17 jaar en ontslagen

Fioricci

Mijn klachten zijn vooral van praktische aard. De financiële kant neem ik tot op zekere hoogte voor lief. Dat mijn dochter dondersgoed weet dat ik toch wel voor haar betaal is zeker waar, maar dat heeft voor mij een minder negatieve lading dan jij erin legt. Ze weet het wel, maar ze doet dat niet met een 'lekker puh' gevoel.

Zakelijke transactie?

*Aanvaarden dat je nu eenmaal kosten aan je kinderen hebt en dat ze geen zakelijke transactie zijn die na 18 jaar opgezegd kan worden. *

ik zie dat anders,mijn kinderen zijn geen zakelijke transactie zoals jij dat zegt.
Ik zie mijn kinderen als zelfstandig denkende mensen die op een bepaalde leeftijd verantwoordelijkheden hebben .En ik ga die verantwoordelijkheid niet van hen overnemen.
Niet om dat ik dat niet wil of kan,maar om dat ik ze er niet mee help,daar leren ze namelijk niets van.

een kind wat zindelijk is laat je toch ook geen luiers meer dragen?

Dat hangt echt niet van dat ene jaar

meer of minder af. De regering heeft er 18 jaar van gemaakt. Ik maak zelf wel uit wanneer ik mijn handen ervan af trek. Ik vind dat je een veel te grote waarde hangt aan de leeftijdsgrens van 18 jaar. Deze periode is inderdaad een belangrijke tijd om te leren, maar ik vind niet dat ze ervan leren als hun ouders ze meteen met een schuld opzadelen enkel en alleen omdat kind de 18 is gepasseerd. De een heeft het nu eenmaal snel onder de knie (zie mijn jongste dochter), de ander overziet het minder.
Ze is zich druk aan het oriënteren op het gebied van een vaste baan en een BBL opleiding. Gedurende de rest van haar mbo-tijd zou dat een oplossing kunnen zijn. Verder vraagt ze overal rond. Het is in ons gezin normaal dat de kinderen zelf geld verdienen. Folders, oppassen, 'echt' werk, ze heeft en hebben het allebei gedaan en de jongste doet het nog steeds. Dat de oudste nu niet werkt heeft dus niks te maken met luiheid, hooguit met te veel hopen op een baan waar ze iets aan heeft, naast geld verdienen.

Maar kaaskopje

Ze doet nog steeds niks in huis?

Maar kaaskopje

Voor mij is 60 euro een flink bedrag elke maand, en ik weet zeker voor jou ook. Ik ga toch niet nog krapper zitten omdat kindlief te belazerd is vijf minuten iets in te vullen? Dat je dat accepteert, ik snap dat echt niet. En inderdaad, tweede punt, je wilt je kind toch opvoeden tot een verantwoordelijk wezen, die haar zaken voor elkaar heeft.

Daar zit het verschil

*maar ik vind niet dat ze ervan leren als hun ouders ze meteen met een schuld opzadelen *

Dat zie je in mijn ogen helemaal verkeerd,*hun ouders* zadelen het kind niet op met een schuld,dat doet het kind zélf.

Zolang jij de verantwoordelijk voelt om haar rekeningen te betalen ,zal dochter deze verantwoordelijkheid in elk geval niet voelen.

en ja, die leeftijdsgrens van 18 jaar,die heb ik ook niet verzonnen,maar het is nou eenmaal wel de realiteit.
en daar zullen alle 18 jarigen mee moeten dealen.

Overigens

Ik vind deze periode ( rond de 18 jaar)helemaal niet de periode om *het te leren*.
die periode begint hier al vanaf hun 6e ,als ze zakgeld krijgen en daar zelf iets mee gaan doen.
dan hebben ze 12 jaar de tijd om het te leren,zodat ze het rond hun 18e zelf kunnen.

Wat staat ons nog te wachten?

