Zoon maakt de hele dag door geluiden
Onze zoon van 4 jaar is een lief en gevoelig mannetje. Hij kan héél druk zijn, maar ook heel lief en rustig zelfstandig spelen.
De laatste tijd merken we dat zijn drukke periodes 'heftiger' worden. Zo maakt hij de hele tijd geluidjes. Tijdens het spelen, tijdens het tv kijken, etc. Gillen, schreeuwen, grommen, vaak erg hard. Ook slaat hij zichzelf op zijn hoofd, begint ineens vanuit het niets zijn zusjes te slaan, of hij gaat gooien met speelgoed.
Ik denk zelf dat hij zich zo gedraagt omdat hij dan onze aandacht wil. Ik probeer hem te corrigeren en als ik merk dat dat geen effect heeft neem ik hem even apart en geef hem aandacht. Dan gaat het vaak 2 minuten goed en daarna begint het weer. Dit kan zo blijven doorgaan en ik verlies dan echt mijn geduld. Ik word dan boos, en zet hem soms op de gang om 'even rustig te worden' maar ook dat heeft nauwelijks effect. Omdat we 3 kinderen hebben kan ik niet de hele tijd 1 op 1 aandacht geven. Zoals gezegd zijn er ook momenten dat het wel goed gaat, maar dat is dus vooral als hij 1 op 1 aandacht krijgt en/of er geen andere kinderen in de buurt zijn.
Op school merken ze ook dat hij druk kan zijn en regelmatig stoeit met vriendjes, maar vinden ze hem vooral een vrolijk, open en sociaal jongetje. Andere kindjes en andere ouders noemen hem 'de clown van de klas'... Ik kan me indenken dat mensen die hem af en toe zien, zijn gedrag aandoenlijk en grappig vinden, maar thuis de hele dag met zo'n 'clown' vind ik erg heftig.
Wie heeft tips om met deze buien om te gaan?
ik zou persoonlijk de geluidjes als het acceptabel geluidsniveau is gewoon negeren.
als je hulp nodig heb met tips bij opvoeden zou ik dat bij centrum voor jeugd en gezin vragen, of via school daar hebben ze soms ook laagdrempelig opvoedondersteuning
één 'clown' thuis kan inderdaad heel intensief zijn en belangrijk is er zo mee om te gaan dat jij energie overhoud en kind zich ook lekker in zijn vel voelt zitten
Mijn zoon heeft dit met tijden ook gehad in zijn basisschooltijd. Bij hem bleef het bij geluiden maken: op een scherpe, dwingende toon neuriën en vooral geluiden maken en die blijven herhalen. Hij heeft ADHD. Corrigeren is inderdaad heel erg moeilijk. Het is impulsief gedrag en ook al begreep hij dat het ergerlijk was, het was eruit voor hij erover had kunnen nadenken. Ik heb ook niet het idee dat aandacht trekken het primaire doel was. Het is 'gewoon' expressie van 'opwinding', soms zal dat bedoeld zijn om aandacht te trekken maar volgens mij is dat niet het primaire doel. Gelukkig had mijn zoon dit periodiek, als hij meer stress had. Het lijkt me heel heftig om dit vaak te hebben en in de mate die jij beschrijft omdat het heel veel 'extreme' prikkels geeft aan de andere huisgenoten waar je eigenlijk weinig invloed op hebt. Ik werd er soms al behoorlijk gek van als hij weer eens zo'n periode had. Wat ik nog wel eens deed was fysieke activiteit 'opleggen': toen mijn zoon jouw leeftijd was, liet ik hem wel eens rondjes rennen rondom de auto of rondom het huis. Dat ging altijd met veel hilariteit gepaard. Ik bracht dat niet als straf maar als iets wat hij kennelijk nodig had. Dat hielp wel wat. Er werd dan iets doorbroken en in het rennen raakte hij ook wel wat nerveuze energie kwijt. Maar het loste niet structureel iets op. Het nam pas af als er minder spanning was. Mijn zoon gedroeg zich op school ook 'beter' maar ik heb ook wel eens het idee gehad dat hij zijn spanningen opspaarde voor thuis: ben je mooi klaar mee als ouder 
Misschien hebben anderen goede tips. Je zou ook eens contact kunnen opnemen met een Centrum Jeugd en Gezin in jouw gemeente om eens te sparren met een opvoedondersteuner.
