Zonder eten naar bed (niet als straf!)
Hallo!! Ik wil jullie graag iets voorleggen en ben nieuwsgierig of jullie andere oplossingen, benaderingen en inzichten hebben dan waar wij ad hoc op kwamen.
De situatie:
Onze dochter is net 4 en gaat sinds drie dagen naar de bso, vakantie periode dus meteen hele dagen.. best pittig dus..
Vanavond komt ze thuis, wij koken en snel aan tafel. Ik had haar een “gewoon” Bord gegeven (waar wij zelf ook van eren) maar dat gaf aanleiding tot pure wanhoop bij haar. Ze wilde een roze plastic bordje (waar ze normaal dus juist een “grote mensen bord” wilt) juist vanwege haar vermoeide staat heb ik meteen een roze bordje gepakt en daar het eten op gelegd (waar ik normaal standvastiger ben omdat ze moet leren dat het niet altijd haar zin is).
Dit bleek het verkeerde roze bordje en weer een stortvloed aan tranen. Ik (wij) hebben aangegeven dat dit blijft bij wat het is en dat ze kan eten tot wij uitgegeten zijn en daarna er geen kans meer is op eten. ( ze is nog al traag met eten)
Toen wij uitgegeten waren en onze dochter alleen maar heeft zitten huilen en geen hap genomen heeft ( Dit gedrag hebben wij genegeerd) kon ik in mijn ogen niet veel anders meer dan haar oppakken en in bed te leggen. In bed nog even met haar gepraat en een extra lang verhaal voorgelezen (quality time) en daarna dus klaar. Uiteraard onder gemekker dat ze honger heeft en wil eten...
(Binnen 5 minuten was het stil..)
Maar niet laten eten terwijl ze wel wil eten vind ik wel een dingetje, aan de andere kant moet er geleerd worden dat het niet alleen de wil van mevrouw is.....
Ik denk de juiste benadering, maar het zit me niet helemaal lekker... zien jullie andere ingangen/manieren???
Ik ben benieuwd!!
Wmdal
Lijkt me niet fout
Het lijkt mij op zich niet verkeerd hoe je het hebt aangepakt. Ze was duidelijk moe en mogelijk had ze op de BSO ook nog wel wat gegeten dus zal ze van de honger niet omkomen.
Ik had het zelf niet gekund op deze manier. Zelf eten met een kind dat alleen maar zit te huilen hou ik niet vol. Ik had haar van tafel gestuurd om het juiste bordje te pakken waar ze het eten op wilde. En als ze dat niet had gedaan had ik haar naar bed gebracht.
Extra lang voorlezen had ik denk ik ook niet gedaan, juist omdat ze zo moe was en ook omdat ze tijdens het voorlezen nog aan het jammeren was. Tijdens voorlezen luister je en zo niet is het voorlezen snel klaar.
En overigens
Viel mijn dochter rond die leeftijd regelmatig tijdens het eten in slaap. Gewoon aan tafel, net niet in haar bord eten want dat haalden we dan snel weg. Maar dus ook regelmatig zonder of met nauwelijks eten in de buik naar bed.
BSO dagen zijn in de vakantie echt lang. Misschien is het handig om haar meteen bij thuiskomst iets te eten te geven zodat ze snel naar bed kan en jullie daarna samen eten. Een restje uit de vriezer of evt. een boterham met wat rauwkost erbij is prima. En laat haar dan zelf het bordje kiezen waarvan ze wil eten.
Anders
Juist omdat ze moe is zou ik het iets anders gedaan hebben. Idd haar dat bordje laten pakken en dan lekker eten. Waarschijnlijk zou ze omdat ze zo moe is nog blijven piepen. Wellicht dat ik haar zelfs op schoot genomen zou hebben en haar gevoerd. Het allemaal heel makkelijk maken.
