Wanneer is een IQ test nodig
beste mensen, ik heb een interessante vraag? Kort geleden kreeg ik een uitnodiging voor een ‘kennis making gesprek’ bij de interbegeleider. Wij zijn net iets langer dan een half jaar verhuist naar een nieuwe stad en dus ook naar een nieuwe school. Het gaat hierom mijn zoon van 6 jaar oud die het heelerg naar ze zien heeft in groep 3. Juf is ook blij, mijn kind is blij en wij als ouders ook😊
maar daar komt die. Het gesprek met de interbegeleider kreeg een onverwachtse wending. Samen met de juf hebben we vol verbazing zitten luisteren naar haar plan. Ze stelde voor dat we een casus zouden opstellen een observatie zou plaats gaan vinden en een IQ test zou worden afgelegd met als doel te kijken wat hij wel en niet kan.
Ze twijfelde aan zijn capaciteiten dus die zou ze graag willen laten onderzoeken door studentes uit het laatste jaar van de UVA opleiding orthopedagogiek. Ik hoefde niets te betalen dat zou de school allemaal voor me doen.
Toen ik aan haar vroeg waarom ze het nodig vond, gaf ze als antwoord dat ze naar de Cito scores had gekeken en naar zijn toets resultaten. Daarnaast vond ze hem een ander soort kind waar ze haar vinger niet op kan leggen. Ze kon niet goed duidelijk maken wat precies.
Wij hebben de Cito scores ook mogen bewonderen het waren 2 A scores en 1 B scoren lezen M4 en schooltoetsen prima. Maar toch kan zij het niet helemaal plaatsen en twijfelt aan zijn capaciteit. Dus volgens de IB is het advies zo snel mogelijk te testen en een casus op te stellen.
Ik was eerlijk gezegd helemaal verbaasd en gaf aan de tijd hiervoor te willen nemen.
uiteraard heb ik nog met juf even samen gezeten en besproken wat er nou precies is gebeurt. Juf vindt dit ook vreemd dit kwam niet van haar uit. De juf dacht aan mogelijke HB kenmerken, maar Ib’r denkt daar dus heel anders over.
Als moeder kijk ik er heel anders naar. Ik zie een blij kind dat prima mee komt met de lesstof en nu de tijd kan nemen om meer aandacht te besteden aan de sociale emotionele ontwikkeling. Hij maakt vriendjes en vriendinnetjes en is een stuk weerbaarder geworden. Hij doet lekker mee en kan bij juf goed aangeven waar hij mee zit.
van mij mag hij lekker rustig landen op zijn nieuwe school en nieuwe woonplaats. Mijn zoon is idd een wat apart mannetje, maar dat zit zijn leren niet in de weg. Hij heeft altijd tijd nodig om je eerst goed te leren kennen om tot contact te komen. Als hij mensen niet kent zal hij gauw dicht klappen bij vragen. Maar als je leert kennen komt hij gewoon naar je toe en deelt hij zijn plezier met je.
Nou dat was een heel verhaal, maar wat is eigelijk me vraag 🧐is een is test nodig bij een kind die goed meekomt met leren en zijn Cito scoren prima heeft behaalt. Waarom twijfelt ze aan zijn capaciteit en wat zou ze daarmee bedoelen? Wat zit hier eigelijk achter? Ik wordt er eerlijk gezegd een beetje kriebelig van.
Ben benieuwd wat jullie advies hierin is en of mensen dit ook herkennen?
Alvast dank
ik zou in dit geval geen noodzaak zien in testen denk ik. Wat zeiden ze op de vorige school? Hebben ze daar ooit iets in deze richting laten vallen?
De ib'er twijfelt aan zijn capaciteit. Maar onder of naar boven? A en B scores zijn geen reden om te denken dat hij het niet aankan. Enige wat ik me dan kan bedenken is dat ze bang is dat hij onderpresteert en misschien meer aankan.
Vreemd dat de juf niet wist wat de ib'er ging voorstellen (als ik goed lees) of het er in ieder geval niet mee eens is. Ik zou je gevoel volgen en niet testen en hem tijd geven om te wennen waarbij je kunt afspreken om elkaar weer te zien als het zorgen zijn.
