Wat is belangrijk?
Ik heb een dochter van 7 en zit in groep 4. In haar klas hebben ze 3 niveaus van leren namelijk: Basis, meer en plus.
Ze zit in plus en het gaat eigenlijk heel goed volgens de juf.
Na schooltijd, vertelt ze alles en als ze moeilijke taak heeft gehad gaat ze direct vertellen en gaat ze vragen hoe het moet en ook andersom als het makkelijk is gaat ze ook vertellen dat het te makkelijk is. Ze vertelt graag alles wat is allemaal gebeurt op school.
En vertelt ze ook dat ze de plus taak leuk vind maar dan is beetje te veel omdat ze geen tijd meer heeft om te kletsen.
Op eens sinds 4 weken geleden begint ze op bed te plassen en vannacht weer gebeurt en na ik haar en haar bed schoongemaakt heeft ging ze naast mij liggen en in plaats van slapen gaan begint ze over school te praten.
Zo begint ze "mama, ik vind plus taak leuk maar ik heb geen tijd meer om te kletsen en zo. Maar mama, ik vind de basis taak ook niks want ben je in 1 minuut klaar dan heb je niks meer te doen en de meer taak is net zo als de basis. Eigenlijk mama, vind ik groep 0 (ze bedoelt peuterzaal) groep 1 en 2 leuker omdat ik hoef niks te doen gewoon spelen".
Nou mijn vraag...heeft de bed plassen iets te maken met haar verhaal over school? Als het zo is, moet ik dan met de juf praten en uitleggen dat ze naar de basis taak gaat of is het niet verstandig omdat dan krijgt ze geen uitdaging meer en wordt ze lui en leert geen verantwoordelijkheid te nemen dat kan probleem leiden in de toekomst.
Ik wil graag dat ze gewoon gelukkig is. Dat ze haar kindertijd geniet maar dan wil ik ook geen fout maken dat kan haar toekomst beïnvloeden.
Ze is trouwens heel heel erg lief. Ik vergelijk niet met mijn oudste dochter maar ze is echt anders 
. Heel zacht, emotioneel, en heel heel erg lief. Op haar jonge leeftijd kun jij al met haar je gevoel en probleem over hebben en meestal geeft ze ook nog goed advies 
zoals als haar zus vervelend is gaat ze naar mij toe en gaat ze zeggen "mama ze is weer vervelend he, maar laat het maar even, ze komt wel weer naar jou toe". of gaat ze naar haar zus en gaat zeggen, "ga naar mama toe en sorry zeggen". Dan geeft ze haar zus een kus . lief he?
geen idee
Geen idee of het bedplassen er mee te maken heeft. Maar ik zou zeker een gesprek met juf regelen. Je dochter geeft nl aan dat wat ze nu doet niet 'goed' is (al vind ik niet lekker kunnen kletsen een heel slecht argument.).
Insteek zou m.i. ook niet moeten zijn ' mij kind gaat naar een ander niveau' maar hoe zorgen we dat mijn kind plezier in school houdt.
En misschien reageert juf wel met de mededeling dat het ook de bedoeling is dat ze niet kletst omdat ze dan anderen van hun werk houdt. Zou zomaar een eye-opeber kunben zijn.
weet niet maar
Deze uitspraak van je triggert mij: "Op haar jonge leeftijd kun jij al met haar je gevoel en probleem over hebben en meestal geeft ze ook nog goed advies"
Ik weet niet wat je precies bedoelt met die gevoelens en problemen waar je met haar over praat, maar ik zou er absoluut voor waken om al te 'volwassen' zaken met haar te bespreken. Kinderen kunnen daar enorm last van hebben. Als je haar dat zo graag een fijne kindertijd wilt geven moet je haar in ieder geval niet belasten met jouw problemen!
Verder eens met Hanne: er is tijd voor kletsen (na school, in de pauze, tijdens het knutselen enz.) en er is tijd voor werken. Als ze het niveau aan kan zou ik dan ook zeer zeker niet aansturen op een niveau lager.
zin
Die zin waar Jippox op doelt valt mij ook op. En ook dat jij zo bang bent om fouten te maken. Ik vind ook dat je je kinderen niet lastig moet vallen met je eigen problemen.
En je schrijft dat je haar zo graag gelukkig ziet.