Ervaring bij mijn dochter is dat ze dan veel makkelijker is en dat het na een paar dagen went, de vermoeidheid minder wordt en we weer gewoon kunnen eten.
boterham
Ik zou haar nog een boterham gegeven hebben, wat heb je er aan om een kind met hoger naar bed te laten gaan, dat slaapt toch niet lekker, wat heb je daar nu aan?
Is ze morgen weer moe, en eet ze daardoor weer niet..
Ik ook niet
maar ik ben een mega watje, dus bij mij mag er zelfs gezeurd worden over verkeerde bord.
Ik snap ook wel weer dat net het verkeerde bord in deze nieuwe situatie teveel kan zijn.
En dat geeft vast ook een vertrouwd gevoel, haar eigen specifieke bordje.
Hoe dan ook had ik wellicht wel grenzen gesteld, maar dan toch beperkt. Inderdaad, dat eten misschien niet meer, maar daarna dan heus nog een banaan, boterham of glaasje melk.
Met honger laten slapen vind ik gewoon echt niet fijn en ook wel wat machtsmisbruikerig.
Dat kind is doodop
Het wurm is vermoedelijk doodop na zo'n dag, op een nieuwe bso ook nog. Weet je wat ze daar te eten krijgt? Mijn kind krijgt toevallig op de bso op schooldagen rond 4 uur een warme hap, in de vakanties vaak warm eten tussen de middag. Heel prettig. Maar al zou ze alleen brood krijgen op de bso, ik zou bij een vierjarige in de eerste week/weken kiezen voor relaxed. Boterham of banaan erin en klaar is kees. Je kan er best bij zeggen dat dat nu even is en dat je er geen gewoonte voor altijd van gaat maken, maar ik zou het kalmpjes aan doen met de discipline. Het belangrijkste is nu dat ze een beetje leuk aan die bso went en voldoende rust krijgt.
Groeten,
Temet
Zonder eten naar bed
Kind is moe en overstuur, helemaal afhankelijk van jou zorgen, en dan zonder eten naar bed?
Ik zou zeggen, lees je eigen tekst eens of die van de buurvrouw is.
Ik gaf mijn kinderen nog een losse boterham voor ze naar bed gingen als ik dacht dat ze niet genoeg te eten hadden gehad. Bekertje karnemelk met fruit.
Ze zijn inderdaad doodop als ze naar huis gaan
Dat merk ik bij de jongste kinderen op de BSO ook. Moe van alles volgen, t nieuwe speelgoed,de indrukken.
Onze zoon had t ook altijd,een banaan in de auto op weg naar huis en als ie dan nog wat at was t prima . Zo niet,ook goed.
Meestal eten de kinderen op de BSO vaak meer boterhammen,omdat t zien eten doet eten is . Dan eten ze savonds ook minder.
Ik zou ook zelf haar het goede bord laten halen en dat is dan een keuze die ze kan maken. Ze zal misschien blijven mopperen, om t mopperen,zo moe is ze. Niet te veel aandacht aangeven,over een paar weken is het over.
Even ophelderen
Dank voor alle reacties!
Met name “ op schoot nemen en het zo nog eens proberen” is er 1 die ik volgende keer aan get repertoire toevoeg.
Voor alle bezorgde of zelf licht oordelende reacties (mag ook= geen probleem!) : dat ze zegt honger te hebben wil natuurlijk niet zeggen dat ze honger heeft. Op de bso wordt iedere dag iets door de kinderen zelf gekookt (pizza, broodjes enz enz) dus echt honger kan het niet een zijn. Die indruk wekte ze ook niet, in mijn ogen is dat meer een extra argument van haar om haar zin te krijgen terwijl de lieverd zo moe is dat ze alleen nog maar kan huilen. (Daarom stond er ook “niet als straf” in de titel) het heeft dus ook niets met machtsmisbruik te maken wat mij betreft..
Ik zoek dus naar alternatieven zoals eerder genoemde optie, juist omdat ik graag wil dat ze wel eet, maar wel binnen de grenzen..
machtsstrijd
Je maakt er een machtsstrijd van. Kind moet niet haar zin krijgen. Dat word nog gezellig bij je thuis.