Vreemd verhaal. Klinkt als een happy kind dat prima meekomt. Meestal wordt er getest bij kinderen die ofwel uitvallen op cognitief gebied en/of sociaal/emotioneel/psychisch (bijvoorbeeld vanwege niet mee kunnen komen of juist vanwege verveling).
Ook gek dat de juf hier niets van weet. Normaal gesproken is de juf het eerste aanspreekpunt als er dingen niet lekker lopen en worden er eerst andere dingen ingezet als extra instructie/extra tijd of juist pluswerk of zo.
Waarom moet dat dan per se door een student worden afgenomen? Is dat toevallig een kind of kennis van de IB'er die nog een casus zoekt voor de opleiding?
Een beetje 'apart' zijn heeft niks met intelligentie of meekomen op school te maken.
En een kind dat daadwerkelijk een probleem op gebied van capaciteiten cognitief gezien haalt geen A en B scores op de cito's. En ook geen goede resultaten op reguliere toetsen en met de taken in de klas.
Ik zou hier niet zomaar in mee gaan. Als zij zich zorgen maakt waarom kan ze dan niet specifiek benoemen waarin het zit? En als zij zich echt zorgen maakt waarom moet het onderzoek dan uitgevoerd worden door vierdejaars studenten en niet door een bekend instituut. Klinkt eerder alsof ze studenten begeleid en op zoek is naar een casus. Als de juf zich er ook niet in herkent, hij net verhuisd is naar een nieuwe school en jij het gevoel hebt dat het goed gaat zou ik het voorlopig lekker even aankijken.
Op basis van je verhaal vraag ik mij af waarom de IB'er erbij betrokken is? Was er vanuit de juf behoefte om de IB'er te benaderen met bepaalde opvallendheden in het gedrag van jou kind? En dat daar inderdaad wat opvallendheden zijn geconstateerd tijdens haar observatie?
Waarom was er een gesprek met de juf en jou en de IB'er?
Op basis van de scores kan het zijn dat de HB kenmerken denken te herkennen?
Hebben ze het gehad over het gedrag en of daar opvallendheden zijn die zorgen oproepen?
Je verhaal is niet volledig, dus lastig te adviseren, maar ik zou zelf op bovenstaande antwoorden willen krijgen. Nu geven ze vage informatie waar je niks mee kan,maar wel in onzekerheid zit daardoor...
duizel schreef op 29-03-2023 om 22:36:
ik zou in dit geval geen noodzaak zien in testen denk ik. Wat zeiden ze op de vorige school? Hebben ze daar ooit iets in deze richting laten vallen?
De ib'er twijfelt aan zijn capaciteit. Maar onder of naar boven? A en B scores zijn geen reden om te denken dat hij het niet aankan. Enige wat ik me dan kan bedenken is dat ze bang is dat hij onderpresteert en misschien meer aankan.
Vreemd dat de juf niet wist wat de ib'er ging voorstellen (als ik goed lees) of het er in ieder geval niet mee eens is. Ik zou je gevoel volgen en niet testen en hem tijd geven om te wennen waarbij je kunt afspreken om elkaar weer te zien als het zorgen zijn.
Op de vorige school is er geen spraken geweest over twijfels op cognitief niveau. Hij kon al goed rekenen en lezen in groep 1. Maar we hebben nooit een kind gezien die zich verveelde in de klas. Er waren genoeg andere dingen die hij kon leren. Vooral het sociaal emotionele stuk. Hij was erg timide en minder weerbaar. Daar is hij gelukkig steeds meer in gegroeid.
De Ib’r heeft kort aangeven aan de juf wat ze wilde bespreken, toch was dit voor de leerkracht onverwachts. Zij had de intentie om onze zoon wat meer pluswerk aan te bieden. Maar Ib’r vindt het gedrag van zoon anders en daarom wil ze graag een onderzoek opstellen.
uiteraard volg ik mijn gevoel 😉zolang hij niet vastloopt met leren is er eigelijk voor mij geen reden om naar zijn IQ te kijken.
