Vader slaat kind
Chaos, verdriet en strijdvaardig, maar ook bang.
Voor de tweede keer dat kind terug komt dat ze is geslagen. Veel ruzie en vader kan zich dan niet in de hand houden en haalt uit. Ook psychisch niet oke, hij zegt jongere zusje leuker te vinden. Kind wil al langere tijd niet naar haar vader en komt altijd uitgeput terug.
Ik heb veilig thuis maar gebeld voor advies. Aangezien hier mensen zijn met kennis en ik de behoefte voel mijn verhaal te delen heb ik toch maar een topic geopend.
Helaas hebben we een voorgeschiedenis, ik heb eerder zorgen gehad, dingen gehoord van de kinderen die echt niet konden. Rechtszaken, onder toezicht stelling, heel veel gedoe en veel strijd vanuit vader, maar geen bewijs, dus ik kreeg de zwarte piet uitgedeeld.
Zomaar thuis houden kan niet, dat heb ik eerder gedaan en dat werd me niet in dank afgenomen door de rechter.
Het ligt nu bij het wijkteam, daar heeft vader ook grote stennis gemaakt en kennen ze hem goed. Ze gaan overleggen wat te doen / veilig thuis advies vragen.
Wie heeft ervaring, tips? Kind is bijna 11. Volgens veilig thuis is ze oud genoeg om serieus genomen te worden als ze niet wil, maar zou dat echt?? Ik kan het bijna niet geloven.
MamaE schreef op 26-01-2023 om 10:42:
Hoezo waren ze de afgelopen dagen bij vader? Het is geen vakantie, die kinderen moeten gewoon naar school toch? Of had vader dreigende appjes naar de kinderen gestuurd? In ieder geval vind ik het fijn dat ze nu veilig bij jou zijn en dat er hulp in gang is gezet.
Kan natuurlijk gewoon zo zijn dat ze vanuit vader naar school gaan. Dat is vaker zo bij co-ouderschap. Dat kinderen soms vanuit moeder naar school gaan en soms vanuit vader
Volgens mij staat er ergens dat vader ze niet op tijd terug heeft gebracht
Ze waren inderdaad bij vader tijdens schooldagen. En er was meer aan de hand dan nare mailtjes of te laat terug brengen.
Nu zijn ze in ieder geval bij mij en kunnen we het laten landen. Gister was een enerverende dag.
Ben doodop en helemaal gaar.
duizel schreef op 26-01-2023 om 18:31:
[..]
Kan natuurlijk gewoon zo zijn dat ze vanuit vader naar school gaan. Dat is vaker zo bij co-ouderschap. Dat kinderen soms vanuit moeder naar school gaan en soms vanuit vader
Eerder schreef TS dat deze vader in het buitenland woont en de omgang beperkt is.
Alsnog kan en mag hij niet zomaar besluiten de kinderen langer bij hem te houden en ze hun recht op onderwijs te ontzeggen. Ze kunnen niet zomaar weg daar en ze mogen niet bellen/appen met TS. Ik zie dat toch als machtsmisbruik.
Ik ben echt niet snel voor het stoppen van omgang, maar in mijn ogen is er niets dat tegen elke prijs hoeft. Ik denk ook dat het handelen van vader niet in zijn voordeel gaat werken bij de rechtszaak.
Nou, het leven gaat weer iets normaler voelen. Wel is er nu de onzekerheid, hoe verder. Iets wat ook bij de kinderen leeft. Niet zomaar terug (mag ik hopen)maar wat wel? Vanuit vader is er weinig inzicht te verwachten, maar hij zal wel iets anders moeten doen. En zeker dochter de tijd geven om het vertrouwen te herstellen, want dat is wel weg😥
fijn dat het leven iets normaler voelt. Wat erg de onzekerheid!
