TV-probleem

hier

Ook een meisje dat héél graag tv kijkt, van kleins af aan. Hier ook geen vaste structuur oid, werkt hier niet en staat me ook tegen. Wel hap-snap maatregelen zo nu en dan, aangeven dat het nu even genoeg is, tv een poosje (week ofzo) uit toen ze jonger was.

Ze is nu 11 en dan begint het lastig te worden te reguleren vind ik, wil ik op deze leeftijd ook niet meer (wel beetje nog, maar niet teveel). Dus ik zou _nu_ echt iets doen met je dochter.

Hier ervaar ik het verder niet als probleem, dochter is verder een heel actief meisje waar het prima mee gaat. Zodoende ben ik vrij makkelijk, al zie ik heus wel de negatieve gevolgen van tv. Maar ook de positieve, het is voor haar echt ontspanning en ze kan heerlijk opladen, geniet er ook echt van. Maar soms is tv voor haar een vervelings-verdrijver, dat is niet altijd oke.

Bij jouw dochter krijg ik toch het gevoel dat tv veel meer is geworden. Het lijkt bijna _de_ invulling van haar leven. Ik zou haar toch een kans willen geven uit die spiraal te komen en voor zichzelf iets op te bouwen, zichzelf te leren kennen, passies te vinden.
Maar dat kan in dit geval alleen maar met rigureuze maatregelen denk ik. Je hebt niets aan een uurtje tv per dag. Je dochter kan de hele dag bezig zijn met zich voorbereiden op dat ene uurtje per dag. Zo komt ze echt niet los. Ook met zelfs 1 dag per week oid krijgt ze nog alle kans zich vast te blijven bijten in tv. Ze kan zich de hele week daarop verheugen, met ook het risico dat tv alleen maar aantrekkelijker wordt zo.

Ook vraag ik me af of ze nog vrij jong is voor haar leeftijd, of dat jullie haar jong benaderen? Ik vind het een beetje vreemd dat je haar vertelt waar ze mee moet spelen. (Als jullie tv kijken) Misschien zijn jullie het zo gewend haar tijd in te vullen?

Persoonlijk zou ik in deze situatie kiezen voor rigoreus. Tv helemaal weg, en dat zeker voor een half jaar. En wel nu, hoe ouder ze wordt hoe lastiger zo iets is. Ik denk dat ik computer ook even zou laten. Als gezin achter haar staan, dus natuurlijk meedoen, zelf ook even geen tv. (Krijg je niets van-)
En dan krijgt ze het even zwaar. Niet omdat ze zonder tv zit, maar omdat ze iets met de leegte moet die er komt. Daar moet je ook de kans en tijd voor geven, anders is het zinloos. Laat haar vervelen, en los die verveling niet op. Althans niet helemaal, helpen bij het verzinnen van activiteiten kan natuurlijk wel, misschien kan ze op clubjes gaan. Maar de verveling an sich is juist positief en biedt kansen. Ik zou haar die gunnen.

Barvaux

over spangas: ik heb het wel eens voorbij zien komen maar het gaat om middelbare scholieren. De acteurs zijn volgens mij twintigers die spelen dat ze zestien zijn. Ik vind dit dus niks voor mijn tienjarige.

mijntje

Tja. Als je het niet goed kent mag je er niet over oordelen. Vind ik. Natuurlijk zijn het twintigers die spelen dat ze puber zijn. Waar haal je zo'n grote groep pubers vandaan die een half jaar per jaar fulltime beschikbaar zijn voor tv opnames? Iedereen moet op die leefijd naar school. Mijn zonen kijken niet meer nu maar de serie zit prima in elkaar en er worden goede thema's behandeld. Juist goed om te bekijken in groep 7 en 8 en in de brugklas.

maar hij zit nog niet in groep 7 en hij is ander half jaar ouder van kind van TS. Het staat nog te ver van hun belevingswereld.
Prima voor later.

maar dit is toch een terzijde allemaal?

ad hombre

Ik vind dat jij wel overdreven blij bent dat jouw kinderen het zonder kinderprogramma's en tv zenders doen. Wees er maar trots op dat ze jong James Bond leuk vinden. Tja ze moeten wel meekijken want iets anders mogen ze niet zien. Liet je ze ook niet alle oude meuk van ons van vroeger zien? Pas op dat je het kind niet met het badwater weg gooit en bepaal niet dat wat jij vroeger en nu leuk vond/vind ook de favoriet van je kinderen moet worden.. Laat ze ook zelf hun keuzes maken ook al is dat 1 dvd per maand. Er zijn genoeg slechte boeken en tv programma"s uit onze tijd en er zijn ook nu prachtige kinderseries. Niet alles is slecht en het is voor je kind niet fout om eens zelf wat te ontdekken.