Als je verstandig bent ga je dat soort gedoe gewoon niet aan. Houd het gewoon een beetje prettig aan tafel. Negeren en afleiden.
Fijn dat je zo lang met haar voorgelezen hebt maar die ultimatums zou ik maar vergeten.
Een kind is gewoon een klein mens dat nog veel moet leren en haar emoties nog niet goed beheerst. Dat komt vanzelf in orde als jij je een beetje kalm houd. Het is niet jou emotie. Als je iedere keer dat je kind in een staat is zelf ook de strijd aangaat en in de emotie schiet is het voor een kind veel moeilijker om dat achter zich te laten.
Je doet jezelf een plezier door niet op dit soort slakken zout te leggen en niet je wil op te willen leggen. Maar het opgroeien van een kind wat meer los te laten.
Geen oordeel.
Ik heb dat ook één keer gedaan, mijn vermoeide vervelende kleuter naar bed gebracht zonder eten.
Maar wat had ik een akelige avond, een enorm schuldgevoel, ik weet het nu nog. En we zijn alweer een jaar of 15 verder.
Soms doe je maar wat en heb je er zelf,achteraf, meer last van dan je kind. Jij zoekt ook naar andere oplossingen en je komt steeds weer dingen tegen waar je weer een nieuwe oplossing voor moet zoeken.
Het is gebeurd, morgen mag ze zelf een bordje uitkiezen en je kijkt gewoon wat ze eet.
Die BSO moet even wennen, de vermoeidheid ook.
Moe
Ze is moe, zit vooral zichzelf in de weg, dan moet je m.i. verblijven van grenzen stellen maar alleen knuffelen en faciliteren zodat ze snel lekker kunnen gaan slapen.
Dat doe ik zelfs bij mijn 13 jarige nog.
Verblijven
Verblijven is natuurlijk ver blijven
Nou nou
Stevige taal....
Denk je werkelijk dat als het mij om macht ging, ik hier de vraag zOu stellen wat nog andere alternatieven zijn??
Mijn vraag is juist hoe anders te handelen! Nog een nieuw bordje pakken is dan ook een optie, maar ik ben veij zeker dat dat niets gedaan zou hebben omdat ze er simpelweg te moe voor was in mijn ogen...
Daarom vind ik op schoot eten nog het proberen waard...
Wat jammer dan mensen het zien als machtsspelletje..
AnneJ
Soms verval je met een kind wel eens in een machtsstrijd. Het voelt niet prettig, daar was wmdal zelf al achter gekomen.
"Dat soort gedoe ga je gewoon niet aan".
Nee, liever niet, maar aldoende leert men.
Er is geen gebruiksaanwijzing voorradig bij het opvoeden, uiteindelijk worden ze allemaal groot en blijkt het toch een leuk exemplaar geworden te zijn. Ondanks al onze fouten tijdens het "opvoeden".
Eind goed, al goed.
Stevige taal.
Ja, dat vind ik ook.
Het lijkt meer een lesje van:" zo moet je het doen, dan doe je het goed".
Net een stel oude oma's..." foei, de jeugd van tegenwoordig..en die moeders...laat mij maar even".
Ja, oma
Inderdaad, soms denk ik: ik word hier te oud voor.
Maar het gaat om een oud idee over opvoeding. Als ouder het kind niet de baas is en 'grenzen' stelt groeit het op voor galg en rad.
Opvoeden is vooral goed voordoen, het wat luchtig en gezellig houden en een kind de ruimte geven en te helpen met de emoties om te gaan.
Het is 2018! Please.
Nou ja. Dan ben ik maar van de vorige eeuw maar ik snap niet goed waar die behoefte vandaan komt, behalve van een soort rudimentair overblijfsel van wat een 'goede opvoeding' zou moeten zijn, ergens in je krokodillebrein of zo.
Het is je kind, je schat, die je heus voor uitdagingen zet, maar die je niet wil kortwieken maar wil begeleiden naar zelfstandigheid en een prettig leven.
