Stufi houden of afgeven
Mijn zoon is dit jaar gaan studeren. Wij betalen zijn studie, boeken etc. Hij is hard op zoek naar een kamer, als hij deze heeft betalen wij de huur en leefgeld. Nu krijgt hij vandaag zijn eerste stufi. 110 euro. Hij ging er helemaal van uit dat hij die mocht houden. Ik vind dat hij dat geld aan ons moet betalen ? (Ik zet dit wel op een rekening zodat hij straks spullen kan kopen voor op zijn kamer, maar dat weet hij niet). Hoe gaan jullie hiermee om?
Kimdekim schreef op 24-09-2023 om 08:01:
Gaan we nu al alle worden op een weegschaal leggen? Na 16 jaar naar school te zijn gegaan en nu 3 weken op de universiteit te zitten is het misschien nog een beetje wennen om uni te zeggen. Al weet ik niet of ik het daarna niet nog steeds v school noem, aangezien het voor mij niet uitmaakt hoe het genoemd wordt . Alsof dat verschil maakt. En op jouw andere vragen, beide nee. Ik ben geen controll freak en hij kan prima met geld omgaan.
Ik heb mijn post van 8.06 geschreven op het moment dat jij reageerde op miin eerdere post.
Ik denk dat je echt een liefhebbende moeder bent die het beste met haar zoon voor heeft, maar geloof mij middelbare school en universiteit is een wereld van verschil. Bij deze periode hoort ook een andere aanpak van ouders hoe je met je kind omgaat.
Ouders die de stufi op hun rekening laten storten dat is echt een minderheid ook al hebben ze het college geld betaald.
Tuinfluiter schreef op 24-09-2023 om 08:26:
[..]
Ik heb mijn post van 8.06 geschreven op het moment dat jij reageerde op miin eerdere post.
Ik denk dat je echt een liefhebbende moeder bent die het beste met haar zoon voor heeft, maar geloof mij middelbare school en universiteit is een wereld van verschil. Bij deze periode hoort ook een andere aanpak van ouders hoe je met je kind omgaat.
Ouders die de stufi op hun rekening laten storten dat is echt een minderheid ook al hebben ze het college geld betaald.
Dat kan en ik vroeg om hoe andere ouders ermee omgingen. En ik zie dat er veel ouders anders mee omgaan. Wij hebben nu voor deze oplossing gekozen. Het is maar tijdelijk want zodra hij een kamer heeft ziet alles er weer anders uit. En dan gaan we inderdaad hem een bijdrage geven een mag hij zelf daarvan alles betalen.
Je krijgt toch pas met 18 jaar stufi? Tot die tijd nog kinderbijslag.
Ow lees net dat dat geld voor mbo studenten.
Kimdekim schreef op 24-09-2023 om 08:01:
Gaan we nu al alle worden op een weegschaal leggen? Na 16 jaar naar school te zijn gegaan en nu 3 weken op de universiteit te zitten is het misschien nog een beetje wennen om uni te zeggen. Al weet ik niet of ik het daarna niet nog steeds v school noem, aangezien het voor mij niet uitmaakt hoe het genoemd wordt . Alsof dat verschil maakt. En op jouw andere vragen, beide nee. Ik ben geen controll freak en hij kan prima met geld omgaan.
Ik zei zelf na jaren universiteit nog steeds "ik moet vandaag naar school". En zoveel studenten (scholieren 
) met mij. Wat maakt het uit inderdaad.
Aviendha schreef op 24-09-2023 om 10:37:
[..]
Ik zei zelf na jaren universiteit nog steeds "ik moet vandaag naar school". En zoveel studenten (scholieren
Jij kwam er ook niet zo vaak toch?
Ik heb het echt nooit over school gehad toen ik naar de uni ging (studiebelasting in de vorm van (werk)colleges/practica al 9 dagdelen trouwens - geen bijbaan voor de statistieken).
Onze zoon die HBO doet en naar een Hogeschool gaat, daarbij hebben we het wel geregeld over school. Maar hij is student en hij studeert.