Barvaux

Of ik erg blij ben is niet zo relevant. We zien wel of het een wonderkind of een total loss wordt.

Wat voorkeuren betreft is het een wisselwerking waarin beide partijen hun inbreng hebben. Wij leren van hen en zij van ons. Wat niet wegneemt dat wij daarin in zekere mate sturen. Sommige dingen niet en sommige dingen wel. Voordeel van weinig TV kijken is dat ze bijna overal blij mee zijn. Niks mis met veel nieuwe (kinder)films en series.

uit

Onze zoon (toen 5) kreeg met kerst van opa en oma een tablet. Belachelijk kado voor een kleuter natuurlijk, maar zus van 12 kreeg er ook één en zo was het wel zo eerlijk.

Dochter kan er goed mee omgaan, maar zoon ontwikkelde al snel een verslaving. Uren kan hij naar filmpjes op youtube kijken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het soms ook wel handig vond hoor, ik had geen kind aan hem
Maar zoon wilde niet meer buiten spelen, niet meer afspreken met vriendjes en had ook totaal geen inspiratie meer om wat leuks te gaan maken met zijn normale speelgoed. Helemaal passief werd hij ervan.

Toen hebben we de tablet voor een hele tijd afgepakt. Eerst ook schermtijd ingesteld, maar toen zat hij de hele dag gewoon te wachten tot hij weer mocht.
Uiteindelijk hebben we de tablet opgeborgen en een hele tijd niet meer gegeven. Hij moest echt even afkicken.

Nu mag hij 's avonds een uurtje en soms overdag als dat zo uitkomt. Maar we laten het niet meer zover komen dat hij weer zo passief wordt. Blijkbaar is hij erg gevoelig voor deze verslaving. Onze dochter heb ik nog nooit beeldschermtijd hoeven opleggen, die stopt gewoon als ze geen zin meer heeft.

Dus mijn advies is om de tv gewoon uit te zetten.

ik ben opgevoed met alleen klassieke muziek

"Hoe had jij het gevonden als jij, toen je jong was, alleen mocht luisteren naar klassieke muziek op de radio omdat dát het gene was wat jouw ouders hoorden toen ze jong waren."

Eh ik hoorde alleen klassieke muziek en ben daar heel gelukkig van geworden.
Niks mis mee om je kind met eigen smaak groot te brengen.
.

eigen smaak vs eigen keuze (ot, we dwalen af)

ik ben een groot voorstander van alles aanbieden zodat mijn kind zelf een keuze kan maken en haar eigen smaak te ontwikkelen.

Dus wij luisteren van klassiek tot heavy metal en van hip hop tot rock&roll en alles er tussen. TV idem mits leeftijds adequaat.

Inmiddels hebben we een foute filmavond en een zondag klassiek dag

Mijntje

Het ging er om dat Ad als kind GEEN kinderseries en films etc had mogen kijken, niet met lego en playmobiel had mogen spelen alleen naar de radio had mogen luisteren, naar het journaal en met een tol mogen spelen omdat zijn ouders daar groot mee zouden zijn geworden. Het ging niet om wat jij zegt tenzij jij ook alleen een tol had om mee te spelen

Zo zie ik namelijk de situatie: Ad bepaalt alles en geeft vooral dat wat hij zelf leuk vindt. Ik ben persoonlijk van mening dat het vreemd zou zijn als ik zou zitten te genieten van elke kinderserie want ik ben de doelgroep niet. Om dan je 8jarige James Bond te laten zien zodat je kind leert waarderen wat jij leuk vindt vind ik dus echt fout.

Maar beter nog is het...

Om een kind de kans te geven zijn eigen smaak te ontwikkelen. Vind ik dan hè....

En wat schermtijden betreft: ook hier geen vaste regels. Ik heb er eigenlijk maar een: na 8 uur 's avonds geen kindertv meer. Dan kan ik al die Disney en Nickelodeon stemmetjes niet meer aanhoren. Mijn man is het trouwens wel met deze regel eens, maar qua handhaving ervan ongelofelijk soft.

Het gaat hier wel eens zover dat ik eigen tv-tijd moet bevechten. Maar dat krijg je ook in een huis met 5 uiteenlopende smaken. Als het me te gek wordt, breng ik weleens het: en zo nu is het mijn tijd argument in. Of nu heeft ie wel genoeg aangestaan of moet jij niet eens aan je huiswerk

Ik denk ook dat alles wat je verbiedt alleen maar interessanter wordt. Maar ik herken ook het fenomeen van helemaal kriegel en chagrijnig worden van teveel schermtijd. Als ik dat bemerk (bij mezelf of bij de kinderen) gaat ie uit....