'Oude' gewoontes
Zou misschien wel leuk zijn om dat eens in een draadje te zetten. Al die ouderlijke machteloosheid waar je tenen van gaan krullen en erger.
We hadden vroeger buren, groot gezin, vader arts. Als ze niet snel genoeg hun bord leeg hadden kregen ze hun toetje over hun warme eten.
In die categorie zit voor mij ook: zonder eten naar bed.
Inderdaad soms komt er nog zoiets stoms boven. Heb ik ook gedaan hoor.
Hier was het de 'koude douche'. Hielp echt van geen meter. Dus daarna hebben we die onderbuikopvoedmethodes maar losgelaten.
Kortwieken....
Nou....er zaten momenten bij dat mijn schat echt even niet schattig was.
Kinderen zijn niet altijd leuk, soms zijn ze gewoon spuugvervelend en is tot 10 tellen een groot applaus waard.
En dan kan het een keer gebeuren dat je een drammende kleuter met een lege maag in bed hebt liggen.
Zo...rust!
En daarna knaagt het schuldgevoel en kom je hier om andere oplossingen vragen.
Helaas, ook hier hoor je wat je allemaal niet goed hebt gedaan.
Niet helemaal Wil
Ja, soms krijg je voor 'vijf centen', pardon 'reflectie' op je ouderlijke gedrag, maar natuurlijk krijg je ook tips.
En iemand is vrij om daar gebruik van te maken of niet.
Reflectie.
Maar wij hebben de kinderen al groot en achteraf kijk je een koe in zijn je weet wel.
Ik zie een jonge moeder die met het zweet onder haar oksels na een drukke dag graag gezellig een hapje wil eten met haar prille gezin....en dan zit je aan tafel met een gillende keukenmeid....
Ik moest vroeger dan alleen gaan eten, aan een tafeltje in de keuken. Daar zat je, gescheiden van de rest, je koude bord eten weg te werken. Hielp uitstekend overigens, ik at mijn bord voortaan braaf op.
Ik heb fijne herinneringen aan mijn jeugd, lieve ouders.
Hier en daar wat minder pedagogisch verantwoord opvoeden geeft niet direct jeugdtrauma's, dat scheelt.
Gillende keukenmeid, inderdaad.
Goed idee trouwens, om kind apart te laten eten als het over de rooie is. Dat doen ze hier spontaan.
Ja, nu ze groot zijn.
wat ik in het vervolg zou proberen...
..wat ik morgen / volgende keren zou proberen als je dochter zo moe is, is inderdaad zoveel mogelijk meegaan met haar.
Toen mijn kinderen klein waren, heb ik één keer een soort van 'training' gedaan, cursus van een pedagoge. Er kwamen enigszins alternatieve mensen op af en het ging niet uit van iets officieels als een CJG of zo. Ik vond dat ik er een paar heel goede dingen uit kon halen die mij wel aanspraken. Vooral omdat ik in eerste instantie ook vrij erg in de 'opvoedstand' stond (allerlei normen opleggen en verbieden etcetera).
Een van de dingen die aan bod kwamen, was positief opvoeden. Dus veel zeggen wat wél mag. Bijvoorbeeld als je kind veel hard praat en schreeuwt en je wil dat niet (zelf moe...): dan zeg je niet hard: 'niet zo schreeuwen!!' (dit deed mijn vader altijd...), maar praat je zelf zachter en zegt: 'ga maar wat zachter praten'.
Maar het ging er met name om, om een kind erkenning te geven. Bij wijze van spreken: een kind is heel klein (zeg: 2 of 3) en zit lekker te spelen. Maar je moet nu echt weg om je oudere kind op te halen van school. Je wil nu jas aan en gaan. Kind wil niet, werkt tegen, zeurt, huilt misschien zelfs. Want zit lekker in zijn spel.
