Zoon 6,5 verdrietig in groep 3
Onze zoon zit nu een maand in groep 3 en zijn sociale leventje daar loopt niet zoals hij het zou wensen. Er zijn twee groepen 2 samengevoegd en daar heeft hij moeite mee. We hebben soms echt een verdrietig jongetje thuis.
In zijn groep 2 zaten maar weinig jongetjes, nu in groep 3 zijn het er een stuk of 15. Het lijkt erop dat de dominante jongetjes nu erg druk zijn om hun plekje op de nieuwe 'apenrots' te vinden, het is nogal een hanengedoe.
Onder deze jongetjes zitten ook een paar vriendjes van vorig jaar, die nu blijkbaar geen tijd meer hebben voor zoon. Dat kan gebeuren, vriendschappen veranderen snel op deze leeftijd. Maar zoon is nu ineens wel doelwit van pesterijen en dat vindt hij vooral erg omdat het een paar maanden geleden nog beste vriendjes waren.
Ik heb hem aangeraden om te gaan spelen met de andere nieuwe kinderen, dit probeert hij wel. Maar het pesten gaat dan gewoon door en het wordt er voor hem niet leuker op zo.
Ik vind het bizar dat dit gedoe al in groep 3 begint. Een paar maanden geleden speelde hij leuk op het plein en nu is hij ineens de pineut.
En nu weet ik niet zo goed wat ik ermee moet. Aankomende week ga ik in gesprek met de juf. Die heb ik hoog staan. Als zoon wordt geslagen oid grijpt ze direct in. Maar dat helpt dus niet.
Mijn man heeft al heel pedagogisch onverantwoord tegen zoon gezegd dat hij de aanrichter van het gepest maar een flinke stomp op de neus moet geven. Hij voelt zich hierin ook machteloos natuurlijk en misschien is het wel een manier, maar zoiets past helemaal niet bij zoon.
Moet ik naar de ouders toegaan? Moet zoon hieruit een les leren? Wat kan ik verwachten van school?
We hebben zoon ook gevraagt of hij misschien naar een andere school zou willen, keus genoeg hier. Maar zover is hij nog niet. Moet je zo'n keus op deze leeftijd zonder zijn inbreng maken?
Juf
Je kunt dit het beste aankaarten bij de juf. Pesten is een groepsproces en de enige die daarin iets kan veranderen is de juf. Ga maar niet naar de ouders, je krijgt waarschijnlijk een deksel op je neus. Steun je zoontje: zeg dat hij er mag zijn, doe wat dingen met hem buiten school, zorg dat hij wat leuke contacten heeft waar hij wel blij van wordt. En blijf in gesprek met school. In veel klassen worden na de zomervakantie de kaarten opnieuw geschud. Nu er twee groepen zijn samengevoegd is dat helemaal niet vreemd. Veel kinderen hebben tijd nodig om hun plek te (her)vinden.
De keuze voor een andere school zou ik nog even uitstellen. Maar leg je oor vast te luisteren bij andere scholen, dat kan voor jou zelf heel prettig zijn.
De tip van je man.
Als er gepraat is met juf en over enige tijd is er niets veranderd dan zit er niets anders op.
Bij verbaal pesten verbaal sterker zijn en bij fysiek pesten een flinke oplawaai.
Het zit niet in de aard van je zoon, gelukkig niet, maar pesters voelen dit feilloos aan. Dan maar een keer straf, ik zou hem vast voorbereiden dat dat waarschijnlijk het gevolg is. Geeft niks, als hij niet voor zichzelf opkomt kan dit jaren doorgaan.
Een andere school zou niet mijn eerste keuze zijn, als er verder geen problemen zijn.
Die jongens hoeven geen vriendjes te worden als ze hem maar met rust laten.
Leer hem schreeuwen
Mensen en kinderen die lastig gevallen worden, weten de aandacht te trekken van anderen, leerkrachten door hard te gaan schreeuwen. Eerste les van zelfverdedigingstechniek is luid schreeuwen. De pesters willen geen aandacht want dan zijn ze bang gesnapt te worden.
Let maar op. De kinderen die gepest worden, durven veelal niet eens te schreeuwen of ze kunnen niet schreeuwen, verlamd uit angst.
En toch moeten ze lawaai maken!
Een schop uitdelen kan goed zijn voor het zelfvertrouwen van een kind, zo van zie je wel ik durf best iets terug te doen. Maar met een schop trek je niet de aandacht van een volwassene, en dat weten de pesters ook.
