wat besteed je aan verjaardagskado's?

aan kadootjes

25-50 euro, maar meestal krijgt ze iets dat gewoon heel praktisch is en ze toch gekregen zou hebben zoals dit jaar haar balletkleding, vorig jaar en badmintonracket en tennisjurkje.

Dus eigenlijk geef ik helemaal niets. ☺
Ze wordt namelijk gigantisch verwend door de rest van de familie en haar grootste kado is samen met haar vader, moeder, stiefmoeder en zusjes uit eten in een restaurant van haar keuze.

Maar een tablet hoeft helemaal niet zo duur te zijn. Ze heeft bij mij ook met haar verjaardag voldoende geld gekregen om een tablet van 200 euro te kopen. Opa's en Oma's geven allemaal 25 euro en dan nog wat familie en vader die wat bij legt en ze is er al.

Hier

Wij geven zelf als papa en mama 1 cadeau aan de jarige, dat is meestal zo'n 40-60 euro. En dan krijgt de jarige nog een cadeautje van broer/zus (we hebben 3 kinderen). Dat betalen wij ook, want ze zijn nog jong. Dat cadeau is dan zo tussen de 10 en 20 euro. Dus meer dan 80 euro zijn we hier niet kwijt per kind. Nu hebben we volgende week twee jarigen en daarna komt Sinterklaas eraan, dus het is allemaal alweer duur zat.
Ik geef nooit geld aan kinderen van familie of vrienden, tenzij daar heel specifiek om wordt gevraagd. Voor familie (neefjes/nichtjes) en kinderen van vrienden houd ik 10-15 euro aan, voor partijtjes waar oudste heen gaat zo rond de 5 tot 8 euro.
Er zijn hier geen andere gelegenheden waar ze cadeautjes krijgen, al was het zwemdiploma afgelopen voorjaar een uitzondering. Toen kreeg oudste van ons een kleinigheidje en van de opa's en oma's ook.

Mag ik voortborduren op deze vraag met een andere vraag?

Hoe vaak geven jullie je kinderen speelgoed of iets anders "zomaar"? Dus als ze niet jarig zijn, het geen sinterklaas is of wat dan ook? Ik merk om me heen dat anderen dat regelmatig doen, iets uit de speelgoedwinkel meenemen of iets wat zo leuk bij de Zeeman lag ofzo. Ik doe dat echt nooit en vraag me af of ik dan een krent ben? Oudste is jarig in de zomer en voor hem betekent dat dat hij dan cadeautjes krijgt en in december met sinterklaas weer. Hij krijgt wel zakgeld (1 euro/week) en daar mag hij wel speelgoed van kopen, dat doet hij ook zo nu en dan (en spaart ook weleens ergens voor). Middelste en Jongste zijn in het najaar jarig en dat vind ik wel lastig, zo dicht op sinterklaas. Eigenlijk komt voor hen qua cadeaus alles binnen 1 maand.

Dit was even off topic, maar heeft er zijdelings mee te maken. Ik ben benieuwd hoe anderen omgaan met tussendoor iets aanschaffen/geven.

Hier

krijgen de kinderen voor hun verjaardag iets van rond de 50 euro. Verjaardagskadoos mogen ze hier trouwens zelf kiezen.
Zoon is 23 december jarig en die heeft ook wel eens een prul gehad voor de vorm, omdat we niets meer wisten. Daarintegen is hij wel degene die in de zomer nog wat krijgt. Dit is dan buitenspeelgoed. Hij heeft afgelopen zomer een bergskelter gehad. Die was erg duur, maar wordt absoluut gebruikt. Een nieuwe fiets, indien nodig, wordt hier ook gewoon gekocht.
Zomaar iets uit de speelgoedwinkel meenemen voor de kinderen doe ik niet. Ik bewaar dit soort kleinigheden voor Sinterklaas, want dan pakken wij wel uit. Ik denk dat ik dan per kind rond de 150 euro zit. Heerlijk om dan te kunnen verrassen, aan verlanglijstjes doen wij niet.

Opa en oma hebben wij inmiddels zo getraint dat er geen speeltjes meer tussendoor komen. Af en toe krijgen ze wat geld voor de spaarpot en dat vind ik leuk.