Barvaux

Ik snap Ad wel, al had ik meer dan een tol, hij waarschijnlijk ook. Daarbij zijn zijn kinderen nog wat jonger. Maar ik bied mijn kinderen ook bewust niet alles aan, ik stuur ook, alleen al omdat ik houd van mooie dingen en niet van bagger. Disney en Nickelodeon wordt hier niet gekeken (soms Phineas and Furb).
Ik had vroeger ook niet de behoefte om erbij te horen en maakte ook mijn eigen keuzes, je kan nu eenmaal niet alles wat op tv komt zien, alle muziek die er bestaat horen of alles wat er wordt uitgegeven lezen.

Op die leeftijd

Vonden mijn kinderen het ook leuk om samen een spelletje te doen. Het komt je niet altijd uit maar het geeft plezier en helpt hun ontwikkeling. Memory is heel lang favoriet geweest. Omdat mijn dochter zo'n goed geheugen had won ze altijd. Mijn ervaring is dat je wel altijd jezelf in de aanbieding moet doen als je wilt dat zaken veranderen. Als ik zelf iets met ze deed kwam het wel op gang.
Op die leeftijd had mijn dochter een tentje in de woonkamer met een brievenbus. Daar moest ik dan elke dag een paar keer brieven in komen doen of postzegels door het raam kopen. Even op gang helpen.
Als ik er geen tijd voor had nam ik dochter mee bij mijn huishoudelijke werkjes. Boodschappen doen, de was in de droger doen, de kattebank verschonen, de kat eten geven.
Als er verdwenen wordt in schermen is het probleem vooral de dagelijkse dingen niet aangaan en dat is uiteindelijk wat je wel wil, dan zou ik me daar op richten. Eenzijdig de tv uitdoen zou voor mij niet handig zijn. Eerst zorgen dat ze ook iets anders kan met die tijd. Of natuurlijk tegelijk. Maar niet eenzijdig.
Sommige kinderen kunnen zelf verzinnen wat ze dan kunnen doen en sommige kinderen kunnen wat hulp van jou gebruiken om hun tijd anders te besteden.

eens met annej

Als je kind moeite heeft zichzelf te vermaken (behalve met de televisie) dan werkt alleen de televisie uitdoen niet. Jezelf vermaken is iets dat kinderen kunnen leren. Sommigen leren dat vanzelf, anderen hebben een zetje nodig. Soms moet je als ouder het voortouw nemen en meedoen: buiten een balspel samen, kaartspelletje thuis, endje fietsen. Met een beloning kan je een extra zetje in de goede richting geven.

Mijntje

Er is natuurlijk niks mis met kinderen kennis te laten maken met je eigen smaak. Echter ik wil mijn kinderen ook kennis laten maken met dingen die misschien niet helemaal mijn smaak zijn. Het hoort ook bij de algemen ontwikkeling. Waarmee ik niet zeg dat je alles aan moet bieden want dat kan gewoon niet. Mijn ervaring is ook dat kinderen echte pulp vanzelf wel ontdekken en dat je daar geen moeite voor hoeft te doen. Echter als ze die pulp ontdekken dan mogen ze er ook gewoon naar luisteren. Ik zou uit mezelf geen Frans Bauer opzetten maar als de kinderen dat nou helemaal te gek vinden dan mag het wel. En als mijn kinderen in een kinderdisco een oervervelend kinderliedje ontdekken mogen ze dat thuis ook opzetten. Mijn ouders waren altijd een beetje denigrerend naar muziek en tv toe wat niet overeen kwam met hun smaak. Het is niet heel belangrijk maar als kind durfde ik nooit zo te vragen of er popmuziek of zo op mocht want dat vonden ze dan toch weer stom. Het moest altijd hun muziek zijn. Dat vond ik nooit zo leuk. Niet heel belangrijk maar dat wil ik toch anders doen. Ik wil ze meer gelegenheid geven om zelf hun eigen ideeen te ontwikkelen.

Ad Hombre

Ik zie het verband met volwassen worden toch nog steeds niet zo. Mijn ervaring is dat de kinderen vanzelf wel aangeven wanneer ze toe zijn aan iets anders. Ze verliezen de interesse in programma A en dan komt programma B er voor in de plaats. Dat gaat automatisch. Er zijn wel bepaalde boeken/films/series/muziek waar ik mijn kinderen kennis mee wil laten maken en ik wacht ook niet perse tot de leeftijdsaanduiding op de verpakking maar ik bied het pas aan als ik denk dat ze er ook echt iets aan hebben.
Positie in het gezin speelt ook mee. Onze oudste keek veel langer naar programma's voor kleine kinderen terwijl onze jongste kinderen nu vaker mee kijken met de oudste kinderen en dus eerder dingen zien. Ook weten ze eerder van het bestaan van bepaalde series/films af.
Met series/films heb ik als regel dat ze eerst het boek moeten lezen (als dat bestaat uiteraard) en dan pas de serie/film mogen zien.

