Vriendje thuis niet meer welkom of overdrijf ik?
Even een verhaaltje vooraf.
Een paar weken terug liep ik het schoolplein op om mijn dochter op te halen. Ik liep een klasgenootje van haar tegemoet die ik gedag zei. Ik zag dat hij huilde en zei dat kinderen in de klas hem bang maakte (kind heeft een lichte achterstand). Hij noemde wat namen en daar zat ook een jongetje bij waarmee mijn dochter soms speelt en soms bij ons over de vloer komt.
Later die middag heb ik mijn dochter gevraagd of zij er meer van wist. Het blijkt dat de jongen in kwestie weleens geduwd en geschopt wordt. Haar vriendje deed daar volgens haar ook aan mee.
Ik heb in mijn basisschoolperiode gezien wat pesten met iemand kan doen en sindsdien ben ik faliekant tegen pesten en zal ik ook in de bres springen als ik merk dat iemand het niet leuk heeft op school. Ik heb die avond zonder namen te noemen gemaild naar de juf met mijn bevindingen. Ik ben ook naar zijn moeder gegaan met wat ik bij haar kind heb gezien. Ze wist ervan en ze was er met school mee bezig.
Een week later heb ik eens aan mijn dochter gevraagd hoe het nu met de jongen op school ging. Het was ondertussen wat minder geworden. Juf had gesprekjes gevoerd met de kinderen die duwden en schopten. Het was nog niet over, want er werd nog steeds achter de juf haar rug het één en het ander gedaan.
Zoals eerder aangegeven komt één van de duwers/schoppers soms bij ons over de vloer om te spelen. Met de wetenschap wat hij op school bij iemand anders doet wil ik hem eigenlijk niet meer over de vloer hebben. Aan de andere kant, we hebben het hier over kinderen van 8, misschien hebben ze nog weinig idee bij de gevolgen wat zoiets teweeg kan brengen. Maar dan weer aan de andere kant ( 
) als het achter de juf haar rug om wordt gedaan, weten ze vast wel dat het gewoon niet ok is.
Zouden jullie zo'n vriendje nog thuis willen hebben?
Heel simpel school is school en thuis is thuis. Ik vind dat je een kind niet "thuis" kunt straffen voor iets dat op school gebeurt.
Als hij bij jou thuis duwt en schopt dan kun je hem daarop aanspreken meer niet.
Je bent niet zijn ouder dus het breder trekken dan jouw huis door te vragen of hij dat elders ook doet kan ook niet.
Vriendje zou bij mij nog gewoon mogen komen tot er iets voorvalt in mijn huis.
Een pestend kind die jouw kind niet pest als een paria gaan behandelen werkt alleen maar averechts.
ik snap dat je dat lastig vindt. Vind sowieso goed dat je zowel bij school als bij het kind thuis aan de bel getrokken hebt. Helaas wordt nog vaak de ogen gesloten waardoor er niks oplost. Goed dat jij voor dit kind opkwam!
Wat je moet doen is jouw kind leren het op te nemen voor de gepeste kinderen, op te staan als lid van de 'zwijgende meerderheid die niks doet' tegen de pesters. Daar help je de mensheid mee. Niet door dit kind, een vriendje van jouw dochter, niet meer uit te nodigen zonder dat hij snapt waarom.
Doorbreek het pesten niet via de pesters of de gepeste kinderen maar via de rest van de klas/groep.
Kerstin75 schreef op 18-06-2022 om 13:10:
Wat je moet doen is jouw kind leren het op te nemen voor de gepeste kinderen, op te staan als lid van de 'zwijgende meerderheid die niks doet' tegen de pesters. Daar help je de mensheid mee. Niet door dit kind, een vriendje van jouw dochter, niet meer uit te nodigen zonder dat hij snapt waarom.
Doorbreek het pesten niet via de pesters of de gepeste kinderen maar via de rest van de klas/groep.
Heb je helemaal gelijk in en dit heb ik ook gedaan. Ze heeft naar eigen zeggen een paar keer tegen dat vriendje gezegd dat hij moest stoppen, maar gaf daar geen gehoor aan.
Laat maar, mosterd na de maaltijd.