Pien

dat doe ik best vaak zomaar iets meenemen. Vaak een tijdschrift of een aanvulling op veel gebruikte knutselspullen. Of nieuwe haarclipjes die ze eigenlijk ook nodig heeft, maar die laat ik dan inpakken of ik doe het zelf.

Maar het zijn wel altijd dingen die eigenlijk nodig zijn of een aanvulling op wat veel gebruikt wordt. Ik kom niet zo vaak in speelgoedwinkels of bij winkels waar je 'meukjes' kunt kopen. Ik ga meestal zeer gericht naar de stad met een boodschappenbriefje.

Pien

Toen onze oudste kinderen nog klein waren kocht ik heel regelmatig wat tussendoor. Ik vond het altijd wat zonde om te wachten met een nieuwe puzzel te geven op hun verjaardag als ze wat ontwikkeling betreft nu al toe waren aan een meer ingewikkelde puzzel. Ik gaf dan liever wat vaker wat tussendoor en minder op de verjaardagen. Nu doe ik dat veel minder want de kinderen zijn ouder en we hebben al zo veel spullen in huis. Mijn dochter spaart van die Sleich beestjes en daar neem ik er af en toe wat van mee. Of kindersuprise eieren voor de jongste kinderen. En als ik bij de tweedehands boeken winkel ga kijken neem ik vaak een stapel boeken mee terug voor de kinderen. Niet elke week of zo maar af en toe stop ik ze dus wel wat extra toe.

De wii hebben ze trouwens zo maar tussendoor gekregen. Dat was een familie geschenk en niet voor een iemand specifiek maar dat hebben we gewoon met elkaar gekocht. Schommel in de tuin precies hetzelfde verhaal.

wisselend

Ik heb altijd een euro of 50 in mijn hoofd, maar het kan soms best flink hoger (of lager) uitvallen. Dat heeft dan vaak te maken met of ik het een leuk cadeau vind, of ik de kwaliteit goed vind en of ik vermoed dat er lang mee gespeeld wordt.

Zo is er al eens een skelter en een speelhuisje voorbij gekomen. En dit jaar wordt het een theater bezoek. Dat loopt ook flink in de papieren.

Voor echt dure cadeau's wordt soms door het kind geld bij gelegd of er wordt op de verjaardag geld voor een concreet item gevraagd. Zo is bijvoorbeeld de DS aangeschaft en kon de lego doos van 150 euro gegeven worden.

Speelgoed tussendoor doe ik niet vaak. Eigenlijk nooit. Ze sparen er wel zelf voor. Bij bijzondere gelegenheden doen wij eerder aan een 'belevenis' (uit eten oid).

Rond de 50 Euro

Wij geven als ouders een cadeau van ongeveer 50 euro. Broertje of zusje geeft een cadeautje dat ze zelf betalen, begint met iets kleins, flesje douchegel of zo.
Een dagelijkse fiets hebben ze nodig en krijgen ze als ze aan een grotere maat toe zijn, meestal tweedehands. Ze hebben allebei wel een sportfiets voor hun verjaardag gekregen. Wij zijn sportieve fietsers en nu kunnen we als gezin flink doortrappen, op die kinderfietsjes met terugtraprem lukte dat niet echt.
Cadeautjes tussendoor krijgen ze met hun rapport dan mogen ze voor 5 euro iets uitzoeken.
Verder krijgen ze van opa's en oma's en tantes vaak geld en van sommigen best wel veel dus met twee verjaardagen sparen was de DS binnen bereik. Nu wordt er gespaard voor eigen tablets en dat schiet ook al aardig op.
Heel soms neem ik tussendoor een verrassing mee. Dat is dan iets wat ze "nodig" hebben als beloning voor iets. Voorbeeld: Een paar jaar geleden waren ze nog best jong (ik geloof 4 en 7) en ik moest boodschappen doen zonder auto en het regende echt verschrikkelijk. Ik heb toen met ze overlegd of ze alleen thuis durfden te blijven totdat de klok op 10.30 stond en dat durfden ze wel. Bij de supermarkt lagen toen knutselblokken in de aanbieding en daar heb ik er twee van meegenomen als beloning. Was ik alleen zelf drijfnat, konden alle boodschappen in een keer mee en had ik niet ook twee natte kinderen.