De meeste gevallen van pesten zijn vocale treiterijen om een ander klein en zwak te maken. Dat moet stiekum gebeuren. Laat je zoon de bewuste aantichter juist toeschreeuwen dat het kind een smerige pestkop is. Kinderen die gepest worden, weten zich vaak mondeling niet goed uit te drukken. Ze verliezen het met woorden terwijl de juf vaak zegt: je moet een ruzie uitpraten, je moet waarschuwen en nee zeggen, je moet niet schoppen of we tolereren op deze school geen fysiek geweld. Je zoon moet sterker worden, niet zo zeer lichamelijk maar meer vocaal.
schreeuwen
nooit zo bij nagedacht, maar dat is inderdaad wat mijn jongste altijd doet als zijn broer hem plaagt, die verbaal een stuk sterker is inderdaad
Werkt wel inderdaad. Is beter dan terugslaan (en dat kan altijd nog, als niets helpt).
klopt
Mijn zoon is heel erg klein. Toen hij in groep 1 zat werd hij op gegeven moment in de zandbak door jongens uit groep 2 gepest. Er werd zand naar hem toegeschopt. Er werden nare dingen gezegd. Zijn kasteel werd gesloopt. De juf zag en maar keek het even aan om te kijken wat mijn zoon zou doen.
Daar kwam ze snel achter. Hij heeft ze met zijn plastic schep gemept. Daarna dropen ze huilend af om te klagen bij de juf. Maar die had alles al gezien en trapte niet in jankverhaal over opeens zomaar geslagen worden.
Hij werd daarna nooit meer gepest.
Ik heb het verhaal trouwens van de juf gehoord. Zelf heeft hij er nooit iets over gezegd.
verbaal
Verbaal is ook goed trouwens. Mijn zoon heeft twee oudere broers en een oudere zus. Die mept hij nooit maar hij zet het wel op een schreeuwen als hij geplaagd wordt. En inderdaad dan druipen ze al snel af.
Ik propageer ook geen meppen. Hoewel hij in het zandbakverhaal wel hielp en het gelijk over was met die pestkoppen.
Beeldspraak
Het hanengedoe zie ik voor mij. Op de kinderboerderij zie je een aantal hanen met een een groepje hennen aan de kont ( zoals de meelopers achter een leider aan) , over het erf. Regelmatig is een luid gekukelekuu waar te nemen.
In het broedhok zit een hen op een ei te broeden. Stil en onzichtbaar, kwetsbaar want ze kan geen kant op als ze wordt lastig gevallen.
Wanneer een kind het verschil ziet tussen een haan en de bedeesde hen, kan hij zien dat hij in ieder geval niet in de rol van een broedende hen moet gaan kruipen maar dient te kukelen als een haan. Een vorm van beeldspraak zodat hij het effect ziet van verbaal sterk staan in combi met schreeuwen.
Rollenpatronen kan je hem in trainen. Dan is hij voorbereid en laat hij zich niet verrassen.
Even erbuiten gelaten dat een hen een vrouwtje is.
nodig kindjes uit
Laat je zoontje kindjes mee naar huis nemen, dan leren ze 1 op 1 spelen en komt hij ook sneller goed in de groep te liggen. Verder zou ik er juist wel met andere ouders over praten, niet beschuldigend naar hun kind toe, maar juist hulpvragend. Misschien willen zij je zoontje wel een paar x mee nemen naar hun huis tussen de middag... en bij echt pestgedrag, de juf erbij betrekken, gaat het door? Ik stap in zo'n geval direct op het kind in kwestie af. Dat ik dat niet wil hebben, maakt altijd enorme indruk...
Femmel
Ik heb soms ook de neiging gehad om zelf op zo'n pestkop af te stappen, maar daar moet je echt mee oppassen. Bij ons op school is een vader daardoor een maand lang van het schoolplein verbannen (geschorst). Omdat hij de zgn pester van zijn zoontje had aangesproken en dit door de directie niet getolereerd werd. Het ging om kleuters en de directie vond dat een volwassene een kleuter daarop nooit zo mag aanspreken.
Nou hier mag dat blijkbaar wel....
Mijn dochter is ooit ook een keer verbaal te grazen genomen door een nogal explosief type moeder. Daar werd niet zo heel veel mee gedaan.
Ik zou er overigens ook wel een maandje schoolpleinverbod voor over hebben als ik daarmee een etterbakje van zoons rug af zou krijgen. En verder hoef je als ouder ook niet te schreeuwen, rustig en duidelijk praten werkt vaak beter.
Erg sneu trouwens Dendy
Ik heb er ook een in groep 3, ook niet het type dat snel van zich afslaat (want nee dat mag niet mama). Wordt een beetje verdrietig van jouw verhaal.
Hoop dat jullie gauw het tij weten te keren.
Word
Natuurlijk....
Beleid
Hier ook het beleid dat een school een kind dient te beschermen; een boze ouder dient zich te richten tot de leerkracht.