Mijn tip is ook: afmatten! Bij drukke buien is het goed om je kind flink fysiek bezig te laten zijn. Als je er de ruimte voor hebt: koop een trampoline!
Hier een tijdlang het probleem dat dochter (ADHD) elke maaltijd alle aandacht opeiste en overal doorgeen tetterde. Haar 3 broers kregen gewoon de kans niet ook eens wat te vertellen. We hebben haar toen een opschrijfboekje gegeven waarin ze wat ze wilde zeggen eerst op moest schrijven (ze kon nog amper schrijven dus dat ging een soort van fonetisch). Dat hielp een beetje, alleen kwam ze toen niet meer aan eten toe 😄
Je schrijft dat sommig gedrag schijnbaar uit het niets ontstaat. Vaak is er wel een reden voor gedrag, kan in hemzelf zitten, in de omgeving, in hoe er op hem gereageerd wordt, het tijdstip, wat er eerder is gebeurd, enz. Je hebt al door dat de aanwezigheid van andere kinderen het versterkt en 1-op-1 aandacht juist helpt. Kun je nog meer oorzaken of helpende dingen ontdekken? Misschien is het vooral op schooldagen omdat hij zich dan op school inhoudt, of als je zelf wat meer aan je hoofd hebt en hij voelt dat hij minder aandacht krijgt, of helpt het als hij meer fysiek actief is of juist fysiek begrenst wordt (stevig vasthouden en een verhaaltje vertellen bijvoorbeeld). Wat zijn momenten dat hij juist wel lief, rustig en zelfstandig speelt - kun je daar nog meer in ontdekken?
Hem goed observeren om zicht te krijgen op wat het gedrag uitlokt kan vervolgens handvatten geven om het jezelf en hem makkelijker te maken. Dat kun je zelf doen, maar je kunt er ook hulp bij vragen. Een buitenstaander ziet soms nog weer hele andere dingen. Op opvoeden.nl kun je je gemeente invullen en zien waar je hulp kunt krijgen (bijvoorbeeld een centrum voor jeugd en gezin of een sociaal wijkteam).
Hij is vier, gaat hij al lang naar school?
Kan het zijn dat school misschien wat te druk voor hem is. En nog veel energie vraagt.
Hier herkenning in het slaan, harde geluiden en niet af te remmen zijn. Dit gebeurt altijd na drukke dagen en bij spanning. Het helpt bij ons juist om een powernapje in te lassen en/of een dag rust; thuis spelen met de lego bijvoorbeeld.
Bedankt voor de reacties! Ze zijn heel helpend. Ik herken mn veel in de reactie van @Omnik.
Hij zit nog niet zo heel lang op school, wellicht heeft dat er mee te maken dat het drukke gedrag (wat hij altijd al heeft gehad) de laatste tijd heftiger is. En/of het feit dat hij, nu het kouder wordt, wat minder buiten speelt.
De fysieke activiteit of juist de begrenzing zoals @Piratenkoningin aangeeft kunnen inderdaad zeker helpen bij hem. Zowel laten uitrazen buiten of juist stevig vasthouden/knuffelen, boekje lezen helpen soms wel, maar het is zoeken naar wat wanneer werkt bij hem. Hij kan bij fysieke activiteiten juist ook helemaal doorslaan. Dan issie niet meer te stoppen, net een pitbull. Om daarna vervolgens compleet uitgeput te vragen of hij om 18.00u al naar bed mag.
Ik heb het idee dat hij flink reageert op overprikkeling, maar minstens zo heftig op onderprikkeling... Dat herkennen en er goed mee om gaan is erg lastig. Voor ons, maar ook voor hemzelf denk ik