Geen vast bedrag

We kijken naar waar de kinderen interesse in hebben, of wat ze hele graag willen hebben, en ik let daarbij niet zo op de prijs. M'n dochter kreeg vorig jaar een cd-speler van 30 euro en dit jaar een spacescooter van €110,-. En een paar jaar terug kregen de kinderen een grote trampoline, die was erg duur, maar die was voor beide kinderen samen. Maar absoluut waard, want er wordt heel veel mee gespeeld. Vaak komt er nog wel wat kleins bij, meestal in ieder geval een mooi boek en dan soms een schoolbeker of schooltas ofzo, als die toch nodig is.
De kinderen kopen iets voor elkaar, wij betalen dat dan. De oudste heeft nu meer zakgeld en moet er zelf ook een stuk aan meebetalen. Ze vinden het erg leuk om wat voor elkaar uit te zoeken, dat gebeurt ook met veel zorg.
En verder kopen we tussendoor ook wel eens wat, soms een kleinigheidje om te knutselen ofzo, maar niet vaak. En zeer zelden komt er iets groters buiten de reguliere geefmomenten, maar dan wel met een speciale reden. Bijvoorbeeld wat groter buitenspeelgoed, of fietsen, omdat het met verjaardag in het najaar niet zo leuk is om dat met de verjaardag te geven, maar we ze zoiets toch gunnen,

herkenbaar

Hier ook tussen de 50 en 100 euro, en ja ik zie ook om mij heen dat er veel meer wordt gegeven, en vaak zomaar tussendoor. En dat irriteert mij dan soms best wel. Waarom? geen idee, iedereen moet zelf weten wat hij/zij geeft, misschien omdat ik mezelf dan ook een krent voel (hoewel ik er volledig achter sta hoe ik het doe)

Ik geeft best wel eens iets extra's (in vakanties ofzo), maar nooit grote dingen (5-8 euro ofzo).

Ooit kreeg buurmeisje zomaar een kado en toen mijn dochter daar wat verbaasd op reageerde zei de buurvouw: dan moet je maar heel lief zijn voor je moeder, dan krijg jij het misschien ook!

Gelukkig had dochter zelf door dat dit belachelijk was, maar dat vond ik echt een stomme opmerking (dan zou ik mn dochter elke dag wel een kado kunnen geven )

geen idee

Maar misschien rond de 50-60 euro in meerdere kado's?

Als ik iets nuttig vind krijgen ze ook wel eens iets tussendoor. Of er moet een reden voor zijn, goed hun best gedaan of zo. We hebben wel eens duplo tweedehands gekocht en dan wel meteen een enorme partij. Dat ging gewoon tussendoor als zijnde nuttig

Niet-nuttige dingen tussendoor kunnen ze van hun zakgeld kopen en dat doen ze ook. Soms moeten ze iets dan samen kopen, als het bijvoorbeeld 25 euro is.

Oudste is bijna jarig en heeft wat kleinere dingen uitgezocht. Voor sinterklaas krijgen ze ongeveer dezelfde hoeveelheid, misschien 2 pakjes meer maar dan zijn die iets kleiner.

Ze willen die paar dingetjes en daar houden ze het bij. Ze kijken vooral op de website van de speelgoedwinkel. Typen dan hun zoekterm in en krijgen dan alleen dat te zien. Wat er verder nog is, boeit ze niet zo geloof ik.

Pien

Ik zou die herfstkinderen van jou wel wat voor de zomer geven want dat zouden ze bij mij dan missen, het zomerkind kan bijv knutselspullen voor in de winter met sinterklaas krijgen.

Algemeen: wij letten niet echt op bedragen en soms komt het wel eens uit dat er een DS werd gegeven aan jongste en niet aan oudste. Vvervolgens kon neefje dan later tegen oudste zeggen: dat het niet eerlijk was dat hij er voor moest sparen en dat zijn broertje hem voor zijn verjaardag kreeg. Dat hij zonder broertjes en zusjes veel meer verwend werd viel weer niet op. Mijn oudste kreeg/krijgt ook vaker dingen nieuw die jongste dan doorgeschoven kreeg zoals fietsen en kleding. Jongste vindt dat prima maar ja dan blijft er geld over voor een DS waar oudste een hele dure fiets voor zijn verjaardag kreeg.