DWD kijk ik zelf niet met enige regelmaat (ik word er nogal zenuwachtig van) maar er worden veel actuele onderwerpen in besproken dus zeker ook zaken die niet handig zijn voor kleine kinderen.

Zelf kijken we pas tv als onze jongsten in bed liggen. Eerder op de avond geen tijd voor. Wel kijken we af en toe bewust samen met de kinderen naar een serie of film. Met de jongsten is dat dan meestal wel een Disney film of anime of een andere kinderfilm of een serie die ook voor hun leuk is maar ook mij nog enig vermaakt biedt zoals het Kleine Huis.
Films die ik echt niet trek (kabouter plop is een voorbeeld) mogen ze zonder mij zien.

Hombre's Manische Media Mansion

Overdrijven is een vak, Barvaux, en een vak dat jij blijkbaar uitstekend beheerst.

Even een paar citaten van mij:

Hombre: "Nu, bij 8.5 kijkt hij met ons naar James Bond. Vindt ie fantastisch."

Barvaux: "Jij biedt materiaal aan waar ze nog niet aan toe zijn en dat begrijp ik niet. James Bond op die leeftijd is alleen leuk waar het om de actie gaat. Dat ellenlange geklets en overleg is toch vooral oersaai op die leeftijd en dat terwijl er zoveel moois is?"

Zoals ik al zei, mijn 8,5 jaar oude zoon vindt het fantastisch. Niet alleen de actie, maar ook de liefdesperikelen en de outfits. Overigens kwamen we op Bond, niet om mijn persoonlijke hobbies door z'n strot te duwen, maar omdat hij nogal dol is op Aston Martins, en dat weer vanwege een buurman die er een hal dozijn van heeft. En, Bond, zoals iedereen weet is ook dol op Aston Martins. Maar na 1 JB film wil hij ze nu allemaal zien. Mij best, zij het met mate en gedoseerd. Ik vind het zelf wel aardig om weer te zien, maar ook weer niet bijzonder.

Hombre: "Wat niet wegneemt dat wij daarin in zekere mate sturen."

Barvaux: "Hoe had jij het gevonden als jij, toen je jong was, alleen mocht luisteren naar klassieke muziek op de radio omdat dát het gene was wat jouw ouders hoorden toen ze jong waren."

Dit is een recente lijst films die de kids hebben gekeken:

Aristokatten
Kapitein Rob
PICKNICK_MET_TAART
Turbo (2013)
Frozen (2013)
Pinkeltje (1978)
Hoe Tem Je een Draak 2 (2014)

Deze week naar 'Wiplala' geweest en kapitein Winokio.

Dus ik weet niet welk extreem huishouden jij in je hoofd hebt, maar volgens mij valt het erg mee. Maar ja, soms kijken we met de oudste naar 'Butch Cassidy and the Sundance Kid' of 'The Invasion of the Bodysnatchers' of 'Indiana Jones' of of 'Modern Family'. Gewoon omdat we *inschatten* dat hij dat leuk zal vinden. En verrek, dat klopt nog meestal ook.

Het is tenslotte ons kind en (alleen daarom al) heel anders dan die van jou en we kennen hem een beetje.

Barvaux:
"Wat kijken ze nu eigenlijk als ze echt zelf mogen kiezen? Die oude meuk van vroeger van ons? Of ook wel nieuwe kinderprogramma's echt voor hun leeftijd (dus geen Harry Potters voor 12-18 jaar)?"

Dat wisselt. Nu wil hij vooral graag het volgende deel van JB, dit weekend samen met z'n broertje Mees Kees. Soms voor de zoveelste keer 'Turbo'. En dat mag, soms. En soms niet. Soms mag hij kiezen tussen kijken naar wat wij willen zien of helemaal niet.

Nur:
Dat is niet heel verschillend van hoe het hier loopt zij het dat mijn zoon van nature wellicht een grote interesse heeft in alles waar hij volgens de regeltjes niet aan toe is. Als dat reden is om niet naar Spongebob te hoeven kijken, super!