Die oudste hier zorgt soms helemaal voor verwarring. Die zegt dat ze naar school gaat als ze naar de universiteit gaat waar ze studeert, maar ook als ze naar de school gaat waar ze les geeft. 😂
Jesse_1 schreef op 24-09-2023 om 11:28:
[..]
Jij kwam er ook niet zo vaak toch?
Ik heb het echt nooit over school gehad toen ik naar de uni ging (studiebelasting in de vorm van (werk)colleges/practica al 9 dagdelen trouwens - geen bijbaan voor de statistieken).
Onze zoon die HBO doet en naar een Hogeschool gaat, daarbij hebben we het wel geregeld over school. Maar hij is student
Hahahaha touché. Nou toch wel een paar uurtjes per dag. Maar wel een stuk minder dan op de middelbare school.
Ik zat trouwens wel veel in de bieb want weinig verplichte colleges was geen synoniem voor uit je neus vreten helaas. Maar dan zei ik dat ik naar de bieb ging.
In mijn studie sprak ik ook best veel met medestudenten of huisgenoten af om de hele middag samen te studeren en daarna avondeten. Dan had je je sociale stukje ook gehad en kon ik dus wel 2 avondjes werken doordeweeks, plus de zondag in mn oude woonplaats. Dan zit je al op minimaal 16 uur en ging alsnog veel uit en studeerde wel overdag. Maar: ik had dus geluk met een kamer in de stad, universiteit was tien minuutjes fietsen. Mn week zat wel altijd vol maar ik vond het leuk. Voor tentamens ging ik soms om 04:00 opstaan met een blikje Goldenpower. Snap inmiddels wel dat ik die situatie niet mag kopiëren 
Dit liedje kwam uit in mn studententijd, moet er weer aan denken:
Sorry voor mijn gemijmer en de off topic, heb nu juist zwangerschapsverlof en veel tijd haha.
Aviendha schreef op 24-09-2023 om 10:37:
[..]
Ik zei zelf na jaren universiteit nog steeds "ik moet vandaag naar school". En zoveel studenten (scholieren
Mbo- er hebben er flink voor moeten lobbyen om sinds een paar jaar als student door het leven te mogen in plaats van als deelnemer.
Hoe je het zelf voor jezelf noemt maakt niet uit. Maar als student zit je in een andere levensfase dan een scholier. Door je kind student te noemen erken je de nieuwe fase en nieuwe verhouding.
Jij blijft je toekomstige baby toch ook niet altijd baby noemen. Op een gegeven moment is het een peuter, kleuter, lagere school kind, middelbare scholier, student.. bij elke fase hoort een andere benadering van je kind. Het gaat mij niet eens zoveel om het naampje maar wel hoe je met het kind om gaat.
Als je student bent en iedereen in jouw peergroup mag zijn stufi zelf houden dan is het niet fijn als jij het aan je ouders moet geven. Al vind ik net als Kim dat het voor studie zaken bestemd moet worden of aan levensonderhoud.
Ik vrees dat ik al aan mijn kinderen hebben gezegd dat ze het konden houden. Best wel ondoordacht.
Want als ik er beter over na zou denken: ze krijgen behoorlijk wat van ons per maand. Beter had ik dus kunnen zeggen dat ze wat minder maandelijkse bijdrage zouden krijgen, bijvoorbeeld het bedrag dat ze aan studiefinanciering krijgen (en mogen houden) door de helft delen en dat we er dus beiden wat op vooruit gaan. Zoiets.
Het is wel zo dat onze oudste, die uit huis woont, er wel iets bij moet lenen. Het betekent in het geval van dit kind: minder lenen of wellicht zelfs helemaal niet meer.
Een wat ingewikkelde situatie als we eerlijk willen blijven in het geven/financieren van beide kinderen. De jongste studeert verder weg maar kiest er nu bewust voor thuis te wonen. De oudste studeert in de buurt maar woont dus op een studentenkamer, maar krijgt maar 100 euro meer (lang niet kostendekkend dus).
