pokemonkaarten, ik vind het maar niks
Of liever gezegd, ik vind de kaartjes nog wel aardig, maar het hele ruilgebeuren haalt het slechtste in de mens naar boven, heb ik het idee. Op de school van mijn kinderen is pokemon helemaal hét, en mijn kinderen hebben nu ook pokemonkaarten en krijg ik het een en ander mee van deze dure rage. Oudere kinderen overtuigen jonge kinderen heel handig om goeie kaartjes te ruilen voor mindere exemplaren of voor heel erg gebruikte kaartjes. Soms worden kaarten ook gewoon gestolen op school uit laatjes, of er verdwijnen stiekem kaartjes in zakken tijdens het ruilen.
De jongste mag alleen nog maar ruilen als ik erbij ben (die is 6), vanwege herhaaldelijke oneerlijke ruilacties, en jongste geeft het ook makkelijk weg. Ik vind het lastiger om de oudste van 9 zover te beperken, alhoewel ik wel op het punt sta om maar heel truttig mee te gaan kijken wat hij ruilt of de hele bups in te nemen. Oudste heeft het gepresteerd om verreweg het grootste deel van zijn splinternieuwe, goede kaarten die hij in de zomervakantie had gekocht, waarvan zijn 'ex' (voor als iemand dat wat zegt
alweer kwijt te zijn. Hij zegt ze geruild te hebben, maar ik geloof dat dat maar een halve waarheid is. Laatst had hij ook weer zijn hele 'vermogen' aan kaarten mee naar school genomen; dat was wel goed gegaan, maar vorig jaar is hij al eens bestolen van een deel van zijn kaartjes. Nu heeft zoon ook wel 'gunstige dealtjes', maar ook die zitten mij niet lekker. Hij ruilt bijvoorbeeld veel met een klasgenootje dat heel veel biedt in ruil voor een mooie kaart. Ik denk dat dat kind heel onzeker is, en zo probeert populair te zijn in de klas.
Het liefst zou ik een eind maken aan dat pokemon-gedoe, maar van wat ik zo meekrijg begrijp ik dat er zo'n beetje niks anders meer wordt gespeeld op school, en ook de speelafspraakjes staan bijna geheel in het teken van pokemon.
Wat zijn de ervaringen/meningen van andere ouders?
Ja Pokemon
Dat gebeurde hier dus ook dat met name dochter zeer onvoordelige matches maakte.
Het mocht voortaan ook alleen maar onder mijn toezicht. Kon ik meteen dat neoliberale perspectief aan de orde stellen. Je kunt met wederzijds ruilen er samen beter van worden of je kunt een ander voor de gek houden en als die daar intrapt is het zijn eigen verantwoordelijkheid.
het is goed oefenmateriaal
het is net het echte leven, en inderdaad, ik zou het zeker begeleiden/bespreken. Dus nee, ik vind dat die van 9 ook gewoon ermee moet leren omgaan. Juist een goede aanleiding om dingen als 'populariteit' en jaloezie en bezit etc te bespreken.
Ik herinner me dat oudste (dit is nu een jaar of 6 geleden) echt een paar weken moest sparen om een nieuwe pakje te kunnen kopen. DAt was ook een een actie vol lessons learned, want ja, dan zit er niet altijd in het pakje wat je wilt. . . .
gr Angela
waarom ruilen?
Pokemon gaat om het spelen van een strategisch spel, dat zeker niet altijd even makkelijk is voor kinderen. Ruilen hoort daar in principe ook niet bij. Maar als er wel geruild gaat worden, kijk dan online of het echt wel fair is... sommige kaartjes zijn zo 50 euro waard! Wij ruilen ook niet, maar kopen de kaarten online die zoonlief nodig heeft voor zijn deck...
Lekker nepkaarten
Op vakantie op Bali een paar pakjes nepkaarten gekocht. Kinderen weer blij. Als je voor een stukkie papier 50 EUR moet betalen ben ik een warm voorstander van nep.