Ik dacht nog wel dat we nu zo'n beetje het ergste gehad hadden met 16 jarige die een beetje uitgeraasd lijkt en 12 jarige die zowiezo stukken rustiger is.....
Maar als ik het goed begrijp krijgen we nog een fase?
want 16 jarige en ook 12-jarige zouden het werkelijk niet in hun hoofd moeten halen om de hele dag de afwas te laten staan tot wij thuis komen van het werk. Niet in vakanties en niet door de week als ze eerder thuis zijn ook niet. En pas was onze afwasmachine 2 maanden stuk en dat is eigenlijk nooit gebeurd (oke we waren er wel bang voor, na eerdere intermetzo's en discussie's, maar nu eindelijk lijkt het kwartje gevallen bij beiden).
De afwasmachine alvast uitpakken als ie klaar is en de was in de droger doen als de wasmachine is afgelopen zijn gelukkig al langer vanzelsprekende zaken.
Oudste regelt over het algemeen d'r zaakjes ook zelf. Zij wijst mij erop dat ik d'r boeken moet bestellen en stond als een havik erachter met schoolvriendin wiens moeder dat al eerder die ochtend gedaan had....(luie moeder, zegt ja,ja en doet nee...)om mij te wijzen wat ik moest invullen.
Niet werken is voor haar alleen een optie in de vakantie gelukkig...maar dat is in haar eigen financiële belang dat ze ondertussen allang gesnapt heeft. En welk baantje maakt niet zoveel uit...wel wat het opbrengt (hoe meer hoe beter). En dat een diploma in de opbrengsten meehelpt heeft ze ook al gesnapt.
Ik begrijp dat dit maar van korte duur is? Deze rust?
Stilte voor de storm ofzo...revival van de pubertijd???
Pfff moet er niet aan denken.
groeten albana

Verschilt per kind albana

Dat schrijft Kaaskopje ook al min of meer, de een is wat sneller uit het ei dan de ander. Mijn oudste regelt mijn leven er nog bij als ik haar de ruimte zou geven, goh, wat weet ze toch altijd goed wat goed is voor een ander. School-studie-sportzaken zijn het probleem niet. Administratieve dingen wel. Een DigiD-code aanvragen. Jahaaaaaaa, doe ik nog wel een keer. Vind ik suf (dat ís het ook, een verstoring van je interessante leven). Stufi aanvragen, een rekening overzetten, je inschrijven in een andere gemeente: jahaaaaa, doe ik nog wel een keer. En dan is ze nog een soort van beledigd dat het niet klikkerdieklik via internet kan, dat ze dingen op moet zoeken, er bij moet houden of, helemaal ongelooflijk, persoonlijk langs moet gaan, enzo. Zo liet ze bijv. het overschrijven naar de andere (studie)gemeente lekker versloffen. Want JA, dat is me toch allemaal lastig zeg, tjongejonge, moet je er helemaal naar tóe, naar dat gemeentehuis. Maar wél een uitwonenden beurs zitten incasseren. Tja, daar trekt de IBgroep toch echt op een gegeven moment over aan de bel. En het is goedgekomen hoor, maar dán kost het je pas tijd en moeite (en geld). Had je je nou meteen even in laten schrijven schat, dan had je dit niet hoeven doen........als blikken konden doden.

Voor zoon voorzien we grotere rampen. Die weet nog niet eens onze postcode. En hij zit al in de 5e, dus het zit er toch echt aan te komen voor hem. Die is zo oenig in dailylife dingen, daar kun je naast blijven staan. Tot zijn 35e denk ik

Tirza

Nou dan hoop ik van harte

dat we het in ieder geval met oudste al zo'n beetje gehad hebben
Nee zoals ik het nu bezie gaat dat haar wel lukken. Ze is pas nog helemaal uit zichzelf naar de politie geweest om aangifte van diestal van d'r i.d. te doen...zelfs zonder dat ik erop had aangedrongen gezeurd of wat dan ook.
(oke ik geef toe, ik was verrast!)
Jaha dat niet alles klikkerdeklik online kan, die verbaasde blikken herken ik ook....maar ik geloof dat ze dat ondertussen beseft.
Of 12 jarige het nog zo bont gaat maken hoop ik van harte helemaal niet....
Ik zal in ieder geval nu superhard werken om d'r zo zelfstandig mogelijk te krijgen....
groeten albana

Ach

Mijn oudste was ook zo'n dwarrel, en nu rond zijn 18e is er ineens een waas opgetrokken. Hij werkt, studeert en regelt alles zelf. Komt wel goed.

@ kaaskopje

'Dat hangt echt niet van dat ene jaar meer of minder af. De regering heeft er 18 jaar van gemaakt. Ik maak zelf wel uit wanneer ik mijn handen ervan af trek. Ik vind dat je een veel te grote waarde hangt aan de leeftijdsgrens van 18 jaar'.