Wij kijken dus niet zo naar bedragen maar naar het kind en we geven zakgeld waar ze goed van kunnen sparen en dure dingen kopen. Zij hebben geen suikerooms/tantes/opa's dus daar komt per verjaardag maar max 50/60 euro in totaal vandaan, wel bijna altijd geld.

Wisselend

Toen ze heel klein waren kocht ik wel eens wat tussendoor omdat ze er op dat moment aan toe waren en gezien het tempo van de ontwikkeling het niet handig was te wachten tot de verjaardag of sinterklaas. Zo kocht ik voor mijn dochter van 10 maanden een loopkarretje waar ze toen veel lol van had. Op haar verjaardag liep ze los, dus als ik het toen pas gekocht had, had ze er niet zo veel aan gehad. Op haar verjaardag had ze toen niet zoveel nieuws 'nodig', dus werd het een puzzel en een boekje. Voor de volgende kinderen maakte het weer wat minder uit omdat veel spul al in huis was. Vooral voor de jongsten was het soms moeilijk iets te verzinnen omdat er al een driewieler, een glijbaan, een spelcomputer stond van voorgaande feestelijkheden. Als er iemand een nieuwe fiets nodig heeft kan het de ene keer zijn dat het voor de verjaardag of sint gegeven wordt, soms komt het zo uit dat het tussendoor nodig is, dan komt die fiets er en is het geen kado. Meestal is een tussendoor fiets dan wel een tweedehands en die voor de verjaardag een nieuwe of mooiere tweedehands.

Onze kinderen hebben nooit zo heel veel echt met speelgoed gespeeld. Van oma kregen ze vaak kleding voor hun verjaardag, dat vonden ze ook leuk. Nu krijgen ze meestal geld van haar. Zelf besteden we tussen de 50 en 100 euro aan verjaardagscadeautjes.

Het enige dat ik tussendoor wel eens zomaar kocht waren boeken, dat ze met de kinderboekenweek of aan het begin van de zomervakantie allemaal een boek mochten uitkiezen. Viltstiften e.d. worden meestal wel aangevuld wanneer nodig.

Ik heb nooit zoveel boodschap aan verhalen over Pietje die voor een goed rapport een Iphone krijgt. Als mijn kinderen al met zoiets komen zeg ik alleen: wat leuk voor Pietje. Ik voel me niet geroepen om daar verder uitleg bij te geven, me er voor te verantwoorden of het te compenseren.

skik

wat een hoop reacties!

En ik zie het al, tov dit forum zijn we toch redelijk gemiddeld.

Onze kinderen krijgen af en toe wel nog iets tussendoor, maar geen grote dingen. Beetje zoals al genoemd: als je iets tegenkomt wat op dat moment nuttig is voor de kinderen, of een tijdschrift/stripboekje in de vakantie. En onze kinderen zijn in de herfst en winter jarig, dus in de zomer wordt er wel eens iets aangeschaft als een badmintonset, voetbal ofzoiets. Of een enkele keer als er een heel goede aanbieding is en het niet wat om tot de verjaardag te wachten, bijvoorbeeld zo'n Aquaplay waterbaan die wegens opheffingsuitverkoop voor een paar tientjes wegging, afgelopen zomer. Of laatst had ik twee paar kinderschoenen voor maar 40 euro, toen hebben we bij de boekwinkel tijdens de kinderboekenweek voor elk kind een boek gekocht.

Ach skik, daar heb ik ook niet zo'n boodschap aan, die verhalen wat Pietje of Jetje allemaal krijgen, maar het irriteert me soms toch wel. Bij het zwembad met het diplomazwemmen wordt de uitreiking gevierd alsof de kinderen jarig zijn, met nog in de entree van het zwembad forse kado's. Of een vriendje dat we tegenkwamen in de speelgoed dat voor zijn rapport een nieuwe game + skylander mocht uitzoeken, en dat die ouders dan ook nog hardop roepen "krijgen die van jullie niks? Ach wat zielig, dat is toch leuk?"