Dank voor je reactie
MamaE schreef op 29-03-2023 om 22:54:
Vreemd verhaal. Klinkt als een happy kind dat prima meekomt. Meestal wordt er getest bij kinderen die ofwel uitvallen op cognitief gebied en/of sociaal/emotioneel/psychisch (bijvoorbeeld vanwege niet mee kunnen komen of juist vanwege verveling).
Ook gek dat de juf hier niets van weet. Normaal gesproken is de juf het eerste aanspreekpunt als er dingen niet lekker lopen en worden er eerst andere dingen ingezet als extra instructie/extra tijd of juist pluswerk of zo.
Waarom moet dat dan per se door een student worden afgenomen? Is dat toevallig een kind of kennis van de IB'er die nog een casus zoekt voor de opleiding?
Een beetje 'apart' zijn heeft niks met intelligentie of meekomen op school te maken.
En een kind dat daadwerkelijk een probleem op gebied van capaciteiten cognitief gezien haalt geen A en B scores op de cito's. En ook geen goede resultaten op reguliere toetsen en met de taken in de klas.
Nou deze bevestiging had ik even nodig 🙏je gaat na zo een gesprek totaal twijfelen aan alles. Is een A scoren wel goed, klinkt een beetje gek maar ik had dat gevoel wel.
Fijn zo een forum.
Wat weet die IB'er nu over het gedrag van je zoon? De juf heeft hem in de klas, die ziet veel meer en heeft blijkbaar geen zorgen. Bovendien zegt een IQ test niks over gedrag.
Ik zou het echt niet doen. En als er al getest moet worden, dan wordt dat gedaan door een erkend instituut en niet door een door de IB'er aangedragen student.
Ja, studenten moeten dit ook leren, maar dat kan via een stage bij een dergelijk instituut.
Het gaat goed op school, hij is gelukkig en hij ontwikkelt zich. Wat zou als ouder en als school nog meer willen?
Klinkt alsof ze kinderen zoeken als "voer" voor die UvA studenten. Niet dat het voor hem nodig is.
Dat hij een hoog iq heeft weet je al. Er zijn geen problemen dus geen reden voor dat onderzoek.
BritgetJones007 schreef op 29-03-2023 om 22:59:
Op basis van je verhaal vraag ik mij af waarom de IB'er erbij betrokken is? Was er vanuit de juf behoefte om de IB'er te benaderen met bepaalde opvallendheden in het gedrag van jou kind? En dat daar inderdaad wat opvallendheden zijn geconstateerd tijdens haar observatie?
Waarom was er een gesprek met de juf en jou en de IB'er?
Op basis van de scores kan het zijn dat de HB kenmerken denken te herkennen?
Hebben ze het gehad over het gedrag en of daar opvallendheden zijn die zorgen oproepen?
Je verhaal is niet volledig, dus lastig te adviseren, maar ik zou zelf op bovenstaande antwoorden willen krijgen. Nu geven ze vage informatie waar je niks mee kan,maar wel in onzekerheid zit daardoor...
Waarom de Ib’r betrokken is? Er is mijn verteld dat het een kennismakingsgesprek is en dat alle ouders dat kregen. Daarnaast heeft juf spontaan aan de Ib’r gezegd dat deze jongen misschien in aanmerking kan komen met pluswerk.
Ib’r heeft hem niet geobserveerd, ze is hem 1 keer in de gang tegen gekomen en zei wat heb je een mooie trui, hij maakt geen oogcontact en is vluchtig een boekje gaan uitzoeken in de bib. Dit is voor mij herkenbaar gedrag, hij heeft meer tijd nodig om met mensen echt een praatje te maken. Dat doet hij wel met ze klasgenootjes en juf. Die kent hij goed en zijn vertrouwd voor hem 😉
Noenoe schreef op 29-03-2023 om 23:15:
[..]
Waarom de Ib’r betrokken is? Er is mijn verteld dat het een kennismakingsgesprek is en dat alle ouders dat kregen. Daarnaast heeft juf spontaan aan de Ib’r gezegd dat deze jongen misschien in aanmerking kan komen met pluswerk.