"Pokemon gaat om het spelen van een strategisch spel, dat zeker niet altijd even makkelijk is voor kinderen."
Daar hebben ze bij ons geen boodschap aan. Ze gooien ermee!
Verboden
Hier in huis kwamen geen pokemon kaarten. Dat was zo'n geldverspilling. In het echte leven koop je toch ook geen auto omdat de buurman een nieuwe heeft. Ik gaf de kinderen liever een les in het behoeden van een gat in je hand, uit hebzucht. Er waren genoeg strategische spelletjes op de pc. Of anders lag er wel het spel '4 op een rij ' in de kast..
Hier wel Pokemonkaarten
Maar de kinderen zijn een stuk ouder. We spelen het spel met elkaar en er wordt eigenlijk niet geruild, alleen soms de kinderen onder elkaar.
Als ik jouw bericht zo lees, is het net zoals knikkers vroeger.
Daarom begeleiden, uitleggen en loslaten, tenminste dat zou ik doen.
ruilen
Ik ben een groot voorstander van ruilen leren op de basisschool en dat gaat met vallen en opstaan maar kinderen kunnen daar zo ontzettend veel van leren. Probleem is dat ik dat dus niet wil met kaarten die je moet kopen maar met bijv flippo's die je gratis kreeg vroeger of dierenplaatjes van de AH.
Ik ben heel blij dat ik mijn kinderen heb weten te weerhouden van het ruilen en kopen van pokemonkaarten.
Verder is het normaal dat die op de basisschool gebruikt worden om te ruilen, niet om het spel te spelen maar je kunt je zoon van 8 ook leren te spelen en hem tweede van de wereld te laten worden: http://www.dvhn.nl/nieuws/groningen/v-en-a-moeder-pokemon-kampioen-12942023.html
het is duur!
Ja, op zich zie ik wel dat oudste ook wel veel leert van het ruilen, maar het is zo'n dure grap. Ik schat zo in dat hij het afgelopen half jaar toch wel zo'n 30-40 euro (nagenoeg al z'n zakgeld) heeft gespendeerd aan die kaartjes. Normaal ben ik van mening dat de kinderen zelf mogen weten waar het zakgeld (=leergeld) aan besteed wordt m.u.v. snoep; maar nu vind ik eigenlijk wel dat het genoeg is.
En dat het eigenlijk een strategisch spel is, dat vergeten de kinderen helemaal. Onze kinderen houden best van moeilijke spellen, dus dat zou ze best kunnen aanspreken. Het is volgens mij puur omdat iedereen op school die kaartjes heeft, dat ze ze ook moeten hebben. En dan wordt er nog wel gekeken naar 'evaluaties' en 'hoeveel schade de kaart doet', maar verder doen ze niks met de waarde van de kaart. Het is puur hebben hebben hebben.
@pikachu
En je weet gewoon dat die stukkies papier niks kosten om te maken. Bijna pure winst voor de fabrikant. Zo kapitalistisch benn ik dan ook weer niet dat mij dat niet tegen de borst stuit.
huh?
Is dat weer van zolder gehaald? Ik dacht dat dat iets van jaaaren geleden was...
Jaren geleden was dit al zo
Een dochter van een kennis ruilde vroeger op school spullen van Diddl en vertelde mij dat het haar opviel dat er tegenwoordig juist veel minder spullen zijn.
Wat ik hierbij wil toevoegen aan deze discussie, is dat deze kennis de diddlspulletjes op de markt kocht wat enorm veel geld scheelde vergeleken met spullen uit de winkel. (en dat waren geen tweedehands spullen maar echt nieuwe spulletjes)
Wellicht een idee om in deze tijd dat we nu het internet zoveel gebruiken te kijken op Marktplaats voor goedkope pokemon spulletjes, als de kinderen het echt zo graag willen?
Een oplossing voor gedrag als "vier zeldzame kaarten ruilen voor een waardeloze" heb ik helaas ook niet.
Spullen
spullen moet trends zijn