Maar goed, onze kinderen hebben al méér dan genoeg, dus

kinderboekenweek

dat is wel een vast moment dat er een kado komt, want dan kopen we traditiegetrouw een boek. Heerlijk een hele middag in de boekwinkel omdat dochter echt niet kan beslissen of het dummie de mummie, of wat anders wordt. Ik ken dat nog van vroeger toen stond ik ook uren te dubben.

Omkoop cadeautjes.

Hier in het dorp krijgen de 9 jarigen massaal op een woensdagmiddag hun inentingen via de JGZ. Lange rij, aanmelden, stukje doorschuiven naar de rij en dan het kamertje in voor de prikken.
3 jaar terug was ik daar met mijn dochter en van wat sommige moeders beloofden als hun kind niet zou gaan huilen gingen mijn oren klapperen.
Dat nieuwe doosje playmobil dat het kind al zo lang wilde hebben, mooie stabilo viltstiften, lego, noem maar op.
Ik had mijn kind beloofd dat ze het laatste ijsje mocht dat nog in de vriezer zat als ze het prikken toe zou laten. Door ooit een mislukte bloedprik actie in het ziekenhuis werd ze erg hysterisch als er een naald in beeld kwam dus dat wilde ik voor zijn.
Toen ze met mij mee luisterde naar de beloftes van sommige moeders en vaders begon ze ook te zeuren of ze een cadeau mocht uitzoeken. Ik heb voet bij stuk gehouden, de volgende dag op school waren er een heel aantal meiden die wel cadeautjes hadden gekregen.
Op zich is die prik al een cadeautje, dat je niet ziek wordt vertelde mijn wijsneus 3 weken geleden aan haar broertje toen zijn oproep voor die prik op de mat viel.

bedragen

Er is natuurlijk ook nog een ander aspect: hoeveel geld heb je te besteden? Voor iemand die elk dubbeltje moet omdraaien is 50,- een aderlating. Voor iemand die ruim in het geld zit is dat peanuts.
Maar er even van uitgaande dat je het uit kunt geven of er evt. voor kunt sparen vind ik persoonlijk dat een verj.cadeau van 50,- prima is. En eerlijk gezegd houdt ik me niet persé vast aan een bedrag, maar aan wat ze op dat moment graag wil hebben. Uiteraard binnen grenzen. Maar kost het 25,- dan vind ik het ook prima. Meer dan 100,- is een uitzondering.
Op een verjaardag geef ik wel altijd iets wat ze graag wil hebben. Dus hoeft niet 'nuttig' te zijn. Met sinterklaas kunnen er ook nuttige dingen tussen zitten.
Bibi

ach

Ik heb mijn kind zo'n beetje de zon de maan en de sterren bij elkaar beloofd als het vrijwillig toe zou laten dat de prik gezet zou worden.

Mocht niet helpen. Uiteindelijk werd één grote krijspartij, is het kind door met 3 man in de houtgreep genomen en is de prik onder hevig tegenstribbelen gezet.

En toen heb ik alsnog een cadeautje gegeven.

Andere ouders hebben vast met hun oren staan klapperen.

Hanne

Natuurlijk kan een belofte net dat duwtje zijn dat een kind nodig heeft, maar lang niet alle kinderen hebben dat duwtje nodig. De beloftes die ik langs hoorde komen waren mijn inziens ook een beetje overdreven. Als je niet huilt krijg je lego. Zo van die prik laat hij wel toe maar hij mag niet huilen. Die ene prik doet verdomd pijn, dan mag een traan van mij best.
Dit jaar met mijn zoon moesten er 12 uit zijn klas de prik halen, dat is de helft. Ik geloof niet dat 50 procent van de kinderen zo'n duwtje in de vorm van een groot kado nodig heeft om die prik, al dan niet met snik, te laten zetten.