Ik vind het maar ingewikkeld. Ook de uitspraak 'studiefinanciering is voor het kind en moet het houden' en het oormerken: tuurlijk mag kind die studiefinanciering houden. Maar vooral voor onze jongste: die heeft het redelijk ruim ook vanwege het thuis wonen en onze financiering. Dit komt er leuk bovenop weer. We hadden ervoor kunnen kiezen (en gaan het misschien alsnog doen) om de jongste wel gewoon de studiefinanciering te laten houden maar de maandelijkse bijdrage te verlagen, wat dan (deels) op hetzelfde neerkomt, toch?
Egel. schreef op 24-09-2023 om 12:46:
Ik vrees dat ik al aan mijn kinderen hebben gezegd dat ze het konden houden. Best wel ondoordacht.
Want als ik er beter over na zou denken: ze krijgen behoorlijk wat van ons per maand. Beter had ik dus kunnen zeggen dat ze wat minder maandelijkse bijdrage zouden krijgen, bijvoorbeeld het bedrag dat ze aan studiefinanciering krijgen (en mogen houden) door de helft delen en dat we er dus beiden wat op vooruit gaan. Zoiets.
Het is wel zo dat onze oudste, die uit huis woont, er wel iets bij moet lenen. Het betekent in het geval van dit kind: minder lenen of wellicht zelfs helemaal niet meer.
Een wat ingewikkelde situatie als we eerlijk willen blijven in het geven/financieren van beide kinderen. De jongste studeert verder weg maar kiest er nu bewust voor thuis te wonen. De oudste studeert in de buurt maar woont dus op een studentenkamer, maar krijgt maar 100 euro meer (lang niet kostendekkend dus).
Ik vind het maar ingewikkeld. Ook de uitspraak 'studiefinanciering is voor het kind en moet het houden' en het oormerken: tuurlijk mag kind die studiefinanciering houden. Maar vooral voor onze jongste: die heeft het redelijk ruim ook vanwege het thuis wonen en onze financiering. Dit komt er leuk bovenop weer. We hadden ervoor kunnen kiezen (en gaan het misschien alsnog doen) om de jongste wel gewoon de studiefinanciering te laten houden maar de maandelijkse bijdrage te verlagen, wat dan (deels) op hetzelfde neerkomt, toch?
Ik heb zoon een begroting laten maken, inkomsten, uitgaven en wat er voor nodig was om het rond te krijgen.
Nu is dat bij ons nog anders want alimentatie loopt door tot afstuderen als er op een normale manier gestudeerd wordt, dat kan dus ook de lange route mbo-hbo-wo gaan zijn. En elke overgang zullen we dat opnieuw beoordelen.
Het bedrag aan alimentatie staat nooit ter discussie. Wel bespreken we de financiële zaken met z'n 3-en en laten we zoon steeds meer zelf doen en nu hij net 18 is zijn dat best grote dingen die geregeld moeten worden.
Maar het uitgangspunt is een gedetailleerde begroting inclusief sparen, reserveringen en onverwachte verwachte zaken.
Tuinfluiter schreef op 23-09-2023 om 21:49:
[..]
Schooluitgaven????
Hij is student het zijn studie uitgaven. Misschien eens gaan na denken wanneer je hem als student gaat zien en behandelen en niet meer als scholier.
Kan je zoon niet met geld om gaan en na een goed gesprek het niet zelf op een spaarrekening zetten voor toekomstige studiekosten. Of ben jij een controle freak die de touwtjes niet uithanden durft te geven.
Nou zeg, ik pak even deze post er uit maar het gaat om ook andere posts in deze strekking. Ik vind dat er heel wat aannames gemaakt worden richting TO, het is toch ook gewoon even wennen voor een moeder als je 17 jarige student is geworden.
Ik snap je punt maar vind het wel goed dat ze zelf ook aangeeft dat ze het gaat aanpassen zodra hij op kamers gaat en dat hij daar hard naar aan het zoeken is.
Als hij meer middelen tot zijn beschikking krijgt, lijkt het mij dat de bestaande kraan iets wordt dicht gedraaid.
Zo leert hij met geld om te gaan, en dat wat jullie hebben gedaan niet vanzelfsprekend is.