Kip of ei

Mijn kind is gek op alles met een scherm, maar ook op spelen met vrienden en vriendinnen (ook al wordt dat steeds vaker samen iets op een scherm doen. Heeft jouw kind geen echte vrienden of vriendinnen? Kinderen waar ze graag mee afspreekt? Ik kan me namelijk ook voorstellen dat ze daarom zoveel tv kijkt?
Heeft ze hobby's? Zit ze op sport of op scouting of iets dergelijks?

En ja, ik zou bij rantsoen ook geen volwassen tv kijken, of niet met haar in de kamer tenminste. Ik kijk onwillekeurig ook mee als een ander kijkt. Doe dan samen iets als papa tv kijkt of last papa na bedtijd terug kijken.

Sanne

Hier TV ook weg

En het is heerlijk. We hebben een krant, dus het nieuws lezen we dan de volgende dag wel. Het viel hier gewoon niet te reguleren, dus dan maar drastisch. Volgens mij mist niemand het.

Katniss

Nee ben het ook niet met je eens. Iets aan banden leggen (of het nou om beeldschermtijd, snoepen of iets anders gaat) doen de meesten omdat dat nodig is; dus als je merkt dat je kind dat nodig heeft.
Ik ben hier in het begin totaal niet krampachtig mee om gegaan, vooral omdat mijn oudste dit ook helemaal niet nodig heeft. Jongste heeft dat zeker wel, stopt niet uit zichzelf, maar zit veel lekkerder in zijn vel als wij deze dingen beperken.

Niet elk kind is hetzelfde!

maak een strippenkaart

Elke strip is een kwartier. Je geeft haar per dag (of per week) een aantal strippen, en je knipt eraf wat voorbij is. Zo ziet ze wat ze nog heeft aan kijktijd.

Als er na een week strippen over zijn, geef je haar een bedragje per strip.

Wat spelen betreft - het kan ook teveel zijn, als je zegt dat 'de hele intertoys' er al staat. Opruimen die spullen, naar zolder.
Speel af en toe samen met haar. Heel verschillende activiteiten, dan ga je ontdekken wat ze wel leuk blijkt te vinden.

Sterkte ermee. Het is even afzien, maar wel van belang.
Oh ja - en geen TV aan zodra ze uit bed komt. Zet lekker een muziekje op. TV komt pas later op de dag.
Streng he.

oei!

Dat is wel wat je zegt een probleem. Ik ken mensen die hebben iets dergelijks met de kinderen (vergelijkbare leeftijd). Die hebben een kind dat zichzelf minder goed vermaakt en tegelijkertijd al van jongs af aan het kind veel voor de tv gezet. Nu zijn spelcomputer en I-pad erbij gekomen, dus de kinderen zijn nu heel moeilijk van een schermpje af te houden. Bij de vrienden mogen de beeldschermen pas aan op het eind van de middag, met als gevolg dat de kinderen de hele dag zitten te wachten tot ze 'mogen'. Ook bij deze kinderen is er het probleem dat ze niet willen buiten spelen/afspreken om maar te kunnen beeldschermen.

Wat mij daar is opgevallen (en wat er misschien beter kan, misschien ook bij jullie?)
-de ouders zitten ook heel veel achter een beeldscherm, in het bijzijn van de kinderen. Geen goed voorbeeld natuurlijk, als je de kinderen juist op een andere manier wil laten spelen. Dus kijk DWDD als je dochter op bed ligt en check overdag ook niet constant je facebook bijvoorbeeld (ik noem maar wat)
-de ouders zijn zelf niet heel consequent. Ondanks de regel dat het scherm pas aan het eind van de middag aan mag, is het vaak al eerder en zo zitten de kinderen er toch nog 2-3 per dag achter. Ook als de kinderen erg aandringen en zeuren mag het vaak toch, dus ze hebben geleerd dat zeuren beloond wordt!
-de ouders doen zelf niet veel met de kinderen; ze lijken er ook niet zoveel zin in te hebben om met ze te spelen. je zegt zelf: ik kan toch niet de hele dag met haar bezig zijn; maar een hele dag hoeft vast niet. Als je haar op gang helpt met iets wat ze zelf kan doen (iets bouwen van lego, iets maken, puzzelen, buiten iets verzamelen) dan is ze misschien zomaar een uurtje zelf bezig. Een bordspelletje is natuurlijk ook leuk, maar dat moet per definitie met iemand anders dus dat is hier dan niet handig. En verder: op een dag dat je kind niet iemand anders te spelen heeft, zul je toch zelf aan de bak moeten.... dat hoort toch bij het hebben van kinderen, of niet?
-probeer haar toch te stimuleren met andere kinderen af te spreken. Of zoek anders een clubje: scouting, knutselclub, circusschool...