Ja veel speelgoed

Toen mijn kinderen kleiner waren kregen ze vaak speelgoed. Bij de geboorte van zoon begonnen allerlei andere winkels speelgoed te verkopen, vaak met aanbieding. Dus het begon al snel met wekelijkse legodoosjes. Bij dochter met playmobiel doosjes voor haar poppenhuizen.
Bij hun verjaardag kregen ze wat ze graag wilden. Soms meer dan honderd euro.
Verder spaarden ze hun zakgeld op. Dat verdubbelde ik bij hun verjaardag en zo hebben ze indertijd hun gameboy en Nintendo DS bij elkaar gespaard.
Verder heb ik zoveel mogelijk cadeau's als beloning vermeden. Inderdaad het gaat om de beloning in zichzelf als je een goed cijfer haalt, een goed rapport, je zwemdiploma. Het echte leven is de beloning. Toen ik dan ook mijn dochter 'omkocht' om bij de psycholoog te komen vond ik het een zwaktebod. Maar gelukkig hielp het haar op dat moment over de drempel.
Toch zou ik dat niet absoluut zien. Ik heb zelf bij het 'amandelen knippen' vroeger een mooie pop gehad met een bruidsjurk. Die heb ik 50 jaar kunnen bewaren en was een goede herinnering.
Dus zo absoluut zou ik het ook niet willen zien alsof ik daardoor alleen met beloning een medische ingreep zou willen ondergaan of zo.
Mijn kinderen hadden vaak niet zo in de gaten of andere kinderen beter of minder bedeeld werden. Ook niet van elkaar. En misschien werden zij wel heel goed bedeeld zodat ze geen behoefte hadden aan vergelijking.
Speelgoed op die leeftijd is natuurlijk geweldig leuk om te doen. Om te geven en om mee te spelen. Wel fijn als je dan het geld hebt om het daaraan uit te geven.

Dank

Voor alle reacties ook op mijn extra vraag. Ik realiseerde me bij het lezen dat het hier eigenlijk niet om 'nooit een extraatje' gaat. Zo is er hier ooit tussendoor een speelhuisje gekomen (via mp) en een waterbaan die in de aanbieding was. Want inderdaad zomer en niet speciaal voor één kind maar voor (toen nog) alletwee. En ook krijgen ze aan het begin van de vakantie vaak zo'n zomer-doeboek. En knutselspullen worden hier wel aangevuld, maar dat zie ik dan niet als cadeautjes en is ook weer voor alledrie tegelijk. Maar verder koop ik nooit speelgoed wat ik zomaar zie liggen en dan meeneem.

Barvaux, je schreef: "Ik zou die herfstkinderen van jou wel wat voor de zomer geven want dat zouden ze bij mij dan missen, het zomerkind kan bijv knutselspullen voor in de winter met sinterklaas krijgen."

Dit is bij mijn kinderen niet nodig. De oudste twee (jongens) spelen heel veel met elkaar en hebben dezelfde smaak speelgoed. Zo verheugt Oudste zich nu ook op de verjaardag van Middelste volgende week
Jongste (meisje) hobbelt nog overal tussendoor en speelt met alles wat van haar broers is , of is geweest. Er is nog zoveel peuterspeelgoed van hun in huis dat ik het een beetje gedoseerd aanbied.

half a twin

Ik ben verbaasd. Een paar weken geleden heb ik nog in een hele lange rij gestaan met mijn 9-jarige, en ik heb dergelijke beloftes helemaal niet gehoord. Ik vind het trouwens ook raar dat je iets belooft als een kind niet huilt. Kind mag best huilen, als het maar meewerkt.

Ik had een Donald Duck Extra gekocht en die in het vooruitzicht gesteld. Niet zozeer van 'als je meewerkt krijg je die', maar meer 'ik snap dat je het vervelend vindt, dus als leukigheidje krijg je dat'. We hadden de pech dat zoon van de zomer bonusprikken moest vanwege een buitenlandse reis, dat was toen erg tegengevallen dus hij zag er nu erg tegenop.
Maar geen haar op mijn hoofd die eraan dacht met een legodoos te komen

Cadeaus tussendoor doe ik zelden of nooit, hooguit als ik tegen een leuk boek aanloop in de ramsj, maar dan ook alleen maar als het in het vroege voorjaar is (althans voor zoon) want alles vanaf de zomer wordt bewaard tot zijn verjaardag in oktober, en alles nadien wordt bewaard tot Sinterklaas.

Zomerspeelgoed koop ik wel vaak (Action!) en hou ik achter tot de vakantie of een landerige zomerdag, dan is het handig nog een troef achter de hand te hebben.

Kinderen hebben twee sets grootouders die ook nog wel eens met iets komen aanzetten, dus ik koop zelden wat. Als ik wel iets koop zoals leuke haarelastiekjes (in de categorie 'leuk en ze hadden het toch net nodig') dan pak ik het niet in.