Helemaal gelijk! Een probleem waar ik ook zo vaak tegenaan loop. Niet alle 18-jarigen zijn hetzelfde! Er gaat echt geen knop om als ze hun 18e verjaardag hebben gevierd. Ook ik laat mijn kind (nog) niet los, laat hem niet verzuipen, want hij kan het allemaal echt nog niet alleen. En wat anderen ook zeggen: Ik doe wat IK vind wat op dit moment goed voor hem is!

Fiorucci

Wat de zorgtoeslag betreft zei ik toch ook dat er aan gewerkt wordt.

Albana

Je hebt het over stilte voor de storm
Mijn dochter stond vanaf haar 11de al te popelen om haar eigen geld te verdienen. Met 13 jaar was het zover in de vorm van krantjes en later folderpakketten. Ze heeft altijd iets aangepakt. Dat ze er nu zo'n moeite mee heeft heeft mij ook wel verbaasd. Met alle ervaring die ze inmiddels heeft is ze duidelijk ook kritischer geworden.
Ik heb mijn dochter vanavond het heugelijke nieuws verteld dat de smoes van de afwasmachine vanaf volgende week van de baan is. Er komt een afwasmachine! Ik heb nu al voorpret
Mijn jongste dochter is er ook zo een die in mijn nek staat te hijgen als er iets te regelen valt. Ze drukt de telefoon in mijn handen als ik iets moet doen of drukt formulieren onder mijn neus. Dat zit wel snor.

Sus-anne

We kunnen er kort of lang over doorgaan, maar we denken er blijkbaar niet hetzelfde over.
Ik vind het fijn voor je dat je het blijkbaar met de volwassen kinderen rond hebt weten te breien voor ze 18 waren, bij de jongsten moet het nog blijken. (Je hebt er nog 2 onder de 18 toch?) Mijn jongste dochter heb ik wel eens 'onze bankier' genoemd. Die weet precies wat ze doet op financieel gebied. Ze komen uit hetzelfde nest. Het is dus niet altijd een kwestie van 'op tijd leren', maar ook van karaktereigenschappen e.d.. Daarnaast ook 'ieder zijn talent'. Mijn dochter is heel goed met kinderen, heeft hier leidinggevende capaciteiten in, tja, dat heeft een ander weer niet. Het is allemaal niet zo zwart/wit als jij het stelt.

Tjonge pelle

Er wordt nú aan gewerkt en volgende week komt er een nieuwe vaatwasser.

Kaaskopje ,klopt niet

*Ik vind het fijn voor je dat je het blijkbaar met de volwassen kinderen rond hebt weten te breien voor ze 18 waren*

ik weet niet waar je bovenstaande op baseeert,maar nee,ik heb het niet rond weten te breien voor ze 18 waren.

oudste was net zo,n type als jouw oudste,wilde graag werk wat ook erg leuk was en waar ze veel kon verdienen.
dat is niet zo simpel als je 18 bent.
Dus koos ze voor geen werk.
Ik heb haar toen de zorgverzekeringspremie geleend,6 maanden lang,tot ze de noodzaak in zag om dan maar een *minder* baantje aan te nemen,omdat het door ging dringen dat ze hoe dan ook geld moest verdienen.

en middelste is nu 17,als zij haar financiële gedrag blijft handhaven zoals ze nu doet,( zodra haar salaris wordt gestort geeft ze alles uit)zie ik ook haar de zorgverzekeringspremie niet op tijd betalen( want geen geld).
ook haar ga ik een lening geven ,net zo lang tot ze het inzicht krijgt dat geld niet alleen voor leuke dingen is.

en ja, ook mijn dochters hebben genoeg andere kwaliteiten,waar ik blij mee en trots op ben.
Maar dat neemt niet weg dat ik vanwege die *andere kwaliteiten* hun financiële verplichtingen ga overnemen.

Jouw én mijn dochters hebben dus dezelfde *problemen* ,alleen los jij ze op voor je dochter,en ik laat ze mijn dochters zelf oplossen.
Daar worden ze groot van.

Pelle, kaaskopje

Ik heb niet zo'n zin om alle reacties opnieuw te lezen maar volgens mij was het een andere ouder die er nu last van had dat kind geen toeslag had aangevraagd. En praten jullie nu erg langs elkaar heen.