bijna fulltime al gewerkt)
Hij verwacht dat hij gewoon elke dag wel door ons geëntertaind wordt. Het is dus niet zo dat hij graag thuis wil zijn, want als wij iets doen is ie gelijk ervoor te vinden.
Nu vinden we t beide niet erg om hem mee te nemen, maar als wij dus niks voorstellen, hangt ie de hele dag maar wat.
Heeft 1 afspraak gepland en spreekt bijna nooit iets op voorhand af. Als hij iets doet, wordt dat meestal dezelfde dag afgesproken.
Herkennen jullie dit gedrag? Door die stomme social media, waarop alleen maar feestende jongeren staan, heb ik soms het gevoel dat alleen mijn zoon zo is…weinig doen en afwachtende houding hebben.
Vlg jaar wil ie weer gewoon met ons naar Italie zei hij. Gaan jullie kinderen ook nog mee op die leeftijd?
Hoe vullen jullie zoons of dochters de vakantie in?
Zoon spreekt meestal (spontaan) af met vrienden, nu net ook weer. Volgend jaar gaan ze met een vriendenclub op vakantie en ik verwacht/denk dat, zolang hij nog thuis woont, en ik weg wil, hij nog meegaat. Vind ik ook nog gezellig.
Als hij overdag wat wil hangen (hij werkt vooral 's nachts) dan doet hij maar lekker. Hij verwacht overigens niet om ge-entertained te worden door mij.
Nose schreef op 09-08-2021 om 20:32:
[..]
Is wel logisch wat je beschrijft en dat je van daar uit zorgen maakt. Ik vind het juist leuk om te lezen en blijkbaar zijn jullie leuke ouders want hij gaat graag mee. Klinkt mij als een fijn kind in een fijn nest ❤️
Ja hij geniet van ons samenzijn. Vriendin van me haar zoon gaat extra werken als zij thuiszijn. Die van ons pakt dan juist vakantie….
Valt idd iets over te zeggen…
tsche schreef op 09-08-2021 om 19:46:
[..]
Ja hij geniet ervan samen zaken te bekijken. Het is dan ook echt gezellig samen. Denk dat t eigenlijk ook meer mijn probleem is. Ik vind t soms jammer dat hij niet met vrienden op vakantie gaat. Maar er is geen vriend om alleen mee te gaan, ze gaan met voetbalclub of hun vriendin op vakantie. En dat vind hij niet fijn.
En dan zie je alleen maar foto’s van feestende jeugd op vakantie en misschien gun ik hem dat ook toe. Maar gekke is dat ik ook denk dat hij dat soort vakanties niet fijn vindt….snap je t nog😏
Tel je zegeningen. Ik heb zo'n feestbeest en ik sta doodsangsten uit. 
Echt niet relaxed hoor, als je kind op zuipvakantie gaat. Hij gaat overigens ook nog met ons mee. Dubbel op vakantie dus, dat vind ik wel gezellig.
Loslaten is het enige wat wij als moeders kunnen doen. En vertrouwen dat het goed komt.
Marty1984 schreef op 09-08-2021 om 20:05:
[..]
In je ééntje actieve vakanties gaan doen omdat al je vrienden met hun vriendin op zwier zijn of aan 't feesten zijn is ook weer zo eenzaam.
Zeker als het dan nog half opgedrongen is vanuit je familie.
Opdringen werkt natuurlijk niet. Maar met papa en mama op vakantie gaan kan toch niet eindeloos de enige optie blijven? Het lijkt me een goed idee om hem te stimuleren om voor zijn eigen vermaak en zijn eigen vakantie te zorgen.
Daar heeft hij zijn hele leven plezier van. Als ik op een gegeven moment niet alleen op vakantie was gegaan, kwam ik nergens meer.
Dus ik zou dat zeker aanmoedigen, dat hij ook zelf een vakantie regelt. Met een groep of alleen. Al is het maar een weekje, naast de vakantie met zijn ouders.
impala schreef op 09-08-2021 om 20:51:
[..]
