Sinterklaas 8-jarige

Tuurlijk wel vieren

Wij vieren het al jaren zonder kinderen die gelovig zijn.
Wat je kunt doen is een andere aanpak kiezen. Hier zijn ze gek op het dobbelen voor gekke/leuke kleine cadeautjes. Daarnaast krijgen ze altijd nog gewone cadeaus, wel langzamerhand wat minder.
En je zoon kan zelf ook beginnen met gedichten schrijven en een cadeau kopen voor iemand. Of een surprise maken voor een familielid.
Daarnaast natuurlijk een gezellige avond met lekker eten en zo.

Zelf vieren wij het met familie. Heel gezellig.
De magie is misschien minder maar de verrassingen en de grapjes zijn nog volop aanwezig.

meen je dat nu

Verplicht vanuit school vertellen dat Sinterklaas niet bestaat? Waar bemoeit die school zich mee? Surprises en de Sint (het geloof) kunnen prima samen gaan hoor...
En natuurlijk blijven vieren, het is een familiefeest. Of mag dat ook niet van de school....

Gewoon net als anders

Hier een dochter van 14 en een zoon van bijna 8. Allebei ongelovig, maar op 5 december is de magie er nog steeds.
Wij hebben nooit aan verlanglijstjes gedaan, er komen hier voor iedereen verrassingen uit de zak. Ook voor de volwassenen. De spanning van het wachten op het bonken op de deur, dat is nog steeds geweldig. Dat de kinderen ouder zijn vind ik alleen maar een voordeel. We kunnen er zo een heerlijk lang avondje van maken zonder dat er een kind omvalt van de slaap. En ongelovige kinderen hebben ook geen last van sintstress, ook al een voordeel.

Toch wel magie

Met familie of vrienden vieren is het leukst, denk ik. Wij zijn met z'n vieren en vieren het alleen met ons eigen gezin. Wij trekken lootjes en je mag zelf bedenken wat je bij het kadootje doet. Surprise, gedicht of bijvoorbeeld een speurtochtje met opdrachten. Kinderen mogen hulp vragen aan een ouder. De speurtochten zijn altijd een groot succes en zo duurt het allemaal wat langer als je met een klein groepje bent. De eerste jaren deden we ook nog de klop op de deur en een zak(je) met kadootjes voor de kinderen erbij. Toch een beetje die magie. En natuurlijk de pepernoten, samen speculaas bakken, warme choco, open haard. Sinterklaasjournaal. Gezellig! Het is nog steeds mijn favo feest.

Wat je zelf wil

Of doe wat je goed uitkomt. Omdat ze in de bovenbouw van school ook al in de weer gaan met surprises en gedichten, mag je allemaal lekker thuis nog eens doen na je werk met een paar kinderen die het aan verbeelding ontbrak en praktische aanpak, had ik er echt geen zin in om dat thuis ook nog eens te gaan doen.
We vierden het met een zak waar andere deelnemers ook cadeautjes in konden doen. Soms vierden we het met mijn ouders, soms met vrienden, soms weer met hun vader.
Dochter vond het leuk om samen met mij onze cadeautjes in te pakken en soms van een gedichtje te voorzien.
En later ook samen te winkelen.
Ook op de middelbare ging ik soms met dochter heeft feest regelen met boodschappen doen, cadeautjes inpakken.
En zelf zette ik dan nog weleens een schoen, ook op de middelbare.
Blijft leuk.
De cadeautjes werden wel steeds minder duur. Omdat door het jaar heen er al meer geld uitgegeven wordt ga je het toch wat beperken. Het is dan ook meer voor de gezelligheid. En voor het idee.

Hoe leuk vinden jullie het om er mee door te gaan?

Jij vindt het nog erg leuk, je zoon zou het denk ik niet begrijpen als alles nu meteen over en uit zou zijn, dus dit jaar moet er sowieso een 'heerlijk avondje' komen. Volgend jaar tast je weer af of het er nog in zit.

Bij ons was het vrij snel afgelopen met Sinterklaas toen de jongste het wist.

Ik snap trouwens ook niet dat de school opdracht heeft gegeven om o.a. je zoon uit de droom te helpen. Jullie hebben dat netjes gedaan en ik heb de indruk dat je daar ook niet zo mee zit, prima dus, maar ik zou daar toch wel zo mijn gedachten over gehad hebben. Ik heb het verteld toen ze ruim 9 jaar waren. Allebei de dochters waren er niet eerder mee gekomen. De oudste reageerde met 'ja ik dacht al zoiets', maar de jongste was nog zo diep gelovig dat ze enerzijds boos was dat het allemaal nep was en anderzijds denk ik omdat het sprookje nog had mogen duren. Maar die boosheid was van korte duur.

Oh ja

Kinderen die weten dat Sint niet echt is, vinden het vaak erg leuk om mee te mogen doen aan het ritueel. Bij ons was het helaas na het tweede jaar een beetje trekken aan een dood paard, maar die eerste twee jaar vonden ze het leuk om zelf inkopen te doen. Daar zou je voorzichtig mee kunnen beginnen. Klein rijmpje op zijn niveau erbij en voor de rest gewoon een gezellige avond.