Wat dan meestal veel beter werkt, is het kind eerst even aandacht geven en zíen, en het gevoel erkennen. (uiteraard is het dan ook handig als je wat minder haastig was, dus eerder beginnen). Als in: 'jij bent lekker aan het spelen he? Dat is fijn! Het is niet leuk dat je nu moet stoppen.' (even wachten). 'Jammer dat je nu moet stoppen. Eerst gaan we jas aan doen en Marietje ophalen en dan mag je weer spelen'.
Zoiets kan ook bij het eten. Kind: 'nee! Ik wil nu mijn roze bord! Anders lust ik het niet!'. Jij: 'Je bent boos he? En je bent een beetje moe he?' 'Nee ik wil mijn roze bord!'. "Ja jij wil je roze bord. Vandaag mag je een ander bord kiezen. En dan gaan we nog even verder eten' (je pakt samen een ander bord). En daarna...afleiden? Over iets gezelligs praten?
Op schoot nemen en voeren vind ik trouwens ook een heel goede tip. Mijn zoon was meestal rond 18.15 als we gingen eten al te moe. Ik heb hem nog jaren deels gevoerd. Misschien wel tot hij 8 was of zo. Anders at hij echt te weinig en ik zag gewoon dat hij wel lustte en wilde, maar hapjes klaarmaken teveel gedoe voor hem was en hij ook te afgeleid was. Op deze manier sliep hij ook gewoon goed.
Als het nu bij jouw dochter de volgende dag nog eisender zou worden ('andere lepel!'), kun je altijd nog proberen: 'eerst even deze lepel', en dan....afleiden! Beetje humor/ iets onverwachts doen. "Jij maakt een grapje he?" "De lepel is verdrietig, die wil bij jou blijven!"
Lang voorlezen zou ik inderdaad niet of nauwelijks doen, als een kind al moe is. Liever alles iets rustiger aan doen, of een spelletje in bed doen en natuurlijk liefst wel nog éven voorlezen.
Succes!
Geen honger
Je schrijft dat ze eigenlijk geen honger/trek kon hebben omdat ze op de BSO meestal iets klaarmaken en eten maar toch wil je dat ze eet. Dat begrijp ik dan niet, dan wordt het toch een soort machtsstrijd en daar heeft niemand wat aan. En ik zei al eerder, je wilt toch niet met een huilend kind aan tafel zitten? Knap dat je dat kan negeren.
Ik zou inderdaad gaan voor de banaan/boterham of wat dan ook in de auto als je haar ophaalt of als je thuis komt. Kunnen jullie gaan koken, kind lekker voor de televisie o.i.d. Tegen de tijd dat jullie klaar zijn met koken brengt 1 van jullie haar naar bed. Even kort verhaaltje lezen en dan lekker slapen. En daarna kunnen jullie rustig samen eten.
Op de dagen dat ze geen BSO heeft eten jullie samen, er blijven er dan nog genoeg over dat je samen aan tafel zit.
Kind eet echt wel wat het nodig heeft.
Vertrouw ook een beetje op de natuurlijke behoefte van een lichaam wat dat betreft. Als volwassenen negeren we die door braaf het bord met te veel eten leeg te eten of extra snacks te nemen die qua calorieën eigenlijk niet nodig zijn... Pin je niet op een maaltijd vast, als ze een keer niet of minder eet, komt ze echt niets te kort. Het wordt pas een probleem als dat structureel dagelijks en over een langere periode is. Hoeveel honger heb je zelf als je te moe bent? Ik zou haar dus bij BSO-dagen vragen of ze nog wat wat wil qua brood, fruit, rauwkost, pap, soep of iets anders (geen snoep of chips) wat in 5 minuten na thuiskomst gegeten of gedronken kan worden. In de auto zou ik niet doen of je moet er een uur in zitten. Ondertussen kook je voor jezelf en als ze nog wat wil dan prima, wil ze niet dan heeft ze in ieder geval wat gezonds gehad. Hier werkt soep goed, ik maak dat zelf vers van te voren en warm dan een kommetje op. Dat glijdt zo naar binnen... Broodje er bij om te stoppen en ze heeft gegeten.
