Vertellen?
Een van wat ik dacht beste vriendje van mijn zoon nodigt hem niet uit.
Ze zitten niet bij elkaar in de klas maar speelden geregeld 3 x per maand met elkaar.
Eigenlijk wel bijna iedere week. Als er een speelafspraak werd gemaakt moest mijn zoon altijd het initiatief nemen. Het vriendje vroeg nooit. Maar wilde wel altijd graag met mijn zoontje spelen.
Nu in de vakantie hebben ze elkaar niet meer gezien en sinds dat de school is begonnen hebben ze nog niet met elkaar gespeeld. Ze zijn al ongeveer 2,5 jaar bevriend..
Nu weet ik dat het vriendje deze week jarig is en dat hij geen uitnodiging heeft gekregen voor het feestje.
Mijn zoontje weet niet dat het vriendje jarig is omdat ze nog te jong zijn.
Wat moet ik zeggen/doen?
Gewoon niks vertellen tegen mijn zoontje?
Vind het zo lastig omdat ik weet dat hij het heel graag zou willen weten om ook bijvoorbeeld een kaartje met proficiat te geven.
Maar ja als hij hoort dat hij niet wordt uitgenodigd zal hij verdrietig zijn.
Wat zouden jullie doen?
Nee
Natuurlijk vertel je niets en helemaal niet omdat je zoon hem een kaartje zou willen geven. Hij heeft hem maanden niet gezien dus daar ga je nu niets mee doen.
Kan t zijn
Dat deze vriendschap belangrijk voor jou is? De manier waarop je t opschrijft komt op mij over alsof je ons op voorhand probeert te overtuigen dat de jongens echt heel goede vrienden zijn. Ben je er onzeker over?
Als ik het goed begrijp weet je niet de reden van het achterwege blijven van de uitnodiging. Kan dus ook zijn dat jongetje het niet viert, of alleen met familie of later pas of wat dan ook. Afhankelijk van hoe oud je zoontje is zou ik het wel zeggen met daarbij de uitleg dat het wellicht niet gevierd wordt dus dat een kaartje sturen leuk is maar hij niks terug moet verwachten. Als je inschat dat hij dat soort dingen nog niet begrijpt zou ik niks zeggen.
In mijn ervaring zijn kinderpartijtjes voor sommigen best een ding. Hoeveel kindjes, wie wel wie niet. Alleen klasgenootjes of ook vriendjes van elders die mogelijk dan alleen jarige kennen. Iedereen maakt zijn eigen afwegingen daarin.
Heeft je zoon meer vriendjes? Vaker partijtjes?
kan ook zijn
dat het helemaal niet zo'n vriendjes zijn. Dat jongetje geen nee durft te zeggen tegen je zoontje. Of bang is hem te kwetsen. Of, of..
Ik zou iig een beetje opletten bij een vriendschap waarbij de initiatieven van één kant uitkomen. Ontmoedigen hoeft niet altijd, maar stimuleren zou ik dit soort contacten ook niet erg. En los van dit contact praten over vriendschappen ed in het algemeen.
hoe oud?
Wat ik me afvraag: hoe oud zijn de jongens? Maar los van het antwoord: ik zou er tegenover zoon niet over beginnen. Wat niet weet, wat niet deert. En ik betwijfel of een jong kind (want uit je woordgebruik leid ik voorlopig af dat het om jonge kinderen gaat) uit zichzelf een behoefte heeft een vriendje te feliciteren. Mee de klassen rond, of op een partijtje komen, dat is leuk, maar als dat er niet in zit denk ik dat die hele verjaardag jou zoon verder koud laat. Niks zeggen dus.
En kennelijk is de vriendschap niet zo innig. Of niet meer. Of nu even niet. Zolang je zoon het er niet over heeft zou ik er ook niets over zeggen.
Groeten,
Temet
Bijna 7
Mijn zoontje wordt bijna 7.
En inderdaad hebben ze al 2 maanden niet meer met elkaar gespeeld.
Mijn zoon wil z'n vriendje ook niet vragen om te spelen omdat hij het niet leuk vindt dat hij altijd moet vragen.
Het vriendje is een stil en verlegen jongetje maar ik denk niet dat hij nooit nee durfde te zeggen tegen mijn zoon.
Want als ze afspraken was altijd de moeder erbij en die zei ook altijd je mag afspreken maar als je niet wilt is ook goed.
Maar ik laat het rusten en vertel hem gewoon niet dat z'n vriendje jarig is.
En nu ik er zo over denk was de vriendschap dan ook niet zo hecht.