Verder doen kan zeker.

Ons zoontje is 6 en weet dat hij niet bestaat. (Mijn neef van 17) heeft het ooit per ongeluk verklapt aan ons zoontje dat de Sint niet echt is. In het begin had hij het er moeilijk mee (door zijn autisme vooral kon hij dit moeilijk plaatsen). Maar we geven hem elk jaar rond 6 december een pakje dat wel. Hij vind de Sint nog altijd tof ondanks hij nu weet dat mama en papa Sint spelen thuis. Je mag zeker en vast nog pakjes geven. Kinderen geven zelf wel een signaal wanneer ze het niet meer nodig vinden om pakjes te krijgen.

Magisch

Ik ben 50.
Als ik Sinterklaas en zwarte Piet zie geloof ik, ben onder de indruk en gek op het feest.
Wij hebben nog geen jaar overgeslagen. Niet geloven heeft hier niets van het magische afgedaan.
Dat school zoiets verplicht zou ik erg veel moeite mee hebben.

Haha Lotte

"Kinderen geven zelf wel een signaal wanneer ze het niet meer nodig vinden om pakjes te krijgen"

Volgens mij houdt dat nooit op hoor: ik vind het ook nog steeds leuk om pakjes te krijgen!

Je kunt natuurlijk wel langzamerhand de vorm veranderen. Maar hier (geen gelovigen meer) krijgen ze ook nog gewoon cadeautjes van ons op 5 december (kinderen zijn 15, 12, 9 en bijna 8). Daarnaast krijgen wij wat van de kinderen en doen we wat met gedichten.

Sinterklaas

Wij zijn het ook altijd blijven vieren. Leuk! In het begin kochten wij nog steeds alle cadeautjes en heel langzaam maar zeker begonnen de kinderen ook iets te rijmen, of te kopen.

Sinds een paar jaar vieren we het met lootjes trekken en surprises. Met 2 gezinnen. Superleuk. Juist dat geklungel met surprises en gedichten vinden wij hilarisch. Hoe knap is het als je niet kunt knutselen en dan toch een soort varken of een vuurtoren o.i.d. in elkaar gefröbeld krijgt.

En wij vinden het heel grappig dat degenen die niet kunnen rijmen toch proberen een paar regels op papier te zetten. We nemen het allemaal niet zo serieus, iedereen doet zijn best en de één kan rijmen, de ander kan knutselen. Maakt niet uit, als je maar lol hebt.

Het jongste kind dat meedoet was een jaar of 10 toen we daarmee begonnen. Wil geen hulp met surprise en gedicht en dat is dan juist weer zo leuk. Met de jongsten tot nu toe wel steeds mee geweest met het kopen van de cadeautjes, zodat je zeker weet dat iedereen echt iets krijgt dat gewenst is.

Bij ons staat pakjesavond alweer als niet te verplaatsen afspraak in de agenda. Zin in!

Blijven vieren

Ik heb ieder jaar van mijn leven op de één of andere manier Sinterklaas gevierd, veel te leuk om over te slaan! Het was altijd een familiefeest, maar dat hield op toen opa en oma overleden. De jaren daarna hebben we lootjes getrokken met een groep vriendinnen van mijn opleiding, daarna kwamen er kinderen dus ook gewoon vieren. En nu geloven de kinderen ook al een jaar of tien niet meer, maar we zijn het blijven vieren. Tot nu toe was het lootjes trekken, maar dit jaar gaan we misschien zo'n spel doen.

Kinderen die niet meer geloven vinden het toch vaak nog erg leuk om pakjesavond te vieren hoor!

ja hoor, blijven vieren

Ik ben de gelovigste nog in huis, maar wij vieren het nog vol overgave. Jongste van 12 biechtte vorig jaar op dat ze sinds haar 5e niet meer geloofde, maar voor mij tot haar 8e heeft gedaan dat ze wel geloofde omdat ze het zo zielig vond voor mij. Het geheimzinnige blijft, ook zonder geloof. Schoenen zetten doen we ook nog: de kinderen zolang Sinterklaas in het land is en wij 1 keer. Dan zorgen de kinderen voor wat lekkers in onze schoen.

zoon 9

Enigszins offtopic, maar mijn zoon van ruim 9 lijkt nog te geloven. Ondanks surprises enzo. Mijn man denkt dat hij ons in de maling neemt, volgens mij gelooft hij er echt nog in. Tenslotte is Sint/Piet een beroep als alle andere.
Hoe kom ik er nu achter of het echt is? Ik kan het moeilijk vragen...

anders

het is anders als er maar 1 kind en 2 volwassenen zijn, de dynamiek is anders.

Daarom vieren wij sinterklaas ook bij mijn ex, meer kinderen andere dynamiek.