Morgen naar de rechtbank, mogen we als ouders nog toelichting geven. Nou, dat heeft vader ruimschoots al gedaan via documenten, wat een modder 🙈
De verslagen die binnenkomen zijn erg negatief voor hem, over mij wordt weinig, maar positief geschreven. Maar vind het toch weer spannend, vind het heel moeilijk om vertrouwen te hebben in de rechter, de gezinsvoogden, de raad die nog onderzoek gaat doen, dat ze dochters echt gaan helpen en naar ze gaan luisteren. Vader zal ze het vuur aan de schenen leggen en had in het verleden best veel invloed. Kan daar niet helemaal los van komen. Ben bang dat opeens iemand zegt dat dochter klem is gekomen door onze ruzies en gewoon maar weer moet gaan. Dat is wat vader aan het framen is namelijk.
Het kost me maar veel energie. De onzekerheid wat er gaat komen, het heftige wat is geweest, de kinderen ondersteunen die het ook echt zwaar hebben. En dan gewoon het huishouden en werk wat nog doorgaat. Ben ook verdrietig en bang, maar ga tegelijkertijd door, zodat ik er niet bij kan / wil?? Het is te heftig.
Dat snap ik heel goed, dat je dat spannend vindt! Het is niet niks. Ik hoop dat er goed gekeken wordt naar alles wat professionals hebben gezien en dat de rechter zich een helder beeld vormt van de situatie en je kinderen beschermt. Ik denk aan je morgen!
wordt kind ook gehoord? Of heeft ze anders misschien een brief geschreven?
Ik denk ook aan je. En weet je, heel herkenbaar maar laat het meeste over je heen komen. Niet reageren op wat hij zegt maar aan je eigen verhaal houden.
Kun je niet een paar dagen ziek melden/vrij nemen? Dat je even ook moment hebt om zelf bij te komen?
Stel dat ze voorlopig niet gaan, dan is er ook geen ruimte voor jezelf bijna. Dat benauwde mij ook soms, het idee dat je niet meer even weekend voor jezelf hebt. Die weekenden dat je eigenlijk ook geen rust had omdat ze daar ook niet helemaal in goede handen zijn. Ondertussen lost dat enigzins op. Met de kinderen zelf kun je goed afspraken maken en even een lange wandeling gaan maken. Bijvoorbeeld. Of die dit in je pauze van het werk, of een powernap of even mindfulness. Iets dat jou eventjes uit de constante gedachten van nu trekt. Zodat je dan daarna weer met wat leger hoofd naar je zorgen kijkt. Niet alles is maakbaar.
Altijd de beste keuzes en oplossingen willen is energierovend. Probeer dus ook af en toe eventjes los te laten
Ik denk dat er nu wel in grote lijnen zichtbaar is waar jaren nog goed op werd vertrouwd dat ouders het weer oppakken en samen lukt toch niet klopt. Dat daar dus echt een duidelijke oplossing moet worden uitgesproken waar geen loopje meer mee kan worden genomen. En dat is geen eerste keus meer dus eerder harde aanpak van wat daarna dan komt. Geen of minder omgang en aanpassing van vader. Dat vraagt verandering en zo te horen is dat onmogelijk in zijn gedrag van nu.
Succes 😉🤗
Sterkte & succes vandaag, Evaluna!
Het zit er weer op. Vervelende energie altijd in de rechtbank. Tja, vader stuurde erg aan op onrust tussen ons als ouders, waar de rechter nogal in meeging en not amused over was, ook tegen mij. Verder blijft vader erbij dat het niet waar is. Contact herstel is heel erg belangrijk, tegelijkertijd is er bij de gezinsvoogden amper tijd. We hebben nu 2 mensen die het tijdelijk doen. Die man lijkt wel stevig en was niet te spreken over vader.
De opschorting van de omgang is voorbij. Dus in principe kan dat weer door gaan, tegelijkertijd lijkt iedereen te zien dat de kids niet zomaar terug kunnen. Nu weer loslaten en het proces zijn gang laten gaan. Diep in me weet ik dat het wel goed komt, maar emoties overheersen snel.