Opdringen werkt natuurlijk niet. Maar met papa en mama op vakantie gaan kan toch niet eindeloos de enige optie blijven? Het lijkt me een goed idee om hem te stimuleren om voor zijn eigen vermaak en zijm eigen vakantie te zorgen. Daar heeft hij zijn hele leven plezier van. Als ik op een gegeven moment niet alleen op vakantie was gegaan, kwam ik nergens meer.
Dus ik zou dat zeker aanmoedigen, dat hij ook zelf een vakantie regelt. Met een groep of alleen. Al is het maar een weekje, naast de vakantie met zijn ouders.
Wat is er nou mis mee, als ze het allemaal gezellig vinden?
Niet iedereen heeft dezelfde behoeftes. Mijn zus en ik gingen tot ons afstuderen nog wel mee met onze ouders, vooral omdat onze ouders dat leuk vonden en het kostte ons geen geld. Verder werkte ik ook altijd veel in de vakanties. Mijn vriendinnen werkten niet (betaald) tijdens hun studie, dus die hadden geen geld voor vakantie. Pas toen ik klaar was met studeren ben ik vaker in mijn eentje op vakantie gegaan, heerlijk. Daarvoor ging ik ook wel eens alleen een dagje uit in Nederland. Pakte ik de trein en ging ik naar een random stad, naar een museum of zo, beetje rondlopen, beetje winkelen, ergens wat eten. Ik kan daar nog steeds enorm van genieten. Niet iedereen heeft evenveel behoefte aan sociaal contact. Sommige mensen kunnen heel goed alleen zijn. Ik kan dat ook, mijn ouders begrepen daar niks van en gingen dan op een verjaardag aan de hele familie zitten vertellen dat ik alleen een dagje uit of op vakantie ging en dat ze niet snapten hoe dat leuk kon zijn.
In hostels heb ik overigens nooit echt contacten opgedaan. Er waren vooral mensen die alleen maar in bed lagen of vooral kwamen om op het terras te zitten of net de dag erna dingen gingen bekijken die ik die dag al had gezien of andersom.
Ik zou overigens een jongeman van 22 niet meer heel de dag gaan entertainen. Hij is geen twee meer. Ik entertain mijn kind van zes niet eens heel de dag, dat doet ze zelf al grotendeels. Maar het gaat er om dat hij het naar zijn zin heeft. Als dat betekent dat hij jullie programma volgt is dat toch prima?
Het is inderdaad ook een kwestie van loslaten en accepteren dat je kind niet hetzelfde is als jij vroeger of als 'de gemiddelde jongere' en dat dat ook helemaal niet hoeft.
Drietje schreef op 09-08-2021 om 20:53:
[..]
Wat is er nou mis mee, als ze het allemaal gezellig vinden?
Dat het op die leeftijd belangrijk is om te leren om zelfstandig te zijn. Tuurlijk kan hij best met pa en ma mee, als iedereen dat gezellig vindt. Maar daarnaast zou hij nu ook moeten leren om zichzelf te vermaken en zelf activiteiten op te zoeken.
Laat hem, het is zijn leven. Maar omgekeerd, het is ook jouw leven. Houd op met jouw leven aan hem aanpassen. Doe waar jij zin in hebt, wees niet zijn entertainmentsysteem en ga lekker een keer alleen met je man op vakantie als je daar zin in hebt. Verder super gezellig als hij aanhaakt, maar dus niet alles zo regelen zodat het om hem draait.
impala schreef op 09-08-2021 om 20:56:
[..]
Dat het op die leeftijd belangrijk is om te leren om zelfstandig te zijn. Tuurlijk kan hij best met pa en ma mee, als iedereen dat gezellig vindt. Maar daarnaast zou hij nu ook moeten leren om zichzelf te vermaken en zelf activiteiten op te zoeken.
