zoontje (6) mist papa

Huisarts

Zo hard huilen dat hij bijna het bewustzijn verliest lijkt me ongezond, daar zou ik mee naar de huisarts gaan.

skik

Lotte

Ik zou juist niet met je zoontje naar de huisarts gaan, dan maak je het allemaal nog zwaarder.
En wat kan een arts aan een verdrietig kind doen?
Heb je al een afkruiskalender met hem gemaakt? Het duurt nog 14 nachtjes voordat papa thuis komt.
Bij jou in bed laten slapen, zolang papa er niet is?

Je zou misschien ook een soort kalender kunnen maken waarmee je je kind voorbereid dat papa weer thuis komt.
Bijvoorbeeld op zondag een schema maken wat jullie allemaal gaan doen om papa te verrassen als hij weer thuis komt. op maandag slingers kopen, op dinsdag een tekening voor papa maken voor op de deur, op woensdag vast een taart uitzoeken die jullie gaan kopen voor papa terugkomst enz. Je zoontje snapt dan beter dat papa echt weer terug komt.

kun je er niet naartoe?

Zou wel mijn impuls zijn geloof ik

Verder zou ik nagaan of er geen vreemde gedachten spelen bij je zoontje. Wie weet wat hij zich allemaal in zijn hoofd haalt over papa, of heeft hij iets opgevangen over NY of wat dan ook?

Skypen maar even niet dan. Is hij niet juist af te leiden met iets dat hij super vindt? Een of ander projectje, juist wel of juist niet voor papa? Dus dat hij zelf wat vat op de situatie krijgt.

zingen

Ik zou ook even niet skypen, dat komt te dichtbij.
Wat wij deden vroeger toen mijn broer in het ziekenhuis lag en wij niet op bezoek mochten komen (dat was toen) is een bandje inspreken met liedjes en verhaaltjes. En mijn broer deed dit ook voor ons.
Dus alleen de stem. En dit niet vlak voor het slapen gaan laten horen, maar bv voor het eten?
Is dat een idee? En misschien ook niet elke dag. Maar af en toe dat hij papa een liedje hoort zingen, en hij ook wat terug mag zingen. Dus geen verhalen van papa dat hij hem zo mist

Wat doe jij?

De grote vraag is hier: hoe reageer jij als hij zo hard huilt?

Als je zijn gevoelens voedt, maak je het alleen maar erger. Ik zeg niet dat je dat doet, maar kijk goed naar je eigen gedrag, misschien doe je het ongewild toch, bv. door zelf in paniek te raken of zijn gevoelens te veel te bevestigen.

Als mijn kinderen werkelijk over de rooie gaan, valt er geen land meer mee te bezeilen. Jouw zoon gaat nog verder en valt bijna flauw. Het is jouw taak hem te helpen zijn rust weer te vinden. Je moet uiterst kalm blijven en hem rustig, bijna sloom, maar gedecideerd zeggen dat hij nu eerst tot rust moet komen. Zoon, kijk naar mij, je moet nu eerst rustig worden. Herhalen, herhalen. Eventueel hem stevig omarmen terwijl je dat doet. Zeg hem dat alles in orde is, dat hij diep en langzaam moet ademen. Dat hij een glaasje water mag drinken. Pas als hij weer kalm is, kun je praten/troosten. Bevestig absoluut niet dat er iets ergs gebeurt, want dat is niet zo. Dat papa weg is, is niet erg, en dat hij zo moet huilen, is niet erg. Dat gaat allemaal weer voorbij. Zeg hem dat alles in orde is. Alles is goed met mama, alles is goed met zoon, alles is goed met papa. Je mist papa, dat begrijp ik, maar nu is alles in orde. We gaan nu weer slapen, want alles is goed. Rustig en monotoon herhalen. Rustig.

Valeriaan brengt bij volwassenen de malende gedachten tot rust. Vraag eventueel eens bij de apotheek of kinderen het ook mogen gebruiken voor de nacht.

Samen zingen

Ja inderdaad, samen zingen helpt ook om kinderen tot rust te brengen.

