Wie herkent dit? Geen standaard kind

On topic: de schoolopdrachten begreep ik ook nooit, waarschijnlijk door een andere manier van denken.

Tenzij hij zelf aangeeft problemen te hebben zou ik er verder niets aan doen. Het klinkt alsof hij in veel dingen heel goed is en in andere dingen niet zo goed of slecht. Mijns inziens moet dat mogen.

Ik herken een hoop wel, stukjes die hier dan net anders zijn juist niet bij de jongste maar ook net anders bij de jongste. Jongste zit momenteel in heel zwaar weer door gedrag dus dat is echt heel andere koek hier. 
De oudste komt er wel wat overeen met wat je schrijft. Het kan zoveel zijn. Hier zijn het beide dromers en fantasierijk, vooral interesse voor wat ze zelf interesseert (logisch) zoals poëzie schrijft ieder zijn ding. En bovenal anders denken en redeneren wat niet samengaat met een manier die school eist en omslachtig of onbegrijpelijk is doordat ze anders denken. afgeleid zijn is hier ook zoiets. Het kan al jeuk zijn en hij moet stoppen met fietsen om te krabben. 
vraag 1 voor jezelf: herken je de dingen van de kinderen die je schrijft bij jezelf en hoe ga jij ermee om?
vraag 2 hier is er wel zeker iets, bij de jongste denken ze adhd maar ik denk meer autisme. Dat herken ik ook dan weer bij mijzelf. Dus denk je zelf dat er iets te onderzoeken valt en dat het iets kan opleveren.
of je dat moet doen, is een afweging waard. Je kunt altijd informeren en dan verder kijken. Overleg met school en wat zij denken. 
bestaat er een standaard kind? Is net zoiets als normaal, wat is normaal? Normaal is gangbaar of een gemiddelde of zoals bij de meeste mensen. Maar er zijn ook mensen die het anders doen. Is het niet goed of fout. Je hoeft niet iets te constateren wat een afwijking heet, maar wat je dan na dat onderzoek kan meenemen waar valkuilen liggen. Of hoe het beter gaat als je weet waar je meer aan kunt werken.

laatste vraag kan zijn, heeft hij er zelf problemen mee, stress van, of jij? En vind school dat en is het belangrijk er iets aan te doen voor schoolprestaties? Of in het algemeen. 

Ik vind het juist mooi dat kind zichzelf is. Ter voorbereiding op naar volwassenheid is de vraag, waar is werk aan de winkel. Zolang ze kind zijn is het toch nog de tijd om het nog niet allemaal te weten.
herkenning all over 

Ja duh, wie kent het woord graszoden nu? Mijn kinderen vast niet hoor....Ik snap ook echt niet hoe dit te maken heeft met wiskunde.

Je zoon, welk niveau hij cognitief ook heeft (ik sluit zeker niet uit dat dat hoog, zo niet erg hoog is) is iig creatief en eigengereid. Eigenschappen die uiteraard in zijn nadeel kunnen werken (maar alleen in een omgeving waarin deze eigenschappen niet op waarde geschat worden...) maar ook in zijn voordeel. 
Ik hoor vooral jouw frustratie over school. 
Maar waarom neem je het heft niet meer in eigen handen? Ik zou een goede orthopedagoog inschakelen en onderzoek laten doen naar zijn sterktes maar ook zijn belemmerende factoren. 

laat je zoon eens een keer Qi testen misschien zit hij wel op tehogen school

of hij heeft een perperking 

Hoi,

Ik heb ook een dochter die wat anders is dan anderen, maar daardoor niet minder geweldig en bijzonder. Wij lopen ook tegen school problemen aan en hebben wat verschillende instanties ingeschakeld die ons bijzonder goed helpen met de zoektocht naar wat is er aan de hand en hoe kan ik onze dochter beter helpen. Misschien kunnen zij jullie ook zo goed helpen. Dat is stichting MEE en het samenwerkingsverband de eerste kan je zelf inschakelen en de tweede moet school doen.

https://hspcoachmaaike.nl/hsp-kenmerken-hoog-sensitief-persoon/

Sommige hsp’ers maken zich ‘klein’. Maar er zijn ook hsp’ers die zich uit ongenoegen over de onrechtvaardigheid zich juist groot maken.

Oftewel; niet over één kam te scheren.

Ik merk dat kind hier veel baat heeft aan mensen om kind heen, die hij vertrouwt omdat ze eerlijk tegen de hsp’er zijn.

Heeft je kind ook wel eens last van migraine? Als ze moe zijn, kunnen ze nog minder hebben. Dan moet je ze tegen zichzelf beschermen door wat van hun bord te halen.

Ik herken heel veel in de openingspost. Alleen kan mijn zoon juist griezelig goed mensen inschatten en ‘bewerken’ om een voor hem gunstige uitkomst te bereiken (oftewel manipuleren). Dat klinkt heel negatief, gelukkig is hij 90% van de tijd ook ontzettend zorgzaam naar mensen en dieren. Maar het manipuleren viel mij al vrij vroeg op. Mijn zoon is door een testbatterij gegaan. Deels omdat school ‘autisme’ bleef aanhalen (wat dus uit geen enkele test naar voren kwam), daarna ‘dyslexie’ (ook niet). Door de jaren heen scoorde hij steeds slechter op Cito-toetsen. Man was het ook een beetje zat en toen hebben we via de huisarts om een verwijzing gevraagd voor test nummer zoveel: o.a. een IQ-test. Daar kwam uit dat hij een IQ van 136 zou hebben. 
Toen hebben we een specialist ingeschakeld, een soort extern schoolklasje 1 dagdeel in de week (dit heb ik geregeld met de leerplichtambtenaar, de eigen school van zoon vond het maar niets) waar zoon vooral aan de slag ging met ‘leren leren’ en zelfbeeld. Daarnaast heb ik veel met hem opgepakt. Soms simpele dingen als ‘het gaat niet om de dingen die volgens jou fout zijn in de leestekst, de vragen gaan over de genoemde zaken in de tekst. Alles waar je het niet mee eens bent/fout vindt, schrijf je op een apart blaadje’. Want inderdaad, hij deed alles zoals hij dacht dat het juist zou zijn. Nu zien we de scores weer stijgen.  Op dit moment (10 jaar, groep 7) zou ik al heel blij zijn met een vmbo-TL advies. 
Qua sociaal-emotioneel is onze zoon ook een beetje een ‘kuikentje’ vergeleken bij klasgenoten (combinatieklas met groep 8) maar wat hij pesten noemt is vaak een beetje plagen. Het merendeel van zijn klasgenootjes nemen hem zoals hij is en blijven hem stug uitnodigen voor speelafspraken en feestjes. Hij focust op die drie jongens uit groep 8 en negeert de overige 26 klasgenootjes die wel altijd zwaaien en appen.

Het lijkt mij echt heel naar als je kind wordt buitengesloten en gepest.