speelgoed delen

beetje van allebei

Kinderen hebben wel allemaal spullen die echt van henzelf zijn (bijvoorbeeld gekregen op verjaardagen of met sinterklaas) maar er is ook een grote voorraad die meer voor algemeen gebruik is. Nu ik erover nadenk is het eigenlijk vrij willekeurig wat in welke categorie terecht komt...
Nu de oudste twee steeds minder met speelgoed doen, schuift veel door naar de jongste 2 en dan is het dus ook meer gemeenschappelijk bezit.
We zijn nu een deel van het te kinderachtig geworden speelgoed aan het verkopen via marktplaats. Dat regelen de kinderen zelf. De opbrengst gaat in een pot en daar gaan we straks in de zomervakantie met z'n allen een leuke activiteit van doen.

groot gezin

Wij hebben een groot gezin. En het speelgoed wordt eigenlijk een beetje vaag door iedereen gebruikt.
Dingen die snel kapot gaan (muziekinstrumenten, ds, laptop, speelgoed geweren en zwaarden, ingewikkelde bouwdozen van lego) zijn wel persoonlijk. En de knuffels natuurlijk.
Ze mogen ook niet ongevraagd bij elkaar op de kamer komen trouwens, dus als ze iets op de kamer bewaren kan de rest er niet aankomen.

Nu spelen de jongste kinderen veel minder dan de oudsten met bouwspeelgoed. Dus die bakken met play mobiel en lego staan nu eigenlijk nogal ongebruikt op de kamer van de jongsten.
De jongsten zijn meer van de rollenspellen, verkleedkleren en zo.

Ik bewaar eigenlijk best wel veel. Duplo, houten trein, blokkenwagen... ik kan er geen afscheid van nemen. Staat op zolder op kleinkinderen te wachten. (hihi)

Eigen spullen

De kinderen hebben hun eigen speelgoed en bijv knutselmateriaal. Daarnaast heb ik nog wat gezamenlijke spullen, lijm, scharen, tekenpapier, voor algemeen gebruik. Ze hebben ook hun eigen eten en drinken, en favoriete bekers en glazen.
Toen oudste 'uit haar speelgoed gegroeid' was, heb ik wel dingen van haar overgekocht voor jongste, met name als ze die zelf van haar eigen zakgeld gekocht had.
Delen is helaas een concept waar ik hier de handen nooit voor op elkaar heb gekregen.

Allebei

Wij hebben altijd twee soorten speelgoed gehad: algemeen en persoonlijk. Wat ze kregen op hun verjaardagen en met kerst was eigen speelgoed en mochten ze zelf op hun kamers bewaren. Mijn kinderen deelden kamers maar ze hadden wel altijd eigen kasten en kisten om hun spullen in te bewaren. Daarnaast hadden we algemeen speelgoed wat gewoon gedeeld was. Dat waren deels spullen die ze gezamenlijk hadden gekregen maar ook wel speelgoed wat ze op verjaardagen en dergelijke hadden gekregen dat op de grote hoop belandde. Soms omdat de oorspronkelijke eigenaar geen interesse er meer in had, soms omdat het leuker was om te combineren en vaak voor redenen die ik niet weet. Het verschilt ook per kind. Ik heb kinderen die altijd heel zorgvuldig hun eigen voorraad bewaakten maar ook kinderen die het weinig interesseerde en alles voor gezamenlijk gebruik lieten.

Mijn kinderen moesten altijd vragen aan elkaar of ze iets mochten gebruiken van persoonlijke spullen van de ander. En dat antwoord mocht dan ook best nee zijn (maar dat kan het natuurlijk wel zijn dat jij de volgende keer ook nee te horen krijgt)

Lego is leuker als je er veel van hebt dus dat kwam vaak in de algemene voorraad terecht maar bijzondere en dure dozen van series die ze spaarden hielden ze liever voor zichzelf want het is natuurlijk heel vervelend om net dat ene speciale poppetje kwijt te raken.

Inmiddels zijn mijn kinderen te groot om nog met speelgoed te spelen. Mijn nichtjes en kleinkinderen spelen nu met al het speelgoed wat we bewaard hebben. Nou bijna alles. De verzameling star wars en lord of the rings lego van mijn zoon mag niemand aankomen. Dat staat weggepakt in dozen en wil hij zelf meenemen. En zo zijn er nog wat dingen die staan te wachten op de eigenaar of al meegenomen zijn.

Hier ook vaag

Mijn beide kinderen weten wel ongeveer wat van wie is, maar spelen gewoon met elkaars spullen. Ik geloof dat bij ons de ongeschreven regel geldt: als je niet wilt dat je broer of zus ermee speelt moet je iets op je kamer bewaren...

Onze kids mogen niet zonder toestemming op elkaars slaapkamer komen en van echt belangrijke of kwetsbare spullen die beneden liggen maar wel specifiek aan een bepaald kind toebehoren (bv ipod, ds, op afstand bestuurbare spin) blijven ze in principe ook af.