Bloeddruk

Het eerste wat ik me afvroeg is hoe je weet of je zoontje een te hoge bloeddruk krijgt van het verdriet.
Verder heb ik niet echt iets toe te voegen. Bijna het bewustzijn verliezen bij verdriet of woede kan, breath holding spelts heet dat volgens mij. Is verder niet iets ernstigs.
Evt. iets kalmerends vragen bij de apotheek is een goed idee en verder vooral zelf rustig blijven. Hem overdag afleiden met leuke dingen: samen uitzoeken wat je wilt eten, samen koken, het gezellig maken. Elke dag een tekening maken voor papa, leidt ook af.
Skypen zou ik inderdaad even niet doen als hij daar zo verdrietig van wordt.
Verder inderdaad zijn verdriet bevestigen, het mag er zijn, mama is ook verdrietig, maar papa komt weer terug en dan zijn jullie weer blij.
Sterkte! Wel sneu hoor voor hem.

@Tango

Door zijn bloeddruk te meten.

Ik stel hen gerust maar dat helpt niet

Ik knuffel hem en zeg dat alles in orde komt. Ik probeer hem duidelijk te maken dat hij gewoon veel moet spelen elke daf en dat de tijd dan sneller vooruit zal gaan dan gedacht. Aftelsystemen al geprobeerd maar helaas. Ik masseer hem wel zodat zijn lichaam minder spanning opzet en hij iets of wat kalmeert. Ik ga dat idee van zingen zeker eens proberen.

huh?

waarom zou je bij een kind bloeddruk meten tenzij er medisch echt iets aan de hand is (in ziekenhuis of zo)?

Minder skypen, en omkopen met iets leuks als papa weer terug is dat doet bij ons de truc. Al sinds de dames klein zijn.

en hier

Hier werkt het beste om normaal door te leven. Wij skypen niet. Alleen ik app man 's avonds. Wij gaan ook niet naar schiphol om weg te brengen of op te halen.

Papa gaat weg en komt vanzelf weer terug. Ondertussen verandert er niks. Mama kan alles wat papa kan.

geen contact

hoi, volgens mij is het beter om zo min mogelijk contact te hebben, anders wek je de heimwee alleen maar op.
misschien eerst met een smoesje (papa is nu aan het werk...)en dan bv maar 1x per week... klinkt hard maar wellicht wel beter.

Waarom doe je dat dan?

Die bloeddruk opnemen. Lijkt me dat dat bepaald niet stressreducerend werkt voor je kind.

zelf

Hoe sta je er zelf in? Vind je het prima dat je man er even niet is, of heb je het daar zelf ook moeilijk mee? Ik denk dat je eigen houding heel veel uit kan maken voor hoe een kind reageert.

mijn huisarts

heeft me afgeraden mijn bloeddruk te meten als ik hoofdpijn heb. Ik heb in principe een te hoge (nu medicijnen) maar bij pijn o.i.d. is het volkomen normaal om een verhoogde bloeddruk te hebben en daar hoeft niets aan gedaan te worden en is ook niet erg maar normaal.
verhoogde tensie is pas slecht als het langdurig en constant te hoog is. Stop dus je zorgen te maken!
Stop dus met meten want je bent aan het medicaliseren. Heb je soms de neiging om je veel zorgen te maken over medische dingen bij je zoontje?

vraagjes

Hebben jullie 1 kind ? En zijn jullie drieën heel close met elkaar? Is jullie kind niet gewend dat er 1 van jullie afwezig is voor langere tijd ? Of... ,
Kan het zijn dat jullie wat spanningen hebben in de relatie dat daardoor jullie kind totaal in paniek raakt nu papa er niet is ?
Kinderen zijn gevoelig voor dat soort dingen.
En als ik de plank missla en jullie relatie dus wel goed is, dan vraag ik mij af waarom jullie zoon zo van slag is en niet te bedaren door jouw bemoedigende woorden.

sterkte !

afleiden

Hoe meer je gaat aftellen, hoe meer je gaat skypen, hoe meer je gaat praten over papa, hoe meer je kind er mee bezig zal zijn. En volgens mij moet je proberen om hem er juist veel minder mee bezig te laten zijn. Afleiden afleiden afleiden. En nog meer afleiden afleiden afleiden. Natuurlijk mogen zijn emoties er zijn, maar de valkuil is dat je ze extra gaat voeden. Dus ik heb echt maar 1 tip: afleiden. En nog meer afleiden. Extra speelafspraakjes, naar het zwembad, naar een binnenspeeltuin, naar het bos, leuke film kijken. Het maakt niet uit wat. En NIET zelf over papa gaan praten, want dat triggert direct het gemis.