Ib’r heeft hem niet geobserveerd, ze is hem 1 keer in de gang tegen gekomen en zei wat heb je een mooie trui, hij maakt geen oogcontact en is vluchtig een boekje gaan uitzoeken in de bib. Dit is voor mij herkenbaar gedrag, hij heeft meer tijd nodig om met mensen echt een praatje te maken. Dat doet hij wel met ze klasgenootjes en juf. Die kent hij goed en zijn vertrouwd voor hem 😉
Oh zo iemand die verlegenheid en introvert zijn als negatief bestempelt. Zulke mensen zijn niet geschikt voor de functie van IB'er. Je moet dan juist observeren en steunen zonder oordeel.
Noenoe schreef op 29-03-2023 om 23:15:
[..]
Waarom de Ib’r betrokken is? Er is mijn verteld dat het een kennismakingsgesprek is en dat alle ouders dat kregen. Daarnaast heeft juf spontaan aan de Ib’r gezegd dat deze jongen misschien in aanmerking kan komen met pluswerk.
Ib’r heeft hem niet geobserveerd, ze is hem 1 keer in de gang tegen gekomen en zei wat heb je een mooie trui, hij maakt geen oogcontact en is vluchtig een boekje gaan uitzoeken in de bib. Dit is voor mij herkenbaar gedrag, hij heeft meer tijd nodig om met mensen echt een praatje te maken. Dat doet hij wel met ze klasgenootjes en juf. Die kent hij goed en zijn vertrouwd voor hem 😉
Ik krijg echt jeuk van mensen met nota bene een sociaal-pedagogische achtergrond dat ze na vijf seconden al in hokjes gaan denken.
Bij mij op school was er vroeger een IB-heks die tegen 11-jarige mij zei dat ze dacht dat ik geen vrienden had en drie minuten later dat ik wel wat meer zelfvertrouwen moest hebben.
Tuurlijk wordt dat kind niet getest als het niet nodig is.
Die IB'er zoekt maar een ander slachtoffer uit.
Ze komt samen met de juf maar terug als er écht problemen zouden zijn.
En als ze je kind tenminste langer dan 5 seconden heeft gezien.
Ik vind het bovendien helemaal niet gek dat een kind van 6 niet reageert op iemand die hij totaal niet kent, ook al loopt die misschien rond op zijn nieuwe school.
Zou ze op zoek zijn naar een casus voor de studenten? Krijg echt dat gevoel.
Lees geen enkele reden om te gaan testen. En zeker niet door een aantal studenten.
Ik werk in het onderwijs maar als deze ib’er mijn collega zou zijn zou ik haar, nadien, wel even uitnodigen voor een stevig gesprek.
Overigens is het trouwens zo dat de meeste IB’ers geen IQ-testen mogen afnemen (behalve als ze zelf orthopedagoog zijn) dus dan is een student orthopedagogiek die bijna afgestudeerd is echt wel een betere optie, die hebben er meer kennis van.
Daarnaast is een dergelijke capaciteitentest die vanuit school wordt aangeboden altijd gratis. Vaak komt er dan een orthopedagoog of testafnemer vanuit de scholenkoepel of samenwerkingsverband de test afnemen.
Desalniettemin: als er geen zorgen zijn, zijn ontwikkeling wordt niet bedreigd, juf is in staat pluswerk aan te bieden, hij zit lekker in zijn vel, dan is zo’n test helemaal niet nodig.
ik zou terug gaan naar de IB'er en aangeven dat de wending van het gesprek wat rauw op je dak is gevallen en dat je graag van haar terug wil horen waarom zij van mening is dat jou kind getest moet worden.
Is dat omdat ze twijfelt of de citoscore wel representatief is voor jou kind of omdat ze wil kijken of hij inderdaad behoefte heeft aan meer uitdaging?
Of zit het hem meer in het gedragsmatig aspect en hebben ze een sterk vermoeden van ....?
Is er vanuit zijn vorige school informatie meegegaan wat daarop kan wijzen als aandachtspunt voor deze school?
Kortom, de IB'er moet echt duidelijker zijn naar jou. Dit brengt onrust.
En blijkt nou dat het gaat om die studentes die een casus nodig hebben, dan mag je aangeven dat dit wel veel onrust heeft veroorzaakt.