Ik denk dat het vooral aan dochter zelf is om te bepalen of zij nog bevriend wil zijn met iemand die pestgedrag laat zien. Mijn dochter heeft in het verleden wel eens vriendschappen verbroken om deze reden. Als dochter wel vrienden wil blijven dan is het denk ik niet aan jou om hem de toegang tot jullie huis te ontzeggen zolang hij zich bij jullie gewoon goed gevraagd.
Ik heb wel eens vriendje vertelt wat ik had gezien(duwen en roepen) en dat ik daar van geschrokken was. Dat ik het jammer vond dat hij dat deed en uitgelegd dat ik liever ander gedrag zag en dat ik hoopte dat mijn kind dat niet zou doen. Hij is daarna gewoon weer komen spelen.
Knutselkei schreef op 18-06-2022 om 13:46:
Ik heb wel eens vriendje vertelt wat ik had gezien(duwen en roepen) en dat ik daar van geschrokken was. Dat ik het jammer vond dat hij dat deed en uitgelegd dat ik liever ander gedrag zag en dat ik hoopte dat mijn kind dat niet zou doen. Hij is daarna gewoon weer komen spelen.
Oh dat is ook een idee inderdaad!
Clau1982 schreef op 18-06-2022 om 13:24:
[..]
Heb je helemaal gelijk in en dit heb ik ook gedaan. Ze heeft naar eigen zeggen een paar keer tegen dat vriendje gezegd dat hij moest stoppen, maar gaf daar geen gehoor aan.
Ze moet dat ook niet alleen doen maar met de volledige zwijgende meerderheid. Het is niet voor niets een meerderheid. Als zij allemaal de pesters gaan negeren en buitensluiten OMDAT ze pesten is het gauw afgelopen. Natuurlijk gaan ze dan wel om met de gepeste kinderen.
Knutselkei schreef op 18-06-2022 om 13:46:
Ik heb wel eens vriendje vertelt wat ik had gezien(duwen en roepen) en dat ik daar van geschrokken was. Dat ik het jammer vond dat hij dat deed en uitgelegd dat ik liever ander gedrag zag en dat ik hoopte dat mijn kind dat niet zou doen. Hij is daarna gewoon weer komen spelen.
Ik besprak naar aanleiding van signalen van kind wel eens dingen tijdens het eten als een kind kwam spelen. Ik sprak dan niet het kind op iets aan en ging het ook niet lopen opvoeden maar dan zocht ik in zo’n geval als dit bijvoorbeeld een aanleiding om het over pesten te hebben (“Ik las in de krant dat er op heel veel scholen gepest wordt. Is dat bij jullie ook zo?”) en dan vroeg ik ze gewoon wat ze ervan vonden en of ze er ervaring mee hadden. En dan zou het kunnen dat dat een opening geeft voor het ene kind om te zeggen: ik vind het niet fijn dat jij pest. En voor jou om daar iets over te zeggen. Niet heel zwaar. Maar gewoon als een volwassene die een norm stelt.
Als een kind niet meer welkom is, dan moet je dat wel uit kunnen leggen. Hij heeft zich immers bij jullie thuis nog niet misdragen en kinderen worden ook niet op de sportclub weggestuurd als ze op school pesten.
Je zou wel een keer een gesprek aan kunnen gaan over pesten of hem aanspreken op gedrag dat jij gezien hebt.
Mija schreef op 18-06-2022 om 18:06:
[..]
Ik besprak naar aanleiding van signalen van kind wel eens dingen tijdens het eten als een kind kwam spelen. Ik sprak dan niet het kind op iets aan en ging het ook niet lopen opvoeden maar dan zocht ik in zo’n geval als dit bijvoorbeeld een aanleiding om het over pesten te hebben (“Ik las in de krant dat er op heel veel scholen gepest wordt. Is dat bij jullie ook zo?”) en dan vroeg ik ze gewoon wat ze ervan vonden en of ze er ervaring mee hadden. En dan zou het kunnen dat dat een opening geeft voor het ene kind om te zeggen: ik vind het niet fijn dat jij pest. En voor jou om daar iets over te zeggen. Niet heel zwaar. Maar gewoon als een volwassene die een norm stelt.
Haar dochter weet toch waarom ze dat vraagt? Valse methode.