Groeten,

Temet

hier

Meestal tussen de 50 en 60 euro voor de verjaardag, meestal speelgoed of iets wat ze heel graag willen, soms ook nog iets 'nuttigs'. Verder hebben ze twee paar grootouders, waarvan de ene ook behoorlijk verwennend zijn en hebben ze aan diezelfde kant een oom en een tante die ook uitpakken.. Ze krijgen dus meer dan genoeg, ook van de rest van de (vrij grote) familie, die het gewoon bij leukigheidjes houdt.

Sinterklaas ligt op ongeveer hetzelfde bedrag. Mijn kinderen zijn redelijk gunstig jarig, vooral dochter (mei) en zoon is in februari jarig, maar da's dan toch net weer ver genoeg van sint af om wel wat te kunnen verzinnen.

Tussentijds krijgen ze af en toe iets, bijvoorbeeld nu een keer met de kinderboekenweek dat er een boek gekocht is, met de loomgekte heb ik wel iets daarvan voor ze gekocht, maar het blijft bij af en toe en een kleinigheidje. Zelfde geldt voor de zomervakantie, voor op reis krijgen ze dan meestal een spelletjesboek oid. Voor het prikken is het tot nu toe niet nodig geweest. En verder bij 'bijzonderheden'. Zo heeft oudste wel een klein cadeautje (klein doosje lego) gekregen toen ze aan haar neusamandelen was geopereerd en met het zwemdiploma krijgt ze ook een kleinigheidje (onder een tientje). Ik heb me wel verbaasd over de grote cadeaus die sommigen krijgen met zwemmen. Zelf vind ik een kleine beloning wel op zijn plek, maar ik vind het diploma ook een stukje beloning van de inspanning. Maar goed, daar heeft iedereen vast een eigen mening over, dat is ook prima verder.

Sneeuwitje

Nou lees ik jullie berichten en moet ik toch terugkomen op dat mijn kinderen zelden iets extra krijgen. Maar het gaat dan om dingen die in mijn ogen geen kadootjes zijn. Knutselrommel, stiften et. horen voor mij bij de "opvoeding" en daarvan heb ik altijd voldoende in huis. Met die loomgekte heb ik daar ook spul van aangeschaft.
Boeken koop ik ook tussendoor, maar ook dat hoort erbij vind ik.
Dus ik koop wel degelijk buiten de feestelijkheden om, maar het wordt dan niet ingepakt

Ik heb trouwens ook in de rij gestaan met de 9-jaarsprik en daar enorme kadoos voorbij horen komen. Dat is iets wat niet in mij opkomt eerlijk gezegt. Prikken zijn niet leuk, daar mag je best om huilen en daarna gaan we weer over tot de orde van de dag.
Mijn jongste zit nu op zwemles en daar zijn echt heel veel kinderen die na elke zwemles een ijsje krijgen. Dat is ook iets wat ik mijn kind best gun hoor, maar ik denk er helemaal niet aan.

Ik kan misschien op dat gebied nog wel wat van andere ouders leren, wat meer attent zijn naar mijn kinderen.

Wat meer attent zijn Dendy?

Meer attent zijn naar de kinderen? Volgens mij doe je het prima. Een kinderhand is gauw gevuld, als ik de aanvulling van knutselspullen presenteer als beloning voor.... zijn ze daar hartstikke blij mee en dat is leuk om te zien. Dat ik ze anders ook wel had gekocht maakt in deze niet uit.

Een ijsje na de zwemles? Hebben die kinders net 3 kwartier "gesport" belangrijk voor een gezond gewicht en dan doen we die goeie actie teniet met een ijsje? Afhankelijk van de tijd waarop gezwommen werd (bij vorderingen beloond met sticker van het zwembad veranderde hier soms ook de tijd) had ik wel altijd iets bij mij om de ergste trek te stillen voor we thuis waren. Dit in de vorm van een granenreep of zelf boterhammen.

Die prikken zijn inderdaad niet leuk, mijn dochter kreeg een ijsje (bijzonder ijsje dat ik bijna nooit koop maar waar er nog een van over was) en zoon kreeg een paar weken terug de keus wat we 's avonds gingen eten. In de zin van vandaag worteltjes met vis en morgen macaroni of andersom.