Als een ouder buiten schoolterrein contact opneemt met andere ouder, kan dit goed uitvallen. ( Je hebt toch niets te verliezen.) Voordeel is dat de pester weet dat zijn/ haar ouders op de hoogte zijn van het gedrag en dat is niet altijd fijn voor de pester. Je zult zelf moeten inschatten hoe de ouders zullen reageren.
Heeft het geen zin, dan zal je zoon zich moeten laten horen.
Week tegen pesten NPO 19.30 uur elke dag
http://www.npo.nl/week-tegen-pesten/21-09-2015/KN_1673148
Deze week de week tegen het pesten.
Weerbaarheid oefenen
Dus thuis oefenen met stop hou op, of ik vind dat niet leuk, of ophouden.
Leer je kind stevig te staan, handen in zij eventueel en met stevige stem (niet schreeuwen) duidelijk één van bovenstaande zinnen zeggen/roepen.
Pas daarna komt de optie slaan.
En natuuuurlijk met de juf praten, zij moet dus veel beter op,Etten bij buitenspelen en groepswerk in de klas!
Ze luisteren niet
@ MarSy, schreeuwen laat een onmacht zien. Dat klopt. Maar pesters luisteren niet naar woorden zoals ophouden.
Als jantje door pietje wordt getreitert en jantje zegt ophouden, neemt keesie het over want jantje had niet tegen keesie gezegd dat hij ook moest ophouden. Ze confronteren hem met zijn fouten, ze maken hem belachelijk, ze zijn nooit alleen en trekken zich nergens van aan. Dus moet een slachtoffer aandacht trekken.
meteen
mijn jongste dochter had dat gedoe ook op school. begon in groep 3. Zelfde verhaal. 2 klassen samen gevoegd, opeens zo'n meidengroepje waar die van mij niet bij hoorde. Eerst dacht ik nog, het is ook even wennen, opeens stil zitten, niet meer spelen zoals ze gewend waren, maar het werd maar niet beter. Plagen, werd pesten en nooit meer gevraagd om te spelen of verjaardagsfeestjes. Groep 4 zelfde verhaal. gesprekjes met juffen, andere ouders, speelafspraakjes geregeld, alles eraan gedaan wat ik kon doen of wat de juf kon doen. Werd niet beter. Groep 5...een krijsend kind dat niet meer naar school wilde.En opeens dacht ik....andere school.
Voor de kerstvakantie geregeld en na de kerstvakantie begonnen in groep 5. Nu zit ze in groep 8 en ik kan mezelf nog steeds wel voor mijn kop slaan, want had ik dit nou maar meteen gedaan. Ze is vanaf dag 1 ZIELSGELUKKIG geweest en nog op die andere school een heeeeeeel eind uit de buurt van al die pestkoppen. Nog steeds speelt ze niet buiten als zij er ook zijn, wel met haar vrienden van haar ''nieuwe'' school daar in de buurt.
Geloof me, soms moet je zoiets gewoon doen. En ik had het eerder moeten doen.
tja zelf laten kiezen
nee niet doen. Jij bent moeder, jij maakt de keus, niet het kind. Jij moet voor hem nog beslissen. Ik vond dat ook heel moeilijk, wilde dat zij zou zeggen,mama haal me hier weg. Maar dat kon ze niet zeggen. Toen ik zei dat ik haar daar weg zou halen, barstte ze in tranen uit en zei gelukkig. ...oooh nog groter schuldgevoel. Had ik het maar eerder gedaan!
en zelf weet een kind niet beter
Zeker een jong kind heeft nog weinig meegemaakt, die weet niet beter of zoals het gaat op school, zo gaat het overal op school. Bij wijze van spreken zou een kind kunnen denken dat als je naar groep 3 gaat, kinderen nu eenmaal minder aardig worden.....
Wij zijn ook een keer van school veranderd met de kinderen. De kinderen wilden ook niet; op zich hadden ze het nog best naar hun zin, maar afgezien van een hele lijst aan dingen die er niet zo lekker liepen op die school, vonden we dat met name de oudste wel erg weinig aansluiting had (de jongste was nog maar 4, dus die had nog geen inspraak) Oudste had wel aardig contact onder schooltijd, lag niet slecht in de groep, maar heel weinig speelafspraakjes en kinderfeestjes. Nu vermaakt hij zich ook uitstekend in zijn eentje, dus hij zat er niet zo mee behalve dan dat hij bijna niet op kinderfeestjes kwam. Toen we een tijdje over waren, had zoon wel door hoe het ook kan zijn! Op de nieuwe school heeft hij veel meer contact en echt een vast vriendenclubje.