We hebben ook best redelijk wat gezamenlijk speelgoed, dat raakt soms vermengd met eigen speelgoed.
Beide kids hebben bv lego, en we hebben ook een grote kist die van mij is (van vroeger). Ooit was dat alles keurig gescheiden, maar inmiddels zit een deel door elkaar in de grote kist die beneden staat en hebben beide kinderen ook nog het nodige op hun slaapkamer rondslingeren (van zichzelf maar ook van elkaar en van mij).

Het is hier eigenlijk geen issue, en als het dat ooit wel wordt dan ruimen we grondig op, scheiden de boel weer zoveel mogelijk en dat is dan dat.

beide

Ik heb een zoon en een dochter. Op die manier hebben ze automatisch eigen speelgoed. Zoon zal niet zo gauw met de barbies van dochter spelen. Beneden hebben we twee bakken lego, k'nex, poppenkast, klimrek, knutselspullen, krijtbord. Met deze spullen wordt gezamelijk gespeeld. Speelgoed en boeken dat niet gedeeld wordt ligt op de eigen kamer.

aha

dan wordt er bij ons wel veel met elkaars speelgoed gespeeld dus. Op zich mogen de kinderen -voor zover dat van toepassing is- ook niet elkaars kwetsbare spullen pakken, maar ik geloof niet dat we daar ooit duidelijke regels voor gemaakt hebben, dat gaat min of meer vanzelf. Het was mij wel eens vaker opgevallen dat in andere gezinnen een kind niet aan het speelgoed van broer/zus mag komen. Hier is het nooit zo'n issue geweest eigenlijk.

Niet alleen broers en zusters

Als er gasten zijn dan laat je die met je speelgoed spelen is hier de regel geweest, kinderen zijn nu groter.
Als je echt niet wil dat iemand met iets speciaals speelt leg het dan weg voor ze komen.

delen

Wij hebben de kinderen altijd uitgelegd dat je allemaal meer hebt als je deelt. Dat begrepen ze wel, dus het is hier eigenlijk ook nooit zo'n issue. Wel hebben we als soort-van-regel dat als iemand iets net nieuw heeft, nog even niemand anders er mee mag.

speelgoed

Mijn kinderen weten ook van een grote bak auto's en lego wie wat heeft gekregen. Maar het ligt in één bak en er wordt SAMEN mee gespeeld. Als ze iets nieuws hebben of een auto zelf gebouwd hebben van lego, dan moet de ander daar vanaf blijven. Wil de ander er ook mee spelen, dan wordt het gevraagd. Mag het niet, dan proberen ze een afspraak met elkaar te maken. Maar in eerste instantie alles door elkaar. We hebben wel ieder onze eigen plek in huis, aan tafel, op de bank, eigen bureau. Daar mag een ander niet zitten tenzij die persoon totaal wat anders doet of weg is. Zo leer je dat je recht hebt op je eigen dingen en echt niet alles hoeft te delen, maar ook dat je deelt en overlegt/afspraak maakt met speelgoed.

gezamenlijk

Eigenlijk is iets alleen de eerste paar uur van iemand. Daarna gaat het op de grote hoop. De jongste wil met alles spelen waar de oudste ook mee speelt, dus ze gaan gelijk op. Ze schelen drie jaar, maar zodra de oudste zich ergens te groot voor vindt, vindt de jongste dat ook. Heel makkelijk dus.
Lego zit in 1 bak, auto's in 1 bak, angry birds spul in 1 bak, enz. Ik let er wel een beetje op dat niet steeds hetzelfde kind van zijn zakgeld nieuw speelgoed koopt, dus dat ze een beetje gelijk bijdragen. Het zou in de praktijk ook niet werken als ze allebei hun eigen bakje met spullen hadden. Ze spelen maar met een paar soorten dingen en hebben daar dan gelijk heel veel van.
Ze hebben wel een eigen voorkeur voor bepaalde knuffelbeesten, hoewel die ook wel eens 'uit logeren' mogen bij broer.

Speelkamer

Wij hadden vroeger thuis de luxe van een speelkamer. Daar lagen alle spullen en die waren van iedereen (vier kinderen). In de huiskamer ("zitkamer") werd alleen muziek geluisterd. Muziekinstrumenten lagen weer bij de piano, in de eetkamer, dat dan weer wel. Tv kijken in de serre (Pffff, wat een huis was dat . Wat je echt voor jezelf had hield je op je eigen kamer. Dat was voor de anderen verboden terrein. Mijn oudste zus groeide eruit, die kwam op een gegeven moment niet meer in de speelkamer. De serre werd later puber-chill-hangplek, ook voor huiswerk met klasgenoten. Mijn ouders zagen we niet overal natuurlijk, dat was fijn.
Nu woon ik met mijn dochter in een 3 kamerappartement. Alles slingert overal rond, ook haar speelgoed vroeger, alleen mijn slaapkamer, daar mag ze niet zomaar komen als ik er niet bij ben. Er is maar één kind, dus al het speelgoed was van haar.