Ik heb het idee dat ik mijn kinderen dan leer dat ze ook met kleine dingen blij kunnen zijn en dat zien als een beloning/cadeau.

Half a twin

Ik denk ook niet dat ik iets verkeerd doe.

Maar het is wel zo dat ik kindereieren, zomerdoeboeken en andere aardigheidjes zo voorbij loop. En niet zozeer uit principe, maar gewoon omdat ik er niet aan denk. Dat ijsje na het zwemmen kan zoon best hebben, maar ik kleed hem altijd gewoon aan en ga dan naar huis. Toen dochter afzwom hebben we haar gewoon gefeliciteerd
Aan de andere kant zeuren mijn kinderen er ook niet om, dus waarschijnlijk hebben ze er ook helemaal geen behoefte aan.

Multie culturele school

Onze kinderen gaan naar een school waar veel kinderen van nieuwe Nederlanders naar toe gaan, vaak ook uit gezinnen met weinig geld. De meeste kinderen daar krijgen weinig tussendoor, en na afzwemmen is inderdaad het diploma en de felicitaties van ouders de beloning.
Mijn kinderen zeuren ook bijna nooit om iets, omdat ze het bij andere kinderen ook niet zien.

Zeer zeer wisselend

Hangt er echt vanaf hoe het uitkomt en wat de (grote) wens is van het kind. Het is voorgekomen dat één van mijn kinderen een nieuwe fiets kreeg (dure grap zeg) op zijn verjaardag en zijn broer in datzelfde jaar een gereedschapskist van een tientje (wel gevuld met gereedschap van opa, dat grote emotionele waarde heeft).
Wb die fiets: zoon had al heel zijn leven tweede- of meerderehands fietsen en zijn allergrootste wens was een keer een nieuwe. De fiets zou hij sowieso gekregen hebben, het cadeau was het feit dat-ie nieuw was. En broertje was intens gelukkig met zijn kist. Ik zit niet met dat prijsverschil, als ik de balans na 18 jaar opmaak, hebben ze heus allemaal ongeveer even veel gekregen.

Wb cadeautjes buiten de hoogtijdagen: dat doe ik vrijwel nooit, behalve met boeken. Die krijgen ze zoveel als ze willen en ik kan betalen.

IJsjes na de zwemles en snoep na een voetbalwedstrijd doe ik al helemáál niet aan. En evenmin aan cadeautjes na prikken (en er wordt wat afgeprikt hier). Een high five kunnen ze krijgen....Ik ben keihard

Hangt er van af.

Als het zo uitkomt dat ze tegen die tijd net een nieuwe fiets nodig hebben, dan krijgen ze die.
Vorig jaar wilde zoon sparen voor een tablet. Hij heeft toen van ons 50 euro gekregen, met daarnaast een nieuw trainingspak voor het voetballen.
Meestal zitten we qua cadeau's tussen de 50 a 80 euro.

Off-topic:
Toen ze jonger waren nam ik regelmatig wat mee, vaak een aanvulling op iets wat ze al hadden, een nieuw treintje van Thomas de trein, een nieuwe My Little Pony, dat idee.
Tegenwoordig amper, ze hebben al zoveel, en met wat ze op verjaardagen en Sinterklaas e.d. krijgen komen ze naar mijn idee niets tekort.
Beloningen voor vaccinaties doen we niet, een cadeautje voor zwemdiploma's weer wel, en ook krijgen ze zo'n mooie heliumballon als er geopereerd of gegipst moet worden.

verschillen op school

wat Half a twin schrijft, dat ervaar ik ook (deels). De kinderen op de huidige basisschool komen over het algemeen uit wat rijkere gezinnen, en daar zie ik groter speelgoed in huis staan en kinderfeestjes zijn ook wat duurder. De vorige school stond wat meer midden in de samenleving, dus daar zagen we ook best wel kinderen die heel weinig krijgen. Maar toch ook gezinnen waar echt niet veel inkomen is, waar een heul grote tv is met alle spelcomputers die er verkrijgbaar zijn (dus én een playstation, én een Wii etc) en de kinderen vanaf groep 3 met een smartphone rondlopen.