Tijd genoeg daarvoor nog, dat zit 'm niet alleen in alleen op vakantie of zelf activiteiten ondernemen. Niet iedereen zit zo in elkaar. Ik weet niet of zoon van TO ook gewoon meedraait in het huishouden, maar dat is ook een manier om meer zelfstandigheid te kweken. Zoon vindt het blijkbaar nog gezellig om mee te gaan als ouders wat voorstellen, ik vind dat beter dan dat je op je 18e gedwongen uit huis gaat omdat het thuis niet uit te houden is, door wat voor omstandigheden dan ook. Dan liever zoals de zoon van TO.
“Door die stomme social media, waarop alleen maar feestende jongeren staan, heb ik soms het gevoel dat alleen mijn zoon zo is…weinig doen en afwachtende houding hebben”
Er zijn (gelukkig) meer mensen zo.
Probeer zeker niet te veel naar anderen
te kijken en de sociale media daar worden immers vaak alleen de leuke dingen gedeeld.
Wat betreft uitgaan/drink vakanties die heb ik ook overgeslagen, en heb daar totaal geen spijt van.
Aantal vrienden heb ik op latere leeftijd gemaakt.
Daarnaast heb je ook genoeg volwassen mensen die weinig initiatief nemen met het ondernemen van activiteiten/ vakanties en dagjes weg. En die de anderen partner, vrienden en of ouders het initiatief laten nemen, zogeheten leiders en volgers.
Mijn zoon van 20 klinkt een beetje als jouw zoon, althans, qua thuis hangen, weinig ondernemen en geen type voor grote groepen vrienden. Alleen zou mijn zoon nog niet dood gevonden willen worden met ons samen op vakantie 
. De laatste keer dat hij meeging was hij 16, daarna nooit meer. Sindsdien blijft ie thuis in zijn eentje, vindt-ie prima. Ik vond dat zeker de eerste jaren best lastig. Inmiddels ben ik er aan gewend, al lijkt het me leuk om een kind te hebben met wie het allemaal wat soepeler loopt (op meerdere vlakken), maarja. Zolang jullie het allemaal leuk vinden, zou ik er gewoon van genieten.
Die van mij is precies andersom, hij vindt het best ongezellig als ik niet thuis ben, maakt niet uit waar (boven, beneden, buiten). Het gaat om het idee. Natuurlijk ook weleens lekker om het huis voor zichzelf te hebben. Als hij eerder thuis is dan ik (ben ik bij een vriendin bijv.) dan appt hij hoe laat ik ongeveer thuis ben, hij blijft dan ook wakker totdat hij de auto de oprit op hoort rijden 😊.
Er is indeze geen zwart-wit.
Ik heb het vanaf mijn 17de allemaal gedaan.
Georganiseerde jongerenvakantie waar ik nog niemand kende, vakantie met vrienden, vakantie met ouders, betaald werk, vrijwilligers werk en ook gewoon tijd voor geen verplichtingen en vrije tijd.
Het was bij mij geen vast patroon of gewoonte maar maar net wat op dat moment op mijn pad kwam, maar ook wat mogelijk was. Zo had ik in die tijd ook best 1-op-1 met 1 van mijn beste vriendinnen op vakantie gewild, maar zij hadden jong al een relatie waarmee ze op vakantie gingen. Zo gaat dat, soms kan het niet precies zoals je wil, soms loopt het zoals het loopt. En wat het dit jaar is, zegt nog helemaal niks over de jaren die nog komen.
Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken dat mijn volwassen kinderen nog met mij mee willen. Die willen dat zelf trouwens ook niet. Die gaan backpacken en de wereld ontdekken met interrail op hun 16e en daarna breidt dat zich uit. Wij gaan nu nog maar met 1 kind op vakantie (wat voor dat ene kind vrij saai is dus we nemen volgens jaar maar een vriend of vriendin mee) maar het jaar erna zal ook dit kind het zelf gaan doen. Het hoort erbij. En ergens is het ook wel lekker om weer met je man alleen op vakantie te zijn en je eigen dingen te kunnen doen toch? Alleen die verdomde corona :-I
Mijn kinderen gingen al vrij vroeg niet meer mee. Ze waren voor hun studie ook al met koud 18 op kamers. Hadden hun eigen leven en matties..