Welnu, elke ouder ziet zijn kind het liefst gelukkig, maar het is nu eenmaal niet mogelijk om altijd maar gelukkig te zijn. Voordeel van een portie onvrede/ongeluk is weer dat je gelukkige momenten meer waardeert/ziet.
En niets is 'fout', want jouw intentie is goed, je doet wat jij denkt dat goed is en daar moet je soms mee improviseren, uitproberen voordat het beter gaat.
Bespreken met de juf dat ze weer bed plast en aangeeft dat ze meer wil spelen lijkt me wel goed, wie weet speelt er meer in de klas.
Bewijs van spreken
Natuurlijk geen volwassen probleem. Gewoon dagelijks geburtenissen en probleem oplossen maar geen volwassen probleem hoor .
die zin las ik anders
het ene kind is beter in staat om problemen onder woorden te brengen als het andere.
Volgens mij staat er niet dat moeder het over moeder's problemen heeft met dochter maar dat haar dochter goed in staat is haar problemen onder woorden te brengen.
Ok, maar het zal voor haar lastig genoeg zijn om onder woorden te brengen wat haar nu dwars zit. Ook al kan ze het niveau goed aan, het voelt kennelijk toch als een belasting, wel iets om met haar juf te bespreken. evt tijdelijk een tandje lager om te zorgen dat ze beter in haar vel komt te zitten?
amk
Betreffende dochter geeft adviezen, die gaan dus niet over haar eigen problemen maar, zoals te lezen valt, over de problemen die tussen moeder en zusje spelen.
gebruik van maken
Ze is dus heel sensitief, en probleemoplossend ingesteld. Misschien heeft ze zelf een idee over hoe het beter kan voor haar op school? Ik zou haar hier zeker serieus in nemen, misschien samen met haar en leerkracht om de tafel?
Zeker niet terug naar basis maar misschien kan (tijdelijk) de plustaak wat ingekort.
en gelukkig ach
Ik zie niet in waarom je niet, op aangeven van kind zelf, samen met kind zou gaan zoeken naar manieren om het wel leuker te hebben. Die (pro) actieve houding kun je gaan tegenwerken als je wilt, maar waarom zou je dat doen?
In bed plassen is trouwens wel een serieus teken, je weet niet of het verband er is maar goed opletten lijkt me niet overbodig.
Ook opletten of de plustaak wel toereikend is overigens. Het kan wel iets zeggen dat kind liever kletst dan werkt. Werk kan te lastig zijn maar ook te makkelijk.
niveau maakt denk ik geen verschil
Hier hebben ze ook drie niveaus met de verschillende vakken. Aanpak 1,2 en 3. Uitgaande van dezelfde les krijgen aanpak 1 en 2 uitleg van de juf terwijl 3 zelfstandig kan beginnen en afhankelijk van het vak iets meer uitdaging krijgt. Na de uitleg gaat aanpak 2 ook zelfstandig aan het werk en krijgt aanpak 1 nog extra instructie.
Kletsen is dus niet echt aan de orde. En als dat al zo is, is dat het meest in de plusgroep want die krijgt geen instructie maar mag wel met elkaar overleggen. Hier doen alle drie de niveaus dezelfde les, het verschil zit in de mate van instructie. Alleen is de plusgroep hierdoor natuurlijk eerder klaar en dan doen ze een extra opdracht, werk in een plusboek etc.
Ik denk dat het niveau dus niet echt het probleem van je dochter is. Behalve als ze ondanks de plusgroep echt te weinig uitdaging krijgt. Vragen of ze naar een ander/lager niveau mag lijkt me niet handig. Dat is alleen handig als daar een goede reden voor is (dus niet iets met kletsen ed). Mijn dochter van 7, groep 5, zat bijv in aanpak 3 maar is heel onzeker / heeft erge faalangst waardoor ze ondanks haar niveau niet goed zelfstandig aan de slag kan, ze voelt zich pas zeker na de uitleg en een extra zetje van de juf, dus is ze naar aanpak 2 gegaan.
Ik zou met de juf in gesprek gaan om te kijken wat het probleem is en hoe je dochter weer meer plezier kan krijgen in school. Dat kan vanalles zijn. Mijn dochter is bijvoorbeeld gek op zingen en dansen en als het werk af is en er is tijd over gaat de muziek aan en mag ze optreden voor de klas. En inmiddels danst de halve klas mee en is school opeens weer heel leuk.