Ik vind het ondanks al mijn zeer teleurstellende ervaringen thuis (niemand wilde het vieren behalve ik, en het feest duurde dan ook wel 10 minuten maximaal) nog steeds een heel leuk feest en ik hoop ook dat we het nog heel lang gaan vieren met z'n allen.

blijven vieren

wij vieren het al vele jaren zonder 'gelovigen' en de uitleg die Thursday Next geeft vind ik heel passend. We hebben trouwens nu wel de leeftijdsgroep potentiele gelovigen (kleinkinderen) erbij sinds een jaar of wat, maar ik weet niet hoe 'recht in de leer' die opgroeien; bij ons (mijn ouderlijk huis) thuis is sint nooit als echt bestaand (als man in Spanje die op de stoomboot naar Nederland vaart) geintroduceerd en er is geen moment minder plezier geweest!!! Iedereen Hecht eraan het feest in stand te houden.

We vieren het altijd met mijn broer en zijn gezin. Het is -nu iedereen is uitgevlogen- steeds meer een reuniemoment, erg gezellig. Maar nu ga ik off topic.

Als ik jou was, zou ik wat anderen bij de pakjesfeestavond betrekken. Goede vrienden of familie, en lootjes trekken - en daarnaast extra's voor je zoon. Uit de bekende zak.

Veel plezier!

O.t. Pirata

Wij hadden hetzelfde met onze zoon. Was ook 9 of zelfs 10 toen hij zelf kwam met de mededeling dat Sinterklaas niet bestond. Man dacht ook dat hij ons voor de gek hield. Ik dacht dat hij nog geloofde. Achteraf twijfelde hij wel, maar het geloof won het nog van de twijfel. Ik zou dus gewoon wachten tot hij zelf komt.
Ik heb het bij beide kinderen niet zelf verteld. Dochter kwam er in groep 5 achter, een paar maanden voor het eerste feest met surprises. Zoon geloofde nog toen hij voor het eerste jaar surprises deed. School vroeg hier altijd netjes vooraf welke kinderen er nog geloofden (aan de ouders, op het 10 minutengesprek in oktober). Werd geen probleem van gemaakt. Niemand hoefde het zijn kind te vertellen dat Sint niet bestond.

Overgang

Ach, niet meer geloven. Wij vieren op het werk Sinterklaas en ik weet prceis welke collega verkleed gaat als de Sint en wie als de Pieten. En toch is er de magie als ze binnenkomen. Ik kan me voorstellen dat dat nog veel groter is voor een kind dat net niet meer gelooft. Dochter gelooft al een paar jaar niet meer, maar kan toch nog zo tien minuten praten over door welke deur Piet de kadootjes brengt (en ze wéét dat ze uit de kelder komen.

gewoon doen

pakjesavond vieren bedoel ik, met een zak kadootjes en gebonk op de deur. Dat blijft volgens mij leuk! Ik ben enig kind en vierde sinterklaas ook altijd maar met zijn drieën en bij mijn weten zat er niet veel verschil tussen pakjesavond toen ik geloofde en toen dat niet meer zo was. Alleen schoen zetten, dat wilden m'n ouders niet meer doen.

Ik zou het niet aan mijn kind verteld hebben omdat het 'moet' van school, trouwens. Onze oudste was in groep 5 toen ze surprises gingen doen, 7 jaar (bijna 8) en nog diep, diep, gelovig. Ik heb de juf stiekem gevraagd of zij in de klas niets wilde zeggen over 'hoe het zit', en zij vond dat heel schattig en ging er graag in mee. We hebben het onze zoon een jaar later verteld, omdat hij thuis kwam met "zo'n raar verhaal"..... hij zei dat er kinderen hadden gezegd dat ze de cadeaus van hun vader en moeder kregen met sinterklaas. Je wilt toch ook weer niet dat je kind ermee geplaagd wordt op school. Onze zoon had in groep 6 nog geen idee, zelfs niet toen we letterlijk zeiden dat dat bij ons de cadeaus ook door papa en mama gekocht worden. Geloofde hij niet, want papa en mama kochten toch nooit zoveel cadeaus, kom nou Geniaal. Hij vond het wel een goeie grap allemaal toen we hem uiteindelijk toch wisten te overtuigen.

Onze jongste is 7 en die twijfelt nu al. Stelt heel gerichte vragen als 'zwarte pieten kunnen toch helemaal niet door de schoorsteen'... en tot nu toe heb ik dat ontwijkend beantwoord met 'bij ons niet nee'. Ik ben er zelf nog even niet aan toe dat hij niet meer gelooft.... maar misschien moet ik er toch maar aan geloven:-\

Wat dat betreft was de oudste helemaal niet gevoelig voor wat andere kinderen zeiden ook (in tegenstelling tot de jongste): als iemand hem vroeg:"geloof jij nog in Sinterklaas?" dan zei hij: "ja, natuurlijk! Ik nog wel hoor!" Hij had ook hele theorieën bedacht over hoe het werkte allemaal, hoe sinterklaas aan zoveel geld kwam, en waarom de pepernoten al vanaf september in de winkel lagen. En sinterklaas komt natuurlijk met de boot vanuit Spanje en niet met het vliegtuig, want daar mag je niet zoveel bagage meenemen
Heel grappig, ik vraag me af hoe hij in staat is geweest dat zo vol te houden want hij geloofde dus nog echt, tot in groep 6.